REVIEWS

DAYS GONE

Η ζωή στον δρόμο

Η παρουσίαση που διαβάζετε είναι σημαδιακή διότι η δεύτερη κυκλοφορία των Playstation Studios σε PC είναι η πρώτη που γίνεται review από το site. Η αρχή της παρουσίας των first-party games της Sony στην αγαπημένη μας πλατφόρμα πραγματοποιήθηκε με το Horizon: Zero Dawn, ένα αναμφίβολα ποιοτικό παιχνίδι που όμως είχε αρκετά προβλήματα απόδοσης και bugs κατά την αρχική του κυκλοφορία. Το Days Gone ευτυχώς αποφεύγει αντίστοιχα ζητήματα και μάλιστα προχωρά ένα βήμα παραπέρα, με πληθώρα από settings, ομαλή απόδοση ακόμη και σε mainstream hardware και επουσιώδη bugs, οπότε είμαστε στην ευχάριστη θέση να το σχολιάσουμε και να το κρίνουμε καθαρά για αυτά που προσφέρει ως παιχνίδι.

Αν ψήνεστε για ένα road adventure στα όρη των ΗΠΑ, το Days Gone είναι φτιαγμένο για εσάς.

Το Days Gone λοιπόν ανήκει στο είδος των open world zombie action adventure και εξιστορεί την ζωή του Deacon St. John, ενός πρώην στρατιώτη και νυν μηχανόβιου, στην δασώδη αμερικανική πολιτεία του Oregon κάποιο διάστημα μετά την έναρξη της zombie apocalypse. Ο Deacon αναγκάστηκε να χωριστεί από τη σύζυγό του όταν αυτή διασώθηκε αλλά ο ίδιος έμεινε πίσω για να βοηθήσει τον τραυματισμένο αδελφικό του φίλο. Ο καιρός πέρασε και η σύζυγος θεωρήθηκε νεκρή επειδή ο οικισμός στον οποίο στάλθηκε από τους διασώστες καταστράφηκε ολοσχερώς από την zombie horde, ένα καινούριο στοιχείο όμως γεννά στον πρωταγωνιστή μας την ελπίδα ότι ίσως, ίσως, η αγάπη της ζωής του μπορεί να είναι ακόμη ζωντανή. Για την ακρίβεια τα zombies… δεν είναι ακριβώς zombies, ονομάζονται Freakers και είναι περισσότερο κτηνώδεις κανίβαλοι που προέκυψαν από την εξάπλωση ενός άγνωστου ιού. Το σενάριο δεν είναι προφανώς ιδιαίτερα καινοτόμο, ωστόσο η παρουσίαση μέσω των cutscenes και του voice acting είναι φροντισμένη ενώ οι χαρακτήρες και ο τρόπος με τον οποίο ξεδιπλώνεται σταδιακά η πλοκή επαρκούν για να κρατήσουν το ενδιαφέρον του παίκτη κατά τη διάρκεια του gameplay.

Ο πρωταγωνιστής μας, σκληρός μηχανόβιος αλλά με χρυσή καρδιά. Αρχικά μοιάζει ως εντελώς κλισέ, στην πορεία όμως καταφέρνει να κερδίσει τη συμπάθειά μας.

Τα παράπονα που έχω από τον τομέα της εξιστόρησης είναι σχετικά μικρά. Οι πρώτες ώρες του παιχνιδιού ίσως φανούν αργές σε πολλούς παίκτες επειδή δεν υπάρχει για αρκετό διάστημα ουσιαστική πρόοδος στην κεντρική πλοκή και ο πρωταγωνιστής αναλώνεται σε missions που μοιάζουν περισσότερο με sidequests, με σποραδικά μόνο ψήγματα ουσιαστικής εξέλιξης. Προσωπικά το γεγονός αυτό δεν με ενόχλησε διότι ο κόσμος του παιχνιδιού είναι όμορφος, η ατμόσφαιρα είναι πετυχημένη και βρήκα αρκετή ψυχαγωγία και μια γλυκιά μελαγχολία στο να περιπλανιέμαι στα απομεινάρια του πολιτισμού με τη μηχανή μου και να ολοκληρώνω survivalοειδή objectives, έστω και αν σπάνια προωθούσαν την πλοκή. Αργότερα ο ρυθμός των εξελίξεων επιταχύνεται, όμως θα πρέπει να γνωρίζετε ότι θα χρειαστεί να περιμένετε αρκετά μέχρι να μάθετε ουσιαστικές πληροφορίες για το τι συνέβη με την σύζυγο του Deacon. Ένα θεματάκι υπάρχει επίσης με το voice direction, σε κάποιες συνομιλίες φαίνεται πως οι ηθοποιοί δεν πήραν ίδιες οδηγίες κατά την φάση του recording με αποτέλεσμα π.χ. ο ένας συνομιλητής να μιλά με σιγανό τόνο και ο άλλος να ουρλιάζει χωρίς προφανή λόγο. Είναι περισσότερο αστείο παρά ενοχλητικό αλλά πρέπει να το αναφέρουμε.

Ένα από τα δυνατά σημεία του παιχνιδιού είναι σαφώς τα όμορφα περιβάλλοντα και η επιτυχημένη ατμόσφαιρα που καταφέρνει να δημιουργήσει.

Όσον αφορά το gameplay, ο Γιώργος Δεμπεγιώτης που είχε την ευκαιρία να παίξει το Days Gone κατά την αρχική του κυκλοφορία το χαρακτήρισε σε συνομιλία μας ως τυπικό open world και έχει απόλυτο δίκιο. To παιχνίδι περιλαμβάνει σε γενικές γραμμές όλα όσα θα περίμενε κανείς από ένα open world action game της εποχής μας: Περιπλάνηση σε έναν ανοικτό χάρτη, story missions και side missions, random events, εκκαθάριση εχθρικών outposts, συλλογή resources για λίγο crafting, συμπληρωματικά στοιχεία από RPG και stealth, έναν βαθμό από emergent gameplay. Το καλό είναι ότι όλα τα επιμέρους στοιχεία θεωρώ ότι έχουν εκτελεστεί σε ένα τουλάχιστον επαρκές και συχνά καλό επίπεδο ποιότητας. Για παράδειγμα, η μετάβαση στον ανοικτό χάρτη είναι γρήγορη και ευχάριστη λόγω της ύπαρξης της μηχανής που μας συνοδεύει από την έναρξη του παιχνιδιού, ο χειρισμός της οποίας είναι ομαλός και ακριβής. Υπάρχει ο παράγοντας της αναζήτησης καυσίμου όμως με την ελάχιστη προσοχή δεν πρόκειται να ξεμείνετε αφού το κάθε outpost έχει πάντοτε τουλάχιστον ένα μπιτόνι βενζίνης και ο χάρτης διαθέτει αρκετά βενζινάδικα με αντλίες που λειτουργούν ακόμα.

Αν έχετε παίξει οποιοδήποτε πρόσφατο open-world game τότε η διαδικασία της stealthy εκκαθάρισης εχθρικών camps θα σας φανεί εξαιρετικά οικεία.

Συνεχίζοντας με τα θετικά, τόσο το combat system όσο και τα στοιχεία RPG (με την αναβάθμιση των ικανοτήτων του χαρακτήρα αλλά και της μηχανής του) ενισχύουν την καλή εικόνα του gameplay. Οι μάχες με τους κάθε λογής εχθρούς κινούνται σε γρήγορους ρυθμούς οπότε δεν κουράζουν και, ενώ το AI των αντιπάλων δεν θα το χαρακτήριζα ιδιαίτερα αναπτυγμένο, οι ικανότητές τους στο Normal επίπεδο δυσκολίας είναι επαρκείς για μία ωραία εμπειρία με την αντίστοιχη πρόκληση. Οι πιο δυνατές στιγμές του παιχνιδιού προκύπτουν μέσω του emergent gameplay, των περιπτώσεων δηλαδή που τα συστήματα του παιχνιδιού αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και δημιουργούν απρόβλεπτες καταστάσεις. Η πιο αξιομνημόνευτη τέτοια περίπτωση ήταν όταν ενεπλάκην σε μάχη με μία από τις factions του παιχνιδιού τυχαία σε έναν οικισμό και ο θόρυβος προσέλκυσε μια τεράστια freaker horde που σάρωσε τους πάντες και με πήρε στο κυνήγι. Άρχισα λοιπόν να τρέχω με πίσω βήματα ώστε να πυροβολώ και να ρίχνω μολότοφ προσπαθώντας ταυτόχρονα να φτάσω στην μηχανή μου. Τα κατάφερα εντελώς οριακά, με μηδέν πυρομαχικά και ελάχιστο health. Εξίσου διασκεδαστική ήταν η περίπτωση που παρέσυρα μια zombie αρκούδα στη βάση των αντιπάλων και αυτή ξεκλήρισε τους πάντες καθώς οι εχθροί άδειασαν όλα τα πυρομαχικά τους πάνω της χωρίς αποτέλεσμα. Αυτού του τύπου οι στιγμές, σε συνδυασμό με ορισμένες ενδιαφέρουσες και καλογραμμένες αποστολές, είναι αναμφίβολα τα κύρια ατού του Days Gone.

Η έκφραση στο πρόσωπο του πρωταγωνιστή περιγράφει εύγλωττα τους χοντρούς μπελάδες στους οποίους έχει μπλέξει.

Το θέμα είναι, για να περάσουμε και σε ορισμένα αρνητικά, ότι κανένα από τα επιμέρους χαρακτηριστικά του παιχνιδιού δεν προσφέρει κάτι που να κινείται πάνω από τον μέσο όρο, πάνω από το αναμενόμενο για έναν σύγχρονο ποιοτικό τίτλο αυτού του τύπου. Προφανώς δεν είναι ρεαλιστικό να έχουμε από το κάθε νέο παιχνίδι την προσδοκία ότι θα φέρει την επανάσταση στο είδος, όμως η μέση ποιότητα των games είναι πλέον τέτοια που για την επίτευξη μιας πολύ υψηλής βαθμολογίας απαιτείται είτε η άψογη εκτέλεση γνώριμων στοιχείων είτε η εισαγωγή νέων. Το Days Gone τα πάει καλά στην εκτέλεση των γνώριμων στοιχείων αλλά από τη μία δεν καινοτομεί, από την άλλη προσκολλάται σε κάποιες πρακτικές που μοιάζουν πια παρωχημένες. Για παράδειγμα, είναι συχνές οι sequences στις οποίες θα πρέπει να περπατήσετε αργά ακολουθώντας κάποιον άλλο χαρακτήρα ενώ δεν κάνετε τίποτα ουσιαστικό εκτός από το να κρατάτε πατημένο το “μπροστά” στο πληκτρολόγιο ή το gamepad. Άλλο ένα στοιχείο που θυμίζει games προηγούμενης δεκαετίας, τα συχνά prompts για να κάνετε “σκαμνάκι” ώστε κάποιος άλλος χαρακτήρας να ανέβει σε ένα ψηλό σημείο. Θέματα όπως τα παραπάνω, σε συνδυασμό με ορισμένα bugs που προδίδουν την έλλειψη του λεγόμενου γυαλίσματος (ενίοτε προβληματικό pathfinding, στιγμιαία έλλειψη απόκρισης όταν θέλετε να μιλήσετε με έναν χαρακτήρα ή να χρησιμοποιήσετε κάποιον vendor) δεν αφήνουν το παιχνίδι να διεκδικήσει υψηλότερη βαθμολογία.

Καραμπίνα και ζόμπι, ένα από τα πιο iconic ζευγάρια του gaming.

Ακόμη και έτσι όμως το Days Gone εύκολα μπορεί να χαρακτηριστεί ως αυτό που οι αμερικανοί συνάδελφοί μας αποκαλούν competent. Ένας τίτλος που θα δικαιολογήσει τίμια τα λεφτά του, θα προσφέρει διασκέδαση σε όλη τη διάρκεια της campaign και θα απογοητεύσει μόνο όσους αισθάνονται ήδη κορεσμένοι από τα υπόλοιπα open world games της αγοράς και ψάχνουν κάτι το φρέσκο και ξεχωριστό. Στη δική μου περίπτωση, επειδή είχα καιρό να ασχοληθώ με κάποιο open world game, δεν έχασα καθόλου το ενδιαφέρον μου μετά από 40+ ώρες παιχνιδιού και θα συνεχίσω ακόμη και μετά την ολοκλήρωση του review να περιπλανιέμαι στον κόσμο του Days Gone, ολοκληρώνοντας τα εναπομείναντα quests και οδηγώντας ανέμελα την μοτοσικλέτα μου στο δάσος. Ride or die.

Ευχαριστούμε την Playstation Greece για την παροχή του review code.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 80%

80%

Μελαγχολικό

Το Days Gone μπορεί να μην καινοτομεί αλλά προσφέρει πολλές ώρες ποιοτικής open-world δράσης για όσους δεν χορταίνουν το είδος.

Αλέξανδρος Γκέκας

Αφοσιωμένος PC gamer, ο Αλέξανδρος παίζει τα πάντα ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής, δείχνει όμως προτίμηση σε turn-based, strategy, RPGs και θεωρεί το UFO: Enemy Unknown ως το καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών. Κατά τα άλλα, προσπαθεί να κρύψει τα χελωνίσια αντανακλαστικά του αποφεύγοντας το competitive multiplayer γιατί, λέει, "δεν του ταιριάζει" και αναζητά τρόπους ώστε να αναγνωριστεί η "Church of Gaben" ως επίσημη θρησκεία στη χώρα μας.

46 Comments

  1. [QUOTE=”Dim Gian Bot, post: 571353, member: 103716″]
    Μόλις “ρούφηξα” το ριβιού (από το κινητό κιόλας). Ευχαριστούμε [USER=102598]@Admiral[/USER] ! Ωραία ξεκίνησε η Κυριακή. 🙂
    [/QUOTE]

    Άρα πώς το βλέπεις; Θα το αγοράσεις τελικά;

  2. Καλημέρα. Ευχαριστούμε για το άρθρο. Καλύτερο από κυριακάτικη εφημερίδα.

    Θα ήθελα να ρωτήσω, υπήρξαν στιγμές έως τώρα κατά την περιπλάνησή σου που είπες “έχω περάσει ξανά από ‘δώ” είτε γιατί ο χάρτης είναι μικρός είτε γιατί έχει έλλειψη σε περιβάλλοντα με αποτέλεσμα να φαίνονται όλα ίδια;

  3. [QUOTE=”Admiral, post: 571354, member: 102598″]
    Άρα πώς το βλέπεις; Θα το αγοράσεις τελικά;
    [/QUOTE]

    Ναι, γιατί έχει πολλά από τα στοιχεία που μου αρέσουν σε ένα μεταποκαλυπτικό παιχνίδι επιβίωσης με ζόμπι. Όταν τελειώσω το Frozen Wilds του Horizon Zero Dawn (και δεν έχει προκύψει κάτι άλλο), θα πάει για αγορά μέσω Instant (νομίζω το έχει κάπου στα 30 ευρώ).

    Ωραία θα ήταν να είχε και co-op τύπου Dying Light, αλλά, από την άλλη, μερικά πράγματα πρέπει να τα κάνεις μόνος σου σε αυτή τη ζωή. :Ρ

  4. [QUOTE=”mits@kos, post: 571366, member: 102760″]
    Nope, το οποίο σημαίνει πως οι προσδοκίες μου θα πρέπει να είναι ακόμη χαμηλότερες!
    [/QUOTE]
    Κρίμα, και θα σου έλεγα να το χαρίσεις, για να απαλλαγείς από τα περιττά βάρη βρε αδερφέ… ;Ρ

  5. [QUOTE=”mits@kos, post: 571366, member: 102760″]
    Nope, το οποίο σημαίνει πως οι προσδοκίες μου θα πρέπει να είναι ακόμη χαμηλότερες!
    [/QUOTE]

    Για μένα εξαρτάται πολύ από τα πόσα open world έχεις παίξει τελευταία. Εγώ έπαιξα πολύ ευχάριστα και δεν κουράστηκα καθόλου, αλλά το προηγούμενο open world αυτού του τύπου που είχα παίξει ήταν νομίζω το Mad Max ένα χρόνο πριν. Αν πριν ξεκινήσεις το Days Gone έχεις ήδη ρίξει καμία κατοσταριά ώρες στο Assassin’s Creed τότε είναι πιθανό να κουραστείς γρήγορα.

  6. Θα το δoκιμάσω και αυτό εδώ το έχω στο plus του playstation. Γενικά αυτό που έχω δει από τα game του playstation είναι ότι μιλάμε για κορυφαίες παραγωγές.
    Δηλαδή δεν είναι κάποιος τίτλος που θα πεις ότι είναι το καλύτερο game στο είδος του αλλά είναι game που θα ασχοληθείς μαζί τους και θα περάσεις όμορφα. Καλογραμμένο πάντα σενάριο, όμορφο gameplay πολύ καλά γραφικά μεγάλη πρόκληση τα περισσότερα από αυτά με την δυσκολία.
    Πολύ καλή η κίνηση της sony να φέρει αυτούς τους τίτλους στα pc.

  7. [QUOTE=”nitro912gr, post: 571455, member: 102594″]
    Ψόφος στα open world :p
    [/QUOTE]

    Εγώ τα εκτιμώ για αυτά που μπορούν να προσφέρουν. Όντως υπάρχει αναπόφευκτα το στοιχείο της επανάληψης και καταλαβαίνω γιατί κάποιος μπορεί να προτιμά μια πιο στοχευμένη και συμπαγή εμπειρία, όμως εμένα η ύπαρξη ενός ανοικτού κόσμου ενισχύει το immersion. Για παράδειγμα, ένας από τους λόγους που αντιπαθώ το Mass Effect 2 είναι ότι κάνει τον κόσμο του παιχνιδιού να μοιάζει μικρός και περιορισμένος γιατί κάθε level είναι μια σταλιά και εμφανώς σχεδιασμένο για third-person combat.

  8. [QUOTE=”Admiral, post: 571456, member: 102598″]
    Εγώ τα εκτιμώ για αυτά που μπορούν να προσφέρουν. Όντως υπάρχει αναπόφευκτα το στοιχείο της επανάληψης και καταλαβαίνω γιατί κάποιος μπορεί να προτιμά μια πιο στοχευμένη και συμπαγή εμπειρία, όμως εμένα η ύπαρξη ενός ανοικτού κόσμου ενισχύει το immersion. Για παράδειγμα, ένας από τους λόγους που αντιπαθώ το Mass Effect 2 είναι ότι κάνει τον κόσμο του παιχνιδιού να μοιάζει μικρός και περιορισμένος γιατί κάθε level είναι μια σταλιά και εμφανώς σχεδιασμένο για third-person combat.
    [/QUOTE]
    Δεν έχω παίξει ME, αλλά όπως το περιγράφεις μου ακούγεται για κάτι που προσπαθεί να κρατήσει τους μηχανισμούς του open world και να σε μαντρώσει anyway και όχι για linear storyline.

    Ελάχιστες φορές έχω χαρεί open world, και αυτά μόνο γιατί είχαν πολύ συγκεκριμένα objectives που με έβαζαν σαν το νερό στο αυλάκι και ας είχα το τυράκι του “μπορείς να πας όπου θες και κάτι θα βρεις να κάνεις”.

    Τεσπά, δεν θα έλεγα ότι είναι για μένα το Days Gone, γενικά έχω ένα γενικότερο μπούχτισμα με τα zombie games, τελευταίο που απόλαυσα ήταν το Zombie Drive και ίσως λόγο του ότι μου έβγαζε λίγο isometric Carmageddon.

  9. [QUOTE=”nitro912gr, post: 571458, member: 102594″]
    Τεσπά, δεν θα έλεγα ότι είναι για μένα το Days Gone, γενικά έχω ένα γενικότερο μπούχτισμα με τα zombie games, τελευταίο που απόλαυσα ήταν το Zombie Drive και ίσως λόγο του ότι μου έβγαζε λίγο isometric Carmageddon.
    [/QUOTE]

    Εγώ, από την άλλη, νιώθω μια πελώρια λαχτάρα για ζομποπαίχνιδα. Το Dying Light μού έκανε μεγάλη “ζημιά”. Αν δεν είχες μπουχτίσει με τα ζόμπια, θα σου έλεγα να το δεις οπωσδήποτε (το Dying Light), αφού έχει ανοιχτό κόσμο που δύσκολα θα βαρεθείς. Βέβαια, αυτό που “ανεβάζει” κατακόρυφα το gameplay είναι οι parkour ικανότητες του χαρακτήρα σου. Σκέτη απόλαυση.

  10. [QUOTE=”Northlander, post: 571462, member: 102592″]
    [USER=103716]@Dim Gian Bot[/USER] το Army of the Dead το είδες ή όχι ακόμη?
    [/QUOTE]

    Όχι ακόμα γιατί η Μπόταινα δεεεεν (αν και είδαμε παρέα τα Zombieland και όλα καλά :Ρ)… Θα της δείξω το τρέιλερ και άμα δεν την πείσω, θα την ποτίσω αλκοόλ (πάνω από 0,05% συγκέντρωση στο αίμα) και θα το δούμε. :Ρ

  11. Ρε κοιτάχτε, από Υ χρόνια γάμου και μετά, ο καθένας βλέπει τα δικά του. Αν δεν παίζουν δυο τηλεοράσεις, στήνετε βάρδιες. Μια μέρα δική της, μια δική σου. Με όσο ζήλο προσποιούνταν πως τους άρεσαν τα δικά μας προ γάμου/παιδιών, άλλο τόσο τα απαξιώνουν εκθετικά με την πάροδο του χρόνου. Δεν είναι κακό, είναι απόλυτα φυσιολογικό. Οπότε δες εκεί ό,τι γουστάρεις στη μέρα σου και μην αγχώνεσαι 🙂

  12. [QUOTE=”Nobody, post: 571465, member: 104509″]
    Ρε κοιτάχτε, από Υ χρόνια γάμου και μετά, ο καθένας βλέπει τα δικά του. Αν δεν παίζουν δυο τηλεοράσεις, στήνετε βάρδιες. Μια μέρα δική της, μια δική σου. Με όσο ζήλο προσποιούνταν πως τους άρεσαν τα δικά μας προ γάμου/παιδιών, άλλο τόσο τα απαξιώνουν εκθετικά με την πάροδο του χρόνου. Δεν είναι κακό, είναι απόλυτα φυσιολογικό. Οπότε δες εκεί ό,τι γουστάρεις στη μέρα σου και μην αγχώνεσαι 🙂
    [/QUOTE]

    Μπα, κανένα άγχος. Το να βλέπουμε ταινίες παρέα είναι απόλαυση, είναι κάτι σαν μικρό πάρτι για μας, κάτι να περιμένουμε. Δεν θα ήθελα να χαθεί αυτό για μια ταινία που μπορεί να είναι αφόρητη για τον έναν από μας.

    Εννοείται πως, στη χειρότερη, θα τη δω μόνος μου κάποια στιγμή (ή μπορεί να την βάλουμε, μετά από λίγο να την πάρει ο ύπνος στον καναπέ, οπότε και έτσι μια χαρά θα είναι :Ρ).

  13. [QUOTE=”Northlander, post: 571472, member: 102592″]
    Ελπίζω μετά το trailer να πείσεις και τον εαυτό σου να τη δεις.

    Εντάξει ακόμη και για τα δεδομένα του Snyder είναι τρελό σαπάκι. 🤪
    [/QUOTE]

    Καφριλίκια εννοείς ή είναι ό,τι να ‘ναι γενικώς;

    Μάλλον έχει να κάνει και με το τι να περιμένει κανείς από τέτοιες ταινίες. Συνήθως, δεν περιμένω τίποτα. Αρκεί να περάσει ευχάριστα (που λέει ο λόγος δηλαδή :Ρ) η ώρα.

  14. [QUOTE=”Dim Gian Bot, post: 571464, member: 103716″]
    Όχι ακόμα γιατί η Μπόταινα δεεεεν
    [/QUOTE]

    Τι ξύπνησες από το λήθαργο με αυτό το “Μπόταινα” ρε Μπόταρε!

    [SPOILER=”Όταν το ΥΤ ήταν ακόμα ζυγωτό κύτταρο.”]
    [MEDIA=youtube]RYQUsp-jxDQ[/MEDIA]
    [/SPOILER]

  15. [QUOTE=”Dim Gian Bot, post: 571473, member: 103716″]
    Καφριλίκια εννοείς ή είναι ό,τι να ‘ναι γενικώς;

    Μάλλον έχει να κάνει και με το τι να περιμένει κανείς από τέτοιες ταινίες. Συνήθως, δεν περιμένω τίποτα. Αρκεί να περάσει ευχάριστα (που λέει ο λόγος δηλαδή :Ρ) η ώρα.
    [/QUOTE]
    Δεν περίμενα απολύτως τίποτα. Ήταν ακόμη χειρότερη. #justSnyderthings

  16. Πραγματικά όμως, σχεδόν στεναχωρήθηκα από την κατάντια του σύγχρονου Χόλυγουντ μπλοκμπάστερ. Είναι εμφανές ότι το συγγραφικό τουλάχιστον ταλέντο έχει πάρει βαλίτσες για άλλα visual media εδώ και χρόνια, ακόμα και το μέσο ΑΑΑ open world parkour shooter προκαλεί πολλά λιγότερα facepalm.

  17. [QUOTE=”Great0ldOne, post: 571479, member: 102687″]
    Πραγματικά όμως, σχεδόν στεναχωρήθηκα από την κατάντια του σύγχρονου Χόλυγουντ μπλοκμπάστερ. Είναι εμφανές ότι το συγγραφικό τουλάχιστον ταλέντο έχει πάρει βαλίτσες για άλλα visual media εδώ και χρόνια, ακόμα και το μέσο ΑΑΑ open world parkour shooter προκαλεί πολλά λιγότερα facepalm.
    [/QUOTE]

    Ίσως επειδή υπάρχει κορεσμός παντού και στην προσπάθειά τους κάποιοι να πρωτοτυπήσουν, κάνουν τα πράγματα (ακόμη) χειρότερα.

  18. [QUOTE=”Dim Gian Bot, post: 571481, member: 103716″]
    Ίσως επειδή υπάρχει κορεσμός παντού και στην προσπάθειά τους κάποιοι να πρωτοτυπήσουν, κάνουν τα πράγματα (ακόμη) χειρότερα.
    [/QUOTE]
    α προσπαθούν κιόλας; φαντάσου…

  19. [QUOTE=”Dim Gian Bot, post: 571481, member: 103716″]
    Ίσως επειδή υπάρχει κορεσμός παντού και στην προσπάθειά τους κάποιοι να πρωτοτυπήσουν, κάνουν τα πράγματα (ακόμη) χειρότερα.
    [/QUOTE]

    Το θέμα δεν είναι στην προσπάθεια να πρωτοτυπήσουν, που όντως υπάρχει – δεν είναι ιδιαίτερα επιτυχημένη, αλλά ούτε προβληματική. Το θέμα είναι η πλήρης αδιαφορία για οποιοδήποτε ψήγμα λογικής συνέπειας εντός του σεναρίου – αδιαφορία, επιμένω, γιατί αν τους ενδιέφερε έστω και 1%, δεν θα υπήρχε αυτός ο αχταρμάς. Δεν έχει νόημα να το κουβεντιάζουμε παραπάνω χωρίς να έχεις δει την ταινία, γιατί σε βλέπω που ό,τι και να λέμε εμείς εδώ (και όλο το Internet), ψήνεσαι :P.

  20. [QUOTE=”Great0ldOne, post: 571488, member: 102687″]
    Το θέμα δεν είναι στην προσπάθεια να πρωτοτυπήσουν, που όντως υπάρχει – δεν είναι ιδιαίτερα επιτυχημένη, αλλά ούτε προβληματική. Το θέμα είναι η πλήρης αδιαφορία για οποιοδήποτε ψήγμα λογικής συνέπειας εντός του σεναρίου – αδιαφορία, επιμένω, γιατί αν τους ενδιέφερε έστω και 1%, δεν θα υπήρχε αυτός ο αχταρμάς. Δεν έχει νόημα να το κουβεντιάζουμε παραπάνω χωρίς να έχεις δει την ταινία, γιατί σε βλέπω που ό,τι και να λέμε εμείς εδώ (και όλο το Internet), ψήνεσαι :p.
    [/QUOTE]

    Όχι, καμία σχέση, εγώ αναφερόμουν γενικά στις ταινίες (κάθε είδους) που βγαίνουν τα τελευταία χρόνια (κάθε πέρσι και καλύτερα) και όχι στη συγκεκριμένη και ούτε ψήνομαι για δαύτη.

    Το μόνο που τους νοιάζει πια (τόσο σε ταινίες όσο και σε σειρές) είναι η πολιτική ορθότητα. Όλα τα άλλα πάνε περίπατο.

  21. Eυχαριστούμε για την παρουσίαση!

    Έμπαινα είχα πει προφητικά τότε, αλλά δεν έβρισκα τρύπα, κάποιο κενό στην άμυνά του, οτιδήποτε. Ήρθε η ώρα κι ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα. Δυσκολάκι μου φάνηκε αρχικά, τουλάχιστον μετά τα εισαγωγικά που πέφτεις με τα μούτρα στον κόσμο του. Κλασσικό ανοικτοκοσμοειδές σε γενικές γραμμές. Αλλά τρομερός κόσμος με γουόκι ντεντ βάιμπς, τυχαία ηβέντς κτλ που σε κρατάνε συνεχώς στη τσίτα. Ο χάρτης φαίνεται τεράστιος και δεν ξέρω πόσο θα γιουμπισοφτίσει από εικονίδια κτλ. Αλλά το πακέτο γενικά αρκετά δυνατό για να συνεχίζεις. Μου βγάζει και ρουντουρού βάιμπς εδώ κι εκεί, οπτικοακουστική πανδαισία γενικά, αλλά δε ξέρω, μπορεί και να φαντάζομαι πράματα επειδή μου άρεσε τόσο ο κόσμος του. Χαρακτήρες κλισέ μεν, τουλάχιστον στην αρχή, αλλά έχουν τον τρόπο τους να σου τραβάνε την προσοχή για τα δύο πράγματα που έχουν να πουν. Και αυτά τα ζομποειδή που εμφανίζονται κυριολεκτικά παντού κι έχουν τέτοια τυχαία και σπασμωδική συμπεριφορά. Πραγματικά στην αρχή αγχωνόμουν ακόμα και για το αν αξίζει να κάνω στάση για ρησουπλάι αν έβλεπα να τριγυρνάει κανά μπουλούκι από δαύτα. Πλέον ξέρω ότι πρέπει να χαίρομαι αν είναι μόνο ένα μπουλούκι κι όχι καμιά ή 5-6 ντουζίνες. Λογικά μετά από μερικές αναβαθμίσεις θα αρχίσουν να αγχώνονται αυτά. Ελπίζω δηλαδή.

    Γενικά θετικότατο πρόσημο. Κρίμα που μας ζηλεύανε τόσο για την ανωτερότητά μας κι άργησαν να μας το φέρουν.

  22. Σόδα πολλάν με αρέζουν αυτά που γράφεις, με τσιγκλάς να το ξεκινήσω μετά το Ρέκβιεμ. Είχα κι εγώ κάποιο απροσδιόριστα θετικό προαίσθημα για δαύτο, ενδεχόμενως θάφτηκε καθώς προωθεί Υπερανδρικές (ΤΜ) αξίες και δεν τα σηκώνει η μωβομαλλούσα κενωνία αυτά τελευταία.

  23. Αν δεν είχα λιώσει νωρίτερα το Ψοφοφώς (Dying Light) και αν δεν ξεκινούσα το Days Gone αμέσως μετά το τέλος του Horizon Zero Dawn (όπου και επήλθε η σχετική κόπωσις και το άφησα στα κρύα του λουτρού), θα έλεγα ότι το Days Gone είναι αρκετά εντυπωσιακό παίγνιο και αξίζει να ασχοληθεί κανείς μαζί του.

    Σόδα μου μου άναψες φωτιές (καλά δεν ήθελα και πολύ :Ρ) να το συνεχίσω ή, καλύτερα, να το ξαναπιάσω από την αρχή.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL