REVIEWS

BATMAN: A TELLTALE SERIES – EP. 2: CHILDREN OF ARKHAM

Ομολογώ ανερυθρίαστα πως απόλαυσα μέχρι τελευταίας αράδας την παρουσίαση της Ώριμης, Τριχωτά Καραφλής (deal with it) Μάζας για το πρώτο επεισόδιο των περιπετειών του Σκοτεινού Ιππότη, δια χειρός Telltale. Πέρα από την ανεκτίμητη κωμική αξία, προσέφερε μια διεισδυτική ματιά σε ένα τίτλο που υπό διαφορετικές συνθήκες, θα περνούσε εντελώς απαρατήρητος από το ραντάρ μου. Καθότι δεν τυγχάνω και ο μεγαλύτερος οπαδός των κόμικ (ακόμα και όταν αυτά πραγματεύονται τον ζόρικο και απάλευτο Πάτμαν™) και με την δυσφορία μου αναφορικά με τις διαρκείς επαναλήψεις του «Μοντέλου Telltale» να χτυπάει κόκκινα, ένιωσα μεγάλη ανακούφιση για το γεγονός ότι μπορούσα επιτέλους να παραδώσω τα ηνία του Σεπτού Τηλεπαιχνιδοκριτικού στον Σύντροφο Πάβελ.

BTT22Crime Alley. Διαχρονικό ρίγος και από τις κορυφαίες αποδόσεις μιας παιδικής φοβίας που άπαντες έχουμε βιώσει

Όταν βεβαίως οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, οι Θεοί γελάνε. Ανειλημμένες υποχρεώσεις κράτησαν τον Αδερφό Γεράνιο μακριά από τον υπολογιστή του κατά την κυκλοφορία του δεύτερου επεισοδίου της σειράς, Children of Arkham. Με βαριά καρδιά και τα δάχτυλα πονεμένα από τις ατελείωτες ώρες που έχω περάσει πατώντας «Q», «Ε» και «S», ανέλαβα την παρουσίαση του τίτλου. Έπρεπε φυσικά να παίξω πρώτα και το προηγούμενο επεισόδιο, «A Realm of Shadows», προκειμένου να εγκλιματιστώ καταλλήλως. Περίμενα αγγαρεία του χειρίστου είδους.

Τρεις ώρες αργότερα, χαμογελάω μανιακά και θυμάμαι γιατί μια φορά και ένα καιρό, είχα πρήξει την ταλαίπωρη την μάνα μου να μου αγοράσει όλα μα όλα τα χαρτάκια Panini που είχαν κυκλοφορήσει για το εμβληματικό Batman του Tim Burton, πίσω στο μακρινό 1989. Ναι, η Telltale τα κατάφερε. Σκηνοθέτησε Batman και το έκανε σωστά. Παίρνει τον μπαϊλντισμένο, δρομοτσουρουφλισμένο τριανταπεντάχρονο και τον κάνει να ενθουσιάζεται σαν μικρό παιδί που ανακαλύπτει πως αυτές τις Απόκριες, θα ντυθεί επιτέλους Νυχτερίδα.

Btt25Με διαφορά κορυφαία στιγμή του επεισοδίου αποτελεί το ξεκαθάρισμα του μπαρ

Το ένα πράγμα που ξεχνάω διαρκώς αναφορικά με το σκοτεινό alter ego του Bruce Wayne, είναι πως πρόκειται στην ουσία για τον Σπουδαιότερο Ντετέκτιβ του Κόσμου και ο κόσμος του χωρά άπειρες σκληροτράχηλες νουάρ ιστορίες. Αν ήταν μονάχα μπάταρανγκ , κα-πλόινκ και κα-πίου, θα είχα αρνηθεί απεγνωσμένα την παρουσίαση του τίτλου. Με μεγάλη χαρά (και πιθανώς ανακούφιση) διαπίστωσα πως η σειρά κατορθώνει να διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του παίκτη, μοιράζοντας τον χρόνο της έξυπνα ανάμεσα στις κοινωνικές συναναστροφές του νεαρού Wayne και τις νυχτερινές περιπέτειες του Batman.

Υπάρχει κάτι που «τραβάει» την γκικοκαρδιά όταν καλούμαστε να καταδικάσουμε τις ενέργειες της Νυχτερίδας ως Bruce Wayne ενώπιον του τύπου και του κοινού. Το ίδιο «κάτι» που σκιρτά στο ιδιαίτερα καλογραμμένο εν εξελίξει ρομάντζο με την Selina Kyle, κατά κόσμο Catwoman. Η δε ιδιαίτερα προσωπική τροπή που παίρνει η ιστορία, με βρήκε εξ’ απήνης και πραγματικά κέρδισε το ειλικρινές ενδιαφέρον μου, ως αυτόνομο αστυνομικό δράμα. Δεν γνωρίζω εάν οι συγκεκριμένες εξελίξεις αποτελούν ήδη μέρος κάποιου ιερού και απαράβατου Batman Canon (περισσότερα γι’ αυτό θα σας γράψει η Ω.Τ.Κ.Μ. μόλις επανέλθει στις επάλξεις) ή εάν τις επινόησε η Telltale για τις ανάγκες της σειράς της, το γεγονός όμως παραμένει ότι έχουμε να κάνουμε με μια περιπέτεια γεμάτη ένταση, ανατροπές και 80’ς ρομαντζάδα από αυτή που μονάχα μπορούμε να φανταζόμαστε πλέον.

Btt28Μερικές φορές, η διπλωματία πετυχαίνει πολύ περισσότερα από την ωμή βία.

Μου φαίνεται πραγματικά σχεδόν απίστευτο που το γράφω, αλλά η Telltale μπορεί να πόνταρε στα σίγουρα με το Batman, αλλά δεν τεμπέλιασε, ούτε επαναπαύτηκε στις εγγυημένες πωλήσεις που φέρνει μαζί του o μασκοφόρος εκδικητής. Έστησε με προσοχή και μεράκι μια περιπέτεια αντάξια της παιδικής μας ηλικίας, η οποία δεν απογοητεύει στιγμή. Ακόμη και εάν δεν έχετε ιδιαίτερη συμπάθεια στην όλη κουλτούρα των κόμικς ή τον ίδιο τον ήρωα, η σειρά είναι τόσο καλογραμμένη, που από την στιγμή που «διψάτε» για ένα σωστό και όσο πρέπει «ανάλαφρο» αστυνομικό μυστήριο, μπορείτε να βουτήξετε άφοβα στον σκοτεινό της βυθό.

Pros

  • Η πλοκή κλιμακώνεται εντυπωσιακά και πραγματεύεται μια εν πολλοίς άγνωστη πλευρά του παρελθόντος της οικογένειας Wayne
  • Γρήγορος ρυθμός που δεν κουράζει σε κανένα σημείο
  • Αίσθηση συμμετοχής σε ένα καλογυρισμένο αστυνομικό θρίλερ

Cons

  • Τα έχουμε ξαναπεί. Αν δεν αρέσκεσθε σε αυτού του είδους τα διαδραστικά φιλμ, δύσκολα θα συγκινηθείτε από το συγκεκριμένο εκτός αν είσθε ορκισμένος φίλος του Σκοτεινού Ιππότη

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 86%

86%

Στέφανος Κουτσούκος

Ο Στέφανος Κουτσούκος ή αλλιώς "The Artist Formerly Known As Borracho", διέπραξε ποικίλα εγκλήματα τα οποία τον οδήγησαν σε μια ριζική επανεκτίμηση των προτεραιοτήτων και αξιών του. Υπηρέτησε περήφανα στην πειρατική αρμάδα του Ragequit.gr από την ίδρυση του ιστοτόπου το 2012 ως το Μάη του '19.

3 Comments

  1. Προσπαθείς να προσηλυτίσεις όσο περισσότερο κόσμο μπορείς…:) :p

    Πάντως και αυτό για να το βαθμολογείς υψηλά θα είναι εξαιρετική δουλειά, ίσως ξέρω άτομο που θα του αρέσουν πολύ τα παιχνίδια αυτού του είδους από την συγκεκριμένη εταιρία και θα τα εκτιμήσει. Βρήκα δώρο! 😉

  2. Προσπαθώ συνειδητά να κρατήσω κάποιου είδους αντικειμενική στάση απέναντι στην Telltale πλέον. Έχοντας λοιπόν το Wolf Among Us (ύστατη, υπερ-ατμοσφαρική ΖΟΜΦΑΓΚΑΟΥΑ interactive movie) ως μέτρο σύγκρισης, οι υπόλοιποι τίτλοι κρίνονται βάσει συναισθηματικού αντικτύπου κόντρα στο Λύκο.

    Και προφανώς, Πάτμαν είναι, δεν είναι ότι θα σε πιάσει από το λαιμό και θα σκούζεις “Μπαναϊαμ’, τί ζω τώρα, δεν το περίμενα με την καμία…” αλλά μιλάμε για ποιοτικότατη δουλειά, ικανή να κάνει ακόμη και έναν άνθρωπο αδιάφορο ως προς την όλη φάση, να περάσει πραγματικά πολύ όμορφα.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL