CALL OF THE SEA

Υπάρχει μια διαφωνία για το αν τα narrative games (ή walking simulators, όπως περιπαικτικά κατονομάζονται) είναι όντως «immersive παιχνίδια» ή ένας οκνηρός τρόπος να διηγηθείς απλώς μια ιστορία, αλλά οι ικανότητές σου στην ανάπτυξη παιχνιδιών δεν είναι αρκετές για να συμπεριλάβεις και λίγο gameplay μέσα τους. Άσχετα με το τι πιστεύω εγώ, που τείνει περισσότερο στο δεύτερο σκέλος του διλήμματος, είναι γεγονός ότι υπάρχει πολύς κόσμος που πραγματικά απολαμβάνει να παίζει τέτοιου είδους παιχνίδια. Διαφορετικά, δε θα υπήρχαν τόσοι πολλοί σχετικοί τίτλοι διαθέσιμοι σε όλες τις πλατφόρμες πλην των PC’s.

Υπό κανονικές συνθήκες λοιπόν, το Call of the Sea της Out of the Blue Games θα πέρναγε εντελώς απαρατήρητο από το ραντάρ μου. Κάτι όμως το αρκετά όμορφο παρουσιαστικό του, λίγο το ότι οι δημιουργοί του αποκαλούν το παιχνίδι τους first-person adventure puzzle, ακόμα περισσότερο η ιντριγκαδόρικη υπόθεσή του που σχετίζεται με κάποιες Αρχαίες Θεότητες, τράβηξαν την προσοχή μου προκειμένου να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι περί τίνος πρόκειται. Ευτυχώς, δεν έπεσα έξω. Το Call of the Sea αποτελεί μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για τους φίλους του είδους.

Η ιστορία του παιχνιδιού διαδραματίζεται το 1934, όπου η πρωταγωνίστρια μας Norah Everheart πάσχει από μια μυστηριώδη ανίατη ασθένεια, η οποία έχει γεμίσει το σώμα της με μαύρα στίγματα. Κατόπιν αποτυχημένων ιατρικών αγωγών και ενδελεχούς έρευνας, ο σύζυγός της και αρχαιολόγος Harry εκτιμά ότι η λύση στο πρόβλημα της Norah βρίσκεται σε ένα απομακρυσμένο νησί της Ταϊτής, το οποίο θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνο από τους ναυτικούς της περιοχής. Κατά συνέπεια, ο Harry συστήνει μια ομάδα επιστημόνων και ξεκινά το μακρύ ταξίδι με σκοπό να βρει θεραπεία για την πολυαγαπημένη του σύζυγο. Όμως, μετά από αρκετό καιρό ερευνών, τα ίχνη του Harry και της ομάδας του χάθηκαν, κάτι που προβλημάτισε έντονα τη Norah, η οποία, χωρίς δισταγμό και μαζεύοντας όσες δυνάμεις της απέμειναν, αποφασίζει να τον αναζητήσει. Αφού με τα χίλια ζόρια κατόρθωνει να πείσει τον καπετάνιο ενός πλοίου να πλεύσει πλησίον του καταραμένου νησιού, η θαρραλέα Norah πήρε μια βάρκα και ξεμπάρκαρε στην παραλία του νησιού. Και η περιπέτεια ξεκινά, με την κατάληξή της να μην μπορεί να τη φανταστεί ούτε στα πιο τρελά της όνειρα (ή εφιάλτες, όπως το πάρει κανείς).

Αναμφισβήτητα, η υπόθεση του παιχνιδιού είναι το πιο ισχυρό ατού που διαθέτει. Μπορεί το ταξίδι της Norah να είναι εντελώς μοναχικό, εντούτοις οι μονόλογοι της είναι καλογραμμένοι, στρωτοί, χωρίς να φλυαρούν και κυρίως χωρίς να κουράζουν. Απεναντίας, κάθε φορά που ακούμε την υπέροχα μελωδική φωνή της Cissy Jones (η ηθοποιός που ανέλαβε το voice acting), ένα λιθαράκι προστίθεται στο οικοδόμημα της πλοκής, η οποία θεμελιώνεται με την εύρεση δεκάδων σημειώσεων, audio logs, γραμμάτων και φωτογραφιών, που μας βοηθούν σημαντικά στην καλύτερη κατανόηση των γεγονότων.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι πληροφορίες έρχονται «τόσο-όσο» για να διατηρείται το ενδιαφέρον σε ικανοποιητικό επίπεδο, αφενός για την (πολύ) μακρά ιστορία του νησιού αφετέρου και για την τύχη των χαμένων εξερευνητών, όπως είναι ο Harry και η ομάδα του. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να διηγείσαι μια ιστορία που δεν υπάρχει ίχνος αλληλεπίδρασης με άλλο άτομο και παρ’ όλα αυτά να μην προκαλείς χασμουρητά από την πλήξη. Κι όμως, οι άνθρωποι της Out of the Blue Games το κατόρθωσαν, όχι μόνο χάρη στο ομοιόμορφο ξετύλιγμα της πλοκής, αλλά και στους αρκετά έξυπνους γρίφους-puzzles.

Ομολογουμένως, το Call of the Sea ανήκει περισσότερο στην κατηγορία των Myst–clones παρά στα narrative τύπου Gone Home. Μη σας τρομάζει όμως η παρομοίωση με το Myst, καθώς σε επίπεδο δυσκολίας και πολυπλοκότητας, το παιχνίδι της Out of the Blue δεν φτάνει ούτε κατά διάνοια το κλασικό παιχνίδι της Cyan. Σε γενικές γραμμές τα puzzles είναι ή γίνονται αρκετά κατανοητά κατόπιν εξονυχιστικής έρευνας της περιοχής που βρισκόμαστε, με σύμμαχο πάντα το journal μας, το οποίο καταγράφει αυτόματα τα πιο σημαντικά στοιχεία για την επίλυση κάθε γρίφου. Κατά κύριο λόγο, οι γρίφοι ακολουθούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο, που αφορά κυρίως αποκρυπτογράφηση συμβόλων και χρήση διακοπτών, αλλά υφίστανται και άλλες περιπτώσεις (μουσικοί γρίφοι ή συγχρονισμού), ενώ το πεδίο δράσης είναι σχετικά περιορισμένο και γραμμικό. Συνεπώς, δεν υπάρχει περίπτωση η λύση ενός γρίφου να περιλαμβάνει ένα κρυμμένο διακόπτη δεκάδες χιλιόμετρα μακριά, αλλά πάντα εντοπίζεται εντός λογικών πλαισίων.

Συνυπολογίζοντας το γεγονός ότι το κάθε ένα από τα έξι κεφάλαια του παιχνιδιού είναι αυτόνομα, διευκολύνει λίγο παραπάνω τα πράγματα, όμως η λύση δε μας δίνεται ποτέ στο πιάτο. Το παιχνίδι απαιτεί συγκέντρωση, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που θα χρειαστεί να αφιερώσουμε αρκετό χρόνο και αναλυτική σκέψη για την επίλυση ενός γρίφου, ίσως ακόμα να πάρουμε χαρτί και μολύβι! Αλήθεια, πόσο καιρό έχει να συμβεί κάτι τέτοιο;

Βέβαια, δεν είναι όλα ρόδινα, καθώς κάποιοι γρίφοι δύναται να γίνουν λίγο βαρετοί, εξαιτίας της αργής κίνησης της Norah – ιδιαίτερα όταν ανεβαίνει ή κατεβαίνει σκάλες. Υπάρχει η δυνατότητα ελαφρού τροχάδην, παρ’ όλα αυτά όμως υπάρχουν σημεία που η ανάγκη μετάβασης από το σημείο Α στο σημείο Β και τούμπαλιν, χρήζει για περισσότερες από δύο και τρεις φορές. Ευτυχώς αυτές οι περιπτώσεις αποτελούν τη μειοψηφία και δεν αμβλύνουν τις θετικές εντυπώσεις που δημιουργεί το παιχνίδι.

Εντυπώσεις που εντείνονται χάρη στον πανέμορφο οπτικοακουστικό τομέα του. Τα περιβάλλοντα διαθέτουν έντονους χρωματισμούς, έχοντας μια ελαφρώς καρτουνίστικη στυλιστική γραμμή, ενώ η ποικιλία τους είναι αξιοσημείωτη είτε μιλάμε για ζούγκλες είτε για ανήλιαγα σπήλαια είτε για το βυθό της θάλασσας. Αναμφίβολα πρόκειται για καταπληκτική δουλειά που βοηθά στον παίκτη να «μπει» καλύτερα στον κόσμο του, ενώ η δράση συνοδεύεται από ένα εξίσου εξαίσιο soundtrack, απόλυτα ταιριαστό με τα τεκταινόμενα. Στο voice-over αναφερθήκαμε ήδη για τον υψηλό πήχη ποιότητας, ενώ και οι υπόλοιπες φωνές που ακούγονται στο παιχνίδι ενισχύουν το immersion του τίτλου, αποδίδοντας και μια καλοδεχούμενη, πολύ μικρή πινελιά Lovecraftικής αίσθησης του τρόμου.

Εν κατακλείδι, το Call of the Sea είναι μια αξιόλογη πρόταση για το είδος των puzzle/adventures που ήρθε σχεδόν από το πουθενά. Οι έξυπνοι γρίφοι του και η καλογραμμένη, ενίοτε συγκινητική, ιστορία του, συνθέτουν ένα τιμιότατο πακέτο που θα απασχολήσει ευχάριστα τα εγκεφαλικά σας κύτταρα για έξι με επτά ώρες περίπου.