Reply To: Πάνω που αναρωτιόμουν πως θα περάσει η μέρα…
Μπαίνοντας σε ένα μαγαζί με διάφορες ρετροπαλιατζούρες, εντοπίζω σε ένα ράφι ένα επιτραπέζιο της γλυκιάς νιότης. Το είχε ένας φίλος τότε, που τα αδέρφια του ήταν μεγαλύτερα και διάβαζαν, επομένως δεν μας άφηναν να παίζουμε για πολλή ώρα. Η τιμή ήταν καλή δεδομένης και της καλής κατάστασης, το μόνο που λείπει είναι το βιβλίο οδηγιών. Μήπως τυχαίνει κανένας συμφορουμίτης να το έχει και αν του είναι εύκολο να πετάξει μια φωτό; :drinks:
"And I'm trying to hold on to my past
It's been so long I don't think I'm gonna last"
