Μπορεί να μην το έχουν πάρει πρέφα κάποιοι ανάμεσά σας, αλλά ένα κρύο ξημέρωμα 1 Δεκέμβρη του 2012 σαν σήμερα, το παρόν site ξεκίνησε την πορεία του προς τα αστέρια. Προφανώς τα τυπικά κλισέ “πως πέρασε ο καιρός, χαμπάρι δεν πήρα” κτλ δεν χρειάζεται καν να ειπωθούν πλέον – προσωπικά εκπλήσσομαι που δεν μας έχει κλείσει ακόμα η αστυνομία του γούστου ή που δεν μας έχει λιντσάρει κανένας στο δρόμο, πόσο μάλλον που συμπληρώθηκαν τόσα χρόνια από το επίσημο ξεκίνημα του site. Επ’αφορμής των γενεθλίων και της όλης νοσταλγικής διάθεσης που πηγάζει από αυτά, ξεκίνησα πρόσφατα μια μικρή “ανασκαφή” μέσα στο τεράστιο αρχείο από e-mails, chat logs, φωτογραφίες και design documents που αποτέλεσαν ουσιαστικά το χωνευτήρι μέσα από το οποίο ξεπετάχτηκε ο παρών ιστότοπος ένα ωραίο ξημέρωμα του Δεκέμβρη 2012.
Ο κύριος όγκος αυτού του αρχείου αποτελείται από e-mails – επειδή το αρχικό team ήταν 11μελές, δεν είχαν όλοι Facebook, δεν ήμασταν όλοι στην ίδια πόλη, δεν είχαμε όλοι κοινά ωράρια και αν κανονίζαμε Skype Session δεν θα μπορούσαμε με τίποτα να συντονιστούμε, η όλη αρχική συνεννόηση για “το επόμενο βήμα” του συντακτικού team έλαβε χώρα κύριως μέσω e-mail (στην αρχή αποκλειστικά, στην πορεία “φλωρέψαμε” και ανοίξαμε και μια κοινή συζήτηση στο παλιό καλό MSN). Με έναν πρόχειρο υπολογισμό (και βουτιά στο αρχείο του Gmail μου), ανταλλάχθησαν περί τα 1200 e-mail (!) μεταξύ μας, στο διάστημα από τα τέλη Οκτωβρίου 2012 μέχρι το επίσημο ανέβασμα του site τον Δεκέμβρη του ιδίου έτους.
Το πλήρες περιεχόμενο αυτών των mail ΙΣΩΣ το συμπεριλάβουμε στο επετειακό Box Set που θα κυκλοφορήσει στα περίπτερα και τα προποτζίδικα όταν έρθει ο καιρός για τα 10α γενέθλιά μας. Μέχρι να φτάσει η στιγμή για αυτό, παραθέτω κάποια από τα ευρήματα της ανασκαφής μου: ατάκες, σκέψεις, ακυρωμένα πλάνα και λοιπές πληροφορίες από την εποχή που το Ragequit.gr ήταν απλώς ένα αόριστο και ασχημάτιστο σχέδιο στο πίσω μέρος του μυαλού μας.
-Όταν κατέστη σαφές πως οι ηρωικοί 11 ήμασταν πλέον οριστικά και αμετάκλητα “free agents”, και αφού προφανώς ξεκαθαρίστηκε πως όλοι ψηνόμασταν να συνεχίσουμε την δραστηριότητά μας στον χώρο, πρώτη ιδέα που ετέθη υπό συζήτηση ήταν το να δημιουργήσουμε ένα Youtube channel και να προσανατολίσουμε το όποιο υλικό αποκλειστικά για εκεί, μιας και έτσι “θα αποφεύγουμε τον μπελά της δημιουργίας και συντήρησης ενός πλήρους site“. Η ιδέα αυτή απορρίφθηκε σχεδόν άμεσα. Συζητήθηκε επίσης το ενδεχόμενο δημιουργίας κάτι σαν “e-magazine” που θα μπορούσε να διαβάζεται μέσω tablets (ήταν και στα πάνω τους τα iPad τότε) επί πληρωμή, αλλά και αυτή η ιδέα γρήγορα προσπεράστηκε.
-Έχοντας καταλήξει στην δημιουργία “σελίδας”, αρχική επιδίωξη ήταν να μην δημιουργηθεί “κανονικό” site αλλά κάτι σαν απλό blog, και αν πήγαινε καλά… “το συζητάμε” για μετάβαση σε άλλο περιβάλλον. Είχε δημιουργηθεί μάλιστα και μια πρώιμη δοκιμαστική φάση ενός blog σε Wordpress, καθαρά για εσωτερική κατανάλωση και πειραματισμούς ως προς τις δυνατότητες του μέσου. Το οποίο blog μάλιστα, ξεθάβοντας το URL από τους τόνους αλληλογραφίας, παρατηρώ πως είναι ακόμα ανεβασμένο.
-Από την πρώτη στιγμή των συζητήσεών μας για “την επόμενη μέρα” εκείνον τον κρύο Οκτώβρη του 2012, η απόφαση για την δημιουργία ενός PC-only (συμπεριλαμβάνοντας Mac και Linux) εγχειρήματος όσον αφορά το πεδίο δραστηριότητας και κάλυψης ύλης ήταν ομόφωνη από το σύνολο των συντακτών. Ουδεμία στιγμή ετέθη καν από οποιοδήποτε μέλος το ενδεχόμενο ενασχόλησης με κονσόλες.
-Εξίσου ομόφωνη ήταν η επιθυμία διατήρησης στο νέο εγχείρημα μιας στήλης που να είναι παρόμοια με το “Editor’s Roundtable”. Η συγκεκριμένη επιθυμία εκφράστηκε πριν καλά-καλά αποφασίσουμε τι και πως θα κάνουμε ακριβώς με το όποιο νέο μας site. Αρχική σκέψη ήταν “τουλάχιστον 1 τέτοια μάζωξη μια φορά το μήνα” (ετέθη και η σκληροπυρηνική πρόταση για μάζωξη κάθε… 2 εβδομάδες). Μάλλον το τρενάρουμε κάπως παραπάνω το πράγμα εν τέλει.
-Συζητήθηκε έντονα και στα σοβαρά το ενδεχόμενο να δημιουργούμε είτε δίγλωσσο ελληνοαγγλικό είτε… ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ αγγλικό περιεχόμενο, θεωρώντας πιο “βιώσιμη” ίσως λύση να προσεγγίσουμε άμεσα το διεθνές κοινό παρά να εστιάσουμε μόνο εντός των συνόρων. Τελικά και με… ελληνικό στίχο (με την παράλληλη περιστασιακή μετάφραση άρθρων μεγάλου βεληνεκούς) δεν τα πήγαμε και άσχημα.
-Ενδεικτικό δείγμα μερικών από τα ονόματα που προτάθηκαν από μέλη της συντακτικής ομάδας, κατά τη διάρκεια του μαραθώνιου brainstorming για την ονομασία του site:
- PC Monsters
- Οι Απλήρωτοι (…)
- Geeks of Glory
- Geeks FOR Glory
- PCModes
- Deadly Mice
- The Last Site
- The Dirty Dozen
- Invictus.gr
- Just Push Play (“jpp.com”)
- Just Click On
- PCnomicon (κατά το… Necronomicon)
- HeroicDifficulty.com
-Εν τέλει προσανατολιστήκαμε σε κάποιους βασικούς άξονες για το όνομα: να ΜΗΝ είναι τετριμμένο και χιλιοχρησιμοποιημένο PCάδικο όνομα της σειράς, να ΜΗΝ έχει τα αρχικά “PC” μέσα, και είτε να βασίζεται σε κάποια υπερ-cult gaming στιγμή που όλοι μπορούν να αναγνωρίσουν άμεσα, είτε να είναι τρόπον τινά inside joke για την συντακτική ομάδα και την τότε κατάστασή της, ή να αποτελεί γνωστή και καθιερωμένη φράση ή αργκό του χώρου.
-Υπήρξε μια λαμπρή περίοδος λίγων ημερών κατά την οποία το “οι Απλήρωτοι” ήταν όντως φαβορί…
-Την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012, περατώθηκε και επίσημα η αίτηση αγοράς και κατοχύρωσης του domain name RAGEQUIT.GR
-Η πρώτη ιδέα που ερρίφθη από συντάκτη ως προς την “χρωματική προσωπικότητα” του site, ήταν επί λέξει: “σεξουαλικά μαύρα/χρυσά χρώματα, όπως το Deus Ex“. Στην πορεία σκεφτήκαμε για πράσινο, κόκκινο, βαθύ μπλε, συνδυασμό αποχρώσεων μαύρου-άσπρου-ανθρακί, υπήρξε μέχρι και μια σκέψη να έχει η στήλη του κάθε συντάκτη διαφορετικό χρώμα, πριν καταλήξουμε ξανά στο Μαύρο-Χρυσό “DeusEx-ί” με άσπρα πλαίσια για τα κείμενα.
-Μέλος του συντακτικού team είχε δηλώσει πως “καλύτερα στην πρώτη φάση του νέου site να μην έχουμε Forum” (!) γιατί “θα δείχνει πολύ άσχημα στην αρχή της προσπάθειάς μας αν είναι έρημο“. Παρ’όλα αυτά συμπεριλάβαμε Forum (ναι όντως, μπείτε να δείτε αν δεν με πιστεύετε), και 1 ώρα μετά το αρχικό ανέβασμα του site λάβαμε ειδοποίηση από την τεχνική μας υποστήριξη πως “το traffic άγγιξε τέτοια επίπεδα λόγω forum, που κάψατε μέσα σε μία ώρα όλα τα Gigabytes του μήνα” (η αρχική συμφωνία που είχαμε κάνει για την ενοικίαση του server δεν συμπεριλάμβανε απεριόριστο πακέτο διαθέσιμου traffic, αλλά προέβλεπε συγκεκριμένα Gigabytes κάθε μήνα), οπότε αναβαθμιστήκαμε άμεσα σε “απεριόριστο” πακέτο για να αντέξει ο server το spamάρισμ… τις πολύτιμες απόψεις του κοινού.
-Ήδη από τις αρχές Νοέμβρη, πριν καλά-καλά ξεκαθαριστεί η μορφή της νέας μας στέγης, είχαμε συνεννοηθεί οι “11” να αρχίσουμε την συγγραφή άρθρων και reviews για το οποιοδήποτε νέο site θα προέκυπτε, προκειμένου να μην χάσουμε το μομέντουμ μας και για να είναι όλα έτοιμα “αρχές Δεκέμβρη το αργότερο”.
-Άσχετα που εν τέλει δεν ήταν το πρώτο-πρώτο review που ανεβάσαμε ποτέ (με βάση την ημερομηνία έκδοσης, αυτός ο τίτλος πάει στο Deadlight), το πρωτο review που συνεγράφη και εστάλη προς δοκιμαστικό ανέβασμα για να τεσταριστεί η οπτική απεικόνιση των κειμένων στην υπό κατασκευή και διαμόρφωση ακόμα σελίδα ήταν αυτό του Hotline Miami.
-Πριν το επίσημο λανσάρισμα της σελίδας, προηγήθηκε ένα “Beta Event” για λίγες ώρες ανάμεσα στις 26 και τις 27 Νοέμβρη, κατά το οποίο ολόκληρο το RQ domain ετέθη δοκιμαστικά online για να τεσταριστούν οι λειτουργίες του και η ανταπόκρισή του. Αρχικά το προορίζαμε για εσωτερική κατανάλωση αποκλειστικά, αλλά προφανώς κάποιοι τζαναμπέτηδες το πήραν πρέφα και πρόλαβαν να εγγραφούν στο υπό δοκιμή Forum μας λίγες ώρες μετά την εκκίνηση της Beta. Φήμες που λένε ότι οι συγκεκριμένοι τζαναμπέτηδες είχαν μάθει το όνομα του site στην μαύρη αγορά και σπάμμαραν διαρκώς επί 10 ημέρες το F5 μέχρι να λάβουν απόκριση από το URL, προφανώς είναι αληθείς και δεν χρειάζεται να ελεγχθούν καν. Kάποια threads που ανοίχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του Beta Event επιβιώνουν στο αρχείο του φόρουμ μέχρι σήμερα.
-Το https://ragequit.gr ετέθη επίσημα, οριστικά και αμετάκλητα online και διαθέσιμο στις άρρωστες ορέξεις του κοινού του, τα ξημερώματα της 1ης Δεκεμβρίου 2012.
Τα παραπάνω είναι ένα μικρό, ελάχιστο πραγματικά δείγμα της φρενήρους πνευματικής διεργασίας που έλαβε χώρα σε χρόνο dt (τύχαινε κάποιος να απέχει από την “συζήτηση” για καμιά ώρα μόλις, και επιστρέφοντας έβλεπε να τον περιμένουν… 100+ νέα mails με ιδέες, προτάσεις και ενδεικτικά design documents από την κοινή συζήτηση των υπολοίπων) προκειμένου να λάβει ιντερνετική σάρκα και οστά η ομαδική επιθυμία 11 απλήρωτων ρεμαλιών να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που ήξεραν καλά να κάνουν, όντες κύριοι της δουλειάς τους και του κόπου τους. Μου φαίνεται μέχρι και σήμερα αδιανόητο το ότι καταφέραμε να τα σκεφτούμε, να τα αποφασίσουμε και να τα στήσουμε όλα αυτά μέσα σε λιγότερο από 1 μήνα ουσιαστικά, και το ότι από ένα απλό e-mail που ρωτούσε “ΟΚ, πάει αυτό, τώρα τι κάνουμε παίδες;” προέκυψε αυτό το δημιούργημα/τερατούργημα που κατάφερε να ρίξει τον server του από υπερβολικό traffic την πρώτη κιόλας ημέρα λειτουργίας του, που συμπεριλαμβάνεται στο Metacritic (όσοι στυλοβάτες και λοιποί υπερεκτιμημένοι πουθενάδες που τους έχει ξεπεράσει η εποχή τους χαλιούνται με αυτό το τελευταίο, τους κατευθύνω προς το πλησιέστερο σούπερ μάρκετ να πιουν ένα ράφι ΞΥΔΙ όλο δικό τους, να κάψει οισοφάγο λέμε μπας και σοβαρευτούν επιτέλους μεγάλοι άνθρωποι γιατί γελάει ο κόσμος), που συνεννοείται έμμεσα ή άμεσα με τις μεγαλύτερες εταιρίες του χώρου για την έγκαιρη παροχή review codes, που μιλάει απευθείας και παίρνει συνεντεύξεις από διάσημους δημιουργούς που μέχρι πρότινος μπορούσαμε να “πλησιάσουμε” μόνο μέσα από τις στήλες μεγάλων sites του εξωτερικού, που χαίρει ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ (όσο περίεργο κι αν ακούγεται) εκτίμησης στους τομείς που πρέπει. Όλα αυτά και άλλα πολλά, προσωποποιούνται στην αγαπημένη μας ημιθανή, ημιhardcoroποιημένη και πάντα υπερήφανη κοινότητα.
Χρόνια μας Πολλά λοιπόν!
Kαταραμένοι αόρατοι κρεμμυδοκόφτες νίντζα, με βρήκατε και εδώ…
EL 
EN
Χρόνια πολλά πολλά!! Ευχαριστούμε για το lore της ίδρυσης! Kunena λείπεις. Να ρωτήσω όμορφο το brainstorming αλλά όταν υπήρχε κάπου διαφωνία πως καταλήγατε; Πλειοψηφικά; Επίσης υπήρξε κάποια δυνατότητα/λειτουργία που πέρασε οριακά;
“DeusEx-ί”:) Γαμάτο easter egg
4 χρόνια; Πωωω, πώς πέρασε ο καιρός; Χαμπάρι δεν πήρα! Και μυαλό δε βάλατε..
Μέσα για την κλήρωση!
Κλήρωση? Γνωρίζετε κάτι κύριοι?
Με απόλυτη πλειοψηφία του ιδρυτικού team – κάθε ψήφος είναι ίση- όπως κάθε απόφαση που λαμβάνει χώρα σχετικά με το site. Άλλο ένα στοιχείο που φαντάζει αδιανόητο για τους ίδιους τυπάδες που χρειάζονται το ράφι ΤΟΠ, αλλά έτσι λειτουργούμε.
ΓΚΟΥΝΕΛΙΩΤΗ ΕΛΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ! Έχω πιεί και ένα μπουκάλι Ντάμα Κούπα και με έπιασε η συγκίνηση με τα γραφτά σου!
Βάσια ναι, καθαρά πλειοψηφικά πήγαινε στις πρώτες μέρες. Πλέον έχει εγκαθιδρυθεί σκιερή κυβέρνηση και Πραιτωριανή Φρουρά τίγκα διαπλεκόμενων ψευδοπερσόνων που καθορίζει την αμιγώς ξεπουλημένη και κονσολάδικη κατεύθυνση του ιστοτόπου.
Και είναι πολλά milestones που ο Γκουνελιώτης δεν άγγιξε καν…όταν το traffic έγινε τόσο υψηλό που χρειάστηκε να μεταβούμε σε διαφορετικό, virtual private server, οι πρώτες -και οι δεύτερες και οι τρίτες- επαφές με game designers-ήρωες της παιδικής μας ηλικίας, τα πρώτα -και τα δεύτερα και τα πέμπτα- σουβλάκια μαζί σας, η άγρια χαρά του να μαθαίνεις πως δουλεύει το πράγμα ενώ ήδη υποτίθεται το πιλοτάρεις…υλικό για άλλα δυο άρθρα τουλάχιστον περισσεύει εδώ 🙂
Χρόνια πολλά και καλά RQ!!!!!!
To “σεξουαλικά μαύρα/χρυσά χρώματα, όπως το Deus Ex” να υποθέσω ότι βγήκε από το πληκτρολόγιο του cowboy του site;
Χρονια μας πολλα!!!! Για αλλη μια φορα ενα μεγαλο μπραβο στους 11! Κριμα που καποιοι χαθηκανε λογω υποχρεωσεων κλπ. Θα ηταν ωραιο να τους ξαναβλεπαμε με καποιο κειμενο, μια παρουσιαση ή ακομα καλυτερα στο φορουμ.
4 χρονια ragequit! Πραγματικα αμφιβαλω αν υπαρχει εστω και μια μερα που να μην μπηκα στο σαιτ αυτα τα χρονια. Και μαζι με εμενα, υπαρχουν σιγουρα πολλοι στην ιδια φαση. Η καλυτερη παρεα…
Το RQ ειναι η γλυκια μας ερωμενη, ειναι το φαρμακο στην μεξικανοϊνδικη γαστρονομια, ειναι το pareaki μας, ειναι το wcw της ελληνικης gaming δημοσιογραφιας, ειναι το…….. (sorry, αλλα η επιταγη δεν καλυπτει τα υπολοιπα)
Χρόνια πολλά στην ποιο ζεστή gaming γωνιά του πλανήτη!
Την υγειά μας να χουμε και σε 50 χρόνια εδώ να τα λέμε πάλι 😉
Xρόνια Πολλά 🙂
Τώρα που έχεις και την ευκαιρία να κάνεις ενα deal με τον Μασούτη για κουπόνι με έκπτωση στο ξύδι
χαχαχαχαχαχα, ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ παρομοίωση, τα σέβη μου!
Κλείσαμε αισίως τα 4 χρονάκια πορείς του RQ και, μαντέψτε, συνεχίζουμε! Όπου κι αν φτάσει εν τέλει αυτό το καράβι, για εμένα -κι όχι μόνο- το ταξίδι του είναι ήδη απολύτως επιτυχημένο. Με δεδομένο ότι δεν ασχολείται κανείς μας επαγγελματικά με το RageQuit, δε περιμένει να βγάλει το ψωμί του και να θρέψει την οικογένειά του μέσα απ’ αυτό, δε τρέχει να γλύφει δεξιά κι αριστερά, καταντώντας ένας θλιβερός σφουγγοκωλάριος, ούτε βεβαίως κι εμπλέκεται σε τραγελαφικού τύπου ίντριγκες, δολοπλοκίες κι ατέρμονες συζητήσεις για το πώς θα καταφέρει να εξουδετερώσει τον δίπλα, τα έχουμε πάει παραπάνω από εξαιρετικά καλά. Κι εις ανώτερα λοιπόν!
Έμαθα επιτέλους τι είναι αυτό το Kunena.
Χρόνια πολλά και καλά εύχομαι στο αγαπημένο ρέγκακουιτ, να τα χιλιάσετε και μακάρι να μεγαλώσουν και οι επόμενες γενεές μέσα σε ενα τόσο ζεστό community!
Είδα το παλιό φόρουμ κι έκλαψα. Να μας ζήσουμε ρε μπ@στ@ρδοι!
:applause:
Χίλια χρόνια, χίλια.
Κλαιω Κώστα, απλά κλαίω.
Αυτό δεν ήταν ίδρυση site, του Fallout το κάγκελο έγινε!
Ολόψυχα, σε όλη τη παλιοπαρέα του PCM (site και forum) που πλέον μεγάλωσε (βλέπω ονόματα εδώ που τα θυμάμαι στο PCM forum να ηταν 12 χρονών!!!), σας εύχομαι χρόνια πολλά και καλή συνέχεια!
Ante, pasakoi mou, na zisoume na mas xairomaste! We are the Last Bastion against the Plebe Gaming Horde, and we stand firm!
χρονια πολλα!
μη με βαλεις στην κληρωση..
καλα τα πατε/παμε…
ΩΣΤΟΣΟ, τα Deadly Mice και Just Click On γαμάτα pc ονοματα. εχετε το κοπυραιτ κρατημενο η θα τα δουμε αυριο μεθαυριο στο νετ??
