REVIEWS

DARK SOULS 2

Όταν κυκλοφόρησε το Dark Souls το 2011 και αποφάσισα να ασχοληθώ μαζί του μετά από τα όσα διάβασα και άκουσα, η αλήθεια είναι ότι έπαθα ένα πολιτισμικό σοκ. Δεν ήταν τόσο η δυσκολία του και ο μαζοχισμός που σου προκαλούσε (“πέθανα εκατό φορές αλλά ακόμα δε θα σηκωθώ από την καρέκλα αν δε βγάλω το καταραμένο boss!”) όσο τα επιμέρους στοιχεία που το έκαναν να ξεχωρίζει από τον σωρό. Δεκάδες ώρες μετά το πρώτο playthrough από τα πολλά που ακολούθησαν, ένα πράγμα ήταν βέβαιο: το Dark Souls αποτελούσε πλέον το αγαπημένο παιχνίδι όλων των εποχών για εμένα! Τόσο απλά. Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι η gaming εμπειρία μου στο συγκεκριμένο τίτλο ολοκληρώθηκε εξ’ ολοκλήρου στην έκδοση για Xbox 360 και όχι σε αυτή του PC που έβριθε από bugs και άπειρα προβλήματα χειρισμού τους πρώτους μήνες κυκλοφορίας της.

Το Dark Souls 2, λοιπόν, ήταν ο τίτλος που περίμενα με περισσή ανυπομονησία. Φρόντισα να μένω ενημερωμένος καθ’ όλη τη διάρκεια του development διαβάζοντας συγκεκριμένα άρθρα και τσεκάροντας την παραμικρή λεπτομέρεια στις εικόνες και τα videos που έβλεπαν το φως της δημοσιότητας. Κάποια πράγματα μου άρεσαν, κάποια όχι και έτσι προσπαθώντας να μείνω συγκρατημένος και υπομονετικός, περίμενα την ημέρα κυκλοφορίας του παιχνιδιού. Δισκάκι στο dvd drive, install, το gamepad ανά χείρας (περισσότερα για το χειρισμό θα διαβάσετε παρακάτω) και… πάμε να πεθάνουμε!

DS2 01Τα όμορφα cinematics αποτελούν εισαγωγές στα βασικά boss fights… Calm before the storm, που λέει κι ο λαός.

Σε έναν διαφορετικό, παράλληλο κόσμο με αυτόν του Dark Souls, ο πρωταγωνιστής μας φτάνει στο βασίλειο του Drangleic όχι για να σώσει τον κόσμο από το προαιώνιο κακό αλλά για να αναπαύσει την ίδια του την ψυχή. Βλέπετε ο ήρωας μας δεν αποτελεί τον chosen one αλλά ένα καταραμένο, εκφυλισμένο πλάσμα που βαδίζει ανάμεσα στον κόσμο των νεκρών και των ζωντανών: είναι ένας hollow! Η πρώτη μας συνάντηση μας βάζει κατευθείαν στο κλίμα του παιχνιδιού: τρεις ξεδοντιάρες, κακάσχημες μάγισσες μας δίνουν τις πρώτες πληροφορίες σχετικά με το παρελθόν μας, την κατάρα που μας βαραίνει και τις μηδαμινές ελπίδες που έχουμε να πετύχουμε το στόχο μας. Σαν να μην έφθανε αυτό, αρχίζουν να γελάνε στα μούτρα μας και να μας χλευάζουν δίχως σταματημό… welcome to Dark Souls!

Το tutorial αποτελεί ένα μικρό κόσμο του παιχνιδιού και είναι σαφώς πιο ολοκληρωμένο από αυτό του πρώτου Dark Souls. Πλάκες με μηνύματα-οδηγίες για τα βασικά του χειρισμού σας οδηγούν στις πρώτες μάχες σας και στη γνωριμία με το user interface. Είναι αρκετά κατατοπιστικό και για όσους από εσάς έχουν όρεξη, υπάρχουν και αρκετά κρυμμένα μυστικά να ανακαλύψετε. Αργά η γρήγορα θα οδηγηθείτε στην κεντρική περιοχή του κόσμου, την Majula που ουσιαστικά αποτελεί ένα hub με NPCs και περάσματα για τις πρώτες προσβάσιμες περιοχές. Τα ερειπωμένα κτίρια (μου θύμισαν Tristram είναι η αλήθεια), οι υποτονικές φωνές των χαρακτήρων, η θέα της θάλασσας και ο ήχος του παφλασμού των κυμάτων δίνουν το στίγμα της ατμόσφαιρας όλου του παιχνιδιού: γαλήνη και μελαγχολία αλλά ταυτόχρονα σαπίλα και παρακμή.

Στους πρώτους διαλόγους που θα κάνετε θα λάβετε και τα πρώτα σας mini quests όπως για παράδειγμα να βρείτε το κλειδί για το blacksmith ώστε να ανοίξει το “κατάστημά” του και να σας προσφέρει τις υπηρεσίες του. Το Dark Souls 2 δεν σας παίρνει από το χεράκι, το αντίθετο μάλιστα, αλλά προσφέρει μικρά tips που απαιτούν παρατηρητικότητα και προσήλωση ώστε κάθε φορά να κάνετε κι ένα μικρό βήμα παραπέρα. Από την περιγραφή ενός αντικειμένου (πάντα να διαβάζετε τα info για τα αντικείμενα! Πάντα!), την τελευταία φράση ενός NPC μέχρι να αρχίσει να επαναλαμβάνεται, το μικρό πέρασμα που ανακαλύψατε στη διαδρομή σας και σας οδηγεί σε ένα chest που κρύβει κάτι σημαντικό και πολλές ακόμη λεπτομέρειες είναι αυτές που κάνουν τον κόσμο του παιχνιδιού τόσο διαφορετικό και μαγικό που χρίζει πλήρους εξερεύνησης αλλά και ευρηματικής εκμετάλλευσης κάθε νέας πληροφορίας.

DS2 02“Και τι μεγάλο σπαθί που έχετε καλέ μας κύριε ιππότη…”

Η εξόντωση των εχθρών θα σας προσφέρει souls, ψυχές δηλαδή που αποτελούν και τη βασική οικονομία του παιχνιδιού. Souls χρειάζεστε για να κάνετε level up τα στατιστικά σας, souls χρειάζεστε και για τις αγορές ή αναβάθμιση των αντικειμένων σας. Είναι μεγάλο το δίλημμα στο οποίο θα βρεθείτε άπειρες φορές για τον τρόπο που θα εκμεταλλευθείτε τις ψυχές που έχετε συγκεντρώσει και συνεισφέρει τα μέγιστα στην στρατηγική που θα ακολουθήσετε στην πορεία σας και στο χτίσιμο του χαρακτήρα σας. Βεβαίως όπως και στο προηγούμενο παιχνίδι της σειράς κάθε θάνατος σας αφαιρεί τις ψυχές που έχετε συγκεντρώσει και θα πρέπει να τις κάνετε retrieve χωρίς να πεθάνετε ξανά στην πορεία. Σκληρός κόσμος το Dark Souls, πώς να το κάνουμε…

Το Dark Souls έγινε διάσημο για τον υψηλό βαθμό δυσκολίας του… και το Dark Souls 2 δεν πάει καθόλου πίσω. Το παιχνίδι είναι βάναυσα δύσκολο. Απαιτεί απόλυτη προσήλωση και προσεκτική μελέτη των κινήσεών σας, του περιβάλλοντος και των εχθρών. Τίποτα δεν θα σα χαριστεί αλλά θα πρέπει να ιδρώσετε για να κάνετε το επόμενο, μικρό βήμα. Το παιχνίδι θα ανακαλύψει τα αδύνατα σημεία σας και θα σας πατήσει εκεί ξανά και ξανά. Κάθε αποτυχία σας όμως, κάθε νέος θάνατος, κάθε στραβοπάτημα δίπλα σε ένα γκρεμό θα σας κάνει καλύτερους και πιο ικανούς και ο λόγος είναι απλός: το Dark Souls 2, όπως και ο προκάτοχός του, είναι δικαιότατο. Το κάθε εχθρικό πλάσμα, μικρό ή θεαματικά τεράστιο, έχει τις δικές του δυνάμεις αλλά και αδυναμίες. Στο δικό σας χέρι είναι να τις μελετήσετε, να προγραμματίσετε με λεπτομέρεια την επόμενη κίνησή σας και να την εκτελέσετε την κατάλληλη στιγμή. Οι περιττές κινήσεις απαγορεύονται διά ροπάλου τόσο γιατί η μπάρα stamina αδειάζει γρήγορα όσο και γιατί οι άμυνες σας μένουν ανοιχτές στις βάρβαρες ορέξεις των αντιπάλων σας. Αργά και σταθερά βήματα και όλα θα έρθουν με τον καιρό… και μετά από κάμποσους θανάτους βεβαίως! Η ικανοποίηση και τα rewards μετά από κάθε επιτυχημένη μάχη είναι δεδομένα.

Ο κόσμος για άλλη μια φορά είναι σκοτεινός και σάπιος. Οι τοποθεσίες στις οποίες θα περιηγηθείτε αποπνέουν μια ατμόσφαιρα άλλοτε γοτθική, άλλοτε μελαγχολική κι άλλοτε μακάβρια. Λιτός και δωρικός στο σχεδιασμό του, αποτελείται από άπειρες μικρότερες περιοχές ενωμένες μεταξύ τους άψογα, είτε με shortcuts είτε με πιο φανερούς τρόπους. Η άψογη γεωγραφία του περιβάλλοντος χώρου δεν αφήνει σημεία ανεκμετάλλευτα από τους δημιουργούς και θα νιώσετε από την πρώτη στιγμή ότι ο κόσμος του Drangleic είναι απόλυτα αληθοφανής και ρεαλιστικός. Το μοναδικό soundtrack έρχεται να συμπληρώσει την εμπειρία και αποτελεί –σίγουρα- ένα από τα καλύτερα που έχουμε ακούσει: δυναμικό στις στιγμές κινδύνου και έντασης, υποτονικό και ήρεμο για τον λίγο χρόνο περιήγησης που σας δίνετε μέχρι να συναντήσετε το επόμενο θεριό. Θα το πω όσο πιο απλά γίνεται: ο κόσμος του Dark Souls 2 είναι τέλεια δομημένος!

DS2 03Η γοτθική τεχνοτροπία, σε αρκετά σημεία του τίτλου, είναι μοναδική…

Διαβάζοντας το review μέχρι εδώ θα αναρωτηθούν όσοι έχουν ασχοληθεί με το πρώτο Dark Souls και θα μου πουν: “Μα καλά ρε φίλε, δε μας λες και τίποτα διαφορετικό. Και το Dark Souls έτσι ήταν!”. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Το Dark Souls 2 στηρίζεται στις πλάτες του προκατόχου του (γιατί να μην το κάνει άλλωστε;) αλλά διαφοροποιείται σε λίγα μεν, σημαντικότατα δε σημεία. Αρχικά θα παρατηρήσετε ότι μετά από κάθε θάνατό η health bar σας μειώνεται κατά ένα ποσοστό ΜΟΝΙΜΑ (άουτς)! Αυτό επαναλαμβάνεται έως ότου η ζωτική σας ενέργεια φθάσει στο 50% της αρχικής. Πριν αρχίσετε όμως να καταριέστε θεούς και δαίμονες για αυτό το νέο feature που κάνει ακόμα δυσκολότερη την αποστολή σας, θα πρέπει να σας ενημερώσω ότι σχετικά νωρίς στο παιχνίδι θα βρείτε ένα δαχτυλίδι που ανεβάζει το ποσοστό αυτό στο 75%. Ταυτόχρονα, με τη χρήση των human effigies μπορείτε να πάρετε ξανά την ανθρώπινη μορφή σας και μια νέα health bar στο 100% αυτή τη φορά.

Το teleportation, πλέον, ανάμεσα στα bonfires είναι μια δυνατότητα που σας δίνετε από την αρχή κιόλας του παιχνιδιού. Θυμηθείτε ότι το συγκεκριμένο το αποκτούσατε μετά την ολοκλήρωση περίπου του 60% του αρχικού Dark Souls. Οι μετακινήσεις λοιπόν είναι ταχύτατες και βολικές. Το level up δεν πραγματοποιείται στα bonfires τώρα πια αλλά στην Emerald Herald, μια NPC που θα βρείτε δίπλα στο bonfire της Majula. Δύο επιπλέον, μικρότερες, αλλαγές που δίνουν ένα διαφορετικό στίγμα στο Dark Souls 2 σε σχέση με τον προκάτοχό του είναι το respawn των τεράτων (μετά από αρκετές επισκέψεις σε κάποια περιοχή παύει να υφίσταται για να αποφευχθεί το συνεχές grinding) και η χρήση του δαυλού (για να φωτίζει σκοτεινές περιοχές και να τρομάζει συγκεκριμένα πλάσματα). Τέλος, σημαντική αλλαγή έχουν υποστεί και τα covenants (τα guilds στα οποία μπορούμε να γίνουμε μέλη). Πλέον όταν αποχωρήσουμε από κάποιο covenant και ενταχθούμε σε νέο δεν δεχόμαστε ποινές (ποτέ δε θα ξεχάσω την τιμωρία του covenant of chaos στο Dark Souls όταν τελικά το πρόδιδες!). Οι in-game πληροφορίες βεβαίως για το καθένα από αυτά, όπως και στο προηγούμενο παιχνίδι, είναι ελάχιστες οπότε αρκεί να δοκιμάσετε covenants και να δείτε τι βοήθεια σας προσφέρουν στην πορεία.

DS2 05Τώρα βλέπεις τον τυπά εκεί κάτω αλά Scorpion King και σε πιάνει ένας τρόμος, έτσι δεν είναι;

Όσο αφορά το online κομμάτι του τίτλου, έρχεται να τον ολοκληρώσει ακόμη περισσότερο σαν εμπειρία. Θα βρεθείτε ξανά να περιηγείστε σε μέρη διαβάζοντας μηνύματα άλλων παικτών που σας οδηγούν σε παγίδες, σας προειδοποιούν για την επόμενη επικίνδυνη στροφή ή μαρτυρούν το βασανισμένο παρελθόν τους προσπαθώντας να ρίξουν ένα ανίκητο boss. Οι εισβολές στο παιχνίδι σας για τρομερές pvp μάχες δίνουν και παίρνουν ενώ το co-op για να ρίξετε τα μεγάλα αφεντικά βοηθώντας άλλους παίχτες θα σας προσφέρει και επιπλέον ψυχές. Πολλοί στέκονται αρνητικά απέναντι στην online αισθητική του παιχνιδιού, θεωρώντας πως οφείλει και πρέπει αυτό να αποτελεί μια μοναδική single player εμπειρία. Θα συμφωνήσω μόνο εν μέρει κι αυτό γιατί Dark Souls 2 στον online τομέα του αποτελεί κάτι πραγματικά διαφορετικό. Δίνει ακόμη μεγαλύτερη ζωντάνια στον κόσμο που παρουσιάζει και δένει εκπληκτικά με τα covenants και τις συσχετίσεις τους στο pvp κομμάτι του τίτλου. Αξίζει σίγουρα κάποιο από τα playthrough σας να γίνει αποκλειστικά με το online κομμάτι ενεργοποιημένο καθώς αποτελεί μια εμπειρία διαφορετική που επιβάλλεται να ζήσετε.

Τεχνικά το Dark Souls 2 στέκει αξιοπρεπέστατα. Υπάρχουν περιοχές που μαγεύουν με τα τοπία και την αρχιτεκτονική τους αλλά και –σχετικά- άδειοι χώροι που, ευτυχώς, είναι ελάχιστοι. Το animation είναι ομαλότατο και ο σχεδιασμός χαρακτήρων και πλασμάτων είναι μοναδικός. Οι φωτισμοί αναδεικνύουν τα σημεία εκείνα ακριβώς που πρέπει ώστε να προσφέρουν μοναδικά στην ατμόσφαιρα. Στην ενασχόλησή μου με το παιχνίδι δε συνάντησα bugs ενώ τα glitches ήταν απειροελάχιστα. Σημειώστε εδώ ότι το Dark Souls 2 τρέχει απρόσκοπτα στο σύστημα που το δοκιμάσαμε χωρίς καθυστερήσεις στους χρόνους φορτώματος και δίχως crushes στο desktop (συχνότατο φαινόμενο της εποχής μας). Γενικά το παιχνίδι στέκει δυο σκαλιά επάνω από τον προκάτοχό στον τομέα της γραφικής απεικόνισης.

Ο χειρισμός είναι πολύπλοκος αλλά ακριβής και στιβαρός… εφόσον έχετε στην κατοχή σας ένα καλό gamepad (κατά προτίμηση αυτό του Xbox 360). Το Dark Souls 2 κουβαλάει, σαν άλλος hollow, την κατάρα των παιχνιδιών-μεταφορών από κονσόλες και είναι σχεδόν unplayable με τη χρήση πληκτρολογίου και ποντικιού. Ναι μεν θα μπορέσετε να παίξετε σαν κλασικός pc gamer αλλά όλα θα σας φανούν ένα σκαλί πιο δύσκολα και –πιστέψτε με- είναι κάτι που πραγματικά δεν το επιθυμείτε. Ποιος βέβαια δεν έχει gamepad εν έτη 2014; Όπως και να έχει ο χειρισμός για τον κλασικό pc gamer χρεώνεται στα αρνητικά του παιχνιδιού.

DS2 06Δείγμα τραγικά αποτυχημένης προσπάθειας να τραβήξω screenshot κατά τη διάρκεια boss fight… φυσικά πέθανα!

Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω θα αναρωτηθεί κανείς για την ύπαρξη άλλων, βαρβάτων αρνητικών σημείων στο Dark Souls 2. Η αλήθεια είναι ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν. Ο προκάτοχος του τίτλου ήταν ένα τέλειο παιχνίδι και η συνέχειά του έρχεται να το βελτιώσει σε όλους τους τομείς. Αν κάτι μπορούμε να θεωρήσουμε σαν μειονέκτημα, αυτό είναι ότι πλέον ο τίτλος έχει χάσει την έννοια του αιφνιδιασμού. Στο Dark Souls δεν ήξερες τι κρύβεται στην επόμενη γωνία, τι παγίδα κρύβει η σκαλωσιά στην κορυφή της, ποιο είναι η επόμενη αναπάντεχη κίνηση του τεράστιου boss που αντιμετώπιζες. Πλέον είσαι ψυλλιασμένος, ξέρεις ότι πρόκειται για ένα ακόμη Dark Souls, προστατεύεσαι, προσέχεις, αναλύεις, παρατηρείς. Όλα είναι επικίνδυνα και θανατηφόρα… παλαιότερα το ανακάλυπτες πεθαίνοντας, τώρα το ξέρεις και είσαι προετοιμασμένος.

Το Dark Souls 2 έρχεται να προσθέσει στον προκάτοχό του τα απαραίτητα στοιχεία ώστε να το λατρέψουν οι fans αλλά και να γνωρίσουν τη σειρά οι νέοι παίχτες. Σίγουρα είναι καλύτερο, μεγαλύτερο, πληρέστερο. Δεδομένος είναι επίσης ο ντόρος που θα γίνει γύρω από το όνομά του. Πολλοί θα το αγοράσουν, ελάχιστοι θα ασχοληθούν μαζί του και ακόμη λιγότεροι θα το ολοκληρώσουν. Το Dark Souls 2 δεν είναι απλά ένα τέλεια σχεδιασμένο video game. Είναι ένα σκοτεινό ταξίδι σε έναν πονεμένο κόσμο ψυχών, είναι ένα στοίχημα με τον εαυτό σας και τις δυνάμεις σας, αποτελεί την κάθαρση και την απόλυτη ολοκλήρωση όταν πια πέσουν οι τίτλοι τέλους… ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑ!

Praise the Sun… and prepare to die!

volrath

Pros

  • Εκπληκτικός κόσμος που θα αιχμαλωτίσει τις αισθήσεις σας
  • Υπέρτατος βαθμός πρόκλησης
  • Το παιχνίδι είναι πολύπλοκο (με την καλή έννοια) και χαοτικό
  • Τεχνικός τομέας και ατμόσφαιρα
  • Στιβαρός και ακριβής χειρισμός

Cons

  • … που απαιτεί όμως ένα καλό gamepad. Μη διανοηθείτε να παίξετε με ποντίκι και πληκτρολόγιο!

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 98%

98%

Νίκος Καλαγκιάς

Ο Νίκος είναι ένας gamer που τον χαρακτηρίζουν δύο απλές λέξεις: "Ατσάλι" και "Φωτιά". Ναι, καλά καταλάβατε. Οτιδήποτε video game έχει μέσα το fantasy/μεσαιωνικό στοιχείο έχει και το όνομα του γραμμένο επάνω. Ασχολείται κυρίως με RPGs και strategies ενώ ποτέ δε θα πει όχι και σε καλογυαλισμένους hack 'n slash fantasy τίτλους. Εκεί που το πολεμικό κέρας ηχεί, εκεί που το ατσάλι συναντά το ατσάλι, εκεί που το θάρρος και ο ηρωισμός ξεπερνούν τα πάντα και η θυσία του αδελφού εξυψώνει τα πολεμικά ιδανικά... θα βρείτε και τον Νίκο δίπλα με ένα gamepad στο χέρι να ουρλιάζει: "Chaaaarge!"

16 Comments

  1. You’re a true member of the Master Race.

    Η αλήθεια είναι πως ο Κουτσούκος μοιράζει προμοσακούλες για να αρχίσουμε να υιοθετούμε την κλίμακα βαθμολογίας του (90-100). Αυτό ή όντως τα παιχνίδια που βγαίνουν τον τελευταίο καιρό αξίζουν για τόσο. :p

  2. Ωραίο το ριβιού Νίκο, συγχαρητήρια! 🙂

    Αν και καλό θα ήταν να αναφέρεις και κάποιες άλλες σημαντικές αλλαγές που έχει το 2 (bonfire ascetics, διαφορές ng+ και ng++ σε σχέση με το απλό ng, ειδικά σε σχέση με νέους εχθρούς και σημαντικά για το lore boss souls items, κάποιες “ευκολίες” που παραχωρεί το DS2 σε σχέση με το DS1, για να προσελκύσει νέους παίκτες αλλά χωρίς να φέρεται με ασέβεια προς τους παλιούς φανς, τις ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ αλλαγές στα upgrades όπλων, ασπιδών, και πανοπλιών, συν το φοβερό σύστημα infusion, και το γεγονός ότι επιτέλους δεν χρειαζόμαστε καμιά 50αριά ώρες φάρμινγκ upgrades materials για να δοκιμάσουμε ένα νέο build ξέρω ‘γω και άλλα πολλά), καταλαβαίνω πως για να γράψεις όλα όσα ήθελες θα έπρεπε να γράφεις για καμιά εβδομάδα. :p

    Για ‘μένα το μεγαλύτερο αρνητικό του DS2 και εν τέλει μετά από 140 ώρες περίπου που του έχω ρίξει μέχρι στιγμής αυτό που με ενοχλεί περισσότερο, είναι ότι λείπει το αριστουργηματικό connectivity του πρώτου Dark Souls. Έχει φοβερά λέβελς, μεγάλη ποικιλία, αλλά οι περιοχές μεταξύ τους δεν δένουν, και κάποιες αν κάτσεις και τις σκεφτείς πώς είναι δομημένες δεν στέκουν καθόλου γεωγραφικά. Ενώ στο πρώτο δεν ξεχνιέται με τίποτα η φάση του να είσαι Tomb of Giants και να βλέπεις στο βάθος Demon Ruins.

    Kάτι τέτοια δεν με εμποδίζουν όμως στο να αποθεώνω την παιχνιδάρα. Εμπειρία που όμοιά της δεν ξαναβρίσκεις.

  3. Ωραίο review και με βρίσκει σύμφωνο σε γενικές γραμμές αν και θα διαφωνήσω στα περί keyboard+mouse. Με τα ανάλογα mods έχεις καλύτερο χειρισμό από gamepad. Ειδικά αν παίξεις multi που το target lock πρέπει να αποφεύγεται τίποτα δε συγκρίνεται με την αναλογική κίνηση του mouse.

    Κατά την άποψη μου έπρεπε να γίνει πιο εκτενή αναφορά στις multiplayer προσθήκες μιας και έχει ανέβει ένα σκαλί επάνω από απλές εισβολές ή από το απλό coop. Τα multiplayer covenants παρέχουν πλέον αρκετή ποικιλία. Για παράδειγμα το Rat Covenant σου επιτρέπει να κάνεις summon άλλους παίχτες στον κόσμο σου (που μπορείς να τον έχεις γεμίσει με παγίδες και τέρατα) για να τον πολεμήσεις και να τον σκοτώσεις φυσικά με τους δικού σου όρους. 😀

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL