REVIEWS

PILLARS OF ETERNITY: THE WHITE MARCH – PART II

Pillars of Eternity. Η Παρηγοριά του RPGά. Το Νέκταρ των Θεών. Το Κλειδί και η Πύλη. Ο λόγος που το να αντιγράφεις τον εαυτό σου στην εισαγωγή των άρθρων σου δεν θεωρείται απαραίτητα αντιγραφή. Δεν υπάρχει έπαινος που να μην έχω ήδη πετάξει προς το παιχνίδι και τους δημιουργούς του από την κυκλοφορία του τον Μάρτιο του 2015 μέχρι σήμερα, οπότε ας περάσουμε ευθέως στο παρασύνθημα αυτήν την φορά έτσι για αλλαγή. Κατά την Αυγουστιάτικη κυκλοφορία του πρώτου expansion για τον τίτλο, ονόματι The White March – Part I, ήταν ήδη γνωστό πως θα έπρεπε να αναμένουμε το Part ΙΙ προς χειμώνα μεριά. Το “χειμώνας” συγκεκριμενοποιήθηκε στο “Ιανουάριος 2016”, το “Ιανουάριος 2016” σύντομα έγινε “16 Φεβρουαρίου” (αναπόφευκτη μια μικρή έστω καθυστέρηση πλέον, ειδικά όταν μιλάμε για kickstarter-backed τίτλο)… και το “16 Φεβρουαρίου” είναι ακριβώς η ημερομηνία που γράφει το μικρό πλαίσιο κάτω δεξιά στο desktop μας την στιγμή που αναρτώνται αυτές οι αράδες στο διαδίκτυο.

Τί προσθέτει λοιπόν το Part II στην εμπειρία “Pillars”; Ουσιαστικά… το δεύτερο μισό όλων όσων προσέφερε και το πρώτο μέρος, ξεκινώντας με την εξέλιξη και κατάληξη της ιστορίας του White March, η οποία συνεχίζεται ακριβώς στο σημείο όπου την αφήσαμε στο Part I (αν δεν έχετε ιδέα περί αυτών των εξελίξεων αλλά παρ’όλα αυτά επιμένετε να διαβάσετε για την ιστορία, προτείνεται να τσεκάρετε έστω το αντίστοιχο review του Part I για να πάρετε μια γενική ιδέα για το σεναριακό υπόβαθρο του White March).

whitemarchtwo-snap1Αφήνοντας στην άκρη το ότι δεν ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του Παπαφλέσσα να δέχεται υποδείξεις και παραινέσεις οποιουδήποτε τύπου, πολύ βολική ειδοποίηση αν μη τι άλλο.

Με το Durgan’s Battery να έχει πλέον “καθαρίσει” από εχθρούς κατά τα γεγονότα του Part I, το μέχρι πρότεινος παρακμάζον χωριό Stalwart αρχίσει να ανακάμπτει οικονομικά μέσω της εκ νέου εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων Durgan Iron που μπορούν πλέον να ξανατροφοδοτήσουν τις φλόγες του White Forge, εξέλιξη που προσελκύει νέους έποικους, εμπόρους, αλλά και τους random λοποδύτες πάσης φύσεως. Οι φλόγες του Forge όμως τραβούν την προσοχή και άλλων δυνάμεων που επιδιώκουν να το εκμεταλλευτούν: μια ισχυρή στρατιωτική δύναμη προερχόμενη από το γειτονικό κρατίδιο του Readceras εισβάλει στην περιοχή και απαιτεί να παραχωρηθεί στους Readcerans η εκμετάλλευση του White Forge προκειμένου να καταφέρουν να ξεπεράσουν την πρωτοφανή φτώχεια και εξαθλίωση που πλήττουν το κρατίδιο τα τελευταία χρόνια.

Επιθυμώντας να διαπραγματευτούν με τους Readcerans, οι κάτοικοι του Stalwart αποφασίζουν να στείλουν προς το στρατόπεδο του ηγέτη του εχθρικού στρατεύματος μια διπλωματική αντιπροσωπία. Η οποία αντιπροσωπία όμως δεν ξαναγύρισε ποτέ στο Stalwart, με τους χωρικούς αναπόφευκτα να συμπεραίνουν πως “κατακρεουργήθηκαν από τους βάρβαρους εισβολείς”. Και μέσα σε αυτό το τεταμμένο κλίμα, ποιός καταλληλότερος να αμβλύνει τις εντυπώσεις και να εξομαλύνει την διπλωματική κατάσταση από τον Watcher μας; Ο οποίος Watcher παράλληλα χάρις στις “υπερφυσικές” ικανότητές του, αντιλαμβάνεται πως οι εισβολείς από το Readceras δεν είναι η πραγματική απειλή εν προκειμένω, καθώς ενοράσεις με την μορφή ονείρων αποκαλύπτουν πως μια άλλη, θεϊκής προέλευσης και απείρως απειλητικότερη στρατιά είναι προ των πυλών και διατεθειμένη να καταστρέψει όχι μόνο το Durgan’s Battery και το White March, αλλά και ολόκληρο το Dyrwood…

whitemarchtwo-snap2Φήμες πως οι νέοι “EYELESS” εχθροί σχεδιάστηκαν εξ αρχής ως αόμματοι ούτως ώστε να μην τρέπονται σε φυγή άμεσα αντικρίζοντας την ιερή οργή του Παπαφλέσσα ΠΡΟΦΑΝΩΣ και ισχύουν 100%

Η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή του Part II κατ’εμέ όμως είναι το νέο και εμπλουτισμένο περιεχόμενο για το Stronghold του Caed Nua, ακριβώς όπως το είχε ευαγγελιστεί και ο ίδιος ο Josh Sawyer στην προ ολίγων μηνών συνέντευξη που παραχώρησε στην ταπεινή hardcorοποιημένη γωνιά μας. Σε αυτό το πνεύμα λοιπόν εισάγεται ένα ολοκαίνουργιο subplot (το οποίο θα ξεκινάει αμέσως μετά το τέλος του Act II για όσους ξεκινούν νέο game με τα expansions εγκατεστημένα) σύμφωνα με το οποίο η οικογένεια ευγενών που είχε στην κυριότητά της τα εδάφη γύρω από το Caed Nua μαθαίνει πως το κάστρο εκκαθαρίστηκε, και μέσω διαβήματος προς τις αρχές του Defiance Bay απαιτεί να της επιστραφεί η κυριότητα του κάστρου ως νόμιμοι διάδοχοι και αρχέγονοι κάτοχοί του! Παράλληλα με αυτήν την ιστορία, θα κληθούμε εξ αρχής να αντιμετωπίσουμε λίγο πιο ζεστά και την ευρύτερη ιδιότητά μας ως νέοι κύριοι του Caed Nua, μέσω της περιστασιακής ακρόασης κατοίκων και ευγενών της κοντινής περιοχής οι οποίοι περιμένουν από τον Άρχοντα του κάστρου να δώσει λύση στα προβλήματά τους (λύση η οποία μπορεί να είναι ευεργετική, αδιάφορη ή στυγνή ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του χαρακτήρα μας).

whitemarchtwo-snap3Μια μικρή αλλά ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη προσθήκη είναι ο εμπλουτισμός του κειμένου που αφορά την ανάληψη και ολοκλήρωση quests από τους Companions μας, κάνοντάς τα να φαίνονται πλέον ως πραγματικά quests με ιστορία και πλοκή αντί για μια απλή ειδοποίηση στο HUD του Stronghold.

Οι λοιπές “ήσσονες” προσθήκες του Part II λίγο-πολύ ακολουθούν την φιλοσοφία του Part I. Έτσι στα πλαίσια του ανανεωμένου και ανοικοδομημένου χωριού Stalwart έχουμε αρκετά νέα quests, tasks και bounties (ορισμένα εκ των οποίων δεν περιορίζονται στα γεωγραφικά όρια του White March αλλά απαιτούν ταξίδι σε ήδη εξερευνημένες εκτάσεις του Dyrwood), 4 νέες περιοχές στον χάρτη του White March (εκ των οποίων οι 2 είναι προσβάσιμες για τα γεγονότα του κυρίως storyline και οι άλλες 2 για απλή εξερεύνηση και ανάληψη sidequests), έναν νέο companion NPC (μια Aumaua Barbarian ονόματι Maneha, η οποία, όπως θα δείτε και οι ίδιοι, κολλάει κάπως και με το κεντρικό σενάριο του expansion μέσω του ρόλου της ως Giftbearer της Θεάς Ondra) με την εισαγωγή του οποίου οι συνολικοί διαθέσιμοι companions του Pillars φτάνουν τους 11 – ένας για κάθε διαθέσιμη character class. Παράλληλα έχουμε αύξηση του level cap από τα 14 στα 16, αρκετές μικροαλλαγές στον τρόπο που λειτουργούν τα spells και ορισμένα εκ των 5 βασικών Skills του Pillars… και μια εκτενή λίστα από λοιπά “tweaks” στα επιμέρους skills και το εξειδικευμένο gameplay ορισμένων classes, λίστα υπερβολικά μεγάλη για να αναπτυχθεί εδώ. Για λεπτομέριες, ανατρέξτε στα επίσημα Patch Notes της έκδοσης 3.0 που λανσάρεται παράλληλα με την κυκλοφορία του Part ΙΙ, έκδοση η οποία αξίζει να σημειωθεί πως γίνεται διαθέσιμη για όλους τους κατόχους του βασικού PoE game, άσχετα αν έχουν αγοράσει τα expansions ή όχι (όπως είχε γίνει και με το μεγάλο update που συνόδευσε την κυκλοφορία του Part I, άλλωστε).

whitemarchtwo-snap4“Intellect Check”. Μια πολύ πεζή ερμηνεία του γεγονότος πως ο Παπαφλέσσας άμα γουστάρει πουλάει πνεύμα και υπεροψία ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ


Μετά την αίσια ολοκλήρωση των διμερών περιπετειών του Παπαφλέσσα κόντρα στους πάσης φύσεως γκιαούρηδες του White March, προκύπτουν 3 γενικότερα συμπεράσματα. Καταρχάς, πως το Part II φαίνεται σαφώς πιο “καλοσχεδιασμένο” σε σχέση με το Part I. Και αυτό αφορά και την ίδια την τελική ποιότητα του περιεχομένου από άποψης σχεδιασμού των νέων περιοχών και των quests, αλλά και το κυρίως σενάριο, το οποίο έχει σαφώς ομαλότερη ανάπτυξη και κλιμάκωση, και ΣΙΓΟΥΡΑ καταφανώς πιο επική, κατακλυσμική και κοσμογονική κατάληξη (“…το φεστιβάλ βαρύγδουπων λέξεων από “κ” έλαβε τέλος και φέτος…”). Δεύτερο συμπέρασμα που γίνεται αισθητό τόσο κατά τη διάρκεια όσο και στο τέλος του Part II είναι πως το περιεχόμενό του μάλλον το απολαμβάνει κανείς περισσότερο αν το συναντήσει κατά την διάρκεια των περιπετειών του ως mid-level χαρακτήρας, παρά ως high-level που ολοκλήρωσε ήδη το παιχνίδι και απλά φορτώνει ξανά το game για να τσεκάρει το περιεχόμενο του expansion. Παρέχεται μεν η δυνατότητα από το ίδιο το game να φορτωθεί μια πιο “Heroic” εκδοχή του White March για μεγαλύτερο challenge αν εντοπίσει πως ο χαρακτήρας μας είναι αρκετά υψηλού level, αλλά τόσο το κεντρικό σενάριο όσο και τα subplots (με κυρίαρχο αυτό που αφορά το Caed Nua) αποπνέουν έντονη αίσθηση ότι ταιριάζουν περισσότερο στην ιδιοσυγκρασία ενός χαρακτήρα που βρίσκεται ακόμα στη μέση της διαδρομής του και όχι ένα βήμα πριν το τέλος.

Τελευταίο συμπέρασμα είναι μάλλον μια επιβεβαίωση της αίσθησης που άφηνε και το Part I στο ψιλο-cliffhanger φινάλε του: πως ίσως και να μην ήταν απολύτως ενδεδειγμένη η διμερής κυκλοφορία του White March expansion. Αυτό δεν σημαίνει πως το περιεχόμενο των 2 Parts ως ξεχωριστές οντότητες είναι σε καμία περίπτωση λειψό ή λίγο, αλλά ο τρόπος που σπάει στα 2 το απολύτως ενιαίο ως προς την ροή του κεντρικό σενάριο βγάζει έντονη την αίσθηση πως προοριζόταν εξ αρχής για μονοκόμματο παίξιμο και των 2 parts ως μια αδιαίρετη ιστορία, αλλά για λόγους σχεδιασμού, χρόνου, μάρκετινγκ ή δεν ξέρω τι άλλο, αποφασίστηκε να κυκλοφορήσει ως Part I και Part II. Σε τελική ανάλυση βέβαια κάποιος μπορούσε απλά να κρατηθεί και να χωθεί στα expansions μετά και την κυκλοφορία του Part II, αλλά ως Obsidianόπληκτα πρεζόνια που κάψαμε το Part I από την πρώτη ώρα κυκλοφορίας του τον Αύγουστο και μετά βγαίναμε στις πλατείες και τα πάρκα αναζητώντας λίγη ακόμη δόση Pillarίνης οφείλουμε να επισημάνουμε απλώς και αυτό το γεγονός.

whitemarchtwo-snap5Πες του Καγκελλάριου πως αν πρώτα δεν σκοράρω Pillarίνη από κάναν πλανόδιο τροβαδούρο δεν πρόκειται να πάω ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΑΚΡΟΑΣΗ, κατάλαβες γκιαούρη;

Και με αυτήν την λιτή παρουσίαση κλείνει προς το παρόν ο κύκλος που άνοιξε μια ηλιόλουστη μέρα του περσινού Μαρτίου, ή ακόμα παραπίσω αν κάποιος θέλει να συμπεριλάβει και το αρχικό Kickstarter campaign του Pillars. Και λέμε “προς το παρόν” γιατί, όπως φανταζόταν ο καθένας μας και όπως επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο Sawyer στην προαναφερθείσα συνέντευξή του, τα σχέδια της Obsidian για τον κόσμο του Pillars of Eternity δεν έχουν τελειώσει ακόμα – αντιθέτως, μόλις ξεκίνησαν. Έχουν ήδη δρομολογηθεί Card Games και Novels που θα βασίζονται στον κόσμο του Pillars, υπάρχουν σχέδια για έναν turn-based “spin-off” τίτλο, και στο βάθος… Pillars of Eternity 2. Αλλά μέχρι εκείνη τη στιγμή, το πακέτο Pillars συν White March Part I+II αν μη τι άλλο παρέχει αρκετό υλικό για να κάνει την αναμονή ελαφρώς πιο υποφερτή. Αρκεί, όπως πάντα, να “gather our party before venturing forth”, και να αντέξει το ταμπούρι του Νικηταρά στα Δερβενάκια.

Pros

  • Όπως και στο Part I, άρτια προσθήκη έξτρα υλικού παρόμοιας υφής με ότι λατρέψαμε στο αρχικό game
  • Καλοδεχούμενες προσθήκες στην ιστορία και το gameplay του Stronghold
  • Περαιτέρω εμπλουτισμός του “θεϊκού” Lore του game
  • Επική κατάληξη της ιστορίας του White March

Cons

  • Εγείρονται αναπόφευκτα ερωτηματικά ως προς την αναγκαιότητα της διμερούς κυκλοφορίας…
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 93%

93%

Κώστας Καλλιανιώτης

Αρχαιολόγος/Ιστορικός, RPG Player, Οπαδός των Motörhead, Καταναλωτής Προβατίνας.

5 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL