REVIEWS

BATTLEFIELD 3:END GAME DLC

Το End Game αποτελεί το πέμπτο και τελευταίο expansion pack για το Blockbuster FPS των DICE/EA . Διαδραματίζεται και αυτό στο Ιράν, όπως ακριβώς και το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου παιχνιδιού. Με το Battlefield 4 να έχει ήδη ανακοινωθεί για το προσεχές φθινόπωρο, αξίζει να δούμε τον τρόπο που επέλεξε η DICE για να ολοκληρώσει την πορεία του τωρινού παιδιού της.
 
To expansion

Όσοι διαβάσατε το review μου πριν μερικούς μήνες για το προηγούμενο expansion (Aftermath) θα θυμάστε τους επαίνους μου για την εθιστική και συμπαγή ατμόσφαιρα που προσέφερε το όλο σκηνικό καταστροφής (μετασεισμοί, κουρελιασμένοι στρατιώτες, αυτοσχέδιες βαλλίστρες, κατεστραμμένα αστικά τοπία κλπ.). Η DICE με το Endgame όμως κάνει ένα βήμα πίσω εδώ. Δεν υπάρχει κάποια σύλληψη που να χαρακτηρίζει το νέο expansion με τον ίδιο τρόπο που συμβαίνει με τον προκάτοχό του. Όχι πως δεν υπάρχουν φρέσκα στοιχεία στο παιχνίδι, απλά αυτά δεν είναι τόσο πολλά ενώ έχουν ενσωματωθεί και πιο «πεζά».  

Το Endgame λοιπόν έρχεται με δύο νέα game modes (Capture the Flag, Air Superiority) καθώς και με νέα οχήματα μεταξύ των οποίων ένα αεροσκάφος για πτώσεις με αλεξίπτωτο καθώς  και οι περιβόητες στρατιωτικές enduro μοτοσυκλέτες.  To Capture the Flag είναι ό,τι λέει το όνομά του.  Και οι δύο παρατάξεις έχουν από μια σημαία στη βάση τους και ο στόχος των παικτών της κάθε ομάδας είναι να αιχμαλωτίσουν τη σημαία του αντιπάλου, φέρνοντάς την στη βάση τους. Για να επιτευχθεί ο στόχος πρέπει επίσης η δικιά τους σημαία να βρίσκεται στην θέση της. Κλασική η υλοποίηση που επέλεξε να κάνει η DICE και μου υπενθύμισε το λόγο που στα Battlegrounds του World of Warcraft, πάντα προτιμούσα το Alterac Valley από το Warsong Gulch. Και εξηγώ για όσους δεν έχουν επαφή με το ΜΜΟ της Blizzard. To AV είναι ένα μαζικό battleground 80 παικτών και πολλαπλών στόχων το οποίο θυμίζει πολύ περισσότερο ένα πεδίο μάχης από το WsG το οποίο είναι ένα απλό Capture the Flag battleground- δύο ομάδες από 10 παίκτες η κάθε μία, προσπαθούν να καταλάβουν τη σημαία του αντιπάλου. Οι κανόνες είναι σχεδόν ίδιοι με το CTF mode στο Endgame. Eνώ το mode είναι πολύ διασκεδαστικό , το immersion που προσφέρει σχεδόν αναπόφευκτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το Rush,το Conquest ή το Team Deathmatch που έχουν έναν πιο ωμό, ρεαλιστικό πολεμικό χαρακτήρα. Όσο για το Air Superiority, είναι απλά μιας μορφής εναέριου conquest με αεριωθούμενα και ζέπελιν αντί για βάσεις. Μια μαζική αερομαχία πρακτικά, με μικρούς αριθμούς αντιαεροπορικών από το έδαφος που δεν θα γίνει ποτέ το πιο δημοφιλές mode καθώς πρόκειται περισσότερο για ένα δώρο προς τους αφοσιωμένους «ιπτάμενους» της Battlefield κοινότητας. Να σημειωθεί εδώ πως οι μοτοσυκλέτες δεν έχουν συστήματα αυτοπροστασίας οπότε είναι εξαιρετικά ευάλωτες στους πυραύλους javelin.

Χαρτες.

Είναι τέσσερις και σε γενικές γραμμές είναι όλοι αρκετά μεγάλοι (όχι όσο οι αντίστοιχοι του Armored Kill πάντως)  και ανοικτοί, ώστε να μπορούν να φιλοξενήσουν το Air Superiority.Επίσης φαίνεται να αντιστοιχούν στις τέσσερις εποχές του χρόνου. Ας τους δούμε πιο αναλυτικά.

Sabalan Pipeline

003BF3EG

Έχω αδυναμία στους χειμερινούς χάρτες και αυτός δεν αποτελεί εξαίρεση. Ενώ χρησιμοποιεί εκτεταμένα τα assets του Operation Firestorm (διυλιστήρια, δεξαμενές, σκαλωσιές κλπ) καταφέρνει να έχει εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα ,χάρη και στο χιόνι φυσικά. Υπάρχουν αρκετοί λόφοι στρατηγικά τοποθετημένοι που καθιστούν τα επίγεια οχήματα κάπως ευάλωτα.

Kiasar Railroad

 006BF3EG

Αυτός εδώ έχει πολύ ιδιαίτερο στήσιμο. Ενώ οι δύο βάσεις βρίσκονται σε ευθεία γραμμή, στο ίδιο επίπεδο και έχουν οπτική επαφή, όλος ο υπόλοιπος χάρτης είναι γεμάτος ψηλή βλάστηση (άνοιξη) και χασίματα. Προσφέρεται για κάλυψη-απόκρυψη εκατέρωθεν του κύριου διαδρόμου. Η επιλογή σωστής παραλλαγής βοηθάει αρκετά εδώ.

Operation Riverside

004BF3EG

Παίρνει το όνομά του από το φυσικό κώλυμα στη μέση το οποίο φιλοξενεί και ένα εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι προφανές πως αυτός ο χάρτης περισσότερο από τους άλλους σχεδιάστηκε έχοντας κατά νου το CTF, αφού οι κύριοι οδικοί άξονες σχηματίζουν ένα οχτάρι. Ενδιάμεσα υπάρχει αρκετή κάλυψη για τους πεζούς ενώ το φθινοπωρινό σκηνικό ευνοεί τις γήινες παραλλαγές.

Nebandan Flats

005BF3EG

Τεράστιος και ανοιχτός θερινός χάρτης με εκτυφλωτικό ήλιο και  ανεμογεννήτριες να σηματοδοτούν τα όριά του. Μεταξύ των κτισμάτων υπάρχουν κυρίως χωράφια ,οπότε πεζοί και οχήματα είναι εύκολος στόχος για τους καλούς πιλότους. Οι μάχες δίνονται κατά συνέπεια κυρίως γύρω από τις βάσεις και τα κεντρικά σιλό. Είναι ο χάρτης που νοιώθω περισσότερο την ανάγκη να χρησιμοποιήσω τις μοτοσυκλέτες για τη μεταφορά από σημείο σε σημείο.

Τεχνικός Τομέας.

Τα πράγματα εδώ είναι ακριβώς όπως τα γνωρίσαμε τον Οκτώβρη του 2011. Ενώ τα γραφικά του παιχνιδιού είναι ακόμη από τα κορυφαία σε PC game ,ρίχνοντας τα settings ακόμα και σχετικά αδύναμες κάρτες μπορούν να τρέξουν τον τίτλο με ικανοποιητικό framerate χωρίς να θυσιάζεται τεράστιο κομμάτι οπτικής πιστότητας. Αυτό που όμως παραμένει απαραίτητη προϋπόθεση για ομαλό παίξιμο είναι ένας σύγχρονος επεξεργαστής τουλάχιστον τεσσάρων πυρήνων/νημάτων. Αν ενδιαφέρεστε τώρα να χτίσετε ένα gaming σύστημα για να παίξετε άνετα σε 64ρηδες χάρτες , συνιστώ ως ελάχιστο έναν FX-6300 από την πλευρά της AMD και έναν core i5 από την πλευρά της intel.

007Endgamebench

Τελικές σκέψεις

Έτσι λοιπόν, μετά από 18 περίπου μήνες και πέντε expansions, η ανάπτυξη του Battlefield 3 έλαβε τέλος.  Στην σημερινή, τελική του μορφή το παιχνίδι διαθέτει 29 χάρτες κάθε τύπου , δεκαπέντε διαφορετικά game modes  και μια τεράστια αλλά και ενεργή PC κοινότητα (απόρροια των εκατομμυρίων πωλήσεων). Από τη δεξαμενή αυτή των εκατομμυρίων, εκατοντάδες χιλιάδες παίκτες κάνουν καθημερινό login και δεκάδες χιλιάδες βρίσκονται ανά πάσα στιγμή στο παιχνίδι, εξασφαλίζοντας την δυνατότητα online παιξίματος κάθε ώρα και στιγμή ανεξαρτήτως χάρτη. Πράγμα που είναι πολύ σημαντικό για έναν τίτλο με τεμαχισμένη community από τα πολλά expansions.

Κατά τα άλλα το BF3 αποτέλεσε το πρώτο πραγματικά next-gen online competitive multiplayer FPS, υποστηρίζοντας πλήρως πολυπύρηνους επεξεργαστές και προσφέροντας εκπληκτικό τεχνικό τομέα και gameplay, υπογραμμίζοντας με εμφατικό τρόπο την υπεροχή του PC hardware πάνω στις πεπαλαιωμένες κονσόλες. Η σημαντικότερη κληρονομιά που αφήνει πίσω του όμως είναι οι εξαιρετικοί του χάρτες ,τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποιότητα. Μερικοί μάλιστα έχουν ήδη γίνει κλασικοί (πχ.  Caspian Border, Damavand Peak, Alborz Mountains, Noshahr Canals), έχοντας λάβει δικαιωματικά τη θέση τους πλάι στους καταξιωμένους χάρτες του BF2.  

Ειδική μνεία αξίζει να γίνει στον Operation Metro, τον πιο αμφιλεγόμενο (μακράν) από τους 29 χάρτες του BF3 αλλά ταυτόχρονα και τον πιο δημοφιλή. Η DICE εδώ εισήγαγε καινά δαιμόνια, αφού ο Metro είναι αντιδιαμετρικά αντίθετος ως προς τους παραδοσιακούς μεγάλους και ανοικτούς χάρτες της σειράς Battlefield, όντας πολύ γραμμικός , κλειστοφοβικός , υποχρεώνοντας τους παίκτες σε Close Quarters παίξιμο.  Πραγματικό ανάθεμα για τους βετεράνους της σειράς ,οι οποίοι κατηγόρησαν τους developers ότι «CODοποίησαν» το Franchise. Η δικιά μου θέση είναι διαφορετική. Πιστεύω πως η DICE επιχείρησε όχι απλά να βγάλει έναν άξιο διάδοχο των περασμένων τίτλων αλλά να προσφέρει το πιο ολοκληρωμένο competitive online shooter σήμερα. Για να το πετύχει, όντως αναγκάστηκε να συμπεριλάβει στο πακέτο και μερικούς κλειστούς χάρτες (και να αφιερώσει και ένα expansion γι’αυτόν το σκοπό) αλλά ειλικρινά δεν βλέπω τίποτε μεμπτό σε αυτό. Το παιχνίδι προσφέρει μεγάλη γκάμα χαρτών και καθένας μπορεί να βρεί αυτό που του αρέσει, δεν αναγκάζει κανείς κανέναν να παίξει το οτιδήποτε. Όσον αφορά τον Operation Metro, η αλήθεια είναι ότι  το gameplay του χάρτη δεν είναι και ιδιαίτερα φιλοσοφημένο. Αρκεί ένας γύρος Conquest με όλα τα όπλα και εκρηκτικά να επιτρέπονται για να καταλάβει και ο πιο αμύητος τι ακριβώς συμβαίνει εκεί μέσα ( της πουτάνας, πιο σεμνά δεν περιγράφεται).  Πάντως από τη στιγμή που η DICE βγάζει σωρηδόν χάρτες πιστούς στην Battlefield παράδοση, η επέκταση της οπαδικής βάσης του παιχνιδιού (το BF3 κατόρθωσε το ακατόρθωτο, να κόψει ένα κομμάτι από το μερίδιο αγοράς του COD) δεν θα πρέπει να προβληματίζει.

Τα φώτα τώρα πια στρέφονται προς τη πλευρά του BF4, το οποίο αναμένεται στα τέλη του ερχόμενου Οκτωβρίου και θα έχει το πολύ δύσκολο καθήκον να συνεχίσει το έργο του τρίτου μέρους . Φυσικά λίγο πριν την κυκλοφορία του θα προηγηθεί η beta. Το RageQuit θα είναι εκεί.

Pros

  • Άξιο φινάλε ενός εκπληκτικού παιχνιδιού

Cons

  • Δεν έχει την έντονη προσωπικότητα των προηγούμενων.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 89%

89%

Βασίλης Ξερικός

Γεννημένος στην Αθήνα το 1979. Gamer εξ απαλών ονύχων, η πρώτη μου επαφή με το σπορ έγινε με έναν κλώνο του Pong σε προσχολική ηλικία.  Αν και πιστός χρήστης PC από to 1989 και την εποχή των XT έχουν περάσει από την κατοχή μου και διάφορες κονσόλες (Atari 2600, διάφορες Sega, σειρά των Playstation κλπ) ενώ η εισαγωγή μου στην gaming δημοσιογραφία έγινε μόλις το Γενάρη του 2012 και το PC Master. Παλαίμαχος των adventures, πλέον μοιράζω τον gaming χρόνο μου μεταξύ MMO, RPG (κάθε είδους) και Shooters. Email:  [email protected] Follow me: Facebook | Twitter | SteamID: Kuivamaa

One Comment

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL