REVIEWS

BATTLETECH

Συνταγή XCOM σε ένα σπανίως επισκεπτόμενο wargame!

Οφείλω να ομολογήσω ότι η Harebrained Schemes μού είναι ιδιαίτερα αρεστή. Με εξαίρεση το αδύναμο Necropolis, η τριλογία Shadowrun (Returns, Dragonfall, Hong Kong) είναι μία επίσκεψη σε έναν κόσμο που ενώ δεν έχει τύχει ευρείας αποδοχής, όπως το Dungeons and Dragons, διαθέτει αφοσιωμένο κοινό. Η εφαρμογή των συστημάτων του tabletop καθώς και η γραφή τους είναι δείγμα ότι η εταιρεία έχει μεράκι, έστω και αν το Shadowrun: Hong Kong μπορεί να φέρει ανώνυμους συντάκτες στα πρόθυρα κρίσης μέσης ηλικίας. Η Harebrained Schemes ήταν ίσως επόμενο να ασχοληθεί με τα πνευματικά τέκνα ενός εκ των ιδρυτών της, Jordan Weisman, τα BattleTech και MechWarrior. Η καμπάνια του Kickstarter ήταν άκρως επιτυχημένη και κατάφερε να εξασφαλίσει $2.7 εκατομμύρια από τις 250 χιλιάδες δολάρια που αρχικώς ζητούσε. Η συνέχεια του πνευματικού διαδόχου του MechWarrior είναι πλέον γεγονός. Ας δούμε αν αυτή η επένδυση αξίζει το δικό σας οβολό.

THIRD SUCCESSION WARS

Οφείλω να είμαι ειλικρινής με το αναγνωστικό κοινό και να πω ότι πριν το BATTLETECH είχα εφαπτόμενη επαφή με τον κόσμο του (λέγε με “γνώριζα ότι υπήρχε ένα mech wargame”), καθώς η ευγενής ενασχόληση (χόμπυ) με τέτοιου είδους δραστηριότητες πέραν του απαραίτητου χρόνου απαιτούν και αρκετό ρευστό για το βάψιμο των μοντέλων κτλ. Εντούτοις, το BATTLETECH κατάφερε να με εισάγει πάρα πολύ ομαλά στο lore του μέσω των pop up κειμένων που υπάρχουν στο ύφος που έχουν υιοθετήσει τα Tyranny και Pillars of Eternity II: Deadfire της Obsidian.

Το lore από μόνο του είναι αρκετό να σας οδηγήσει σε αρκετό παράπλευρο διάβασμα.

Τοποθετούμαστε μετά το πέρας του Τρίτου Πολέμου των Διαδόχων και το εσωτερικό του γαλαξία έχει χωριστεί σε 5 διακριτούς τομείς (sectors) έκαστος εκ των οποίων ελέγχεται από έναν Οίκο που έχει διαφορετική προσέγγιση στον τρόπο διακυβέρνησης. Έπειτα από ένα πετυχημένο πραξικόπημα η διάδοχος της Aurigan Coalition (non-canon), Lady Arano, δολοφoνείται όταν το escape pod στο οποίο επέβαινε καταστρέφεται ολοσχερώς από τους πραξικοπηματίες. Εμείς ως μισθοφόρος που έχει δεσμούς μέσω του κοινού μας Mechwarrior δασκάλου διαφεύγουμε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή ενόσω βλέπουμε το δάσκαλό μας να γίνεται σουρωτήρι από εχθρικά Battlemechs. Fast forward τρία χρόνια και είμαστε πλέον καπετάνιος σε μισθοφορικό αστρόπλοιο βουτηγμένοι στα χρέη, προσπαθώντας να βρούμε κάποιο συμβόλαιο ώστε να διατηρηθούμε στην επιφάνεια. Ένα συμβόλαιο αμφίβολης προέλευσης με υπερβολικά λεφτά για να είναι αληθινά θα μας φέρει αντιμέτωπους με το παρελθόν μας και θα μας αλλάξει τη ζωή.

Η campaign του παιχνιδιού είναι procedurally open-world generated. Με απλά λόγια: όσο θέλετε να παίζετε το παιχνίδι θα δημιουργεί επιπλέον σενάρια/αποστολές που μπορείτε να αποδεχτείτε, ενώ αν θέλετε να προχωρήσετε στη βασική πλοκή δεν έχετε παρά να επιλέξετε τις priority missions. Κάθε αποστολή χαρακτηρίζεται από μία σχετική δυσκολία που αντικατοπτρίζεται στο τονάζ των Battlemechs που πρέπει να φέρετε στο πεδίο της μάχης. Αυτή η δυσκολία είναι ενδεικτική και δυναμικά κλιμακούμενη. Με απλά λόγια αν φέρετε παραπάνω τονάζ από το συνιστώμενο, θα πρέπει να περιμένετε ότι η δυσκολία θα προσαρμοστεί αναλόγως με περισσότερα εχθρικά mechs να κάνουν την εμφάνισή τους. Ο τρόπος που είναι δομημένη η campaign είναι προσθέτει τεράστιο χρόνο ενασχόλησης με το παιχνίδι με την Hairebrained Schemes να ισχυρίζεται ότι φτάνει τις 50 ώρες μόνο για τις priority missions, σαφώς πολλαπλάσιο από τις περίπου 10 ώρες που καταφέραμε να πάρουμε μία γεύση.

Καμία ελπίδα για την αξιαγάπητη “Ακρίδα”.

Αυτό που κάνει το BATTLETECH να ξεχωρίζει δεν είναι η εξέλιξη της πλοκής του σεναρίου, αλλά το ότι ο κόσμος του βασίζεται σε ήδη εδραιωμένο lore. Η sci-fi ίντριγκα μπορεί να μην φτάνει τα επίπεδα του Jodoverse, αλλά δανείζεται στοιχεία από το Foundation series του Asimov με μερικές ατμοσφαιρικές πινελιές από το Expanse. Το μεγάλο ατού είναι ότι ακριβώς επειδή μεγάλη μερίδα του κοινοί δεν είναι οικείο με το lore ο κόσμος περιμένει να τον ανακαλύψετε. Προσωπικά τον βρήκα άκρως ενδιαφέροντα και ιδιαίτερα immersive. H δημιουργία χαρακτήρα και η επιλογή υποβάθρου προσθέτει επιπλέον flair στο immersion με ξεκλείδωμα σχετικών γραμμών διαλόγων, χωρίς όμως να έχουν εμφανή αντίκτυπο οι επιλογές μας πέραν του role-play στοιχείου.

Επιλέγοντας αν θα προχωρήσουμε σε περαιτέρω εξειδίκευση ή θα έχουμε έναν πιο ισορροπημένο mechwarrior. Strickland. Γεμίζει το στόμα με 80ίλα.

Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ MICROMANAGER

Το παιχνίδι ξεκινάει ως ένα παλαιάς κοπής RPG, κατά το οποίο φτιάχνουμε το βασικό μας χαρακτήρα, ένα Mechwarrior-πιλότο των Mechs, επιλέγοντας πέραν των 4 βασικών χαρακτηριστικών του και ένα κατάλληλο υπόβαθρο το οποίο όπως προείπαμε ξεκλειδώνει περισσότερους διαλόγους με flair παρά έχει κάποια σημαντική επίπτωση στην εξέλιξη της ιστορίας.  Φυσικά τον κεντρικό ρόλο στο παιχνίδι δεν τον κατέχει ο χαρακτήρας μας – βαρβάτος, ατσαλωμένος Mechwarrior που μασάει σίδερα – αλλά τα ίδια τα Mechs, τα τεράστια ρομποτοειδή που καλούμαστε να πιλοτάρουμε κατά τη διάρκεια των αποστολών. Το παιχνίδι διαθέτει μία τεράστια γκάμα από τα τεράστια ρομπότ που κατηγοριοποιούνται σε τέσσερις βασικές ομάδες (Light, Medium, Heavy, Assault) με περαιτέρω υποκατηγοριοποιήσεις αναλόγως το οπλοστάσιο που φέρει το καθένα. Η σωστή μίξη των τύπων αναλόγως τις απαιτήσεις της εκάστοτε αποστολής είναι σημαντική για την επιτυχία της. Και όταν λέμε επιτυχία δεν εννοούμε απλώς η ταμπέλα Mission Successful στο τέλος, αλλά να έχουμε όσο το δυνατόν γίνεται αλώβητα τόσο τα Mechs όσο και τους πιλότους-Mechwarriors με το πέρας της αποστολής.

Το παραπάνω στοιχείο κρίνεται απαραίτητο διότι το BATTLETECH είναι ένα ιδιότυπο κράμα μεταξύ turn-based strategy κατά τη διάρκεια των αποστολών και management game εκτός αυτών. Το πιο πρόσφατο παιχνίδι που φέρνει κοντά στο BATTLETECH είναι φυσικά το τελευταίο XCOM, μόνο που το τελευταίο ωχριά στις επιλογές και το micromanagement του πρώτου. Σε ένα, αχέμ, Παραδοξικό twist το UI βρίθει επιλογών για να καταφέρετε να επιλέξετε κάθε μικροστοιχείο που μπορεί να σας προσφέρει πλεονέκτημα εις βάρος των αντιπάλων.

Περικύκλωσις. Όπως βλέπετε στο κάτω δεξιά κουτί μπορούμε να δούμε ποια όπλα και με τι ποσοστό επιτυχίας θα λειτουργήσουν έτσι και τα χρησιμοποιήσουμε.

Το σωστό management εκτός μάχης είναι επίσημο κρίσιμης σημασίας, αφού θα πρέπει να διαχειριστείτε τους πληγωμένους mechwarriors, τις επισκευές των ημικατεστραμμένων mechs λαμβάνοντας υπόψιν τον προϋπολογισμό σας σε βάθος χρόνου. Σε γενικές γραμμές βρήκα ότι τα συστήματα διαχείρισης και η σύνδεση του turn-based τμήματος με το management είναι τόσο αλληλένδετα και σφιχτοδεμένα, που θα πρέπει από νωρίς ο παίκτης να έχει το μυαλό του στραμμένο στο “long-game”. Ένας λάθος υπολογισμός στο πεδίο της μάχης μπορεί να κοστίσει πολύ σε πόρους και διαθέσιμα mechs με αποτέλεσμα ο σχεδιασμός να πάει πίσω. Όλα αυτά τα στοιχεία micromanagement συνδράμουν στο να κάνουν το παιχνίδι λίγο δύστροπο ως προς την εκμάθησή του, αφού αρχικά κάποιος πελαγώνει από όλα τα συστήματα που παρουσιάζονται μπροστά του. Η ύπαρξη μερικών περιγραφικών tutorials με τη μορφή διαλόγων δεν μετριάζουν το ευρύτερο αίσθημα του «σκάσε και κολύμπα» που αποκτά ο παίκτης με το καλημέρα. Ίσως αυτό να είναι και το μεγάλο αρνητικό του BATTLETECH, ότι χρειάζεται επιμονή και δουλειά για να το αγαπήσεις, αλλά όπως  κάθε τέτοια σχέση στο τέλος σε ανταμείβει με το παραπάνω.

Επισκευές και φόρτωση των απαραίτητων loadouts με βάση το επιτρεπόμενο tonnage. Οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές και τα trade-offs πάρα πολλά.

MECHS… ΕΝΩΜΕΝΑ, ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΑ

Από το εισαγωγικό βίντεο το παιχνίδι καταφέρνει να σε μαγέψει με τον εικαστικό του τομέα. Το art direction και τα cinematics είναι κινούμενα hand-drawn έργα τέχνης. Η «βωβή» αφηγηματική του αρχικού trailer είναι ιδανική για να μας βάλει στον κόσμο του Battletech/Mechwarrior χωρίς να χρειάζεται να γνωρίζουμε περισσότερα γύρω από αυτό. Είναι λίγα αυτά που μπορώ να πω για αυτά τα καλλιτεχνήματα. Μία εικόνα είναι χίλιες λέξεις, προσωπικά με ώθησαν να ανατρέξω στη βιβλιοθήκη μου ώστε να χαζέψω ξανά τα σχέδια των Moebius, Das Pastoras και Valentin Secher (συμπτωματικά όλοι αυτοί κοσμούν και το όνομα του Jodorowsky δίπλα τους).

Απλά, έργο τέχνης.

Το παιχνίδι τρέχει πάνω σε Unity κάτι που παλαιότερα θα ήταν δίκοπο μαχαίρι λόγω της απόδοσης των 3D περιβαλλόντων από τη μηχανή. Παρόλα αυτά ο κώδικας της Unity στην τελευταία έκδοσή της έχει εμφανώς βελτιωθεί δραματικά (όπως παρατηρήσαμε και στο Deadfire) και μπορώ να πω ότι η απόδοση των διαφορετικών πλανητών/δορυφόρων σε πλήρως τρισδιάστατους χάρτες είναι άκρως ικανοποιητική. Η μουντή (grim) αισθητική διακατέχει το παιχνίδι και αποδίδεται πανέμορφα και διακριτικά στην πληθώρα διαφορετικών αφιλόξενων πλανητών: από τεράστιους ερημοπλανήτες μέχρι τους απόμακρους δορυφόρους χωρίς ατμόσφαιρα που είναι αχαρτογράφητοι. Όλα αυτά θα περίμενε κανείς ότι θα είχαν δραματικές επιπτώσεις στην απόδοση του συστήματός μας, παρόλα αυτά το παιχνίδι ήταν κατά μέσο όρο σταθερό στο εύρος των 40-45 fps στο μεσαίων κυβικών (πλέον) σύστημά μας, νούμερο που αγγίζει το ψυχολογικό κατώτερο όριο για έναν τίτλο στρατηγικής όπως αυτός.

Εν τέλει το BATTLETECH είναι ένα παιχνίδι που θέλει το χρόνο του για να σε μαγέψει. Από πολύ νωρίς τοποθετεί τους παίκτες σε ένα αχανές ταμπλό επιλογών, το οποίο απαιτεί ορισμένες ώρες για να καταστεί οικείο. Η procedurally generated campaign προσδίδει τεράστιες αντοχές στον τίτλο, αν αποφασίσετε να μπείτε στο πετσί του ρόλου του μισθοφόρου και χτυπάτε συμβόλαια ανά πάσα γωνία του σέκτορα. Πολλά από τα κακώς κείμενα που περιέγραφαν τον τίτλο (αργή εξέλιξη της μάχης, πολλές διακοπές για να δείξει animation κίνησης) έχουν διορθωθεί, βελτιώνοντας έναν ήδη αξιοπρεπέστατο τίτλο. Ο ήδη εδραιωμένος κόσμος του με το πλούσιο lore, που είναι σχετικά άγνωστο στους ευρείς κύκλους των RPG-fans είναι μόνο ένα από τα «τυράκια» που προσφέρει ο τίτλος. Όλοι οι φίλοι του XCOM που θέλουν να δουν κάτι διαφορετικό θα βρείτε ανανεωτικά στοιχεία σε ένα παιχνίδι με ιδιαίτερη ταυτότητα. Η Harebrained Schemes έβαλε κάμποσο μεράκι και τίμησε την κληρονομιά του παιχνιδιού με τον καλύτερο τρόπο

Pros

  • Τεράστια διάρκεια και replay value
  • Αλληλένδετοι μηχανισμοί η συνισταμένη των οποίων είναι ένα περίπλοκο management game
  • Εκτενής παραμετροποίηση των mechs
  • Η Unity καταφέρνει να αποδώσει τους διαφορετικούς κόσμους ικανοποιητικότατα

Cons

  • Αργεί να πάρει μπρος
  • Τα tutorials για τη διαχείριση του σκάφους μας θα μπορούσαν να είναι περισσότερο επεξηγηματικά και hands-on, παρά απλή περιγραφή μέσω βωβού διαλόγου.
  • Η έλλειψη πλήρους voice-over μπορεί να ενοχλήσει ορισμένους.

 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 86%

86%

Διαστημικά ταξιδιάρικο

Ιδιότυπο κράμα μεταξύ RPG και turn-based strategy το BATTLETECH απαιτεί χρόνο, προνοητικότητα και καλό micromanagement. Οι τεράστιες επιλογές παραμετροποίησης των mechs καθώς και το στρατηγικό του στοιχείο θα σας ανταμείψουν με το παραπάνω. Επενδύστε και βυθιστείτε στον κόσμο του.

Παύλος Γεράνιος

Γέννημα-θρέμμα της Υπερβορείας, ο Παύλος έκανε καιρό να γνωρίσει την αλληλεπίδραση με την οθόνη. Τα πρώτα παιχνίδια που θυμάται να παίζει ήταν τα Gran Prix, Test Drive, Digger και Flight για DOS σε εποχές που οι περισσότεροι είχαν πλέον Windows... Αυτό δεν τον πτόησε και αγάπησε τη Μητέρα Πλατφόρμα από την πρώτη στιγμή. Θήτευσε και στην άγονη παραμεθόριο των κονσολών (πάντα σε σπίτια φίλων, ποτέ στο δικό του), αλλά το PC ήταν αυτό που τον κράτησε. Λάτρης των ποιοτικών τίτλων από όλα τα είδη, θεωρεί πώς η ιστορία και αυτό που θέλει να πει το παιχνίδι ως μέσο είναι το κυριότερο και όχι η ταμπέλα. Υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις φυσικά...

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL