REVIEWS
Trending

MAGE’S INITIATION: REIGN OF THE ELEMENTS

So, you want to be a mage?

Απολαμβάνω πραγματικά το γεγονός πως τα παιχνίδια φόροι-τιμής στο αθάνατο Quest For Glory, δεν λένε να ξεπαστρευτούν. Μπορεί το Heroine’s Quest να διατέθηκε δωρέαν, μπορεί τα Quest for Infamy και Hero-U: Rogue To Redemption να ‘μπήκαν μέσα’ οικονομικά, αλλά για ένα μυστηριώδη, σχεδόν μεταφυσικό λόγο, μου φαίνεται πως κάθε σχεδόν χρόνο, συλλαμβάνω εαυτόν να ασχολείται με ένα νέο τίτλο που τιμά την Αλχημιστική Φόρμουλα Του Πρώτου Έρωτα™. Το Mage’s Initiation: Reign of the Elements μας έρχεται δια χειρός της Himalaya Studios.

Με τον…ευφραδή σιδερά του χωριού.

Πρόκειται ουσιαστικά για ένα μικρό στούντιο, του οποίου η λύσσα για την επονομαζόμενη ‘Χρυσή Εποχή’ της Sierra On-Line, είναι πασίδηλη. Από το λογότυπό τους ως το γεγονός πως εδραιώθηκαν δημιουργώντας remakes παλαιών King’s Quest και Quest for Glory τίτλων, οι άνθρωποι της Himalaya αντιλαμβάνονται ακόμη τον κόσμο με μπάρα εικονιδίων στην κορυφή και μετρητή σκορ πάνω δεξιά. (Και θαρρώ μόλις διώξαμε τους μη έχοντες εργασία από την παρουσίαση). Με το γοητευτικά και παθιασμένα κακομάτζαλο Al Emmo & The Lost Dutchman’s Mine, απέδειξαν πως σχεδόν μπορούσαν να σταθούν στα πόδια τους ως αυτόνομοι δημιουργοί.

Το Mage’s Initiation, με διαφορά ο πλέον φιλόδοξος τίτλος στον οποίο εργάστηκαν ποτέ, ουσιαστικά χρηματοδοτήθηκε επιτυχώς μέσω της πλατφόρμας του Kickstarter, πίσω στις μαγικές ημέρες του ’13, στην ουρά της crowd-funding φούσκας. Όπως τα περισσότερα σχετικά projects, γλίστρησε στην αφάνεια και σιγομαγειρευόταν για πέντε ολόκληρα χρόνια. Το παιχνίδι ουσιαστικά υπόσχεται μια υβριδική RPG/Adventure περιπέτεια στα πρότυπα των μυθικών Quest For Glory, με τους απαραίτητους φυσικά μηχανικούς εκμοντερνισμούς.

Δείγμα των cutscenes της περιπέτειας

Αναλαμβάνουμε τον ρόλο του δεκαεξάχρονου (…) D’ Arc (εφεξής θα αναφέρται ως Ντόρκ, διότι είμεθα νταήδες και παλιαθρώποι) ο οποίος μεγάλωσε στον Πύργο των Μάγων ακούγοντας Blind Guardian και αυνανιζόμενος λυσσαλέα μελετώντας υπό την επίβλεψη των Αρχόντων κάθε Στοιχείου. Η δράση της περιπέτειας τοποθετείται στον αρχετυπικό high fantasy κόσμο του Ele’ Wold, του οποίου η αφελής προσήλωση στην παράδοση των πρώτων King’s Quest, οριακά συγκινεί. Έχει φτάσει πλέον ο καιρός να επιλέξουμε το Στοιχείο το οποίο θα υπηρετήσουμε με την μαγεία μας και του οποίου ο ιδιαίτερος χαρακτήρας θα μας καθορίσει. Ο Οπαδός Μπλίντ Γκουάρντιαν μας παρουσιάζεται λοιπόν ενώπιον των Μάγων, όπου μετά από ένα σύντομο…τεστ προσωπικότητας, επιλέγει το Στοιχείο του.

Εδώ έχουμε την πρώτη όμορφη καινοτομία του παιχνιδιού. Κάθε στοιχείο αντιστοιχεί ουσιαστικά και σε μια διαφορετική ‘σχολή’ μαγείας και μας δίνει εντελώς διαφορετικά ξόρκια, τα οποία με την σειρά τους αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο θα προσεγγίσουμε και θα επιλύσουμε ορισμένους από τους γρίφους της περιπέτειας. Ως αφοσιωμένα Ταυράκια, προφανώς και επιλέξαμε το Στοιχείο της Γης. Το παιχνίδι, για μυστηριώδεις λόγους, αντί να μας ανταμείψει με κάποιο εγχειρίδιο γύρω απο το ζωδόχο τρίπτυχο της Γης (Σεξ, Φαϊ και Ύπνος), μας όπλισε με τέσσερα ξόρκια : το παθητικό χάρισμα της επικοινωνίας με τα πλάσματα της, την ικανότητα να μετακινούμε μικρά φυσικά αντικείμενα καθώς και δυο καθαρά επιθετικά ξόρκια για χρήση κατά την διάρκεια των μαχών.

Γλυκό μαναράκι στο κέντρο πεντάλφας. Σίγουρα θέλει το καλό μας.

Στην συνέχεια, οι Άρχοντες μας αναθέτουν Τρεις Δοκιμασίες (τα King’s Quest καμπανάκια παίζουν ολόκληρη συμφωνία πλέον) τις οποίες θα πρέπει να ολοκληρώσουμε επιτυχώς προτού θεωρηθούμε μάγοι επισημοι και σοβαροί, με άδεια λειτουργίας αστρολογικού γραφείου. Να σημειώσουμε πως παρά το ειρωνικό και κάφρικο ύφος της παρουσίασης (απόρροια σκληρού και έντονου bullying κατά την διάρκεια της ξεστρατισμένης πάουερ μέταλ εφηβείας του γράφοντος) το παιχνίδι παίρνει τον εαυτό του σχεδόν απόλυτα σοβαρά. Ναι μεν παρουσιάζονται ψήγματα χιουμοριστικής γραφής, αλλά εδώ έχουμε μια περιπέτεια φαντασίας η οποία βάζει τα δυνατά της να σταθεί ως άξιος εκπρόσωπος του είδους. Έχει μάλιστα γίνει ιδιαίτερα προσεγμένη δουλειά στην δόμηση και την παρουσίαση της μυθολογίας του κόσμου (lore για τους Ελληνομαθείς). Κάθε χαρακτήρας που συναντάμε, έχει πραγματικά πολλά να μας πει και είναι αξιέπαινη η δουλειά που έχει βάλει η Himalaya στην παρουσίαση του κόσμου της. Αν μη τί άλλο, ο πενταετής κύκλος ανάπτυξης του παιχνιδιού δείχνει να επενδύθηκε σωστά.

Σε αντίθεση με τα Quest for Glory παιχνίδια, η πρόοδος του χαρακτήρα μας και η αύξηση των στατιστικών του, είναι άμεσα συνυφασμένη με την πρόοδό μας στην ίδια την περιπέτεια και την επιτυχή επίλυση των γρίφων του παιχνιδιού. Δεν μπορούμε δηλαδή να επαναλαμβάνουμε συγκεκριμένες ενέργειες προκειμένου να αυξήσουμε τα στατιστικά μας. Αντίθετα, για κάθε ‘σωστή’ ενέργειά μας, το παιχνίδι μας ανταμείβει με πόντους εμπειρίας (XP για τους ακαδημαϊκούς φίλους μας) οι οποίοι λειτουργούν όπως το score στα παιχνίδια της Sierra On-Line και σε συγκεκριμένα σημεία, ανεβάζουν το επίπεδο του χαρακτήρα μας, οπότε και καλούμαστε να κατανείμουμε πόντους στα βασικά του στατιστικά. Μην φανταστείτε τώρα κάποιο φοβερά περίπλοκο σύστημα με δεκάδες ικανότητες. Tο ‘RPG’ κομμάτι της ανάπτυξης του χαρακτήρα, περισσότερο λειτουργεί ως σηματοδότης της ευρύτερης προόδου μας, παρά ως κάποιος νευραλγικός μηχανισμός, ο οποίος διαφοροποιεί ουσιαστικά την εμπειρία δυο παικτών.

Συναντώντας τον Hawkain, αρχηγό των Flyterians

Κοντά στο φινάλε της περιπέτειας, θα έχουμε λάβει έξι ξόρκια ‘μάχης’ και πέντε ‘γενικής χρήσης’, ξεχωριστά για κάθε μια από τις κλάσεις του παιχνιδιού. Προσφέρουν μικρές τροποποιήσεις ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης των εχθρών και επίλυσης συγκεκριμένων περιβαλλοντικών γρίφων και επαφίεται στο προσωπικό σας μεράκι το εάν θα σας κάνουν την απαιτούμενη εντύπωση προκειμένου να δοκιμάσετε να παίξετε το παιχνίδι επιλέγοντας διαφορετική κλάση. Αξίζει να σημειωθεί πως οι μάχες του παιχνιδιού, παρά το… Quest for Glory-ικό τους κοστούμι, είναι μάλλον απλοϊκές. Από την στιγμή δηλαδή που έχετε το νου σας στην μπάρα της ζωής του D’Arc και διατηρείτε ένα σεμνό στοκ από healing potions, δεν θα αντιμετωπίσετε το παραμικρό θέμα, ακόμη και πολεμώντας τους ‘μεγάλους’ κακούς του παιχνιδιού. 

Ερευνώντας το μυστήριο της εξαφάνισης των βασιλικών απεσταλμένων

Έχουμε στην κατοχή μας μάλιστα και ένα μαγικό σουραυλοματζαφλάρι (sic), το οποίο λειτουργεί ως… καρμπυρατέρ μάχης. Ανά πάσα στιγμή μπορούμε να τοποθετήσουμε δυο διαμάντια σε αυτό, δίνοντάς μας διαφορετικά πλεονεκτήματα στα στατιστικά μας. Αν και υφίστανται διαμάντια διαφορετικών χρωμάτων και ποιοτήτων (με τις αντίστοιχες διακυμάνσεις ως προς τα οφέλη που μας παρέχουν) περισσότερο ασχοληθήκαμε με το σύστημα από τύψεις προς την δουλειά των σχεδιαστών, παρά για το γεγονός ότι προσέφερε κάτι ουσιώδες. 

 Το παρόν δίνουν και ορισμένα μικρότερα quests RPG-οειδούς λογικής, όπου συγκεκριμένοι χαρακτήρες μας ζητάνε αντικείμενα που μπορούμε να βρούμε μονάχα νικώντας εχθρούς στις πιο…αφιλόξενες περιοχές του Ele’ Wold. Η ισορροπία μεταξύ των RPG και adventure στοιχείων του κρίνεται ως ικανοποιητικότατη και σίγουρα θα γοητεύσει τους παλαίμαχους των Quest for Glory. Θετική εντύπωση αφήνει και η απαραίτητη ‘μοντέρνα’ πινελιά που μας επιτρέπει να λαμβάνουμε ορισμένες αποφάσεις σε κομβικά σημεία του παιχνιδιού, οι οποίες επηρεάζουν συγκεκριμένα στοιχεία του φινάλε της περιπέτειας.

Dragon’s Breath δυστυχώς δεν περιλαμβάνει το μενού. Ή μήπως…

Το Mage’s Initiation αφήνει τελικά ανάμικτες εντυπώσεις. Στις ένδεκα περίπου ώρες που διαρκεί ένα πλήρες playthrough, προσφέρει μια νοσταλγικά τίμια περιπέτεια. Οι ερμηνείες των ηθοποιών που ενσαρκώνουν τους χαρακτήρες, είναι δέσμιες των οικονομικών περιορισμών της Himalaya, με αποτέλεσμα αρκετές φορές να βγάζουν ένα αρκετά…ερασιτεχνικό/εφηβικό αποτέλεσμα. Το ίδιο ισχύει και για τις animated cutscenes που παρακολουθούμε κατά τις μεταβάσεις μεταξύ των πράξεων της περιπέτειας. Μια αίσθηση πως ενώ περισσεύει το μεράκι και η αγάπη για το παρελθόν, δεν υπάρχουν τα απαραίτητα στοιχεία προκειμένου το Mage’s Initiation να κοιτάξει κατάματα το μέλλον.

Ναι μεν σε τραβά να ασχοληθείς μαζί του ως το φινάλε και σίγουρα το ευχαριστήθηκα περισσότερο από το συγγενικό Order of the Thorne, αλλά αφήνει μια αίσθηση πως αρκέστηκε στην νοσταλγία των χρηματοδοτών του, χωρίς να αποπειραθεί έστω να δημιουργήσει κάποια ισχυρή δική του ταυτότητα. Αρκετά σπαραξικάρδιο και το γεγονός πως κατά την ολοκλήρωση της περιπέτειας, μας δίνεται η δυνατότητα να εξάγουμε τον χαρακτήρα μας προς χρήση σε…μελλοντικές περιπέτειες της σειράς, στα πρότυπα πάντοτε των Quest for Glory. Περιπέτειες οι οποίες πολύ αμφιβάλλουμε αν θα έρθουν, βάσει όσων είδαμε στην πρώτη εμφάνιση του Νεαρού D’Arc.

Μια τίμια πρόταση, η οποία απευθύνεται κυρίως στους νοσταλγούς ενός πολύ ιδιαίτερου κράματος παιχνιδιού, δίχως όμως να καινοτομεί ή να παρουσιάζει τα στοιχεία εκείνα που θα την καταστήσουν απαραίτητη για την συλλογή των αφοσιωμένων φίλων της κατηγορίας.

Από το φινάλε της περιπέτειας

PICK UP SCROLL, CAST...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 75%

75%

...LEVITATE

Μια τίμια πρόταση, η οποία απευθύνεται κυρίως στους νοσταλγούς ενός πολύ ιδιαίτερου κράματος παιχνιδιού, δίχως όμως να καινοτομεί ή να παρουσιάζει τα στοιχεία εκείνα που θα την καταστήσουν απαραίτητη για την συλλογή των αφοσιωμένων φίλων της κατηγορίας.

Στέφανος Κουτσούκος

Ο Στέφανος Κουτσούκος ή αλλιώς "The Artist Formerly Known As Borracho", διέπραξε ποικίλα εγκλήματα τα οποία τον οδήγησαν σε μια ριζική επανεκτίμηση των προτεραιοτήτων και αξιών του. Υπηρέτησε περήφανα στην πειρατική αρμάδα του Ragequit.gr από την ίδρυση του ιστοτόπου το 2012 ως το Μάη του '19.

2 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL