REVIEWS

HAND OF FATE

Το Hand of Fate της, εξ’ Αυστραλίας ερχόμενης, Defiant Development μπορεί να περιγραφεί ως μια μοναδική στα χρονικά περίπτωση. Πραγματικά, δεν θυμάμαι να έχει εμφανιστεί ποτέ παρόμοιο παιχνίδι που να παντρεύει τόσο ετερόκλητα είδη παιχνιδιών, όπως το deckbuilding, το decision-making και το action στοιχείο, χωρίς μάλιστα να τα κάνει σαλάτα, αλλά αντίθετα να δημιουργεί μια από τις πιο πρωτότυπες, εθιστικές και έξυπνες ιδέες που έχετε συναντήσει ποτέ.

Αν δοκιμάσω να το περιγράψω με αυστηρά τεχνικούς όρους, το Hand of Fate είναι ένα deckbuilding/action/RPG/roguelike game. Με τη διαφορά ότι αν δοκιμάσετε να το προτείνετε σε κάποιο φίλο σας, έχοντας ως επιχείρημα τη προαναφερθείσα περιγραφή, το πιθανότερο είναι να σας κοιτάζει σα χάνος, αν δεν σας πετάξει και τίποτα στο κεφάλι. Ετσι λοιπόν θα προσπαθήσω να γίνω λίγο πιο αναλυτικός προκειμένου να πάρετε μια ιδέα περί τίνος πρόκειται, αλλά η αλήθεια να λέγεται: μόνο αν το πιάσετε στα χέρια σας και αφιερώσετε αρκετό χρόνο μαζί του θα είστε σε θέση να ψηλαφήσετε ικανοποιητικά το παλμό του παιχνιδιού.

Στο Hand of Fate αναλαμβάνετε το ρόλο ενός ανώνυμου βάρβαρου πολεμιστή, ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν τύπο που θυμίζει τσιγγάνο ταχυδακτυλουργό, με σκοπό να του κλέψει ένα πολύτιμο artifact. Τα πως και τα γιατί δεν σας απασχολούν καθόλου. Ο μυστηριώδης Card Dealer ή Dungeon Master (όπως θέλετε πείτε τον) όμως δεν συμφωνεί ιδιαίτερα με αυτή τη προοπτική και παράλληλα δεν του αρέσει η απρόσκοπτη βία. Αντίθετα είναι λάτρης των παιχνιδιών και προκαλεί τον πολεμιστή σας σε ένα περίεργο μαγικό παιχνίδι περιπέτειας με κάρτες. Οι παράξενες αυτές κάρτες περιέχουν ό,τι θα περίμενε κανείς από μια συνηθισμένη επική περιπέτεια: εξοπλισμό, εχθρούς, champions, καταστήματα, κατάρες και ευχές και κάποιες μικρές ιστορίες που δεν συνδέονται απαραίτητα μεταξύ τους, αλλά έχουν μια “χαλαρή” κοινή γραμμή.

Hand Of Fate Shot1Εχουμε ρέντα σήμερα.

Σκοπός του παιχνιδιού είναι να σκοτώσετε τους 12 champions του Dealer, όπου κάθε απόπειρα να νικήσετε έναν εξ’ αυτών, αποτελεί μια εντελώς ξεχωριστή και μοναδική περιπέτεια (το roguelike στοιχείο που λέγαμε). Πρώτο σας βήμα, ξεκινώντας το εκάστοτε run, είναι να φτιάξετε δύο τράπουλες που αντιστοιχούν στον εξοπλισμό που πιθανόν να βρείτε και στα συμβάντα που πιθανόν να πραγματοποιηθούν (τράπουλα=τύχη, μη το ξεχνάτε), επιλέγοντας ανάμεσα από μια αρκετά μεγάλη γκάμα καρτών που αυξάνονται εκθετικά όσο προοδεύετε στο παιχνίδι. Αν παίζετε για πρώτη φορά, σίγουρα δεν έχετε ιδέα τι πρέπει να κάνετε, οπότε η προφανής επιλογή είναι να πατήσετε το κουμπί recommended deck. Αργότερα που θα έχετε μπει για τα καλά στο κλίμα, είναι βέβαιο ότι θα θελήσετε να βάλετε λίγο το χεράκι σας.

Ο Dealer, αφού ανακατέψει καλά τις δύο τράπουλες και προσθέσει μερικές “ενδιαφέρουσες” δικές του, τοποθετεί σε μορφή μονοπατιού μερικές από αυτές πάνω στο τραπέζι, με τη πρόσοψη κρυμμένη, ενώ ο πολεμιστής σας απεικονίζεται με τη μορφή πιονιού (όπως στα επιτραπέζια παιχνίδια). Με το πιόνι μετακινείστε οπουδήποτε θελήσετε κατά ένα βήμα, αποκαλύπτωντας το περιεχόμενο της εκάστοτε κάρτας, το οποίο μπορεί να είναι οτιδήποτε: από μια συνάντηση με κάποιον ζητιάνο, μια ενέδρα, ένας περιπλανώμενος έμπορος, μια παγίδα, ένας λαβύρινθος και δεν συμμαζεύεται. Ανάλογα με το περιεχόμενο της κάρτας λοιπόν, καλείστε να λάβετε μια απόφαση ή/και να εμπλακείτε σε μάχη. Δεν υπάρχει λάθος ή σωστό σε κάποια απόφαση, παρά μόνο συνέπειες. Το αν είναι θετικές ή αρνητικές εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό τόσο από την ίδια την απόφαση – πχ αν δεν βοηθήσετε έναν τραυματισμένο ήρωα, αυτός πιθανόν να σας καταραστεί – όσο και από τη θεά τύχη, όπως για παράδειγμα να επιλέξετε το σωστό χαρτί “επιτυχίας” σε ένα mini-game τύπου… “εδώ παπάς, εκεί παπάς”. Προφανώς οι περιπτώσεις είναι υπερβολικά πολλές για να αναφερθούν έστω και επιγραμματικά, αλλά έχετε κατά νου ότι κάποιες φορές από την απόφασή σας (η οποία μπορεί να φαίνεται αρχικά και ως “λάθος”) εξαρτάται για το αν θα αποκτήσετε μια κάρτα ή όχι.

Hand Of Fate Shot2Decisions, decisions…

Αν τελικά εμπλακείτε σε μάχη, τότε το παιχνίδι αλλάζει άρδην, καθώς η δράση μεταφέρεται σε μια αρένα και μετατρέπεται σε ένα αρκετά συμπαθητικό και λειτουργικό 3D action hack ‘n’ slash, με το combat system να δανείζεται αρκετά στοιχεία από το αντίστοιχο των Batman της Rocksteady. Κοινώς, πατάτε το κουμπί της επίθεσης μέχρι τελικής πτώσεως, κάνετε counter τα χτυπήματα των εχθρών όταν εμφανίζεται η σχετική ένδειξη πάνω από τα κεφάλια τους (οι κόκκινες είναι unblockable), ενώ οι κινήσεις αποφυγής γίνονται…ψωμοτύρι. Στα αρχικά στάδια, το επίπεδο δυσκολίας των μαχών είναι αστείο, σε σημείο προσβλητικό της νοημοσύνης σας. Αργότερα τα πράγματα δυσκολεύουν σημαντικά τόσο με την ισχυροποίηση των εχθρικών mobs όσο και με την προσθήκη παγιδών στην αρένα που αφαιρούν γενναίες ποσότητες από τη μπάρα υγείας του ήρωά σας. Μια νίκη σε μια τέτοια μάχη συνήθως ανταμείβει το παίκτη με νέες κάρτες που είτε αυξάνουν την υγεία του είτε τις προμήθειες του σε φαγητό είτε ακόμα και σε χρυσάφι.

Τα τρία προαναφερθέντα χαρακτηριστικά (health, food και gold) και η ισορροπία μεταξύ τους είναι ο γρίφος που καλείστε να λύσετε καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ο λόγος είναι ότι για κάθε σας βήμα αφαιρείται μια μονάδα food, ενώ γεμίζετε με 5 μονάδες health, μόνο στη περίπτωση που είχατε χτυπηθεί. Αν για κάποιο λόγο τα τρόφιμα τελειώσουν, τότε για κάθε σας βήμα χάνετε 10 μονάδες από το health σας μέχρι να βρείτε κάποια κάρτα με έμπορο (με τη προϋπόθεση ότι έχετε λεφτά) ή να επικρατήσετε σε κάποια μάχη/συμβάν που έχει ως ανταμοιβή μια ποσότητα από food. Ομως παράλληλα θα πρέπει να φροντίζετε για τον εξοπλισμό του ήρωα, ο οποίος στην αρχή της κάθε περιπέτειας είναι επιεικώς φτωχός: ένα τσεκούρι της κακιάς ώρας και μια ξύλινη ασπίδα. Τις κάρτες εξοπλισμού που έχετε στη τράπουλά σας (και έχει ήδη ανακατέψει ο Dealer, υπενθυμίζω) τις αποκτάτε είτε αγοράζοντας τες από τους πλανόδιους εμπόρους (aka να πέσετε πάνω σε κάρτα εμπόρου) είτε κερδίζοντας τες τυχαία από κάποια μάχη.

Hand Of Fate Shot3Ενίοτε οι μάχες είναι αρκετά διασκεδαστικές.

Κάπου εδώ έρχονται λοιπόν οι κρίσιμες αποφάσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων: “θα ξοδέψω χρήματα για να πάρω εκείνο το καταπληκτικό σπαθί με τις health drain δυνατότητες ή θα αγοράσω τρόφιμα; Και αν τελικά στην επόμενη κάρτα πέσω σε μια ζόρικη μάχη, πώς θα τα βγάλω πέρα με το ultra-generic τσεκούρι μου; Ναι, αλλά αν δεν έχω τρόφιμα, θα πεθάνω από τη πείνα και άντε πάλι από την αρχή…” Νομίζω ότι πιάνετε το νόημα. Το “μαρτύριο” σας τελειώνει εφόσον φτάσετε στο boss, όπου αν το νικήσετε κερδίζετε καινούριες κάρτες για να προσθέσετε στο deck σας, ενώ έχετε υπόψη σας ότι στο επόμενο run δεν διατηρείτε τον εξοπλισμό σας, αντίθετα ξεκινάτε σχεδόν από το μηδέν, με ορισμένα μόνο έξτρα buffs (αργότερα και curses!).

Δεν είναι διόλου άτοπο λοιπόν να συμπεράνει κανείς ότι το Hand of Fate πετυχαίνει διάνα στο στόχο του να κρατήσει ψηλά το ενδιαφέρον του παίκτη. Αφενός γιατί κάθε run είναι τελείως διαφορετικό από το προηγούμενο, αφετέρου γιατί οι νέες κάρτες που συνεχώς ξεκλειδώνονται ανοίγουν καινούριες προοπτικές και ενδιαφέρουσες επιλογές, με εμφανή αποτελέσματα κατά κύριο λόγο στο τομέα των μαχών. Ταυτόχρονα όμως σε αυτές εντοπίζεται η αχίλλειος πτέρνα του παιχνιδιού και το μόνο ίσως πραγματικό ψεγάδι που μπορεί να του προσάψει κανείς. Το κυριότερο πρόβλημα εντοπίζεται στη κάμερα, όπου η πλήρη έλλειψη διαχείρισης της τη καθιστά εμπόδιο όταν αντιμετωπίζετε πολλούς εχθρούς, ενώ όσο ευχάριστες είναι μέχρι τη μέση του παιχνιδιού, σε προχωρημένα επίπεδα μπορεί να γίνουν αρκετά κουραστικές με το επαναλαμβανόμενο μοτίβο dodge/bash/counter (όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά) για πάνω από δέκα λεπτά. Σίγουρα θα μπορούσε να επέλθει λίγο καλύτερη ισορροπία στην υπόθεση “encounters σε προχωρημένα επίπεδα”, ενώ ας μη μιλήσω καλύτερα για τη τελευταία μάχη, η οποία πέρα από πολύ γερά νεύρα, απαιτεί να διαθέτετε και το κοκαλάκι της νυχτερίδας…

Τελικά όμως το γεγονός αυτό δεν στέκεται αρκετό για να μην απολαύσει κανείς Hand of Fate. Το παιχνίδι προσωπικά με κέρδισε με τις έξυπνες ιδέες του και το εθιστικό, γεμάτο εκπλήξεις, gameplay του. Παράλληλα, το κοστούμι της πολυφορεμένης Unity Engine είναι καλοσιδερωμένο, ελκυστικό και όσο πρέπει πολύχρωμο (φέρνει κάτι από την αύρα των Fable, όπως θα διαπιστώσετε από τα screenshots), ενώ ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει στην καταπληκτική αφήγηση του Dealer, ο οποίος δε σταματά να σας χλευάζει και να κρίνει γλαφυρά τις αποφάσεις σας, χωρίς μάλιστα οι ατάκες του να επαλαμβάνονται συχνά και στο πολύ ατμοσφαιρικό soundtrack που συνοδεύει τη δράση – θα ήθελα όμως λίγο περισσότερη ποικιλία στα κομμάτια.

Hand Of Fate Shot4“Αξίζει το ρίσκο να χάσω το μισό health μου στο Maze of Traps για λίγο gold;”

Το Hand of Fate δεν είναι ένα παιχνίδι που μπορώ εύκολα να προτείνω σε όλους, ακριβώς εξαιτίας της μοναδικότητας του. Αν όμως αυτά που διαβάσατε σας κίνησαν τη περιέργεια και έχετε βαρεθεί τις τετριμμένες ιδέες, μη διστάσετε να του ρίξετε μια ματιά. Ισως ανακαλύψετε ένα καλά κρυμμένο θησαυρό, ο οποίος μπορεί να σας απασχολήσει για διψήφιο αριθμό ωρών χάρη στους αμέτρητους συνδυασμούς καρτών και στο επιπρόσθετο Endless mode που διαθέτει.

Back so soon?

{youtube}smGzACyrVDE{/youtube}

Pros

  • Εξαιρετική ιδέα
  • Ποικιλία καρτών, με δυνατότητα δημιουργίας των δικών μας decks
  • Σωστή κλιμάκωση του επιπέδου δυσκολίας
  • Replayability 
  • Ο Dealer!

Cons

  • Απογοητευτική κάμερα
  • Επαλαναμβανόμενες μάχες που πιθανόν να κουράσουν μετά από ώρες παιχνιδιού

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 89%

89%

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

6 Comments

  1. Θες να πάρεις το Darkest Dungeon αλλά περιμένεις κάποιο sale.
    Μπαίνεις και διαβάζεις το review του Γιώργου.
    Αποφασίζεις τελικά να μη πάρεις το Darkest Dungeon.
    Καπάκια μπαίνεις steam να αγοράσεις το Hand of Fate.
    22,99€.
    Whishlist και περιμένεις sale.
    Meh

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL