REVIEWS

TRINE 5

Το Trine 5 της Frozenbyte είναι το νεότερο μέλος της πολύ γνωστής σειράς platform puzzle games. Οι γνωστοί ήρωες της σειράς, Amadeus the Wizard, Zoya the Thief, και Pontius the Knight, έχουν μέχρι στιγμής αντιμετωπίσει με επιτυχία απειλές από νεκροζώντανους, goblins, απόκοσμα πνεύματα, και ζωντανούς εφιάλτες. Αυτή τη φορά όμως έρχονται αντιμέτωποι με ακόμα πιο επικίνδυνες δυνάμεις, αυτές της πολιτικής ίντριγκας, της δολοπλοκίας, αλλά και της τεχνολογικής προόδου.

Οι καινοτόμοι Clockwork Knights αναλαμβάνουν την διασφάλιση της τάξης και την προστασία του βασιλείου, φαινομενικά εν μια νυκτί. Είναι ακούραστοι, είναι καλοκουρδισμένοι, είναι πάντα πιστοί στο καθήκον τους. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;

Now that’s what I call hero material.

Σε αυτό το περιβάλλον, κάποιοι ευυπόληπτοι πολίτες υψηλού κύρους και ακόμα υψηλότερων φιλοδοξιών, αποφασίζουν ότι οι ενιότε ανορθόδοξες μέθοδοι αλλά και τα ανάρμοστα χόμπι, ιδίως της Zoya, δεν ταιριάζουν σε ήρωες. Έτσι η γνωστή παρέα βρίσκεται ξαφνικά καταζητούμενη, και τρέχει να αποδείξει την διαβολή εναντίον της.

Η σειρά επιχείρησε να κάνει ένα διαφορετικό βήμα τεχνολογικά και λειτουργικά με το Trine 3 με πέρασμα σε τρεις διαστάσεις, κάτι το οποίο δεν απέδωσε. Δεν είναι λοιπόν παράξενο πως μετά την επιστροφή στην πεπατημένη με το Trine 4, το Trine 5 παραμένει στο ίδιο 2.5D στυλ που γνωρίζουμε ήδη από το Trine 1.

Who needs more than 2.5 dimensions?

Έχοντας λοιπόν επιστρέψει σε αυτό που γνωρίζουν καλύτερα, οι άνθρωποι της Frozenbyte συνεχίζουν να παραδίδουν πανέμορφα περιβάλλοντα. Στα δεκατέσσερα χρόνια (ω, ναι) που έχουν περάσει από την κυκλοφορία του Trine 1, τα 2D platform και metroidvania games γνώρισαν νέα άνθιση, και κυκλοφόρησαν πολλά πανέμορφα games σε αυτές τις κατηγορίες. Ταυτόχρονα, βγάζοντας πάντα στην απέξω το Trine 3, η τεχνοτροπία και το graphics design signature της σειράς παραμένει ίδιο εδώ και πολλά χρόνια, και το Trine 5 δεν επιχειρεί αλλαγές. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως είναι χάρμα οφθαλμών, από τα ομορφότερα παιχνίδια εντός του fairytale fantasy genre – απλά είναι αδύνατον να εντυπωσιάσει τον βετεράνο με τον τρόπο που εντυπωσίασε το Trine 1 και το Trine 2.

Μουσική και voice acting είναι επίσης σε γνώριμα μοτίβα, και υψηλής ποιότητας. Το gameplay επίσης παραμένει πρακτικά ίδιο με το Trine 4. Όλο το παιχνίδι είναι επικεντρωμένο στο πώς θα διασχίσουμε φαινομενικά απρόσιτα μονοπάτια και πώς θα λύσουμε περιβαλλοντικούς γρίφους, αξιοποιώντας τις μοναδικές ικανότητες των ηρώων μας – conjuring και levitation για τον Amadeus, grappling hook και arrows για την Zoya, σπαθί και ασπίδα για τον Pontius.

Hood, hook, bow and arrow, check. Έτοιμη για βόλτα στο πάρκο.

Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, σε τακτά χρονικά διαστήματα, οι ήρωές μας αποκτούν και νέες ικανότητες, οι οποίες αναβαθμίζονται και με τα xp που συλλέγουμε σε κάθε level, με αποτέλεσμα προς το τέλος της περιπέτειας να έχουν πρόσβαση σε μια πραγματικά μεγάλη γκάμα από διαθέσιμα εργαλεία για να αντιμετωπίσουν τα εμπόδια του παιχνιδιού. Σε αυτό το σημείο υπάρχει μια έλλειψη ισορροπίας. Τα ποικίλα skills είναι όλα από χρήσιμα ως απαραίτητα για την επίλυση των γρίφων του παιχνιδιού – δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τo platforming κομμάτι του παιχνιδιού, μιας και το βασικό conjuring του Amadeus, αν συνδυαστεί και με το wind jump ability που μπορεί να ξεκλειδώσει πολύ νωρίς, κάνει τα traversal challenges εύκολα και τα σχετικά skills της Zoya και του Pontius σχεδόν αχρείαστα. Υπάρχει βέβαια και ο αντίλογος που προσωπικά υποστηρίζω, πως όποιος ψάχνει τέλειο balance σε ένα τέτοιου είδους παιχνίδι που σε ότι αφορά το platform κομμάτι είναι πιο επικεντρωμένο στο physics-based fun παρά στο precision, κάπου χάνει το νόημα, ως reviewer όμως θεωρώ ότι οφείλω να το αναφέρω.

Σημειώνω πως ανά πάσα στιγμή, μπορούμε να διαλέξουμε να επιστρέψουμε σε ένα προηγούμενο level έχοντας στη διάθεση μας όλες τις νέες δυνάμεις. Αυτό μπορεί να κάνει το level πιο εύκολο, αλλά δεν δίνει πρόσβαση σε νέες περιοχές ή δυνατότητα εύρεσης collectibles που πριν ήταν απροσπέλαστα, όπως συμβαίνει σε metroidvania games που επίσης έχουν το στοιχείο της σταδιακής απόκτησης νέων δυνάμεων.

Και τώρα τι κάνουμε;

Το platforming κομμάτι του Trine 5 λοιπόν είναι αρκετά χαλαρό, δεν μπορώ να πω όμως το ίδιο για το puzzle solving, το οποίο ξεκινάει φυσικά από τα εύκολα, σχετικά γρήγορα πάει σε μέσο επίπεδο δυσκολίας, και μετά τη μέση του παιχνιδιού δεν διστάζει να εισάγει ορισμένες πραγματικές σπαζοκεφαλιές, σε σημείο που ξεπέρασε τις προσδοκίες μου – στην αρχή σκεφτόμουν πως μιας και δεν υπάρχει κανένας γρίφος που να μην λύνεται εντός της οθόνης στην οποία παρουσιάζεται, πόσο πολύπλοκος μπορεί να γίνει πια; Η απάντηση είναι, κάμποσο, και το Trine 5 σίγουρα θα δοκιμάσει την φαντασία σας στο συνδυασμό των abilities που απαιτούν ορισμένα puzzles.

Σχεδόν ξέχασα να αναφερθώ στο τρίτο στοιχείο του gameplay του Trine 5, τις μάχες – ήταν το πιο αδιάφορο κομμάτι του Trine 4 και δυστυχώς δεν υπάρχει βελτίωση στο Trine 5, με πραγματικά μικρή ποικιλία εχθρών, απλοϊκό σύστημα μάχης, και ορισμένα boss fights που δεν βελτιώνουν την κατάσταση αλλά τουλάχιστον είναι οπτικά εντυπωσιακά.

Φυσικά δεν γίνεται να μην αναφέρω πως υπάρχει η δυνατότητα για online co-op play. Θεωρητικά αυτό είναι από τα πιο διασκεδαστικά πράγματα που μπορεί να δοκιμάσει κανείς στο Trine 5. Πρακτικά οι προσπάθειες μου με random matchmaking κατέληγαν πάντα στην εύρεση συμπαικτών με τους οποίους δεν μπόρεσα να συνεννοηθώ, οπότε για την ώρα άνθρακες ο θησαυρός – ανυπομονώ όμως να έρθει η ώρα που θα αγοράσουν το παιχνίδι και φίλοι, εκεί λογικά το co-op πρέπει να λάμπει.

W00t!

Εκεί που δεν μπορεί να υπάρξει κανένα παράπονο είναι στο προσφερόμενο περιεχόμενο. Υπάρχουν 20 levels – ένα είναι σκέτο boss fight και τρία μπορούν να θεωρηθούν εισαγωγικά μιας και δεν χειριζόμαστε και τους τρεις ήρωες, απομένουν 16 χορταστικά σε μέγεθος levels, περισσότερα και από του ήδη πλουσιοπάροχου Trine 4, τουλάχιστον κατά την αρχική κυκλοφορία χωρίς το DLC. Δεδομένης και της δυσκολίας, θεωρώ τις 15 ώρες ως μίνιμουμ διαθέσιμης ενασχόλησης, ενώ όσοι όπως εγώ διαλέξουν completionist προσέγγιση, μπορεί ακόμα και να τις διπλασιάσουν.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το νέο Trine προσφέρει άφθονη διασκέδαση στους οπαδούς της σειράς, ενώ η συνταγή είναι τόσο άρτια εκτελεσμένη, που θα ενθουσιάσει τους νεοφερμένους αν αποφασίσουν να ξεκινήσουν από το Trine 5. Ως βετεράνος, θα ήθελα να δω σε μια ενδεχόμενη συνέχεια, όχι δραστικές αλλαγές, αλλά μια βελτίωση στο combat system, που είναι απλά αδιάφορο.

Go to discussion...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 85%

85%

Like clockwork

It’s a new Trine, and there’s a lot of it. Προσφέρει ακριβώς αυτά που περιμένουν οι παλιοί φίλοι της σειράς, ενώ έχει όλα τα φόντα να μυήσει και νέους φίλους στις περιπέτειες των Amadeus, Zoya και Pontius.

Νικόλαος Δανιηλίδης

Μεγάλος Παλαιός, hardware enthusiast, game collector, man of culture.

5 comments

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL