REVIEWS

BEHOLDER

Για το Beholder δεν είχα ακούσει το παραμικρό. Ούτε διαφήμιση από τα Σοβιετικά μας αδέρφια, ούτε hype, τίποτε. Όταν ο Δεμπεγιώτης μου έστειλε το σχετικό δελτίο τύπου μαζί με την διακριτική σημείωση «Τούτο ‘δω φωνάζει Κουτσούκος από χιλιόμετρα», σκέφτηκα πως απλώς υπέρβαλε. Θα είχε δει τίποτε σάπια πιξελωτά γραφικά και κανά θολοκουλτουριάρικο ψευτοψαγμένο κόνσεπτ και θα ήθελε να με υποβάλλει σε καταναγκαστικά έργα. Τα γραφικά και η μουσική υπόκρουση του trailer ήταν όμως συμπαθέστατα. Είχα και ελεύθερο το πρόγραμμα των παρουσιάσεών μου, οπότε, για καλή μου τύχη, ανέλαβα το παιχνίδι.

Η κεντρική ιδέα του Beholder είναι αρκετά της μοδός τελευταία : αναλαμβάνουμε τον ρόλο του ανθρωπάκου Carl Steiner, ο οποίος αποτελεί ένα καταδικασμένο γρανάζι στα άδυτα του κρατικού μηχανισμού της ακατανομάστης απολυταρχικής χώρας στην οποία είχε την ατυχία να γεννηθεί. Στην αρχή του παιχνιδιού, η Πολιτεία διορίζει εκείνον και την οικογένειά του επιστάτη σε μια δημόσια κατοικία. Προτού καλά καλά στεγνώσει το αίμα του προκατόχου μας από τα σκαλιά της εισόδου (ήταν αμελής στα καθήκοντά του, βλέπετε), ενημερώνεται από τον προϊστάμενό του στο Υπουργείο Εποπτείας Πολιτών πως θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα σχολαστικός στην εκτέλεση των καθηκόντων του, εάν δεν επιθυμεί να έχουν αυτός και η οικογένειά του την ίδια ή χειρότερη κατάληξη.

B1Ο προκάτοχός σου ήταν Αμελής Υπάλληλος. Μην γίνεις σαν τον προκατόχό σου.

Οφείλει να εγκαταστήσει κάμερες σε κάθε διαμέρισμα, να παρακολουθεί κάθε κίνηση των ενοίκων του για τυχόν αντικαθεστωτική συμπεριφορά και φυσικά να αναφέρει τακτικά στο Υπουργείο οτιδήποτε υποπίπτει στην αντίληψή του. Εάν σε αυτό το σημείο σας έπιασε μια αλλεργία στην σκέψη πως έχουμε να κάνουμε με άλλο ένα «surveillance simulator», έχω πολύ καλά νέα για εσάς : η παρακολούθηση των ενοίκων μας, αποτελεί ένα μονάχα, σχετικά μικρό κομμάτι των δραστηριοτήτων μας στο παιχνίδι.

Η δράση του Beholder λαμβάνει χώρα σε μια και μόνο οθόνη, η οποία αναπαριστά την πολυκατοικία στην οποία κατοικούμε. Είμαστε εγκατεστημένοι στο υπόγειο μαζί με την οικογένειά μας και έχουμε στην διάθεσή μας έξι διαμερίσματα τα οποία μπορούμε να ανακαινίσουμε και να ενοικιάζουμε ανά πάσα στιγμή. Διαθέτουμε το πασπαρτού κλειδί για όλα, αλλά προφανώς εάν επιχειρήσουμε να μπούμε στο διαμέρισμα κάποιου ενοίκου ενώ αυτός βρίσκεται στο σπίτι, θα μας διώξει με τις κλωτσιές. Εάν εγκαταστήσουμε κάμερες στα διαμερίσματα, μπορούμε φυσικά, ανά πάσα στιγμή, να έχουμε θέα των δραστηριοτήτων των ενοίκων, εφόσον αυτές είναι στο οπτικό πεδίο των καμερών. Διατίθενται μάλιστα τρεις διαφορετικοί τύποι κάμερας, με τον φθηνότερο να παρέχει μικρή γωνία θέασης ενώ ο ακριβότερος μας δίνει θέα σχεδόν στο μισό δωμάτιο. Ο συγκεκριμένος μηχανισμός λειτουργεί διαισθητικά και απροβλημάτιστα, οπότε δεν θα χρειαστείτε κάποιου είδους πτυχίο στα management παιχνίδια προκειμένου να εκμεταλλευτείτε τις δυνατότητές του στο έπακρο.

B9Λίγο πριν το φινάλε του παιχνιδιού, ο επόπτης μας μας προσφέρει μια παραδοσιακά αδιάφθορη “λύση” στα προβλήματά μας

Η αρχή του παιχνιδιού είναι παραπλανητικά απλή. Εγκαθιστούμε τις πρώτες μας κάμερες, συντάσσουμε και αποστέλλουμε φακέλους για τους ενοίκους μας στο Υπουργείο και η όλη κατάσταση θυμίζει μια πολύ πιο σένια και «ζωντανή» εκδοχή του Papers, Please! (σχεδόν σαν να παίζουμε το «σχόλασμα» του πρωταγωνιστή εκείνου του αριστουργηματικού παιχνιδιού, όταν γυρίζαμε στο σπίτι και ενημερωνόμασταν για τα δεινά της οικογένειάς μας μέσα από μια απλή οθόνη κειμένου). Σε τακτά χρονικά διαστήματα το Υπουργείο εκδίδει νέες εντολές, απαγορεύοντας όλο και περισσότερα αντικείμενα ή συνήθειες. Εάν αντιληφθούμε πως κάποιος ένοικός μας ακούει απαγορευμένη δυτική μουσική για παράδειγμα, μπορούμε να τον αναφέρουμε στην Αστυνομία, εισπράττοντας την σχετική αμοιβή για την πλήρη σκουληκίαση που μας διακρίνει. Μπορούμε επίσης, εάν επιθυμούμε να ξεφορτωθούμε κάποιον ένοικο, να προμηθευτούμε από τον μαυραγορίτη της γειτονιάς τα σχετικά απαγορευμένα αντικείμενα και να τα «φυτέψουμε» στο σπίτι του, καλώντας στη συνέχεια την αστυνομία.

B2Δείγμα των αναφορών που καλούμαστε να συντάξουμε για τους ενοίκους μας. Εδώ καταγγέλουμε τον κύριο Μανίσεκ για παρασκευή ναρκωτικών ουσιών.

Οι βασικές μηχανικές του Beholder είναι απλές, λειτουργούν σωστά και είναι άμεσα αντιληπτές μετά το πέρας του κατατοπιστικού tutorial του παιχνιδιού. Προδιαθέτουν για ένα ευχάριστο, μα τυπικό τέτοιο παιχνίδι. Εκεί που κάνουν λαμπρότατη ντρίμπλα τα παλικάρια της Warm Lamp Games όμως, είναι οι ιστορίες του κάθε ενοίκου. Το βάθος τους, οι κυριολεκτικά πάμπολλοι τρόποι προσέγγισής και επίλυσης αυτών και οι άμεσα αντιληπτές συνέπειες των πράξεων μας, προσδίδουν φοβερό replayability στον τίτλο. Χαρακτηριστικά αναφέρω πως χρειάστηκα 6 ώρες, προκειμένου να φτάσω στο εξής πικρό φινάλε : Ναι μεν η Επανάσταση του Λαού συντελέστηκε με επιτυχία και το τυραννικό καθεστώς ανατράπηκε, αλλά στην πορεία, έχασα ολόκληρη την οικογένειά μου και ο ίδιος δεν είδα ποτέ την πατρίδα μου ελεύθερη, έχοντας ξεψυχήσει στο εκτελεστικό απόσπασμα. Είχα σχεδόν κατορθώσει να εκδώσω διαβατήριο προκειμένου να φύγω από την χώρα τις παραμονές της επανάστασης, αλλά τα πράγματα δεν ήλθαν όπως τα ήθελα.

Εκτιμώ πως εάν κάποιος παίκτης επιθυμεί να δει το «ιδανικό» φινάλε του παιχνιδιού (Επανάσταση, μια ειρηνική ατομική νέα εποχή, ολόκληρη η οικογένεια ζωντανή και ευημερούσα σε ξένη χώρα) θα πρέπει να αφιερώσει δεκάδες ώρες στον τίτλο. Οι παραλλαγές που προσφέρει το gameplay του, είναι πραγματικά άπειρες. Όταν για παράδειγμα αρρωστήσει η μικρή μας κόρη και το ποσό που απαιτείται για την θεραπεία της είναι υπέρογκο (βέβαια εάν κάνουμε τα στραβά μάτια και βρούμε «συντροφιά» στο διακεκριμένο γιατρό ένοικό μας, αυτό το κόστος μπορεί να ελαττωθεί) θα επιλέξουμε ίσως να εκβιάζουμε την νεαρή δασκάλα μουσικής στον τρίτο προκειμένου να μην αποκαλύψουμε τις αντικαθεστωτικές της συνήθειες; Ίσως θα δεχτούμε μια παράτολμη αποστολή για χάρη των επαναστατών; Πόσο μακριά θα φτάσουμε;

B10Είμαστε μια ευτυχισμένη, ασφαλής πολυκατοικία. Ο Μεγάλος Αδελφός είναι εδώ, ενωμένος, δυνατός.

Το δε βάθος των συγκεκριμένων αποστολών, με εντυπωσίασε βαθύτατα. Το παιχνίδι μπορεί να χαρακτηρισθεί με άνεση «adventure», καθώς ανάλογα με το πόση έρευνα θα κάνουμε για τον κάθε χαρακτήρα, αντίστοιχα ξεκλειδώνουν διαφορετικές επιλογές. Και δεν μιλάμε για έρευνα σχολής Telltale (κάνε κλικ εδώ, εδώ κι εδώ, ΩΠ είσαι ο μεγαλύτερος ντετέκτιβ του κόσμου), αλλά για μια χρονοβόρα διαδικασία που απαιτεί γρήγορη σκέψη και άψογο συγχρονισμό εκ μέρους μας, προκειμένου να την ολοκληρώσουμε με επιτυχία.

Στην καρδιά του, το Beholder είναι ένα ιδιαίτερα καλογραμμένο δυστοπικό θρίλερ, που αν είχε εμφανιστεί στην αγορά πριν την κυκλοφορία του Papers, Please! θα είχε οδηγήσει σύσσωμο τον ειδικό τύπο σε παραληρήματα και διθυράμβους. Τώρα πια, ναι μεν έχουμε ξαναδεί την φόρμουλα, αυτό δεν σημαίνει όμως πως δεν απολαμβάνουμε στο έπακρο μια τόσο άρτια υλοποίησή της. Ο τρόπος με τον οποίο το παιχνίδι σε ξαφνιάζει, μετατρέποντας σε στάχτες στο στόμα σου την γεύση μιας σίγουρης νίκης, ξεφεύγει από τα στενά όρια του «παιχνιδιού» και το μετατρέπει σε εμπειρία.

B7Ένα φινάλε με το οποίο θα πρέπει να συμβιβαστούμε από νωρίς.

Λειτουργεί ταυτόχρονα σαν ηθικό τεστ, ανελέητα σκληρός εξομοιωτής διαχείρισης πόρων (χρόνος, χρήματα, κύρος) και μια αξέχαστη περιπέτεια σε μια πραγματικότητα που δείχνει ολοένα και πιο οικεία. Όσοι αρέσκεσθε σε διαφορετικές, αξιομνημόνευτες gaming εμπειρίες, επιβάλλεται να το προσθέσετε στην συλλογή σας, καθώς πραγματικά, η ατμόσφαιρα και το κλίμα που δημιουργεί είναι τέτοια, που δεν σου επιτρέπουν να σταματήσεις να ασχολείσαι μαζί του, προτού φτάσεις σε ένα, οποιοδήποτε, από τα φινάλε του.

Pros

  • Εξαιρετικά καλαίσθητος εικαστικός τομέας
  • Μεγάλο βάθος στο gameplay του και πραγματικά εκτεταμένο replayability
  • Προσφέρει πραγματικά πολλούς και διαφορετικούς τρόπους επίλυσης κάθε κατάστασης που καλύπτουν σχεδόν όλα τα γούστα
  • Δημιουργεί με επιτυχία την ατμόσφαιρα κλειστοφοβίας και κρατικής καταπίεσης που επιδιώκει

Cons

  • Ο βαθμός δυσκολίας του (ειδικά για να δείτε το “ιδανικό” φινάλε, θα φτύσετε αίμα) είναι απαγορευτικός για αμύητους στο είδος παίκτες
  • Απουσία ηχογραφημένου speech για τους διαλόγους μεταξύ των χαρακτήρων
  • Σε στιγμές θα φανεί “άδικο” στον παίκτη αν και τα πάντα ακολουθούν μια πολύ συγκεκριμένη λογική. Αυτό, αναλόγως προτιμήσεων, λογίζεται και στα μεγάλα θετικά του τίτλου. 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 85%

85%

Στέφανος Κουτσούκος

Ο Στέφανος Κουτσούκος ή αλλιώς "The Artist Formerly Known As Borracho", διέπραξε ποικίλα εγκλήματα τα οποία τον οδήγησαν σε μια ριζική επανεκτίμηση των προτεραιοτήτων και αξιών του. Υπηρέτησε περήφανα στην πειρατική αρμάδα του Ragequit.gr από την ίδρυση του ιστοτόπου το 2012 ως το Μάη του '19.

3 Comments

  1. Οκ, όλως περιέργως ετοιμάζω ρηβιού για ένα πολύ παρόμοιας λογικής παιγνίου. Μάλλον υπάρχει μεγάλη ανησυχία για το θέμα της παρακολούθησης τελευταία. Περιττό να πω πως έχω ψηθεί πολύ και για το Beholder, γνωστός ο μαζοχισμός με την ταλαιπώρια.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL