WINGSPAN

Είναι πλέον γεγονός ότι τα επιτραπέζια παιχνίδια διανύουν την αναγέννησή τους, μία δεύτερη χρυσή εποχή έπειτα από την ευρεία κυκλοφορία διάσημων τίτλων της Hasbro και Mattel που μας είχαν συντροφεύσει στα παιδικά μας χρόνια (Ηotel, Monopoly, Ταξίδι της Ζωής). Η οικονομία σχεδιασμού αλλά και η πολυποίκιλη θεματολογία τους, έχουν ξεφύγει από τους απλούς μηχανισμούς “πάρε 100 δραχμές στην αφετηρία” και τα ατέρμονα παιχνίδια, πράγμα που έχει προσελκύσει ένα μεγάλο κοινό που δεν ανήκει απαραίτητα στις νεότερες ηλικίες. Πιθανώς να είμαστε παρατηρητές μίας αντίστοιχης περιόδου με αυτήν που πέρασε το συγγενές χόμπυ των videogames στις αρχές της δεκαετίας των 00’s. Τονίζω το τελευταίο για να επισημάνω ότι ήδη από τα μέσα της δεκαετία της αρχές της δεκαετίας του 90, το χόμπυ είχε αρχίσει να παίρνει διαφορετική τροπή με την κυκλοφορία του Settlers of Catan (από τη Γερμανία ορμώμενο), το οποίο δημιούργησε τη δική του σχολή των λεγόμενων euro-games. Αυτή η φιλοσοφία σχεδιασμού ήταν σε αντιδιαστολή με την επικρατούσα αντίληψη στη Βόρεια Αμερική όπου τα επιτραπέζια είχαν ως κύριο στόχο την άμεση σύγκρουση όπως αυτή υλοποιείται στα wargames.

Από το 2000 κι έπειτα, νέα παιχνίδια αλλά το κυριότερο νέοι μηχανισμοί άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους. Ασυνείδητες (δηλαδή μη στοχευμένες) υλοποιήσεις και εφαρμογές της Θεωρίας των Παιγνίων, μερικά παιχνίδια με στόχο την οικογένεια όπως το Carcassone ή το 7 Wonders απλώς έκαναν το απαραίτητο “κλικ”. Με τα λόγια του νέου αποκτήματος της Microsoft, Todd Howard “They just worked”. Ένα fast forward το 2019, και η Stonemaier Games, εκδότρια του υπερεπιτυχημένου Scythe – που αναφέραμε και στο Iron Harvest review, εκδίδει το Wingspan. Η σχεδιάστρια του παιχνιδιού, Elizabeth Hargrave, λάτρης των boardgames η ίδια, είχε το παράπονο ότι κανέναν δεν πραγματεύεται ένα από τα ενδιαφέροντά της, την παρατήρηση πουλιών. Έπειτα από περίπου 3 χρόνια σχεδιασμού και δοκιμών στα διάφορα πρωτύτυπα, το Wingspan γοήτευσε κριτικούς και κατέκτησε το κοινό με την καλαισθησία του. Ενδεικτικό για το τελευταίο είναι ότι κατάφερε λόγω ζήτησης να βγει σε 7 εκδόσεις μέσα σε 14 μήνες! Με ήδη δύο άκρως δημοφιλή βραβεία του χόμπυ στο παλμαρέ του (Deutscher Spiele Preis Best Family/Adult Game Winner και το Kennerspiel des Jahres Winner για το 2019), η μεταφορά του στις οθόνες μας έρχεται με πολύ ισχυρά πειστήρια.

Η αλήθεια είναι ότι αρκετά επιτραπέζια παιχνίδια που έχουν μεταφερθεί σε ψηφιακή μορφή, δεν είναι και τόσο επιτυχημένα. Διαφορετικό το μέσο, διαφορετική η προσέγγιση και η αντίληψη, ειδικά για παιχνίδια που η αλληλεπίδραση των παικτών είναι η πεμπτουσία τους. Στόχος αυτής της κριτικής δεν είναι να παρουσιάσει αναλυτικά τους κανόνες του παιχνιδιού, καθώς υπάρχουν ήδη πολλά βίντεο που αναλύουν το επιτραπέζιο, τους κανόνες του μαζί με τα θετικά και αρνητικά. Προσωπικά, θα σας συνιστούσα αυτό των Shut Up & Sit Down, των οποίων την κρίση εκτιμώ ιδιαιτέρως, καθώς είναι ίσως από τα πιο επιφυλακτικά (δεδομένου ότι δεν τους αρέσει καθόλου η θεματική).

Τι είναι επομένως το Wingspan; Στον πυρήνα του πρόκειται για ένα παιχνίδι καρτών που ανήκει στην κατηγορία των engine-building παιχνιδιών (στην ίδια κατηγορία ανήκει και το υπέρτατο Slay the Spire). Με απλά λόγια, κάθε κάρτα προσφέρει κάποιες δυνατότητες και οφέλη όποτε ενεργοποιείται, ένα μικρό γρανάζι στην τελική “μηχανή” σας. Στόχος σας (και στόχος της μηχανής) είναι να παράγξετε όσους περισσότερους πόντους μπορείτε. Οι επί μέρους στόχοι που ανταμείβουν με πόντους είναι διαφορετικοί σε κάθε παρτίδα, οπότε τα παιχνίδια δεν είναι επαναλαμβανόμενα. Κάθε κάρτα είναι και ένα πτηνό, με περιορισμούς σε ποια οικοθέση μπορεί να τοποθετηθεί. Οι οικοθέσεις είναι πρακτικά οι κατηγορίες “παραγωγής”. Τοποθετώντας περισσότερα πουλιά, δουλεύει καλύτερα η παραγωγή σας, άρα και η μηχανή σας και κερδίζετε περισσότερους πόντους.

Το βασικό στοιχείο του Wingspan που μεταφέρεται αυτούσιο στην ψηφιακή του μορφή, είναι οι καλαίσθητα σχεδιασμένες κάρτες του. Ακόμη και κάποιος αδιάφορος με την ερασιτεχνική ορνιθολογία, δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από τη δουλειά που έχει γίνει για την απεικόνιση όλων αυτών των πτηνών. Η μελέτη που έχει γίνει επίσης για την επιστημονική εγκυρότητα και το πάντρεμα των στοιχείων στους μηχανισμούς είναι αξιέπαινη, αλλά αυτό είναι χαρακτηριστικό του παιχνιδιού ευρύτερα. Ένα κοινό χαρακτηριστικό που λογίζεται στα αρνητικά του επιτραπέζιου παιχνιδιού σε όλες τις κριτικές του, είναι ότι πολλές φορές ο παίκτης είναι τόσο απορροφημένος στην οικοδόμηση και βελτιστοποίηση της μηχανής του, που η διάδραση με τους υπόλοιπους παίκτες ελαχιστοποιείται αρκετά.

Το παράδοξο στο Wingspan είναι ότι αυτό που λογίζεται ως ελάττωμα στο επιτραπέζιο παιχνίδι, το κάνει να λειτουργεί άψογα ως ψηφιακό. Το UI λειτουργεί οργανικά και απροβλημάτιστα, με δυνατότητα εναλλαγής μεταξύ διαφορετικών απεικονίσεων ώστε να έχετε πρόσβαση σε οποιαδήποτε πληροφορία ανά πάσα στιγμή. Δεν υπάρχει καμία απολύτως πίεση χρόνου, ενώ υιοθετείται και το σύστημα του “asynchronous play” μεταξύ διαφορετικών παικτών μέσω Steam: μπορείτε να ξεκινήσετε παρτίδα παίρνοντας τη σειρά σας που έχει περιθώριο έως και 24 ώρες μέχρι να παίξει ο αντίπαλος. Στις δοκιμές μας για το online multiplayer, δεν συναντήσαμε κανένα σοβαρό πρόβλημα. Η τεχνική του υλοποίηση είναι επομένως αρτιότατη.

Το αν θα ασχοληθείτε με το Wingspan είναι ζήτημα προσωπικής προτίμησης. Έχοντας παίξει και το επιτραπέζιο, θα σας παρακινούσα να το δοκιμάσετε σε κάποιο boardgame cafe έτσι και έχετε πρόσβαση σε κάτι τέτοιο. Η ποιότητά του και ο feelgood χαρακτήρας του υπόσχονται αρκετές ξέγνοιαστες ώρες χαλάρωσης. Στον υπολογιστή ορισμένες φορές μπορεί να βρεθείτε μπροστά σε έναν ατελείωτο γρίφο, προσπαθώντας να κατασκευάσετε σε περιορισμένες σειρές και γύρους την ιδεατή διάταξη πουλιών ώστε να εξοικονομίσετε το μεγαλύτερο δυνατό όφελος. Μπορεί να είναι αυτή η διαδικασία να φαντάζει φαιοστίφτης, αλλά κάθε παρτίδα θα σας αφήνει άκρως ικανοποιημένους.