SPECIALS

Επέτειος δέκα χρόνων για το TES V: Skyrim

11 Δεκεμβρίου 2010. Η Bethesda ανακοινώνει το πέμπτο μέρος της σειράς Elder Scrolls, Skyrim και οι οπαδοί της βρισκόμαστε σε παροξυσμό. Κατά την διάρκεια των Spike Video Game Awards ο Todd Howard ανακοινώνει την συνέχεια της σειράς και προβάλλεται το παρακάτω βίντεο, το οποίο μπορεί να μην έδειξε απολύτως τίποτα, ήταν όμως αρκετό για να στείλει το hype σε δυσθεώρητα ύψη. Ένα πράγμα έμενε μόνο. Να ολοκληρωθεί η προφητεία. 11 11 11.

Ακόμη και τώρα βουρκώνω
Skyrim Figueroa Hotel advertisement
Όταν η διαφήμιση έχει φτάσει σε άλλο επίπεδο, πίσω στο 2011!

Και η μέρα έφτασε, όπως έφτασε και η προπαραγγελία με την μινιατούρα του Alduin. Ανάλογη αγωνία και εκστασιασμό πρέπει να είχα νιώσει μόνο με το Wrath of the Lich King. Είναι από τις λίγες κυκλοφορίες δε της οποίας η μουσική με συνοδεύει ακόμη και σήμερα. Παρόλο τον ενθουσιασμό μου όμως, οι απαιτήσεις του σε θέματα hardware ήταν πολύ πάνω σε σχέση με τον υπολογιστή μου οπότε αναγκαστικά μπήκε στον πάγο μέχρι να καταφέρω να πάρω και ένα αντίστοιχο μηχάνημα για να το τρέχει ικανοποιητικά. Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς κατάφερα να το απολαύσω. Θυμάμαι όμως ξεκάθαρα πως σε όλο αυτό το διάστημα είχα κλείσει τα αυτιά μου έναντι σε κάθε αρνητική κριτική και το γενικότερο δούλεμα που δεχόταν το παιχνίδι συνολικά. Είχα λατρέψει το Oblivion και ως εκ τούτου η συνέχειά του δεν θα μπορούσε να είναι κάτι υποδεέστερό του. Πού και να ‘ξερα…

Ralof waking the player in the cart
Ήτοι μεν πρώτιστα χάος γένετο

Πολυπόθητη στιγμή εκκίνησης της εμπειρίας και έχω ξεχάσει τα πάντα. Βρέχω εσώρουχα και σκεπάσματα σε κάθε άκουσμα της μουσικής του τίτλου και μόνη μου έγνοια είναι να ξεκινήσω το ταξίδι μου στο παγωμένο Skyrim. Θεωρώ δε την εισαγωγή του ως μία από τις καλύτερες της σειράς, βάζοντας τον παίκτη στο κλίμα που θα έπρεπε να έχει ολόκληρο το παιχνίδι. Εξαίρεση αποτελεί το τελευταίο κομμάτι της, όπου για ακόμη μία φορά αναθέτουν μία κρισιμότατη αποστολή σε κάποιον άνθρωπο που βλέπουν για πρώτη φορά στην ζωή τους. Στο Oblivion έδενε κάπως με τα οράματα του Uriel Septim, εδώ είναι κυριολεκτικά στον αέρα. Τα συναισθήματα που προκύπτουν από αυτό καθώς και από ότι ακολούθησε είναι ακριβώς αυτό που λέμε rollercoaster. Την μία στιγμή τρελαίνομαι με τα τοπία, τα εξαιρετικά side quests και το σύστημα μάχης που σε κάνει να νιώθεις την κάθε ανάσα των δράκων να λιώνει τα πάντα στο διάβα της. Την αμέσως επόμενη όμως έρχομαι αντιμέτωπος με έναν κόσμο στην κυριολεξία θεματικό πάρκο. Εδώ θα κάνεις αυτό, εκεί το άλλο.

Νωχελικοί διάλογοι, αποστολές χωρίς βάθος και ανύπαρκτες αποφάσεις. Μικρές πίστες που στην πλειοψηφία τους ουδεμία σχέση έχουν με τον υπόλοιπο κόσμο. Η όλη εικόνα δείχνει μία Bethesda η οποία ενδιαφέρθηκε μόνο για το περιτύλιγμα ξεχνώντας να προσθέσει το δώρο έκπληξη εντός του σοκολατένιου αυγού ενώ παράλληλα άφησε πολλές ιδέες μισοτελειωμένες απλά και μόνο για να προλάβει την πολυπόθητη ημερομηνία κυκλοφορίας. Μέσα σε αυτό το κλίμα άφησα το παιχνίδι στο ράφι του και δεν θέλησα να ξανασχοληθώ μαζί του για καιρό. Για πολύ καιρό.

Skyrim, player aims at a dragon with his bow
Πώς φανταζόμασταν ότι θα είναι οι μάχες με τους δράκους

Η επιστροφή λαμβάνει χώρα πολλά χρόνια μετά, ήτοι το καλοκαίρι που πέρασε. Επαφές μου με total conversion mods δεν τις λογίζω ως Elder Scrolls εμπειρία. Στο ενδιάμεσο το παιχνίδι έχει γιγαντωθεί. Για άγνωστους μέχρι και σήμερα λόγους θεωρείται το στάνταρ των RPGs για τον μέσο gamer και λίγο πολύ όλοι έχουν περάσει έστω και λίγες ώρες μαζί του. Παράλληλα η Bethesda έχει κυκλοφορήσει κάμποσα DLCs καθώς και μισή ντουζίνα εκδόσεις του χωρίς προφανή λόγο και γενικά δεν χάνει ευκαιρία να αρμέγει το κοινό της. Με τα παραπάνω κατά νου ξεκινάω την επιστροφή μου στο κρύο από κάθε άποψη Skyrim χαλαρά και οριακά σπάζοντας πλάκα. Μερικές εβδομάδες αργότερα βρίσκομαι να έχω ολοκληρώσει τα πάντα και να είμαι εκτός από Dragonborn και αρχηγός σε κάθε μικρή και μεγάλη φατρία του παιχνιδιού. Μία ακόμη πληγή στο χτικιάρικο κορμί του παιχνιδιού.

Καμία ηθική ικανοποίηση ολοκλήρωσης, καμία αίσθηση προόδου και φυσικά καμία επίπτωση όλων αυτών των ενεργειών μας στον κόσμο του. Τι κι αν είσαι ο Dragonborn, τι κι αν φοράς τα πιο σπάνια Daedric Artifacts, όλοι, ακόμη και άτομα χαμηλά στα τάξεις των guilds των οποίων ηγείσαι, σου συμπεριφέρονται όπως και πρώτα. Το μόνο που μένει είναι ίσως κάποια ενδιαφέροντα side quests, τα οποία ακριβώς επειδή είναι ασύνδετα με το όλο σκηνικό δημιουργούν έναν εξαιρετικό μικρόκοσμο. Αλλά φτάνουν ώρες μετρημένες στα δάχτυλα για να εξισωθούν με το υπόλοιπο κενό; Η αλήθεια βρίσκεται όπως πάντα κάπου στην μέση και παρακάτω θα δούμε αν αξίζει εν έτει 2021 να ασχοληθεί κανείς μαζί του.

Skyrim, player finishing a bear
Ragequit χωρίς αρκούδα γίνεται; Δεν γίνεται

Συγκρίνοντας τις δύο εμπειρίες, μπορώ να πω ότι δεν είχαν καμία σχέση μεταξύ τους. Όσο νευριασμένος και ξενερωμένος έφυγα από την πρώτη, άλλο τόσο απόλαυσα την δεύτερη. Αυτό συμβαίνει γιατί όπως εγώ έτσι και η ίδια η εταιρεία δεν φαίνεται να πήρε στα σοβαρά τον κόσμο που η ίδια δημιούργησε. Κατακρεούργησε το κατά την γνώμη μου εξαιρετικό lore του, αφαίρεσε σχεδόν κάθε ζωντάνια από τους χαρακτήρες και τις ιστορίες τους και έδωσε έμφαση στα συνεχή ερεθίσματα μετά ανταμοιβής ώστε να κρατήσει τους παίκτες ενεργούς. Έτσι λοιπόν και κάποιος που δεν θα ασχοληθεί σοβαρά μαζί του αλλά θα το έχει για να περνάει την ώρα του σφάζοντας διαφόρων ειδών φανταστικά τέρατα. Δεν θα κάτσει να σπάσει το κεφάλι του για πολέμους άλλων εποχών και θα σκοτώσει την ώρα του με αποστολές, από συλλογή μανιταριών μέχρι και να κυνηγήσει τον φοβερότερο δράκο όλων των εποχών. Θα περάσει ορισμένες ώρες ξεγνοιασιάς και ανεμελιάς και αυτό ήταν όλο.

Σε σύγκριση με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς αυτό που αφήνει τις χειρότερες εντυπώσεις είναι η αδυναμία να ταυτιστεί κάποιος με έναν από τους χαρακτήρες του παιχνιδιού. Η όποια ενσυναίσθηση πηγαίνει περίπατό αφού λίγο και ακόμα και η γραφή του Skyrim θα είχε περιοριστεί πλήρως σε μονολεκτικές ερωτήσεις κι απαντήσεις. Ακόμη και το Oblivion, το οποίο έγραψε αρνητική ιστορία για τους δικούς του λόγους, είχε τις στιγμές του, όπως λχ στο Thieves Guild και στην Dark Brotherhood. Αυτό που μοιράζονται οι δύο προαναφερθέντες τίτλοι είναι το άλμα ποιότητας που συνέβη με την κυκλοφορία των αντίστοιχων expansions τους. Τόσο το Shivering Isles όσο και το Dawnguard εμφώλευσαν ιστορίες πολύ πιο ενδιαφέρουσες κι από αυτές των κεντρικών τους παιχνιδιών.

I used to be an adventurer like you. Then I took an arrow in the knee
Δεν γινόταν να λείπει το συγκεκριμένο από αυτό το κείμενο

Θέτοντας το παιχνίδι στο σήμερα η αλήθεια είναι ότι δεν έχει να πει και πολλά σε κάποιον νεοεισερχόμενο. Ακόμη και για λόγους ιστορίας, δεν έχει να επιδείξει κάτι για την εποχή του. Η Bethesda ενώ είχε κάποιες εξαιρετικές ιδέες, όπως αυτή με τα φρούρια του Εμφυλίου, δεν προέβη ποτέ στην ολοκλήρωσή τους. Το ίδιο και στα minigames. Υπάρχουν για να δικαιολογήσουν κάποιες ενέργειές μας αλλά από κει και πέρα δεν διαδραματίζουν κανέναν άλλο λόγο. Αντίθετα, δεν έχασε ευκαιρία ώστε να πουλήσει σε κάθε πιθανή ευκαιρία φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια έχουν κυκλοφορήσει παιχνίδια που αυτές τις ιδέες τις έχουν φτάσει σχεδόν στα όριά τους. Στον αντίποδα, αυτό που σώζει την κατάσταση είναι τα πανέμορφα γραφικά του παιχνιδιού, τα οποία ακόμη και σήμερα δεν έχουν να ζηλέψουν σχεδόν τίποτα από σύγχρονους τίτλους. Στο ίδιο μήκος κύματος και η μουσική του, με τον Jeremy Soule να συνθέτει για ακόμη μία φορά άκρως ταιριαστές συνθέσεις για να ντύσουν τον κόσμο του παιχνιδιού. Φτάνοντας στην σημερινή επέτειο, η Bethesda αποφάσισε να κυκλοφορήσει μία ακόμη έκδοση του παιχνιδιού, η οποία υπόσχεται να το φέρει λίγο πιο κοντά στο σήμερα επιτρέποντάς μας να… ψαρέψουμε! Ασχέτως του τι μπορεί να σκέφτονται εκεί στο Rockville για το τι μπορεί να θέλει ο κόσμος ένα είναι σίγουρο. Προσπαθούν να διατηρήσουν το ενδιαφέρον του κόσμου ζωντανό και τις αναφορές γύρω από αυτό ψηλά στις τάσεις των social media, αλλά για πόσο; Μέχρι πότε θα περιφέρει το σκήνωμα του Skyrim για να το προσκυνούν οι πιστοί του;

Σίγουρα ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, αλλά μήπως θα έπρεπε να έρθει κάποια στιγμή αυτή η πολυπόθητη αλλαγή, Gamebryo στα μάτια σε κοιτάζω και αναστενάζω. Και πόσο μάλλον από την στιγμή που μετά από τόσα χρόνια εξέλιξης, τόσο της τεχνολογίας όσο και των διαθέσιμων εργαλείων ανάπτυξης, αν το Elder Scrolls VI αποδειχθεί μία από τα ίδια πιθανόν να μην μπορεί να δελεάσει τον κόσμο της με άλλα καθρεφτάκια. Παρόλα αυτά έχουμε επέτειο, σβήστε κι εσείς κάνα κεράκι και περάστε για ένα κομμάτι sweetroll κι αν έχετε χρόνο αξίζει να κάνετε μία τελευταία βόλτα στην Solitude. Μπορεί όπως είπαμε να μην έχει να προσφέρει και πολλά και να απευθύνεται κατά κύριο λόγο στους φίλους των RPGs, αλλά σίγουρα πίσω από την κακόγουστη βιτρίνα υπάρχει ακόμη κρυμμένη η στόφα των Elder Scrolls και περιμένει να την ανακαλύψετε.

Ηλίας Ιακωβόπουλος

Μεγαλωμένος στην ελληνική επαρχία, μαγεύτηκε γρήγορα από τα φώτα της πρώτης CRT οθόνης του. Σαν περίεργος και παράξενος μπήκε στα βαθιά από νωρίς, όχι πάντοτε με επιτυχία. Επιστρέφοντας στα πάτρια εδάφη αποφάσισε να ασχοληθεί με την συγγραφή, οπότε και μπλέχτηκε με τις κριτικές σατανικών βιντεοπαιχνιδιών. Δηλωμένος μεσαιωλάγνος, κρίνει τα πάντα με κριτήριο το πόσα σπαθιά θα βρει στο διάβα του, ενώ στο προσκεφάλι του έχει μια Voodoo 2 να τον φυλάγει.

16 Comments

  1. Παιχνιδαρα….Οι πωλησεις του τα λενε ολα. 35 εκδοσεις μετα, οι τροποι να το τελειωσεις δεν εχουν τελειωμο.

    Ειναι να απορεις πως αυτοι που εφτιαξαν το morrowind εκαναν αυτη τη διαφημιση των video games.

    *choose sarcastic option if unsure*

  2. [QUOTE=”akarthis, post: 585177, member: 104171″]
    Παιχνιδαρα….Οι πωλησεις του τα λενε ολα. 35 εκδοσεις μετα, οι τροποι να το τελειωσεις δεν εχουν τελειωμο.

    Ειναι να απορεις πως αυτοι που εφτιαξαν το morrowind εκαναν αυτη τη διαφημιση των video games.
    [/QUOTE]
    Στον υπολογιστη μου ειναι ακομη το morrowind(και το skyrim λογω enderal)

  3. [QUOTE=”bald_killer_clone, post: 585196, member: 103348″]
    Όπως γράφει και ο γράφων, είναι game του δεκαρικου να περάσεις 30-50 ώρες καλά.

    Η anniversary δεν θα δοθεί δωρεάν σε όσους έχουν ήδη την Special Edition;
    [/QUOTE]
    Για τη Bethesda μιλάμε. Τους στέλνει η μάνα τους για ψωμί και της χρεώνουν το delivery.

    [USER=102792]@chek2fire[/USER] Όσο το άρμεγμα αποφέρει γάλα και γιομιζει η καρδαρα δεν υπάρχει περίπτωση να ασχοληθούν με το επόμενο παιχνίδι της σειράς. Γι’αυτό και ανακοίνωσαν το 6 με ένα ξερό και ανούσιο trailer. Δεν θέλουν βιασύνες

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL