BEAR WITH ME – EPISODE 2

Το Bear With Me της Exordium Games ήταν μία συμπαθέστατη προσπάθεια μιας μικρής ομάδας ανάπτυξης από τη Κροατία να δημιουργήσει ένα σουρεαλιστικό point ‘n’ click adventure, όπου ανακάτευε πετυχημένα τη φαντασία ενός δεκάχρονου κοριτσιού με την κλασική noir ατμόσφαιρα των ταινιών του ’40-’50, όπου στη θέση των πρωταγωνιστών, αντί για τον Humphrey Bogart και την Ingrid Bergman, βρίσκονται ομιλούντα λούτρινα ζωάκια. Ομολογουμένως, η ιδέα ήταν αρκετά έξυπνη και πρωτότυπη, αλλά έπασχε από το γεγονός ότι το πρώτο επεισόδιο ήταν τόσο μικρό σε διάρκεια που δύσκολα θα μπορούσε κανείς να βγάλει ασφαλές συμπέρασμα για το σενάριό του.

Το ξεκίνημα στο μπαρ περιέχει μερικές αποκαλύψεις για το “αμαρτωλό” παρελθόν του Ted!

Το δεύτερο επεισόδιο που παρουσιάζουμε (από τα πέντε που αναμένουμε συνολικά, αν πάνε όλα καλά) θα λέγαμε ότι άργησε αρκετά, καθώς έχουν περάσει έξι μήνες περίπου από την πρώτη μας γνωριμία με το δίδυμο Amber Ashworth και Ted E. Bear, διάστημα που για επεισοδιακό indie παιχνίδι από μια εταιρία που δεν έχει τους πόρους να προωθήσει σωστά το προϊόν της, είναι μεγάλο. Όμως, η Exordium Games δεν έδειξε να πτοείται για την όποια προσμονή του κοινού και εμφανώς χρησιμοποίησε το εξάμηνο αυτό για να δουλέψει με την ησυχία της πάνω στο δεύτερο επεισόδιο, με αποτέλεσμα η πλοκή να παρουσιάζεται βελτιωμένη αφενός αποκαλύπτοντας αρκετές πτυχές του μυστηρίου που ταλάνιζε το πρώτο επεισόδιο, αφετέρου γεννώντας νέα ερωτήματα για τη κατάληξη της περιπέτειας των Amber/Ted.

Το Episode 2 λοιπόν συνεχίζει ακριβώς εκεί που σταμάτησε το πρώτο επεισόδιο (υπάρχει και δυνατότητα υπενθύμισης των γεγονότων που προηγήθηκαν μέσω ενός trailer, για όσους δεν τα θυμούνται – λογικό), με την Amber και τον Ted να έχουν καταφέρει να μπουν στην Paper City, η οποία ως γνωστόν βρισκόταν σε lockdown εξαιτίας της δράσης του μυστηριώδη Red Man, που θεωρείται υπεύθυνος για αρκετές πυρκαγιές σημαντικών κτιρίων της πόλης. Οι σχετικές έρευνες των πρωταγωνιστών καταλήγουν σε ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις γύρω από μια πλεκτάνη που έχει στηθεί μεταξύ υψηλά ιστάμενων προσώπων της πόλης που προσπαθούν να αποφύγουν το αναπόφευκτο (;), ενώ είναι άξιο απορίας που κανένας ως τώρα δεν έχει ιδέα που βρίσκεται ο Flint, ο χαμένος αδερφός της Amber για τον οποίο έχει ξεκινήσει όλη αυτή η ιστορία. Η’ μήπως απλά φοβούνται να το πουν; Φυσικά, δεν πρόκειται να αποκαλύψω περισσότερες λεπτομέρειες πάνω στο σενάριο, όπου συγκριτικά με το πρώτο επεισόδιο, η ποιότητά του είναι ένα σκαλί παραπάνω και ο ρυθμός των γεγονότων σχεδόν καταιγιστικός.

Τα comic-strips συνεχίζουν να είναι απολαυστικά

Από την άλλη, κάποια ερωτήματα απαντώνται μάλλον “εύκολα”, ιδίως όταν οι απαντήσεις προέρχονται από κάποιους (μέχρι πρότινος) ορκισμένους εχθρούς του Ted E. Bear, αλλά ίσως δοθούν οι απαραίτητες εξηγήσεις στα επόμενα επεισόδια. Βέβαια, μπορεί και όχι, καθώς το παιχνίδι φροντίζει τακτικά να υπενθυμίζει, σπάζοντας ξανά το φράγμα του τέταρτου τοίχου με διάφορα χιουμοριστικά τρικ (όχι πάντα πετυχημένα), ότι κατά μεγάλο ποσοστό όλα αυτά που βλέπουμε είναι αποκυήματα της φαντασίας της Amber, συνεπώς ένα κοριτσάκι δέκα ετών δεν είναι απαραίτητο να τα έχει σκεφτεί όλα. Playing a little safe there, Exordium.

Όσον αφορά τους γρίφους, που αυτή τη φορά είναι περισσότεροι, καθώς έχουν παράλληλα πολλαπλασιαστεί τόσο οι τοποθεσίες που θα επισκεφτούμε όσο και οι χαρακτήρες που θα συναντήσουμε, κυμαίνονται στα επίπεδα του πρώτου επεισοδίου, δηλαδή με χαμηλό δείκτη δυσκολίας που δεν θα δυσκολέψουν απολύτως κανέναν έμπειρο adventurer και απλά θα προβληματίσουν για ελάχιστη ώρα τους νεοεισερχόμενους. Άλλωστε τα αντικείμενα που θα μαζέψουμε είναι σχετικά λίγα σε αριθμό και με τη χρήση τους να γίνεται γρήγορα προφανής, χωρίς αυτή τη φορά να υπάρχουν οι περίεργες σχεδιαστές επιλογές του πρώτου επεισοδίου (όπως εκείνος ο γρίφος με το κλειδί). Δίχως άλλο, μαζί με τους προσεγμένους και χιουμοριστικούς διαλόγους, με αποκορύφωμα εκείνον του Ted E. Bear με ένα… Log Machine, η Exordium Games έχει κάνει βήματα προόδου στη τεχνική της, πατώντας πάνω στο feedback που έλαβε για το πρώτο επεισόδιο.

Αναμφισβήτητα, οι τύποι της Exordium Games έχουν γερή φαντασία.

Σίγουρα όμως, τα περιθώρια βελτίωσης είναι αρκετά ακόμα, κυρίως στο θέμα των γρίφων που στα επόμενα επεισόδια επιβάλλεται να γίνουν πιο προκλητικοί, καθώς για μια ακόμη φορά, η διάρκεια του είναι τόσο μικρή που μπορεί να τελειώσει μαζί με μια κούπα καφέ. Για να μιλήσουμε με αριθμούς, το δεύτερο επεισόδιο μου πήρε γύρω στη μιάμιση ώρα (και κάτι λεπτά) για να ολοκληρωθεί, χωρίς να κολλήσω πουθενά, ενώ αν δεν έπεφτα και σε ένα σοβαρότατο bug της review έκδοσης, που ευτυχώς διορθώθηκε άμεσα με την επίσημη κυκλοφορία του παιχνιδιού, πιθανότατα να έκανα ακόμα λιγότερο. Τουλάχιστον, το μικρό αυτό διάστημα αποδείχθηκε αρκετά απολαυστικό και το cliffhanger τέλος του αφήνει υποσχέσεις για μια εξίσου ενδιαφέρουσα συνέχεια.

To enter or not to enter…

Αναμένοντας το τρίτο επεισόδιο, ελπίζουμε σε λιγότερους από έξι μήνες, θα πρέπει να τονιστούν ξανά οι τεχνικές του ατασθαλίες που οφείλουν να διορθωθούν, όπως τα μεγάλα loading times και ο μικρός αριθμός από saves (τέσσερα αυτή τη φορά, χωρίς δυνατότητα ονοματοδότησης). Ο υπόλοιπος τεχνικός τομέας δεν διαφοροποιείται από το πρώτο επεισόδιο και λόγω του αντικειμένου των τοποθεσιών που συχνάζουμε αυτή τη φορά (καζίνο, δημαρχείο κλπ), είναι σαφώς αρτιότερος από το σπίτι της Amber του πρώτου επεισοδίου.

Μέχρι τότε λοιπόν…

Pros

Cons