(γουινκ γουινκ: ευτυχως που δεν κρατησατε το απληρωτοι… ενταξει, οση αληθεια κι αν κουβαλουσε, δεν ηταν ωραιο ονομα για σαιτ/φορουμ..
τα 2 μου σεντς.
Χρονια πολλα ragequit!
χρονια πολλα!! 😉
Αδέλφια μου γαλαζοαίματοι οπαδοί της μιας πλατφόρμας,
είθε οι servers σας πότε να είναι offline και το forum ποτέ έρημο!
Θυμάμαι πριν από 4 χρόνια, όταν ανεβήκατε και μαζί με το site και κάποιες υπογραφές σε ένα άλλο forum, ρωτούσα τον Καράμπελα πως προέκυψε το όνομα… Η απορία μου ήταν αν το όνομα είχε σχέση με την τότε κατάσταση (που οδήγησε και στον τίτλο “Οι απλήρωτοι”) και με την έξοδό σας από την προηγούμενη (απλήρωτη) ενασχόληση σας, επίσης θυμάμαι τον Καράμπελα να μου απαντάει “ίσως” και “μπορεί”.
Κιπ απ δε γκουντ γουορκ, γουι λοβ ιτ να ‘ουμ!
χρονια πολλά rq 😀
πάλι καλά δεν λέμε χρονια πολλά απλήρωτοι. τρελό ονοματάκι 😛
“Καλησπέρα σε όλους. Παλιός αναγνώστης του PC Master,τεύχη 130-200κάτι. Σας βρήκα τυχαία από το insomnia. Καλώς σας βρήκα, Σπύρος.”
Έγραφα στις 12 Φεβρουαρίου του 2014, χωρίς να φανταστώ πόσο μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητάς μου θα γινόταν αυτό το φόρουμ. Πως τα άβαταρ των αγνώστων που με καλωσόριζαν θα γινόταν μελλοντικά άνθρωποι των οποίων τις συμβουλές αναζητώ και εκτιμώ, άτομα που φιλοσοφήσαμε μαζί πλάι σε παραλία με συνοδεία άπειρης μπύρας, που φάγαμε και κυρίως ήπιαμε μαζί, μοιραστήκαμε κοινωνικές ανησυχίες και πολιτικές θεωρίες
ή και απλά ατόφια καφρίλα. Παίξαμε μαζί περιπέτειες σε pen and paper κόσμους, με πυραυλοκίνητα οχήματα, βολτάραμε στην τσακισμένη Νέα Υόρκη πριν να γίνει κουλ, ανακαλύψαμε πως έχουμε ξανα-γνωριστεί στο παρελθόν και δε το καταλάβαμε ποτέ, στήσαμε συστήματα μαζί και σκεδάσαμε για
λίγο το πέπλο της ματαιότητας.
Τα χρόνια αυτά στο φόρουμ θεωρώ πως δεν ήταν μόνο διασκεδαστικά αλλά προήγαγαν και την ψυχή. Είσαστε όλοι μια ομάδα ανθρώπων που εκτιμώ και συλλογικά για το κλίμα αβρότητας και αλληλεγγύης αλλά και μεμονωμένα από άτομο σε άτομο. Ευχαριστώ και πάμε για ακόμα περισσότερα.
Hasta la victoria Kunena.
Χρονια πολλα παλουκαρια και παντα επιτυχιες. Ξεφυλλιζω παλια pcm, βλεπω τα ονοματα και σκεφτομαι ενα “μπραβο ρε αλανια” 😉
Ωραία όλα αυτά αλλά στο κρίσιμο ερώτημα που ταλανίζει τόσο κόσμο “Μέταλλο μεταλλάκι μου, ποιος είναι ο πιο μπρουτάλ;”, αποτελέσματα έχουμε; Κάποιοι δεν κοιμούνται τα βράδια ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΚΥΡΙΟΙ.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ RAGEQUIT!
Xρόνια πολλά λεβέντες, οι θεοί να μας κόβουν λεπτά και να σας δίνουν μέρες!
Να ξέρετε οτι μεγαλώνει η β’ γενιά Ragequiters, σας θέλουμε δυνατούς και ακάθεκτους!
Τί να γράψω κι εγώ, θυμάμαι μετά την ανακοίνωση της αποχώρησης απο το ΠιΣιΕμ, να στέλνω δακρύβρεχτα messages στο Στέφανο μέσω Facebook οτι τον αγαπώ,θα μου λείψει κοκ και εκείνος να μου εκμυστηρευεται “μεταξύ μας” οτι stay tuned, κατι ετοιμάζεται κτλ
Α, και να μην ξεχάσω…
4 χρόνια; Πωωω, πώς πέρασε ο καιρός; Χαμπάρι δεν πήρα! :p:p:p
Xρόνια (μας) πολλά αγαπημένο μας Ragequit! <3
Hasta la victoria Kunena, μου έφυγε ένα ΤΡΕΛΟ χάχανο στη δουλειά όταν το πρωτοδιάβασα και δεν ήξερα πως να το μαζέψω. Αν και πρωτεργάτης της Simple Machin-ικής αλλοτρίωσης, θα με δεχτείτε ως διπλό σκουληκοπράκτορα στην Κουνενική αντίσταση;
Έχει μείνει αμφιβολία πως ο τίτλος ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΚΑ ανήκει στον Κένταυρο του Meatslop, Γεράνιο;
Να συνεχίσω λίγο ρομαντικά αυτό που είπε ο αδερφός 0AGAN; Αυτά τα 4 χρόνια κάποιοι γίναμε μπαμπάδες, κάποιοι ήταν ήδη και κάποιοι εύχομαι ολόψυχα να γίνουν. Σκεφτείτε λίγο φάση, σε 10-15 χρόνια, να μπαίνουν τα τέκνα μας και να γράφουν στο φόρουμ. Πόσο γαμάτο θα είναι κάτι τέτοιο; Πολύ μακροπρόθεσμο; Πολύ ρομαντικό; Υπερβολικό; Ίσως… αλλά από την άλλη, καθόλου απίθανο.
Για κάποιο λόγο είμαι σίγουρος πως σε 15 χρόνια θα υπάρχει χαλαρά το site (με ότι αλλαγές επιφυλάσει η τεχνολογία του 2030). Θα λέμε για τους reviewers τρίτης ηλικίας, ο Ποράτσος aka Peter Pan που δε μεγάλωσε ποτέ και ας η καράφλα έχει μεγαλώσει, ο Γεράνιος που όσα χρόνια και αν περάσουν θα κατηγορεί τον Tsok για τα πάντα και ας θα έχω γίνει Grand Champion, ο Hellion που θα εξιστορεί στα παιδί του πως ήταν όταν ο Παναθηναϊκός πήρε το τελευταίο του πρωτάθλημα, ο Μάνος που θα είναι ο Τσουρινάκης της εποχής και θα παίζει ακόμα sensible soccer κι άλλα τέτοια όμορφα για όλους για να μη τα πολυλογώ. Η αγάπη που λαμβάνει το rq είναι απίστευτα ελπιδοφόρα για τη συνέχιση του. Ήδη στα 4 χρόνια, μπορεί να υπήρξαν κάποιες “απώλειες” αλλά οι περισσότεροι των 11 συνεχίζουν με την ίδια κ@υλα, με την ίδια όρεξη και με το ίδιο πάθος. Δε ξέρω για τους υπόλοιπους “μπλε” αλλά από πλευράς μου είμαι σίγουρος πως θα είμαι και εγώ δίπλα τους, να προσφέρω το λιθαράκι μου που ελπίζω με το χρόνο να γίνει κοτρόνα. Βρίσκω πάτημα να ξανά εκφράσω δημόσια το ευχαριστώ μου για την ιδιαίτερη χαρά που μου προσφέρει η ενασχόληση μου με το rq “εκ των έσω”. Είμαι πεπεισμένος πως η κοινότητα θα γεννήσει κι άλλους σαν εμένα εάν αυτό χρειαστεί σε κάποια μελλοντική φάση, πράγμα που σημαίνει πως ο γιος μου θα είναι τυχερός που θα υπάρχει ακόμα το ρεικουι όταν μεγαλώσει.
Και πάλι χρόνια μας πολλά 🙂
koita kairo pou dialexe na ta ftisei to pc mou! hapia birthday pc monsters!! kali proodo kai kala miala.
Αδράττω την ευκαιρία για να επισημάνω πως οι “μπλε” (κατά κόσμον… “στρουμφάκια”) είναι κομβικότατο γρανάζι της μηχανής που είναι το RQ. Όχι λιθαράκι, τσιμεντένια προκάτ μπλόκα 50×50 μέτρων από αυτά που ρίχνουν στα λιμάνια για να φτιάξουν τις προκυμαίες είναι η συνεισφορά σας ως τώρα.
Πέραν τούτου, καλά το λέγαμε μεταξύ σοβαρού κι αστείου πως έχουμε έναν χαρακτήρα “αίρεσης” εδώ μέσα. Μυηθήκαμε εμείς, θα μυήσουμε και τα παιδιά μας, οι απέξω που ανήκουν στην “επίσημη εκκλησία” μας θεωρούν μιασματικούς βέβηλους που χαλάμε την πιάτσα, αλλά who gives a shit, τα σπάμε 😀
Μακάρι να μην κλείσει ποτές τούτο δω το σαιτ. Όπως είπε και ο Γκοφρέτος, είναι μέρος της καθημερινότητάς μου και κομμάτι της ψυχής μου. Στην τελική εδώ μέσα γνώρισα ίσως τον καλύτερό μου φίλο, μένει να περάσει την δοκιμασία με τα λουκάνικα :p. Ήταν το φορουμ του που με έκανε να ταξιδέψω μέχρι την πρωτεύουσα απλά και μόνο για να φάω κάτι κοψίδια, φαινομενικά, γιατί στην ουσία ήταν κάτι πολύ μεγαλύτερο. Είναι το μέρος που αν και μέσω ενημέρωσης, το διαβάζω σαν λογοτεχνικό δοκίμιο
Τέλος πάντων,το κόβω για να μην κουράσω.
Να σας έχουν οι Θεοί γερούς, να σκορπάτε αυτά τα συναισθήματα και άλλα πολλά στις καρδιές των ανθρώπων που σας διαβάζουν
Σας ασπάζομαι στο στόμα,
Χρονομάντης
ΥΓ: 4 χρόνια ε; Γέρασα γαμω την ροή του χρόνου
Σήμερα αυτή η ερώτηση θα ήταν: Μέταλλο, μεταλλάκι μου ποιος είναι ο ποιο Northlander; :p
Oh, shush you. :p
Noice. Φαίνεται σου άρεσε τόσο που έμεινες μερικές μερούλες παραπάνω. 😛
Ω ρε φίλε πως περνάει ο καιρός! Χρόνια πολλά κι από μένα στην παρέα που από τον Αύγουστο του ’13 αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου! Η πρώτη γουισκάρα απόψε θα ναι στην υγειά σας!!!
Από αυτό και μόνο δεν θα ξεχάσω ποτέ το συγκεκριμένο ταξίδι. Και ξέρεις ποιό είναι το άξιο λόγου κατ’εμέ; Συνέβησαν πράματα που ενώ για μένα είναι στιγμές επικνες, αν τις μοιραστώ με τον περίγυρό μου θα με περάσουν για τρελό.
Α επίσης το “Θα κάνουμε λίγη φασαρία”
Ειναι μονο τεσσερα χρονια αλλα μου φαινεται σαν το site να ηταν παντα εδω. Η ζωη μου εχει αλλαξει τοσο πολυ αυτα τα χρονια αλλα το ragequit παραμενει μια σταθερα που επανερχομαι παντα, εστω και αν πλεον σπανια γραφω. Συνεχίστε την καλη δουλεια!
Χρόνια πολλά παιδιά! Ελπίζω να συνεχίσετε έτσι.
Σαν χθες θυμάμαι τη μέρα που ήμουν στη δουλειά, προσποιούμενος πως δουλεύω σκληρά για το μεροκάματο, όταν διέκοψε το “ζεν” μισοκοιμισμένο state μου ο ήχος των σπιρουνιών μπότας. Σηκώθηκα από την καρέκλα για να δω ποιος μερακλής θα μπορούσε να κυκλοφορεί με μπότα σε καπιταλιστικό χώρο εργασίας, όπου τυφλώθηκα από την ανάκλαση του ηλίου πάνω σε μια φαλάκρα. Βάζοντας το χέρι μπροστά στα μάτια, μήπως και φιλτράρω λίγο τις ακτίνες φωτός, αντίκρισα αυτή τη φυσιογνωμία που λέγεται Μποράτσος. Λίγα λεπτά αργότερα έπιασε το αυτί μου να συζητάει για κάτι adventure games με μαϊμούδες που ζουν σε νησιά και σκελετούς που δουλεύανε σε τουριστικό γραφείο και είπα “Ωπ, εδώ είμαστε. Και άλλος χωρίς ζωή”. And the rest is history που λένε.
Πάνε σχεδόν δύο χρόνια από τότε που έκανα το blood pact για να ενταχθώ στην κοινότητα του RQ και δεν έχει περάσει μέρα που να μην κάνω preach το μεγαλείο μας και εκτός Ελληνικών συνόρων. Πατάω σ’αυτό που προείπε ο Τσόκ και λέω με τη σειρά μου πως είμαι δίπλα στα παιδιά, όσο μπορώ, γιατί το αξίζουν. Το παρθενικό μου RQ Meating πρίν δύο χρόνια περίπου με έπεισε πως εδώ υπάρχει μεράκι και άπλετη καύλα για τη Μητέρα Πλατφόρμα και θα ήταν αδύνατον να μην αποκαλώ το Ragequit δεύτερό μου σπίτι.
Χρόνια μας πολλά, αγαπημένη Μικρή Μισοπεθαμένη Κοινότητα <3
Καλά να είμαστε για να διαβάσουμε τη συνέχεια των “bloopers” του χρόνου 😉
Τσόμπο, έλα στην αγκαλιά μου, ΣΩΠΟΤΕΔΗΠΟΤΕ!
Ασε τις αγκαλιες και ετοιμασε δυο ποτηρια για γλυκο ουισκακι, καπου τον Γεναρη.
Τσόνυ Πλακ, πίνει. Δεν είναι ποτέ γλυκό.
Το σωστό γουίσκι είναι πικρό και ξινό σαν τα απομεινάρια της ψεύτικης ζωής.
Τσώνη Πλάκ είναι για τις καθημερινές. Τελευταία έχουν πάρει τα μυαλά μου αέρα και το έχω γυρίσει σε Ντίμπλ Κόλτ Σελέξιον για τις καθημερινές και σίνγκολ μάλτ ομορφιές για τις μαζώξεις με Τσομποβάρους.
Θα τα βρούμε. Αλλά ποτέ γλυκό. Το μόνο γλυκό είναι το σάπιο χάδι της κίβδηλης ευτυχίας, στιγμές πριν τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια σου.
Ποράτσο αγόρι μου θα σου έλεγα να έρθεις στην αγκαλιά μου ΣΩΠΟΤΕΔΗΠΟΤΕ αλλά πέσανε πολλές αγκαλιές τελευταία και θα παρεξηγηθούμε. Απλά πρέπει κάποια στιγμή οι δυο μας να βρεθούμε και να τα πιούμε.
Χρόνια πολλά στο RQ και τα καλύτερα έρχονται. Είμαι σίγουρος γι’ αυτό.
Οι αναμνήσεις πολλές. Η συγκίνηση μεγάλη (πραγματικά). Πολλά συναισθήματα μαζί. Όσο μελό και να ακούγεται, το αγάπησα από τη πρώτη στιγμή αυτό το site καθώς όταν μαθεύτηκε η τότε μαζική αποχώρηση, ήταν σαν να έπεσε βόμβα δίπλα μου. Ήθελα να έκαναν πλάκα αλλά τελικά ήταν αλήθεια. Αν θυμάμαι καλά, ήταν ο Μάνος που με (ή μας) πληροφόρησε για την δημιουργία ενός νέου site (και του domain αργότερα) και τον ευχαριστώ (όχι μόνο γι’ αυτό, αλλά γενικώς). Η ανακούφιση που ένοιωσα και η προσμονή για το νέο site, δεν περιγράφεται με λόγια.
Το ένοιωθα και το νοιώθω και σαν δικό μου site κι ας μην βοήθησα στην δημιουργία του. Θα ξαναδιάβαζα reviews από τα άτομα που ήξερα, θα μιλάγαμε και πάλι στο forum και θα ήμουν κι εγώ από τα πρώτα μέλη ενός υπέροχου community. Θα συνέχιζα να εμπλουτίζω τις γνώσεις μου πάνω στους υπολογιστές (ό,τι ξέρω για τα PC οφείλεται κατά μεγάλο ποσοστό στο RQ).
Για εμένα, η επιτυχία ενός τέτοιου site φαίνεται και από το forum του. Μπορεί να μην αντικατροπτίζεται στο post counter μου, αλλά μου αρέσει να βοηθώ όσους έχουν κάποιο πρόβλημα (έστω κι αν είναι μικρή η βοήθεια) και χαίρομαι που θα βρω χρήσιμες συμβουλές όταν έχω εγώ κάποιο πρόβλημα. Και μόνο η σκέψη ότι μπορεί να συνεισφέρω θετικά στο site συνολικά, μου αρκεί.
Λένε ότι δεν πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη όταν μιλάμε με άγνωστους στο internet (και έχουν δίκιο αν κρίνουμε από αυτά που βλέπουν τα μάτια μας καθημερινά). Δυστυχώς δεν έχω γνωρίσει κανέναν από κοντά. Με κάποια παιδιά έχουμε μιλήσει στις κατά καιρούς in-game μαζώξεις μας. Με τους περισσότερους ανταλλάσσουμε κείμενα στο forum. Αλλά είναι σαν να σας ξέρω από καιρό. Δεν αισθάνομαι ότι μιλάω ή γράφω σε έναν άγνωστο. Δεν κρυβόμαστε πίσω από τα πληκτρολόγια μας. Αυτό είναι που έχει αξία για μένα και όχι πόσους pseudo-users καταγράφει ο μετρητής.
Όταν κάποιοι σας κατηγορούν επειδή χαλιούνται, κοιτάξτε την κοινότητά μας, χαμογελάστε και συνεχίστε να εξελίσσεστε.
Για να το κλείσω και να μην κουράζω άλλο, θα συνεχίσω να στέκομαι στο πλάι ή πίσω από το RQ με όποιον τρόπο μπορώ. It’s a promise.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ RAGEQUIT 🙂 🙂
Χρόνια σας πολλά, παλιοπαιδα! Keep it up 😀 😀 😀
Καλή ιδέα και το ‘απλήρωτοι’ αλλά ως ‘apliroty.gr’:D:D
απορούσε το φορουμ αν θα επέστρεψες πίσω στα πάτρια εδάφη η αν τελικά έγινες πρωτευουσιανος.
Ολ δε μπεστ, παιδιά, για μακροημέρευση του site, υγεία και ευτυχία προσωπική του καθενός. Να είστε καλά και κοντά μας για πολλά πολλά ακόμη χρόνια.
Λίγο αργοπορημένες οι ευχές, αλλά δεν γινόταν να μην τις γράψω.
Μου κρατούσατε συντροφιά με τα κείμενά σας στο χαρτί για πολλές νύχτες (το αγαπημένο μου bed-time reading) και σε αρκετά δύσκολες εποχές. Για χάρη σας άρχισα να ξανα-αγοράζω κάθε μήνα το PC Master μετά από χρόνια, και δηλώνω απερίφραστα πως ήσασταν η καλύτερη ομάδα που πέρασε ποτέ από τις σελίδες του.
Δυστυχώς δεν ήμουν ποτέ τύπος της συμμετοχής σε forum (δεν έχω και ιδιαίτερο χρόνο πλέον, ούτε καν για gaming), οπότε δεν είχα πραγματικά ιδέα τότε για την επικείμενη μαζική αποχώρηση. Θυμάμαι, λοιπόν, που πήρα ένα ωραίο βράδυ το τεύχος Δεκεμβρίου και ετοιμάστηκα ψυχολογικά για άλλη μια νύχτα ευχάριστης ανάγνωσης, οπότε φαντάζεστε πως ένιωσα όταν είδα ένα μάτσο τελείως διαφορετικά ονόματα να υπογράφουν τις στήλες και τα reviews. Δεν μπορεί, λέω, οι τύποι μας τρολάρουν και δεν είναι καν Απρίλιος. Τότε ήταν που μπήκα για πρώτη φορά στο forum του PC Master και διαπίστωσα τη μαύρη αλήθεια. Ευτυχώς, η παγωμάρα μου μετριάστηκε από την είδηση της συνέχισης της δουλειάς σας μέσα από το Ragequit, το οποίο φυσικά έγινε έκτοτε αγαπημένη μου τακτική συνήθεια (κατά κανόνα πλέον το μεσημέρι με καφέ και χαλάρωση, αντί για το βράδυ).
Εκτός των άλλων, είστε τα πρότυπά μου για το πώς μια ομάδα από την αρχική σκέψη περνάει στο διά ταύτα. Να ξέρετε πόσες ωραίες ιδέες έχω δει να μένουν στα λόγια γιατί κανείς δεν έχει την απαραίτητη βούληση-ενέργεια-διάθεση να κάνει το επόμενο βήμα.
Και του χρόνου στα 5α με περισσότερες πικάντικες ιστορίες (και στα 10α με το Box Set, και στα 20α, και στα 50α, και … και … και …)
Ο Surtur σας φώτισε να μην το πείτε οι απλήρωτοι