GUARD DUTY

To Guard Duty απoτελεί ουσιαστικά δουλειά και μεράκι του Nathan Hamley, ιδρυτή και ιθύνοντος νοός της Sick Chicken Studios. Χρηματοδοτήθηκε, όπως πολλές αντίστοιχες ανεξάρτητες παραγωγές, μέσω του Kickstarter, το οποίο τελικά μετά την ‘Επανάσταση’ του ’12, δείχνει να επέστρεψε στον φυσικό του σκοπό : την εντός λογικών ορίων χρηματοδότηση μικρών και αποδεδειγμένων projects.

Με τα κανόνια του γεμάτα πιξελωτή 320 Χ 240 νοσταλγία ο κύριος Hamley λοιπόν, μας ετοίμασε το Guard Duty. Μια διασκεδαστική και σαφώς ‘Βρεττανική’ point and click περιπέτεια, σαν μικρό, χαμένο ξαδερφάκι του Simon The Sorcerer. Τα γραφικά του παιχνιδιού, είναι σίγουρο πως θα κάμουν τις καρδιές των παλιών να σκιρτήσουν.

Το σενάριο, αν ξεκινήσουν να το γράφουν χωρίς την παραμικρή ιδέα για το παιχνίδι τέσσερις τύποι που γεννήθηκαν κατά τη δεκαετία του ’80, θα πέσουν κατά πάσα πιθανότητα μέσα. Αναλαμβάνουμε το ρόλο του καλόκαρδου, τεμπελάκου φρουρού Tondbert. O Tondbert δουλεύει για το ένδοξο Βασίλειο του Wrinklewood. Περνά τις μέρες του πίνοντας μπύρες μαζί με τις υπόλοιπες διάνοιες της Φρουράς, στο Χάνι του Μεθυσμένου Καλόγερου.

Η ευκαιρία του να γίνει ήρωας μεγάλος και τρανός καταπώς ονειρεύεται, έρχεται όταν ένας μυστηριώδης, μαυροντυμένος τύπος, απαγάγει την Όμορφη Πριγκήπισσα Θέρεμιν (…). Έχει μάλιστα το θράσος να διακόψει τα γυρίσματα του βιντεοκλίπ της και να τη φορτώσει στην καρότσα του. Σκοπεύει να την θυσιάσει στο σκοτεινό Σόγκοροθ, έναν αρχαίο Θεό απίστευτης μοχθηρίας, με αντάλλαγμα την απόλυτη κυριαρχία του επάνω στη Γη του Wrinklewood.

Το σενάριο είναι καθαρά προσχηματικό, αλλά δίνεται με τόση ζεστασιά και αγάπη για τα παλιά, που σε κάνει να το βλέπεις ρομαντικά. Σαν Γερμανική μπάντα που παίζει hard rock εν έτει 2019. Είναι προφανώς καταδικασμένη στο φεστιβαλικό κύκλωμα των ανταφεύγα και βάλε, αλλά για κάποιο λόγο, χαίρεσαι που υπάρχουν. Κι ας μην τους δεις ποτέ. Έχει γίνει μάλιστα προσπάθεια να μπει και μια μοντέρνα πινελιά στην αφήγηση, με την τελευταία πράξη της περιπέτειας να λαμβάνει χώρα στο μακρινό μέλλον και να περιλαμβάνει κάποια αξιολάτρευτα χωροχρονικά κουλουβάχατα.

Το ζουμί του παιχνιδιού (που μετά βίας διαρκεί πέντε ώρες, βλέποντας και κάνοντας τα πάντα) είναι φυσικά οι δυο πρώτες ειδυλλιακές πράξεις του. Κάθε πιθανό κλισέ της επικής φαντασίας δίνει το παρόν, διαστρεβλωμένο κατά την αγαπημένη Βρεττανική συνταγή. Χωρίς να περιλαμβάνει φοβερά αξιομνημόνευτους χαρακτήρες ή κάποιους διαβολικούς γρίφους, το Guard Duty θυμίζει επίσκεψη στο παιδικό σου δωμάτιο.

Άκρες από ξεφτισμένα αυτοκόλλητα στη γωνία της ντουλάπας, η παλιά διαφήμιση του Daikatana που δεν ξεφορτώθηκες ποτέ, μια αφίσσα των AC/DC. Όλα μαζί σου φωνάζουν αυτό που ξέρεις ήδη : δεν μπορείς να γυρίσεις σπίτι ποτέ.

Το Guard Duty είναι αυτό ακριβώς που αντιλαμβάνεσαι από τις συνοδευτικές εικόνες της παρουσίασης. Μικρό, τίμιο, νοσταλγικό. Αν έχεις πεθυμήσει λίγη ευχάριστη point and click δράση δίχως σκοτούρες, προσδοκίες και πονοκεφάλους, την προσφέρει. Αλλά μέχρι εκεί.