REVIEWS

SHERLOCK HOLMES CHAPTER ONE

Στα ενδελεχή και άκρως αναλυτικά reviews μας για τα αμέσως προηγούμενα μέλη της σειράς Sherlock Holmes της Frogwares, το The Testament of Sherlock Holmes του 2012, το Crimes and Punishments του 2014 και το The Devil’s Daughter του 2016 (πότε πέρασαν 5 χρόνια από τότε ρε παιδιά;) αποτυπώνεται η προοδευτική μετάβαση του χαρακτήρα της σειράς από το πιο “παραδοσιακό” Adventure στυλ σε κάτι που ομοιάζει περισσότερο με ένα Action-Adventure Detective game (ή, όπως το είχε επικά χαρακτηρίσει ο Μάνος στο review του Crimes and Punishments… “Deduction based, moral choice and consequence, L.A Noire-clone, exploration game“). Στο δε Devil’s Daughter επισημάνθηκε και το οπτικό ρεκτιφιέ που υπέστη ο Sherlock, ο οποίος εμφανιζόταν πλέον αρκετά νεότερος σε σχέση με το πώς τον είχαμε συνηθίσει. Το επόμενο μέλος της σειράς, το Sherlock Holmes Chapter One (σημείωση: το όνομα ΔΕΝ παραπέμπει σε… episodic release, αλλά σε χαρακτήρα prequel), που κυκλοφορεί επισήμως αύριο 16 του μήνα, συνεχίσει ακριβώς στο ίδιο νεωτεριστικό μοτίβο gameplay, υλοποιώντας παράλληλα τα Open-World χαρακτηριστικά που είδαμε στο προπέρσινο The Sinking City της ίδιας εταιρείας. Αλλά και η νεότητα του πρωταγωνιστή πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα (ή παραπίσω, αναλόγως την οπτική γωνία του καθενός). Όπως υπονοεί και ο ίδιος ο τίτλος του game, ο Sherlock που ελέγχουμε στο Chapter One δεν είναι ο ήδη καθολικά γνωστός και καταξιωμένος detective που έχουμε συνηθίσει, αλλά ένας άβγαλτος νεαρός 20-21 χρονών που αποφασίζει εν έτει 1880 να επιστρέψει τον τόπο όπου πέρασε ένα μέρος της παιδικής του ηλικίας.

Young Sherlock Holmes
Άνετα τον έκανες και για ανήλικο εμφανισιακά, η αλήθεια είναι.

Ο τόπος αυτός είναι η Cordona, ένα fictional μεσογειακό νησί που βρίσκεται σε μια απροσδιόριστη τοποθεσία κάπου ανάμεσα στην Ιταλία και στην (υπό Οθωμανική κατοχή τότε) Λιβύη, με κύρια χαρακτηριστικά που φέρνουν άμεσα στο νου τη Μάλτα αλλά… όχι ακριβώς. Συγκεκριμένα, η Cordona υπάγεται μεν στη Βρετανική διοίκηση αλλά διαθέτει έντονο στοιχείο Ιταλικής κουλτούρας και πλούσιο ιστορικά παρελθόν (και αντίστοιχα υλικά κατάλοιπα) που ξεκινάει από την Ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα και φτάνει μέχρι τους Ιωαννίτες Ιππότες. Το “όχι ακριβώς” σκέλος της όλης υπόθεσης έγκειται στο γεγονός ότι η πλειοψηφία των “ντόπιων” κατοίκων του νησιού είναι Οθωμανικής/Μουσουλμανικής κουλτούρας, γεγονός που δημιουργεί έντονη αντίθεση (που περιστασιακά εξελίσσεται σε άμεση σύγκρουση) με την κοσμοπολίτικη βικτωριανή εσάνς που επιβάλλεται να αποπνέει μια ιστορία με τον Sherlock Holmes.

Σε αυτό το νησί λοιπόν επιλέγει να επιστρέψει το 1880 ο νεαρός Sherlock, προκειμένoυ να επισκεφτεί την από χρόνια εγκαταλελειμμένη οικογενειακή του έπαυλη, αλλά και για να διερευνήσει κάποια κενά που προκύπτουν στην ιστορία του θανάτου της μητέρας του. Αναπόφευκτα βέβαια, στην πορεία της έρευνάς του θα καταλήξει να εμπλακεί με τον ευρύτερο κόσμο και υπόκοσμο του νησιού, χρησιμοποιώντας τα ιδιαίτερα ταλέντα του στην υπηρεσία των κατοίκων αλλά και, προφανώς, του Στέμματος.

Cordona Vista in Sherlock Holmes Chapter One
Χαρακτηριστική θέα από μια από τις γέφυρες της Cordona. Παρατηρήστε και το ξεκάθαρα αναχρονιστικό Zeppelin, που ίπταται πάνω από την όμορφη πόλη 15-20 χρόνια πριν την “κανονική” σχεδίαση του μέσου.

Στο πλαίσιο του προαναφερθέντος Open-World χαρακτήρα του Chapter One, μπορούμε να περιηγηθούμε στην ομώνυμη πρωτεύουσα της νήσου Cordona σε ένα ενιαίο περιβάλλον ανοιχτού κόσμου. Η πόλη χωρίζεται σε διακριτές συνοικίες, η καθεμιά από τις οποίες διαθέτει πλήρως ξεχωριστή ατμόσφαιρα μέσω της ύπαρξης διαφορετικής αρχιτεκτονικής και ρυμοτομίας, αλλά και με κατοίκους διαφορετικού φυλετικού και ταξικού υποβάθρου. Η εξαιρετική οπτικά απόδοση της Cordona και των ετερόκλιτων συνοικιών της, αποτελούν σίγουρα ένα από τα μεγάλα ατού του Chapter One: από τις φαρδιές, λιθόστρωτες λεωφόρους και τις πολυτελείς επαύλεις των πλούσιων περιοχών, μέχρι τα στενά σοκάκια της Παλιάς Πόλης και τις ξύλινες παράγκες της συνοικίας των μεταλλωρύχων, κάθε τμήμα της πόλης έχει να προσφέρει διαφορετικές συγκινήσεις, τόσο αισθητικά όσο κι από πλευράς των διαθέσιμων Investigations (περισσότερα για αυτά, στην πορεία).

Μένοντας λίγο παραπάνω στον ανοιχτό κόσμο, αξίζει να αναφερθεί πως το Sherlock Holmes Chapter One επιχειρεί να διορθώσει (και εν πολλοίς το καταφέρνει) σχεδόν όλα τα κακώς κείμενα που θα μπορούσε να επισημάνει κανένας στον αντίστοιχο τομέα του The Sinking City, με κυριότερο ψεγάδι την έλλειψη πραγμάτων για να κάνει κάποιος σε εκείνον τον ανοιχτό κόσμο. Πλέον προσφέρονται αρκετά κίνητρα για περιήγηση και εξερεύνηση στην Cordona, από δραστηριότητες όπως κυνήγια θησαυρού, φωτογράφιση τοπίων και συλλογή collectibles, μέχρι και νέα Investigations που προκύπτουν… κρυφακούγοντας τις συζητήσεις random NPCs!

Sherlock Holmes Chapter One Moriarty map
Στη διάρκεια της περιπέτειας θα έρθουμε άμεσα ή έμμεσα αντιμέτωποι και με ορισμένους γνώριμους, παλιούς για εμάς αλλά νέους για τον Sherlock, όπως ο Arsene Lupin ή ο… “M”.

Έτερος νεωτερισμός του game, που συνδέεται και με τον ανοιχτό κόσμο, είναι το σύστημα Disguises. Ο Sherlock ως χαρακτήρας είναι λάτρης των μεταμφιέσεων, και έτσι μπορεί να συλλέξει στη διάρκεια των περιπετειών του στην Cordona πληθώρα διαφορετικών κοστουμιών και λοιπών υλικών μεταμφίεσης (είτε ολοκληρώνοντας Investigations, είτε από τους αντίστοιχους εμπόρους στο χάρτη). Αυτά, εκτός της προφανούς αλλαγής στην εξωτερική εμφάνιση του πρωταγωνιστή, επιτελούν και gameplay σκοπούς. Αφενός, οι NPCs της Cordona χωρίζονται ανάλογα με το ταξικό/επαγγελματικό τους υπόβαθρο σε έξι διαφορετικά reputation groups, και καθένα από αυτά διάκειται θετικότερα προς ανθρώπους που υιοθετούν συγκεκριμένη αμφίεση (και άρα θα του δώσουν πιο πρόθυμα πληροφορίες). Αφετέρου, αρκετές φορές η υιοθέτηση πχ της αμφίεσης που λανσάρεται από μια συμμορία, θα μας επιτρέψει να εισβάλουμε στο κρησφύγετό της εύκολα και αναίμακτα.

Sherlock Holmes disguised as a woman
Υπάρχουν disguises για… όλα τα γούστα. Δώστε βάση στα κυκλικά εικονίδια στα δεξιά, που αντιστοιχούν στα reputation groups της Cordona. Οι πράσινες ενδείξεις πιστοποιούν θετική ανταπόκριση της κάθε κοινωνικής ομάδας στην τρέχουσα αμφίεσή μας, και αντιστοίχως οι κόκκινες εχθρική.

Για τις περιπτώσεις που κάποιο encounter μας δεν είναι και τόσο αναίμακτο, υλοποιείται στο Chapter One και ένα αρκετά ιδιαίτερο και περιορισμένης έκτασης σύστημα μαχών. Οι μάχες λαμβάνουν χώρα αποκλειστικά και μόνο υπό τη μορφή instances (άρα δεν μπορούμε να τραβήξουμε απλά πχ μια μπιστόλα στον ανοιχτό κόσμο και να πυροβολούμε εδώ κι εκεί), στα οποία αντιμετωπίζουμε κύματα εχθρών μέσα σε μικρές ορθογώνιες “αρένες”. Στη διάρκεια των μαχών μπορούμε να στοχεύουμε κατευθείαν στο δόξα πατρί και να σκοτώνουμε τους αντιπάλους, όμως οι πάντες στον κόσμο του παιχνιδιού προτείνουν στον Sherlock μια… λιγότερο βίαιη προσέγγιση, η οποία περιλαμβάνει τη στόχευση συγκεκριμένων weakpoints των αντιπάλων και την επακόλουθη αναισθητοποίησή τους μέσω ενός σύντομου (ευτυχώς) Quick-Time Event.

Τα παραπάνω μπορεί να ακούγονται κάπως περίεργα και ενδεχομένως όχι ιδιαίτερα δελεαστικά, όμως οφείλει να αναφερθεί και πως, στο πλαίσιο του εκτενούς customization της δυσκολίας του game, οι μάχες μπορούν να απενεργοποιηθούν πλήρως από το αντίστοιχο difficulty menu, γεγονός που τις καθιστά εν τέλει προαιρετικές για οποιονδήποτε δεν γουστάρει και ιδιαίτερα να πολεμήσει. Το Chapter One πάντως προσφέρει υλικό και σε όσους θέλουν να εντρυφήσουν περισσότερο στο combat gameplay, καθώς μπορούν να επισκεφτούν κάποιο από τα διάσπαρτα στον χάρτη bandit dens, όπου πολεμούν με κακούργους έναντι χρημάτων που μπορούν να ξοδευτούν στους εμπόρους της Cordona για την αγορά μεταμφιέσεων ή επίπλων για την έπαυλη του Sherlock.

Sherlock Holmes Chapter One combat
Η “slow motion” λειτουργία που ενεργοποιείται με το δεξί κλικ στις μάχες, φωτίζει τα weakpoints των αντιπάλων αλλά και τα items του περιβάλλοντος που είναι ικανά να ακινητοποιήσουν προσωρινά όποιον είναι στην εμβέλειά τους.

Ο πυρήνας του game βέβαια εξακολουθεί να αποτελείται από τα Investigations. Όσοι έχουν παίξει ή διαβάσει reviews για τα 2 προηγούμενα Sherlock Holmes games αλλά και το The Sinking City, θα ξέρουν ακριβώς τι να περιμένουν και στο Chapter One: συνομιλία με υπόπτους, συλλογή στοιχείων και επεξεργασία τους στο Journal του Sherlock, επίσκεψη στα Archives της Cordona, ανασύνθεση των γεγονότων στον τόπο του εγκλήματος, σχηματισμός Deductions στο Mind Palace και, τέλος, απόδοση κατηγοριών προς όποιους θεωρούμε ενόχους. Οι οποίες κατηγορίες για ακόμη μια φορά είναι αρκετά “ανοιχτές”, επιτρέποντάς μας στις περισσότερες περιπτώσεις να διαλέξουμε ανάμεσα σε 2 ή περισσότερους ενόχους, αλλά και να επιλέξουμε το αν θα συλλάβουμε τον εκάστοτε ένοχο ή θα τον αφήσουμε να φύγει, αναλόγως τις ηθικές προεκτάσεις του κάθε εγκλήματος αλλά και του ευρύτερου “big picture” που συνθέτουν τα εγκλήματα που λαμβάνουν χώρα στην Cordona.

Έχοντας ολοκληρώσει όλα τα Main και Side Investigations που κατάφερα να εντοπίσω στο χάρτη (καμιά 30αριά στον αριθμό, πέρα από τις άλλες δραστηριότητες όπως τα κυνήγια θησαυρού), ομολογουμένως εντυπωσιάστηκα από το πόσο καλογραμμένα ήταν κατά πλειοψηφία. Τα περισσότερα εγκλήματα είναι πραγματικά ευφάνταστα έως και… σοκαριστικά, με την έρευνα σε καθένα από αυτά να εξελίσσεται με πανέξυπνο τρόπο και να οδηγεί ενίοτε σε αρκετά αναπάντεχες αποκαλύψεις. Με βάση το “road map” του παιχνιδιού αναμένεται να προστεθούν έξτρα Investigations στο μέλλον, και πραγματικά ανυπομονώ να έρθει αυτή η στιγμή.

Eyes Wide Shut decadent party in Sherlock Holmes Chapter One
Επικό Investigation που περιλαμβάνει συμμετοχή σε ένα πάρτι αλά… Eyes Wide Shut.

Παράλληλα όμως με την εξαιρετική γραφή στα Investigations και τους διαλόγους του τίτλου αλλά και με τον αρκετά ανάλαφρο τόνο που ενδεχομένως να χαρακτηρίζει τις “εξυπνάδες” που πετάει ο υπερόπτης νεαρός Sherlock προς τους πάντες, και πέρα από το σκέλος της “απλής” ντετεκτιβίστικης ιστορίας στο σύμπαν του Sherlock Holmes, η αφήγηση στο Chapter One έχει και μια άλλη, αρκετά σκοτεινότερη πτυχή. Η επίσκεψη στην έπαυλη όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια ο Sherlock, οι προοδευτικές αποκαλύψεις για τον θάνατο της μητέρας του αλλά, το κυριότερο, το πώς τις αντιμετωπίζει ο πρωταγωνιστής μέχρι το φινάλε, δίνουν στον τίτλο και μια βαθύτατα ψυχολογική προέκταση, που φτάνει στα όρια της διατριβής πάνω στη διαχείριση της απώλειας και του πένθους. Δεν θα επεκταθώ περαιτέρω προς αποφυγήν spoilers – αυτή η ιστορία αξίζει να ξεδιπλωθεί από τον παίκτη χωρίς εξωτερικές επιρροές – όμως θα ήταν παράλειψη το να μην αναφερθεί έστω το παραπάνω.

Sherlock Holmes Dialogue
Οι καλογραμμένοι διάλογοι του παιχνιδιού επιχειρούν μεταξύ άλλων να φιλοσοφήσουν πάνω σε έννοιες όπως η Αλήθεια και η Δικαιοσύνη, προσφέροντας και τη δυνατότητα να συμφωνήσουμε ή να διαφωνήσουμε με τις διατυπώσεις του συνομιλητή μας.

Αντιλαμβάνομαι πως υπάρχουν δύο “σχολές σκέψης” ως προς την κατεύθυνση που έχει πάρει η σειρά Sherlock Holmes από το Crimes and Punishments κι έπειτα. Ο τρόπος που θα επιλέξει κανένας να προσεγγίσει το Chapter One αναπόφευκτα καταλήγει να καθορίζει και τα όποια αρνητικά θα μπορούσε να επισημάνει σε αυτό.

Ένας fan των πιο “παραδοσιακών” adventure games αναπόφευκτα θα κολλήσει στα νεωτεριστικά στοιχεία που φαντάζουν ξένα προς το genre, κάποια εκ των οποίων άλλωστε είναι ήδη γνωστά και από τα 2 προηγούμενα games της σειράς: ο νεαρός πρωταγωνιστής, τα Action στοιχεία όπως οι μάχες και τα Quick-Time Events, ο Open-World κόσμος και η πλήρης απουσία Inventory-based γρίφων. Μοναδικά ίσως στοιχεία που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως όμοια με την φιλοσοφία των παλαιότερων games είναι η αναζήτηση στα Archives, η ερμηνεία στοιχείων για τον εντοπισμό τοποθεσιών στο χάρτη, και ύπαρξη της χημικής ανάλυσης που θα κληθούμε να κάνουμε περιστασιακά σε στοιχεία που έχουμε συλλέξει, η οποία ανάλυση έχει μια παλαιάς κοπής adventurιστικη λογική από πίσω της.

Chemical Analysis of a clue in Sherlock Holmes Chapter One
Δείγμα ενός “γρίφου” χημικής ανάλυσης. Ουσιαστικά πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα προσφερόμενα reagents και μαθηματικές πράξεις ώστε να σχηματίσουμε την επιδιωκόμενη χημική ένωση.

Αν κάποιος δεν έχει τους παραπάνω ενδοιασμούς και/ή αποζητάει λίγο-πολύ μια εμπειρία όμοια με τα Crimes and Punishments/Devil’s Daughter, λογικά θα είναι περισσότερο δεκτικός σε ότι έχει να προσφέρει το Chapter One. Υπό αυτή τη σκοπιά, τα ψεγάδια που θα μπορούσα να επισημάνω αντικειμενικά είναι ελάχιστα. Για παράδειγμα, στοιχείο που θυμάμαι να με απασχόλησε επειδή χαλούσε κάπως το immersion είναι το γεγονός ότι οι NPCs που περιφέρονται στον κόσμο μοιάζουν να είναι random-generated λες και η εμφάνιση και η προσωπικότητά τους είναι στοιχεία τραβηγμένα από ένα γενικό pool με διαθέσιμες επιλογές. Έτσι θα πετύχουμε πχ στο δρόμο ένα άτομο ξεκάθαρα αφρικανικής καταγωγής, να φοράει βικτωριανό κοστούμι και να έχει βαριά αγγλική προφορά, και η προσωπικότητά του να εμφανίζεται ως “Swedish Lawyer”. Κάτι που προφανώς δεν είναι ούτε κατ’ ελάχιστα πιστευτό ως πιθανό να υφίσταται με τα δεδομένα του 1880, και καταλήγει να σε αφαιρεί έστω και κατά 1% από την “αληθοφάνεια” του κατά τα άλλα εξαιρετικά δομημένου κόσμου. Πέρα από το παραπάνω, δεν θα έλεγα όχι στην ύπαρξη κάποιου πιο ενδελεχούς tutorial για τους μηχανισμούς του παιχνιδιού, καθώς είναι αρκετά χαοτική η αρχική επαφή μαζί τους. Αλλά σε τελική ανάλυση τα περισσότερα αρνητικά που μπορώ να προσάψω είναι μάλλον δευτερεύουσας σημασίας.

Sherlock Holmes Chapter One Finale
Η αφήγηση στα διαθέσιμα φινάλε του παιχνιδιού, “κουμπώνει” με την εξέλιξη στο χαρακτήρα του Sherlock όπως τον έχουμε γνωρίσει.

Υποθέτω πως είμαι πλέον εγγύτερα στη δεύτερη από τις παραπάνω κατηγορίες, και για αυτό το λόγο μπορώ ίσως να εκτιμήσω περισσότερο το Chapter One για αυτά που προσφέρει, παρά να λυπάμαι για αυτό που δεν είναι. Και αυτά που προσφέρει δεν είναι και λίγα: καλογραμμένοι διάλογοι και κεντρική πλοκή, έξυπνες υποθέσεις για Investigations, εξίσου έξυπνες χιουμοριστικές πινελιές οι οποίες εξισορροπούνται από μερικά πραγματικά σκοτεινά στοιχεία, εκτενής παραμετροποίηση της δυσκολίας ώστε να αποτραπεί κάθε έννοια hand-holding, σε συνδυασμό πάντα με την πανέμορφη Cordona και με πινελιές γνωστού Sherlock Lore. Και τεχνικά αψεγάδιαστο, επίσης, καθώς δεν έχω συναντήσει το παραμικρό bug στις 40 περίπου ώρες που ασχολήθηκα με αυτό.

Συμπερασματικά, μπορεί να μην είμαι και ο μεγαλύτερος “πιουρίστας” για το είδος των adventure games, και για αυτό συγχωρώ κάποια χαρακτηριστικά τα οποία ίσως να είναι πραγματική κόκκινη σημαία για κάποιους. Όμως είμαι έστω σε θέση να εκτιμήσω ένα καλό game όποτε έρχεται ένα τέτοιο στο διάβα μου. Και η αλήθεια είναι πως, ανεξάρτητα από το είδος στο οποίο θα επιλέξει να το εντάξει κάποιος, το Sherlock Holmes Chapter One είναι ένα πραγματικά καλό, έως και εξαιρετικό ίσως game.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 90%

90%

Ένα εξαιρετικά καλοφτιαγμένο Sherlock game, ανεξάρτητα από το είδος στο οποίο θα επιλέξει να το εντάξει κάποιος.

Κώστας Καλλιανιώτης

Αρχαιολόγος/Ιστορικός, RPG Player, Οπαδός των Motörhead, Καταναλωτής Προβατίνας.

11 Comments

  1. Ωραίο Review, thank you

    To Crimes & Punishment μου άρεσε πολύ. Το The Devil’s Daughter όχι και τόσο, οι υποθέσεις του ήταν για μένα κατώτερες του C&P και κάποια καινούρια στοιχεία στο gameplay ελαφρώς παράτερα. Το Chapter One φαίνεται να πατάει και να εξελίσσει τη συνταγή. Πέρα από την ηλικία του Sherlock μου κάνει εντύπωση η αντικατάσταση του Watson από κάποιον Jon Doe. Δεν είμαι γνώστρια του Sherlock lore, ούτε έχω διαβάσει κάποιο βιβλίο οπότε δεν με πειράζει ιδιαίτερα. Όμως όπως χάνει την adventure ταυτότητα του, έτσι χάνει και το Sherlock χαρακτήρα του από game σε game. Κάποια στιγμή πάντως θα το τιμήσω.

  2. Βασικά από τις πρώτες στιγμές του παιχνιδιού μαθαίνεις πως ο Jon είναι [ISPOILER]κυριολεκτικά ένας imaginary friend του Σέρλωκ.[/ISPOILER] Το τι και πως, και το πώς κολλάει με τον ίδιο τον Watson στη συνέχεια, επεξηγείται στην πορεία του κυρίως σεναρίου.

  3. Σε ό,τι αφορά το lore, ακριβείς ημερομηνίες δεν δίνονται, αλλά το πιθανότερο είναι πως το A Study in Scarlet, πρώτη περιπέτεια του Sherlock και αυτή στην οποία γνωρίζονται με τον Watson, διαδραματίζεται 1880/1881, δηλαδή ελάχιστα μετά το Chapter One. Δεν κολλάει βέβαια ακριβώς με την ηλικία, μιας και κοινώς αποδεκτή ημερομηνία γέννησης για τον Sherlock είναι το 1854.

  4. Έξοχη παρουσίαση, ως τεράστιος φαν των πρόσφατων παιχνιδιών Sherlock Holmes θα το τιμήσω σε Digital Deluxe (να μην πιούν ένα Λαγκαβούλιν τα παιδιά της Frogwares να τσουτσουρίσει το βατραχάκι τους; Τόσο κόπο κάμαν!) και όταν με το καλό το παίξω το 2024, θα μεταφέρω εντυπώσεις 😀

  5. Υπό Κ.Σ θα το αγόραζα και θα το έπαιζα. Πλέον όχι (πού χρόνος για gaming πλέον…).

    Αλλά είναι ευχάριστο να βλέπεις ότι η Frogwares ΜΑΛΛΟΝ κάτι κατάλαβε από τα λάθη της στο “The Devil’s Daughter”. Και λέω μάλλον, διότι, μέσα από το έξοχο review που διάβασα, κατάλαβα ότι εξακολουθούν να υπάρχουν στοιχεία που μπορούν -και πρέπει- να πάρουν πόδι στον επόμενo τίτλο…

  6. [QUOTE=”Adhan, post: 585801, member: 102612″]
    -Βλέπω σχόλιο Μάνου.
    -Μπαίνω περιμένοντας να διαβάσω πόσο non adventure είναι το παιχνίδι.
    [/QUOTE]

    Αυτό θα προϋπέθετε να έχω παίξει το παιχνίδι, κάτι που δε συμβαίνει και δεν πρόκειται να συμβεί. Οπότε οι προσδοκίες σου υπήρξαν, αν μη τι άλλο, αβάσιμες. Αν ήμουν σε θέση να εκφέρω τεκμηριωμένη άποψη για το παιχνίδι (διότι μόνο τέτοιες διατύπωνα πάντοτε), σε τόσο σύντομο διάστημα από την κυκλοφορία του, αυτομάτως θα σήμαινε ότι θα ήμουν σε θέση να το παρουσιάσω. Μπα…

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL