GUNS, GORE & CANNOLI

Το Guns, Gore & Cannoli ανήκει στις κατηγορίες παιχνιδιών που με ένα απλό gameplay trailer σε οδηγούν στην άμεση προσθήκη τους στη Wishlist σου. Αλλωστε το θέμα του είναι εξαιρετικά πειστικό για να του ορθώσεις το ανάστημα: εποχή ποτοαπαγόρευσης, μαφιόζοι με tommy guns και πεινασμένοι νεκροζώντανοι, όλα αυτά ανακατεμένα με ένα στήσιμο τύπου Metal Slug. Φυσικά, θα ήταν πολύ εύκολο η ιδέα αυτή να πήγαινε στράφι, αν δεν υπήρχε το ανάλογο ταλέντο από την ομάδα που θα αναλάμβανε να το υλοποίησει. Ευτυχώς οι Βέλγοι της Crazy Monkey Studios διέθεταν μπόλικο από αυτό, παράλληλα όμως δεν διέθεταν και τους ανάλογους πόρους τόσο σε ανθρώπινο όσο και σε οικονομικό δυναμικό προκειμένου το παιχνίδι τους να κάνει το βήμα παραπάνω. Συνέπεια αυτού είναι το Guns, Gore & Cannoli να μένει απλά στη κατηγορία των αξιόλογων/συμπαθέστατων indie παιχνιδιών.

Το παιχνίδι είναι ένα τυπικό, παλαιάς κοπής run ‘n’ gun shooter, που είναι σαφώς επηρεασμένο από το προαναφερθέν διάσημο παιχνίδι της SNK, χωρίς όμως να το αντιγράφει ξεδιάντροπα – αν και δεν ξέρω κατά πόσο κάτι τέτοιο θα ήταν αρνητικό. Ηρωας της περιπέτειας είναι ο Vinnie Cannoli, ένας σκληροτράχηλος μαφιόζος που για διάφορους λόγους βρίσκεται στο επίκεντρο μιας επιδημίας που έχει μετατρέψει μεγάλο μέρος των κατοίκων της πόλης Thugtown σε αιμοδιψή zombies. Παρ’ όλο που το παιχνίδι διηγείται μια απλοϊκότατη ιστορία, η οποία ενισχύει τη πλοκή της μέσω μερικών εμβόλιμων cut-scenes, πρακτικά ο αντικειμενικός σκοπός μας παραμένει να καθαρίσουμε τη πόλη από κάθε είδους αποβράσματα είτε αυτά ονομάζονται zombies είτε αντίπαλες μαφιόζικες συμμορίες.

Leave no zombie behind!

Αλλωστε σε αυτή την “ιερή σταυροφορία” δεν είμαστε μόνοι μας: μπορούμε να ολοκληρώσουμε το θεάρεστο έργο μας παρέα με άλλους τρεις παίκτες για μια έξτρα δόση αδρεναλίνης, δυστυχώς όμως μόνο εφόσον διαθέτουμε τον ανάλογο εξοπλισμό (δηλαδή τρία τουλάχιστον gamepads) και… χώρο. Σωστά καταλάβατε, το Guns, Gore & Cannoli δεν υποστηρίζει online συνεργατικό παιχνίδι, συνθλίβοντας έτσι το πιο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του, δηλαδή τη ταυτόχρονη ύπαρξη τεσσάρων παικτών και περιορίζοντας το μόνο στα στεγανά όρια ενός δωματίου. Πιθανότατα η απόφαση αυτή των δημιουργών πάρθηκε με μισή καρδιά, καθώς δεν θα ήταν εφικτό να υλοποιηθεί έγκαιρα σε μια τόσο μικρή παραγωγή (έξτρα κόστος και χρόνος ανάπτυξης), οπότε αναγκαστικά θα ζήσουμε και με αυτό.

Ετσι λοιπόν, στη περίπτωση που δεν έχετε… πρόχειρο κάποιον φίλο πρόθυμο για δράση, θα περιοριστείτε στη solo εμπειρία του παιχνιδιού, η οποία φυσικά δεν είναι καθόλου άσχημη, αλλά ως είθισται σε τέτοιου είδους παιχνίδια, ενίοτε μπορεί να γίνει πληκτική. Πάντως οι βασικοί μηχανισμοί του παιχνιδιού κάνουν ό,τι μπορούν για να αποφευχθεί η πλήξη, λειτουργούν σωστά και, χωρίς το παιχνίδι να γίνεται ποτέ πολύ δύσκολο, απαιτούν συχνά λεπτούς χειρισμούς και μια δόση τακτικής από το παίκτη. Συγκεκριμένα, ο Vinnie διαθέτει ένα περίστροφο με άπειρες σφαίρες, το οποίο όμως χρειάζεται επαναγέμισμα ανά πεπερασμένο αριθμό βολών και (παραδόξως) μπορεί να σημαδέψει μόνο προς τη κατεύθυνση που κοιτάζει. Επίσης είναι αρκετά αλτικός για να μην αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με τις platform προκλήσεις που θα συναντήσει μπροστά του, ενώ διαθέτει μια πολύ χρήσιμη κλωτσιά, που διώχνει προσωρινά τα zombie που τον περιτριγυρίζουν.

Ως και zombie καμπαρετζούδες θα σας τη πέσουν…

Εννοείται ότι ο Vinnie δεν περιορίζεται μονάχα στο πιστό του περίστροφο, το οποίο έχει την ισχύ ενός… νεροπίστολου, αλλά σύντομα στη πορεία αποκτά νέα όπλα (συνολικά οκτώ) που το καθένα έχει τελείως διαφορετική συμπεριφορά στο πεδίο της σφαγής. Για παράδειγμα, το shotgun είναι τέλειο για τις κοντινές αποστάσεις, αλλά χρειάζεται συχνά reload με συνέπεια να μένετε ακάλυπτος, ενώ αντίθετα ο γεμιστήρας του tommy gun κρατά για αρκετές βολές, χωρίς βέβαια να διαθέτει την αντίστοιχη δύναμη πυρός. Ο κατάλογος των όπλων συνεχίζεται και περιλαμβάνει φλογοβόλα, ρουκέτες, electric guns, όπως και χειροβομβίδες και βόμβες μολότωφ, που είναι ιδανικές για crowd control, ενώ δεν υφίσταται κανένας περιορισμός στο πόσα θα κουβαλάτε μαζί σας. Αξιοσημείωτο είναι ότι δεν υπάρχει κανένα όπλο overpowered ή άχρηστο: όλα έχουν τη χρησιμότητα τους και θα πιάσετε τον εαυτό σας να τα δοκιμάζετε συνεχώς, αφενός γιατί τα πυρομαχικά είναι αρκετά περιορισμένα για να αφιερώσετε ολάκερο επίπεδο κρατώντας μονάχα ένα, αφετέρου γιατί οι πολλοί διαφορετικοί τύποι εχθρών απαιτούν και την ανάλογη προσέγγιση.

Μαφιόζικο ξεκαθάρισμα λογαριασμών.

Χωρίς να μιλάμε για κοσμοσυρροή, το Guns, Gore & Cannoli διαθέτει μια αξιοσημείωτη ποικιλία από εχθρούς, που πέρα από τους διάφορους τύπους zombie, θα συναντήσετε αδίστακτους μαφιόζους που προσπαθούν να σας κατατροπώσουν πετώντας πληθώρα χειροβομβίδων προς το μέρος σας, επικίνδυνα οπλισμένους στρατιώτες που φυλάσσουν τη περιοχή από τη καραντίνα που έχει περιέλθει, καθώς και υπερμεγέθεις αρουραίους που μεταλλάχθηκαν από την επιδημία και ψάχνουν για ανθρώπινη σάρκα. Φυσικά δε λείπουν τα bosses από το μενού και παρ’ όλο που εμφανισιακά μπορεί να μη σας γεμίζουν το μάτι (όπως πχ ο mafia boss), χρειάζονται να απωλέσετε πολλούς γεμιστήρες για να υποκύψουν τελικά. Γενικά η δράση βρίσκεται σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο έντασης, ίσως όχι τόσο καταιγιστικό όσο θα περίμενατε (και υποσχόταν το trailer), αλλά πάσχει από ένα σοβαρό ελάττωμα: είναι ιδιαίτερα συμπυκνωμένη σε διάρκεια.

Διπλό πάντως κατόρθωσα να παίξω!

Το παιχνίδι διαθέτει ελάχιστες πίστες και χονδρικά διαρκεί τρεις με τέσσερις ώρες, ανάλογα με το επίπεδο δυσκολίας που επιλέξατε. Συνεπώς, σε συνδυασμό με την έλλειψη online παιχνιδιού, είναι μάλλον χλωμό να το παίξετε ξανά, καθώς δεν υπάρχει κάτι καινούριο να δείτε ή κάποιου άλλου είδους πρόκληση για να διατηρήσει το ενδιαφέρον σας. Παρ’ όλα όμως τα ελαττώματα του, θα ήταν άδικο να χαρακτηρίσουμε το Guns, Gore & Cannoli ως μη προσεγμένη παραγωγή. Τεχνικά προσφέρει όμορφα, “ζωγραφιστά” γραφικά βασισμένα πάνω στη πολυφορεμένη Unity Engine, επιτηδευμένα “Αγγλοσικελιανά” voice overs και συμπαθητικό συνοδευτικό soundtrack με γνωστά εμβατήρια και μελωδίες να εκτελούνται σε ελεύθερη απόδοση, ενώ ο άμεσος χειρισμός και το old-school gameplay του θα τραβήξει τους θιασώτες του είδους… έστω και για 180 λεπτά. Αλλωστε η χαμηλή του τιμή εγγυάται ότι σύντομα θα βρίσκεται στις βιβλιοθήκες πολλών υποψήφιων αγοραστών, ενώ αν μελλοντικά υποστηριχθεί online play, τότε θα μιλάμε για μια εξαιρετικά καλή πρόταση που δεν θα μπορέσετε να αρνηθείτε. Μέχρι τότε…

{youtube}_tIP8RSivbY{/youtube}

Pros

Cons