To τέλος της –φαινομενικά- πρώτης σαιζόν του Batman: A Telltale Series με τα συναισθήματα και τις εντυπώσεις να είναι πλέον ανάμικτα. Η διαρκής κλιμάκωση κατά την εξέλιξη του σεναρίου της εν λόγω βιντεονουβέλας άφηνε πολλές προσδοκίες, προσδοκίες τις οποίες τελικά δεν κατάφερε να ικανοποιήσει λόγω μεγάλης αδυναμίας τόσο του τέταρτου όσο και του υπό εξέταση πέμπτου επεισοδίου. Ακολουθούν διακριτικά spoilers, οπότε διαβείτε με προσοχή!
Διττής σημασίας τα λόγια της Selina, έτσι και θελήσουμε να φανούμε πολύ αυστηροί.
Δεν έχω κρύψει ότι θεωρώ το alter-ego του Bruce Wayne έναν από τους πιο ενδιαφέροντες «υπέρ»-ήρωες, κυρίως διότι ανά καιρούς έχουν υπάρξει ιστορίες που εξετάζουν πολύ βαθύτερα ζητήματα πέραν του «POW», “BANG”, “PUNCH” που βλέπαμε στην ιστορική σειρά με τον Adam West στο ρόλο του ήρωα. Ζητήματα όπως η ψυχολογία/ενοχή του επιζήσαντα μετά από μία τραυματική εμπειρία (survivor’s guilt), ή ο καθοριστικός ρόλος που έχουν οι ενέργειες του Σκοτεινού Ιππότη στην ψυχοσύνθεση των νεμέσεών του. Ειδικότερα, ο Batman είναι ο μοναδικός ήρωας στον οποίο μπορούν (και έχουν) να βασιστούν καταπληκτικές ντετεκτιβικές ιστορίες, που το «υπερηρωϊκό» περνάει σε εντελώς δεύτερη μοίρα και λειτουργεί μόνο ως πλαίσιο στο πραγματικό σενάριο.
Δυνατή σκηνή, αδύναμη εκτέλεση.
Και φτάνουμε στην Telltale και το πέμπτο επεισόδιο που κλείνει αυτόν τον πρώτο κύκλο, οπότε μπορούμε πλέον να τον κρίνουμε συνολικά. Στο “City of Light” είμαστε θεατές της προσπάθειας της Telltale να κλείσει όλα τα παράθυρα που έχει αφήσει στο σενάριο και να αφήσει το απαραίτητο μικρό tease/cliffhanger για την επόμενη σαιζόν. Το αποτέλεσμα είναι ότι λόγω της κακής διαχείρισης του σεναρίου όλη η σαιζόν μοιάζει βεβιασμένη με τους χαρακτήρες να μην αναπτύσσονται με έναν ικανοποιητικώς σταθερό ρυθμό. Εξαίρεση αποτελεί η ιστορία της «πτώσης» του Harvey Dent, η οποία λαμβάνει τέλος με τον ιδανικότερο τρόπο στο City of Light. Η εξέταση αυτού του χαρακτήρα και ο αρκετά ανανεωμένος τρόπος με τον οποίο τον χειρίστηκε η Telltale ίσως είναι η το μεγάλου ατού όλης της σαιζόν, με την τελική πινελιά-σφραγίδα να μπαίνει στο “City of Light”. Εντούτοις οφείλουμε να τονίσουμε ότι παρά τους οποιουσδήποτε προηγούμενους χειρισμούς-ελιγμούς μας κατά τη διάρκεια της ιστορίας, το τέλος μοιάζει για άλλη μία φορά προκαθαρισμένο.
Θυμίζει άλλον πιο πετυχημένο τίτλο με τον εν λόγω ήρωα.
Η Lady Arkham έχει επίσης την τιμητική της με το τελικό showdown να είναι μία εντυπωσιακή σεκάνς άλλο ένα QTE. Παρότι το τέλος μοιάζει απελπιστικά λίγο, σε σχέση με αυτό που προετοίμαζε τον παίκτη η Telltale, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι το χτίσιμο του χαρακτήρα της Lady Arkham έγινε με πολύ αριστοτεχνικό τρόπο, και αγγίζει ένα πολύ φλέγον κοινωνικό ζήτημα. Δυστυχώς όμως, εκεί έρχεται και η βασική αντίφαση του πλαισίου που έχει επιλέξει πλέον η Telltale για τα «παιχνίδια» της. Από την μία πλευρά έχουμε πάρα πολύ ώριμα θέματα που μπορούν να προσελκύσουν ένα ενήλικο κοινό. Από την άλλη πλευρά, ο επιφανειακός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται, αλλά και η ίδια η σκηνοθεσία της Telltale (αν δω άλλη μία φορά αυτό το sad-face των χαρακτήρων που αποδίδονται από τη μηχανή….), χαντακώνουν οποιαδήποτε σοβαρή προσπάθειά της. Ομολογουμένως, στο The Wolf Among Us κατάφερε να αποφύγει αυτήν την παγίδα, κάτι που δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε για το Batman.
Ένα 18-year Single Malt όλα τα κάνει πέρα.
Το Episode 5: City of Light δείχνει να κερδίζει μόνο στα σημεία το προηγούμενο επεισόδιο της σειράς. Για να είμαστε ειλικρινείς αυτό που προσπαθεί να κάνει περισσότερο είναι να τραβήξει κλείσει πολύ σβέλτα τα κενά που άνοιξε στην αρχή της σαιζόν. Αυτή η «βιασύνη» γίνεται αρκετά εμφανής ειδικά σε σκηνές όπου θα μπορούσαν να αποδοθούν καλύτερα ή τελικώς να έχουν αυξημένη βαρύτητα στην ατμόσφαιρα τους παιχνιδιού και τις αποφάσεις του παίκτη.
Γοής και συμπονετικός. Παιδί για σπίτι.
Κρίνοντας τη σειρά στο σύνολό της ερχόμαστε αντιμέτωποι για άλλη μία φορά με το πρόβλημα που είναι φανερά διάχυτο στην αφηγηματική της Telltale. Παρότι υπάρχουν κάποιες αρκετά καλές ιδέες, η υλοποίησή τους είναι ιδιαίτερα φτωχή και σε αρκετά σημεία βεβιασμένη. Η εταιρεία εμμένει για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο στην τμηματική παράδοση της ιστορίας του εκάστοτε τίτλου της, παρά το γεγονός ότι το σενάριο έχει ήδη προκαθοριστεί και οι επιλογές μας πολύ μικρό αντίκτυπο έχουν στην τελική έκβασή του. Το Batman: A Telltale Series απευθύνεται ξεκάθαρα για τους οπαδούς του Σκοτεινού Ιππότη που θα ήθελαν να δουν ένα διαφορετικό Origin Story και ίσως μία πολύ διαφορετική έκβαση γνωστού χαρακτήρα του κόσμου του Batman. Οι υπόλοιποι σίγουρα μπορούν να βρουν και καλύτερα “video-novels”.
Pros
- Κλείσιμο της ιστορίας δύο χαρακτήρων.
- Η πλήρης ανάπτυξη του Two-Face ως villain.
- Αγγίζει «ώριμα» θέματα σαφώς προσανατολισμένα σε ενήλικο κοινό …
Cons
- … παρόλα αυτά μόνο επιφανειακά, λόγω της παγίδας που στήνει η ίδια η αφηγηματική του.
- Για άλλη μία φορά φάνηκε βεβιασμένο ώστε να καλύψει όλες τις σεναριακές τρύπες που είχε αφήσει ανοικτές για την πρώτη σαιζόν.
- Η απαίτηση διάδρασης του παίκτη περιορίζεται μόνο στα αντανακλαστικά για να πατήσει το σωστό πλήκτρο κατά το QTE sequence. Εάν δεν σας αρέσουν τα video novels, προσπεράστε με συνοπτικές διαδικασίες.
EL 
EN