REVIEWS

BROKEN AGE ACT 1

Ιανουάριος 2013: “Όταν έχεις χρηματοδοτηθεί με $ 3.3 εκατομμύρια και όχι μόνο δεν έχεις δώσει τη δημοσιότητα ένα screenshot από το παιχνίδι σου, αλλά ούτε καν το έχεις επίσημα “βαφτίσει”, κάπου οφείλεις να στρωθείς σοβαρά στη δουλειά και να προχωρήσεις λίγο πιο γοργά το project”
Απρίλιος 2013: “Προσφάτως μάθαμε ότι, παρά τα $ 3.336.371 που συγκεντρώθηκαν, αντί των $ 400.000 που είχαν αρχικά ζητηθεί, το πλάνο έπεσε έξω ( !!! ), οπότε και θα έπρεπε ο Schafer να διαθέσει ιδίους πόρους, μέσα κι από τις πωλήσεις του Brutal Legend σε PC, αλλά και του The Cave.”
Ιανουάριος 2014: “Οι συζητήσεις στα διάφορα fora, αναφορικά με τον αντίκτυπο που θα έχει η πιθανή επιτυχία ή αποτυχία του νέου πονήματος του Tim Schafer, έχουν πάρει φωτιά. Δε σας κρύβω ότι σε προσωπικό επίπεδο, απ’ όσα έχω δει μέχρι τώρα μέσω των trailers, εξακολουθώ να είμαι διχασμένος”

Τα παραπάνω, καθώς και μία ακόμη παλαιότερη τοποθέτησή μου, τον Απρίλιο του 2012, η οποία κατέληγε στην άποψη «Schafer και Gilbert καταστήσανε τους εαυτούς τους σημαιοφόρους της αλλαγής σε μια κατάσταση που είχε εδώ και χρόνια πληγώσει την αγορά, ζητώντας από τους καταναλωτές να δείξουν την πίστη στο αγνό των προθέσεών τους. Αν αποτύχουν, αν το παιχνίδι δεν είναι καλό, αν δε δικαιολογήσει το ύψος της χρηματικής επένδυσης που ήδη κάνανε οι gamers πάνω του, αν εν τέλει ρίξουν στον Καιάδα την προσπάθεια με την οποιοδήποτε αστοχία σημειωθεί, το πλήγμα θα είναι βαρύτατο. Κύριοι, αναλάβατε μεγάλο έργο, οπότε δικαιώστε όσους, σχεδόν τυφλά, σας εμπιστεύτηκαν», είναι όλα όσα έχω γράψει αναφορικά με το “Broken Age”, το πολυαναμενόμενο adventure game που ήρθε να σημάνει την επιστροφή του Schafer (και μόνον, μια και ο Gilbert αποχώρησε τελικά από την Double Fine Productions και δεν έχει σχέση με την ανάπτυξη του παιχνιδιού) στα point ‘n’ click adventure games μετά από 16 ολόκληρα χρόνια και να κρίνει αν άξιζε η τυφλή εμπιστοσύνη που έδειξε το κοινό στο πρόσωπό του.

Broken Age Snap1
Χρειάζεται πολλή περιποίηση για να γίνεις όμορφο… γεύμα

Αν λοιπόν περιμένετε να διαβάσετε δήθεν τοποθετήσεις και ψεύτικους προλόγους του στυλ «θα κρίνω το παιχνίδι χωρίς να είμαι επηρεασμένος από το ότι συγκέντρωσε έναν σκασμό λεφτά», «αφήνουμε στην άκρη για λίγο το όνομα του Schafer και το ξεχνάμε» κι άλλα τέτοια παπατζιλίκια, πολύ απλά ξεχάστε το. Το “Broken Age” θα κριθεί γι’ αυτό ακριβώς που είναι: O τίτλος που χρηματοδοτήθηκε ιδιαιτέρως γενναιόδωρα από μέρους του κοινού, που πάτησε εξ’ ολοκλήρου στο όνομα του δημιουργού του για να το καταφέρει και που σίγουρα δημιούργησε υψηλότατες προσδοκίες στους λάτρεις του είδους, την ίδια στιγμή που τράβηξε πάνω του το βλέμμα και την προσοχή πολλών άλλων gamers, που δεν ασχολούνται με τα adventure games.

ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ

Δε θυμάμαι ποιο ήταν το τελευταίο παιχνίδι με το οποίο καταπιάστηκα που δεν διέθετε το παραμικρό δείγμα εισαγωγής. Κι όμως, στο “Broken Age” με το καλημέρα βρισκόμαστε in-game, με την οθόνη κάθετα χωρισμένη στα δύο: Στην αριστερή πλευρά βρίσκεται η πρωταγωνίστριά μας, η Vella Tartine, ενώ στη δεξιά φιγουράρει το, τρόπον τινά, alter ego της, ο Shay Volta. Οι δύο χαρακτήρες δείχνουν να βρίσκονται σε διαφορετική εποχή, ενώ το πλέον σίγουρο είναι ότι ανήκουν και δραστηριοποιούνται σε τελείως διαφορετικό περιβάλλον.

Η Vella, κάτοικος του χωριού Sugar Bunting, ετοιμάζεται να γιορτάσει τα γενέθλιά της, που δυστυχώς όμως θα είναι και τα τελευταία, καθώς είναι ένα εκ των κοριτσιών που θα προσφερθούν στο πελώριο τέρας Mog Chothra, για το καλό του χωριού και την αποφυγή της οργής του τέρατος απέναντι σε αυτό. Η θυσία νεαρών κοριτσιών είναι μία διαδικασία που επαναλαμβάνεται κάθε 14 χρόνια, με τα θύματα και τις οικογένειές τους να διακατέχονται από περηφάνια για την εν λόγω πράξη. Όλοι πλην της Vella (αλλά και του παππού εκείνης), η οποία είναι αποφασισμένη να μη καταλήξει να αποτελέσει γεύμα της Mog Chothra, αλλά να τα βάλει μαζί της. Η αποφασιστικότητά της θα την οδηγήσει από το Sugar Bunting στο «αιωρούμενο» Merilοft και στη συνέχεια στο Shellmound, όπου και θα αναζητήσει να έρθει για δεύτερη φορά σε επαφή με το πελώριο πλάσμα.

Broken Age Snap2
Είναι εμφανές το πόσο απλοϊκό χαρακτήρα έχουν τα γραφικά

Ο Shay έχει περάσει ολόκληρη τη ζωή του μέσα σε ένα διαστημόπλοιο, μεγαλωμένος από έναν υπολογιστή, που παίζει το ρόλο τόσο της μητέρας, όσο και του πατέρα του. Οποιαδήποτε πράξη, δραστηριότητα ή κατάσταση που θα μπορούσε να θέσει υπό τον παραμικρό κίνδυνο τη ζωή και την ακεραιότητά του είναι αυστηρά εκτός προγράμματος, με αποτέλεσμα ο νεαρός να μεγαλώνει κλεισμένος ουσιαστικά σε μία πελώρια γυάλα. Η ημερήσια διάταξη περιλαμβάνει την αντιμετώπιση εικονικών καταστάσεων κινδύνου, όπου επεμβαίνει ο ήρωάς μας, πάντοτε καταφέρνοντας να σώσει τους μικρούς, άψυχους, φίλους του. Όλα αυτά θα αλλάξουν, όταν ο Shay θα πάρει μία απροσδόκητη πρωτοβουλία, που με τη σειρά της θα τον οδηγήσει στη συνάντηση με μία πολύ μυστηριώδη φιγούρα που περιφέρεται στα κατώτερα διαμερίσματα του αεροσκάφους. Εκεί ο Shay θα καλεστεί να λάβει μέρος σε πραγματικά επικίνδυνες καταστάσεις και αποστολές, μακριά από την επίβλεψη της μητέρας-κομπιούτερ. Οι σκοποί του Marek όμως, του αγνώστου που έχει τη μορφή λύκου, κάθε άλλο παρά εμφανείς είναι.

Σεναριακά το “Broken Age” αναμφισβήτητα ξεφεύγει από τα συνηθισμένα και καταφέρνει να βάλει τον παίκτη σε μία διαρκή αναζήτηση απαντήσεων, αναφορικά με όσα βλέπει να συμβαίνουν και που εκ πρώτης όψεως φαντάζουν ιδιαιτέρως περίεργα. Το πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει ο τελευταίος, είναι ότι τις απαντήσεις αυτές θα πρέπει  να περιμένει λίγο καιρό για να τις λάβει, πιο συγκεκριμένα μέχρι τον Μάιο, οπότε και θα μας έρθει η Act 2.

ΠΛΟΥΣΙΑ ΠΕΡΣΟΝΑ ΜΕ ΦΤΗΝΟ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙ

Εμφανισιακά το παιχνίδι σίγουρα δεν καταφέρνει να εντυπωσιάσει. Είναι απολύτως βέβαιο μάλιστα ότι δεν ήταν τέτοιος ο σκοπός των στελεχών της Double Fine Productions, ειδάλλως δε θα ακολουθούσαν τη συγκεκριμένη τεχνοτροπία απεικόνισης. Ζωγραφιστά, αλλά ιδιαιτέρως απλά και λιτά γραφικά, συνθέτουν το εικαστικό μέρος του “Broken Age”, που υπό όποιο πρίσμα κι αν το δει κάποιος, δε μπορεί να ανταγωνιστεί σε καμία περίπτωση άλλους τίτλους της κατηγορίας.

Broken Age Snap3
Περίεργη η σχέση του Shay με την “μητέρα” του

Ειδικά τα backgrounds, αλλά και κάποια άλλα στοιχεία (π.χ. οι γλάροι στο Shellmound) είναι χαρακτηριστικά φτωχά, σε σημείο να γίνεται απολύτως εμφανές ότι πρόκειται για συνειδητή επιλογή. Μπορεί λοιπόν η απλότητα να παρουσιάζεται ως άποψη στην προκειμένη περίπτωση, αυτό όμως δεν αναιρεί και δεν αλλάζει τ’ ότι έχουμε να κάνουμε μ’ έναν τίτλο που στερείται χαρακτηριστικά ακόμη και της μίας εκείνης τοποθεσίας που θα μαγνητίσει το βλέμμα του παίκτη και θα του υπενθυμίσει ότι έχει να κάνει με μία υψηλού budget παραγωγή. Για να μην είμαστε άδικοι όμως, το σπίτι του ξυλοκόπου Curtis και το δέντρο του Meriloft φαντάζουν αρκετά πιο όμορφα από τα υπόλοιπα σημεία της περιπέτειας, χωρίς και πάλι βέβαια να εντυπωσιάζουν ή να βγάζουν μάτι.

Ασφαλώς πιο ποιοτικό αποδεικνύεται το voice acting, με τη μουσική να συνοδεύει διακριτικά τα δρώμενα και τους διαλόγους, με ανάλαφρες και ευχάριστες μελωδίες. Μπορεί το “Broken Age” να έχει να επιδείξει και να διαφημίσει τη συμμετοχή και συνδρομή των Elijah Wood και Jack Black στα voice overs, νομίζω όμως ότι οι φωνές που ξεχωρίζουν χαρακτηριστικά είναι εκείνες της Vella και του μικρού Chit, αποδεικνύοντας έτσι ότι δε χρειάζονται ακριβοπληρωμένα ονόματα για να “ντυθούν” ηχητικά σωστά οι χαρακτήρες. Μάλιστα δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι κακώς ο Schafer μπήκε στη διαδικασία να προσλάβει τους δύο προαναφερθέντες γνωστούς ηθοποιούς, ξοδεύοντας έτσι ένα αρκετά σημαντικό μέρος των χρημάτων που εξασφάλισε μέσω του Kickstarter. Δε γνωρίζω τη συμφωνία που υπήρξε μεταξύ των δύο πλευρών, οπότε και δεν έχω άποψη. Αν όμως όντως η αμοιβή τους υπήρξε υπέρογκη, σίγουρα ήταν μία περιττή κι εν τέλει λανθασμένη κίνηση. Σε κάθε περίπτωση, το voice acting του συγκεκριμένου τίτλου είναι από τα καλύτερα συνολικά που έχουμε συναντήσει σε παιχνίδι της κατηγορίας.

Στον τομέα του gameplay απουσιάζουν τελείως οι εκπλήξεις. Ο χειρισμός είναι εκείνος που αρμόζει κι έχουμε συνηθίσει σε point ‘n’ click adventure game, με το αριστερό κουμπί του mouse να αναλαμβάνει τις διάφορες ενέργειες (Look, Talk, Pick up) των πρωταγωνιστών, το space button να χρησιμοποιείται για να προσπερνάμε τους διαλόγους, το inventory και τη menu bar να εντοπίζονται στο κάτω και άνω αντίστοιχα μέρος της οθόνης, ενώ απουσιάζει τελείως ο hotspot indicator. Ευτυχώς το τελευταίο δε συνεπάγεται της ύπαρξης pixel hunting, καθώς τα σημεία και αντικείμενα αλληλεπίδρασης είναι εμφανή και ευμεγέθη. Κατεβάζοντας προσωρινά την ανάλυση στα 640×480 pixels και κάνοντας key remapping, ξεκλειδώνουμε το κρυμμένο retro mode, που παραμένει ενεργό κι εφικτό να το επιλέξουμε ακόμη κι όταν επαναφέρουμε την απεικόνιση στα επίπεδα που την είχαμε μέχρι τότε. Βέβαια το εν λόγω χαρακτηριστικό επί της ουσίας είναι παντελώς άχρηστο, καθώς το pixelιάρισμα που επιφέρει είναι τόσο έντονο κι ενοχλητικό, που δε θα βρεθεί άνθρωπος να καταφέρει να διατηρήσει την 640×480 ανάλυση για περισσότερα από μερικά δευτερόλεπτα.

Broken Age Snap4
Φτάνοντας στο δέντρο του Meriloft

Τρία έντονα προβλήματα που εντόπισα, αλλά ενδέχεται να έχουν αποκατασταθεί μέχρι την 28η  του μήνα, ημερομηνία διάθεσης του τίτλου στο κοινό πλην των backers και reviewers, είναι η αδυναμία να εκκινήσω το παιχνίδι από την αρχή έχοντας χρησιμοποιήσει και τα 8 διαθέσιμα save slots, να διαγράψω ορισμένα ή όλα τα saves μου εντός του παιχνιδιού, καθώς και να σώσω την πρόοδό μου σε ήδη κατειλημμένα slots, αφού κλείνοντας κι επανεκκινώντας το παιχνίδι, μου εμφάνιζε τα saves που είχα αρχικά πραγματοποιήσει στις συγκεκριμένες θέσεις.

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ…

Μπορεί τα γραφικά να μην εντυπωσιάζουν, ο τομέας όμως που περιμένεις να σε ανταμείψει μία δημιουργία του αναστήματος του Schafer και να σε κάνει να παραβλέψεις τις όποιες άλλες ατέλειες, είναι εκείνος των γρίφων. Εδώ είναι που ο παραδοσιακός adventure gamer, fan του πρώην στελέχους της Lucasarts ή μη, θα δεχθεί το μεγαλύτερο χαστούκι.

Δε θα μπω στην ανούσια και –θεωρώ- περιττή σύγκριση με αντίστοιχα δείγματα του ταλέντου και της ποιότητας γραφής του στο παρελθόν, για να αποδείξω ότι το “Broken Age” αποτελεί μία μεγάλη απογοήτευση στον νευραλγικό τομέα των γρίφων. Θα αρκεστώ μονάχα να σας πω ότι η διάρκεια της Act 1 είναι μόλις 4 ώρες, δίχως να εντοπίζεται το παραμικρό σημείο που θα καταφέρει να αποτελέσει έστω και στοιχειώδη πρόκληση για τον θιασώτη της κατηγορίας. Η συλλογή των αντικειμένων από μέρους τόσο της Vella όσο και του Shay είναι σποραδική, με αποτέλεσμα αυτά να μη ξεπερνούν ποτέ τα 5-6 ανά περίσταση. Τα σημεία αλληλεπίδρασης είναι ελάχιστα ανά οθόνη, οπότε καταλαβαίνετε ότι ακόμη κι ο πλέον άπειρος παίκτης δε θα αργήσει να βρει τη λύση σε οτιδήποτε του ζητηθεί, πόσω μάλλον από τη στιγμή που απουσιάζει παντελώς ο γρίφος εκείνος που θα τον κάνει να θαυμάσει την ευρηματικότητα των δημιουργών, ή έστω να αναγνωρίσει ότι του ζητούν το κάτι παραπάνω, προκαλώντας τον να σκεφτεί περισσότερο.

Broken Age Snap5
Στην πρώτη συνάντηση μεταξύ τους, μάλλον η Vella περνάει για τρελό τον Curtis

Αρνητική εντύπωση όμως προκαλεί και το πόσο αδούλευτοι δείχνουν ορισμένοι χαρακτήρες. Είναι τουλάχιστον περίεργο να μην επιχειρείται μία περαιτέρω εμβάθυνση σε ορισμένους εξ’ αυτών, που έχουν τη δύναμη να υποστηρίξουν την επιμήκυνση της δράσης, αλλά και των διαλόγων. Οι δεύτεροι μάλιστα, μάλλον στην προσπάθεια να μη κουράζουν, φτάνουν στο αντίθετο άκρο, μοιάζοντας πολύ σύντομοι και βιαστικοί. Κι είναι πραγματικά κρίμα να συμβαίνει κάτι τέτοιο, διότι κατά τα άλλα υφίστανται χαρακτήρες που και ενδιαφέρον έχουν και μπορούν να κάνουν τον παίκτη να τους θυμάται. Το τέλος βέβαια της Act 1 μας προϊδεάζει ότι στο δεύτερο μέρος πιθανότατα θα επισκεφτούμε εκ νέου τις διάφορες τοποθεσίες, οπότε δεν αποκλείεται να μάθουμε περισσότερα και για τα πρόσωπα που συναντάμε σε αυτές.

Είναι εντυπωσιακό και συνάμα απογοητευτικό το πόσο αναπάντεχα “ρηχό” δείχνει το “Broken Age”, μαρτυρώντας έλλειψη έμπνευσης, πιθανώς δε και βιασύνη, από μέρους της Double Fine. Κι αν η πρώτη μπορεί να δικαιολογηθεί, αφού δεν έρχεται κατά παραγγελία, η δεύτερη είναι ανεπίτρεπτη και μη αποδεκτή, αφού ούτε publisher υπήρχε για να πιέζει για συγκεκριμένη ημερομηνία κυκλοφορίας, ούτε και το αρχικό χρονοδιάγραμμα τηρήθηκε, που προέβλεπε πολύ νωρίτερο λανσάρισμα της περιπέτειας. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, καταλήγουμε να βλέπουμε πολύ γρήγορα τους τίτλους που μας βάζουν στην αναμονή για την άφιξη του δεύτερου μέρους. Και λέω μέρους κι όχι μισού, διότι ελπίζω και θέλω να πιστεύω ότι η Act 2 δε θα περιοριστεί επίσης σε μόλις 4 ώρες διάρκειας.

…ΑΛΛΑ ΠΟΣΟ ΓΥΜΝΟΣ;

Σε αυτό συνηγορεί το μεγαλύτερο όπλο που διαθέτει το “Broken Age” και δεν είναι άλλο από την ιστορία του. Έχουμε να κάνουμε με μία χαρακτηριστική περίπτωση adventure game του οποίου η ιστορία γεννά τόσα πολλά ερωτηματικά στον παίκτη, που καταφέρνει αφ’ ενός να τον κάνει να σκέφτεται ξανά και ξανά όσα είδε να διαδραματίζονται κατά τη διάρκειά της, αφ’ ετέρου να επιστρέψει για ένα ακόμη playthrough, ώστε να παρατηρήσει πιο προσεκτικά συμβάντα και λεπτομέρειες που θα τον βοηθήσουν να καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα.

Broken Age Snap6
Δίχως καμία εξήγηση, ο Marek αλλάζει μονομιάς τη ζωή του Shay

Αυτό ακριβώς έκανα κι εγώ, προτού σπεύσω να γράψω το review που διαβάζετε. Ομολογώ ότι αποδείχθηκε ιδιαιτέρως χρήσιμο, μια και μπόρεσα να καταλάβω, ή έστω να υποθέσω, σαφώς περισσότερα πράγματα από το σύνολο εκείνων που εκτιμώ ότι θέλει να μας πει ο Schafer μέσω του παιχνιδιού του. Ταυτόχρονα, έχοντας δώσει ο ίδιος κάποιες ερμηνείες, αλλά και διαβάσει εκείνες άλλων χρηστών στο διαδίκτυο, ήταν πιο εύκολο να συνειδητοποιήσω το έτερο ατού του “Broken Age”.

Πόσα adventure games θυμάστε αλήθεια με έντονο το στοιχείο της αλληγορίας; Παιχνίδια που μέσα από ένα φαινομενικά παιδικό/αστείο/παραμυθένιο παρουσιαστικό, επιχειρούν να περάσουν βαθύτερα και επίκαιρα μηνύματα; Είναι περισσότερο από εμφανές ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφού η πλήρης απομόνωση και ο τρόπος ζωής του Shay, η εμφάνιση και παρουσία του Marek, η αποφασιστικότητα της Vella να πολεμήσει την Mog Chothra και η μοιρολατρική αντιμετώπιση της όλης κατάστασης από μέρους των υπολοίπων κατοίκων έκαστου χωριού που κάθε 14 χρόνια προβαίνει στην εν λόγω ανθρωποθυσία, αποτελούν ευθείες και ξεκάθαρες παραπομπές από μέρους του Schafer και των υπολοίπων στελεχών της Double Fine Productions σε καταστάσεις που βιώνουμε στην πραγματική ζωή μας. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να παραδεχτώ ότι, σε προσωπικό επίπεδο, τα δύο στοιχεία που ανέφερα σώσανε -προς το παρόν- την παρτίδα για το “Broken Age”. Αν απουσιάζανε κι αυτά, δε θα υπήρχε τίποτα που θα μπορούσε να με κάνει να το δω με στοιχειωδώς θετικό μάτι.

Επειδή λοιπόν έχουμε να κάνουμε με μία “more than meets the eye” κατάσταση, με δύο ιστορίες που φυσικά μόνο άσχετες δεν είναι μεταξύ τους –και οι οποίες μας επιτρέπουν να τις ολοκληρώσουμε με όποια σειρά επιθυμούμε, αλλά και να πραγματοποιούμε ανά πάσα στιγμή μετάβαση από τη μία στην άλλη- , με ερωτηματικά που ψάχνουν πειστικές απαντήσεις, με γεγονότα που συνδέονται μεταξύ τους αλλά μένει να φανεί ο τρόπος που συμβαίνει αυτό, το πρώτο που μπορεί, απολύτως δικαιολογημένα, να σκεφτεί κάποιος, είναι ότι τέσσερις ακόμη ώρες θα φαίνονταν ελάχιστες για να συμβούν όλα τα παραπάνω.

Broken Age Snap7
Τι… κρίμα να μη σε επιλέγει ένα τέρας για φαγητό!

Κι εδώ προκύπτει ένα ακόμη βασικό ερώτημα: Η απόφαση να υπάρξει τετράμηνο κενό μεταξύ Act 1 και Act 2, έχει κι άλλα αίτια πέραν εκείνων που επισήμως αναφέρθηκαν; Πιστεύει ο Schafer τόσο πολύ στη δύναμη της ιστορίας του, που θέλει να ενισχύσει το hype, να δημιουργήσει αγωνία, να δώσει χρόνο στο κοινό να προβεί σε διάφορες υποθέσεις αναφορικά με όσα είδαμε να συμβαίνουν στο πρώτο μέρος; Ή μήπως είναι απλά ένα τρικ, προκειμένου να καλυφθεί πιθανή αδυναμία να ερμηνευτούν επαρκώς τα γεγονότα; Νομίζω κι ελπίζω ότι δε θα ισχύσει το δεύτερο, διότι σε μία τέτοια περίπτωση θα μιλάμε για αποτυχία ολκής. Είναι που είναι “μπαρουτιασμένη” η κατάσταση, αφού δε φαίνεται να δικαιολογείται το ύψος των διαθέσιμων χρημάτων από μεριάς Double Fine, αν αποδειχθεί μικρό και με ανεπαρκείς εξηγήσεις το δεύτερο μέρος, τότε η ιστορία θα γράψει ένα πολύ μεγάλο φάουλ από μεριάς Schafer.

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Εν τέλει, αυτό που μένει μετά την εμπειρία με την Act 1 είναι ότι έχουμε να κάνουμε με ένα φαινομενικά πολύ καλογραμμένο, σίγουρα ιδιαίτερο και αρκετά αλλόκοτο σενάριο μίας περιπέτειας που σε ορισμένους τομείς (διάρκεια, γραφικά, επίπεδο δυσκολίας γρίφων, ανάπτυξη χαρακτήρων) παρουσιάζεται αδικαιολόγητα φτωχή, σε βαθμό να μας κάνει δικαίως να σκεφτόμαστε όχι μόνο πού και πώς επενδύθηκαν τα σχεδόν $ 3.5 εκατομμύρια που αποκόμισε από το Kickstarter, αλλά και γιατί χρειάστηκε και τα έσοδα από τα “Brutal Legend” και “The Cave”, προκειμένου να ολοκληρωθεί.

Κακά τα ψέματα, όλοι περιμέναμε πολλά περισσότερα, για τους λόγους που έχουν πολλάκις αναφερθεί και η αρχή του “Broken Age” δε προμηνύει τα καλύτερα για τη συνέχεια. Δείχνει όμως να έχει δύναμη σε άλλα σημεία, προκειμένου να καταφέρει ν’ αφήσει τουλάχιστον κάτι για να έχουμε να το θυμόμαστε θετικά. Αν μη τι άλλο, το δεύτερο μέρος αναμένεται πλέον με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον!

Πριν κλείσω πρέπει να πω ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο και ριψοκίνδυνο να βαθμολογήσει κανείς την Act 1. Ωστόσο πρέπει να γίνει κάτι τέτοιο, όπως γίνεται σε κάθε άλλη περίπτωση episodic ή χωρισμένου σε δύο μέρη adventure game. Εκείνη που θα παίξει καταλυτικό ρόλο στη συνολική αποτίμηση και δεν αποκλείεται να φέρει μεγάλη απόκλιση, είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω, σε σχέση με τον βαθμό που βλέπετε, ανάλογα με το τι θα μας προσφέρει, θα είναι η Act 2, που θα ορίσει άλλωστε και τη μοίρα, σε πολλά επίπεδα, του “Broken Age”.

Manos System

Pros

  • Πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα ιστορία, που γεννά πολλά ερωτηματικά
  • Έντονα αλληγορικά στοιχεία
  • Πάρα πολύ καλό voice acting

Cons

  • Πλήρης έλλειψη γρίφων που να αποτελούν πρόκληση
  • Πολύ σύντομο, μόλις 4 ώρες
  • Αρκετοί αδούλευτοι χαρακτήρες
  • Τα γραφικά του παραείναι απλοϊκά
  • Μέχρι αυτού του σημείου, δε δικαιολογεί με τίποτα τα χρήματα που συγκέντρωσε από το κοινό
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 73%

73%

Μάνος Καρκαλέμης

Ο Μάνος δε μπορεί παρά να νιώθει ευτυχής που ασχολήθηκε ενεργά με την gaming αρθρογραφία στα χρόνια 2009-2017, οπότε και του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει reviews για κάποια adventure games-διαμάντια, όπως "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

29 Comments

  1. Μια μικρή παρατήρηση: Tartine είναι το επώνυμο της Vella και Volta του Shay.

    Όσον αφορά το διά ταύτα τώρα, οι απόψεις μας για την ποιότητα του παιχνιδιού συγκλίνουν/ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό, οπότε δεν υπάρχει λόγος να μπω σε λεπτομέρειες.
    Εκεί που έχω μια ένσταση είναι στη διαρκή επανάληψη του ποσού που συγκέντρωση η καμπάνια. Προφανώς και παίζει τον ρόλο του στη δημιουργία προσδοκιών αλλά είναι πράγματι τόσο μεγάλο αναλογικά με άλλες παραγωγές του χώρου; Προσωπικά θεωρώ ότι είναι λάθος να πιανόμαστε από ένα (εντελώς ανακριβές για πολλούς λόγους) νούμερο και να μετράμε οτιδήποτε σχετίζεται με το παιχνίδι συγκριτικά με αυτό. Το θέμα είναι η έμπνευση, η προσπάθεια, το μεράκι που επενδύθηκε στο game, όχι τα χρήματα. Για μένα αυτά τα στοιχεία είναι υπαίτια για τις αδυναμίες του Broken Age, τα χρήματα και να τα φάγανε με τον Elijah σε σφηνάκια λίγο με νοιάζει.

  2. Σωστός, διορθώθηκε!

    Στο ζήτημα περί ποσού, έχω πει και κατά το παρελθόν ότι προσωπικά, καλώς ή κακώς, το μετράω πολύ, κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο ζητήθηκαν τα χρήματα στη συγκεκριμένη περίπτωση (ούτε καν ένα σχέδιο, μία φωτογραφία, κάτι, απλά φάση “δώστε λεφτά και θα φτιάξω ένα adventure game”. Ε, αυτά τα λεφτά δε μπορείς να πας να τα πεις σε σφηνάκια μετά, δε γίνεται).

    Όσο για το αν το ποσό είναι μεγάλο, ναι, για τα δεδομένα της κατηγορίας τουλάχιστον, είναι. Αν σκεφτείς ότι η Daedalic Entertainment, είτε το έργο της αρέσει σε κάποιον, είτε όχι, δουλεύει με απείρως μικρότερα ποσά, δε μπορεί παρά να θεωρηθεί ιλιγγιώδες το ποσό του BA.

  3. Ωραίο review Μάνο ! Θα περιμένω το παιχνίδι σε κανένα bundle. Το The Cave τα έσπαγε και περίμενα κάτι σαφώς καλύτερο από αυτό που μας αναλύεις παραπάνω… Ίσως τα πράγματα διορθωθούν στο μέλλον…

    Για το θέμα των χρημάτων, 3,3 εκατ. για 4 ώρες gameplay? Δηλαδή φαντάζεστε να κυκλοφορήσει το Tides of Numenera και να είναι 4 ώρες όλο το παιχνίδι; Δε δικαιολογούν ούτε τα γραφικά, ούτε ο ήχος, ούτε η διάρκεια τα χρήματα που σπαταλήθηκαν γι αυτό το project. Και αν, Maladroid, όπως λες, πήγαν να τα πιούνε μπύρες, ε ναι, σαφώς και θα πειράξει τον κόσμο που αντί να πάρει κάτι ανάλογο πήρε κάτι που είναι ίσως το 20% από αυτό που θα περίμενε. Δεν μπορεί να αγοράζεις κάτι, σε μεγαλύτερη τιμή από όσο αξίζει, για να κάνεις τον κατασκευαστή του να πίνει μπύρες. Φυσικά το kickastarter είναι επένδυση και ρίσκο. Αλλά είναι δικαιολογημένες και οι αντιδράσεις του κόσμου…

  4. Μάνο κατά πρώτον, συμφωνώ σχεδόν με όλα όσα γράφεις. Έτσι είναι και για τη διάρκεια και για τους διαλόγους και για τους ημι-ανύπαρκτους γρίφους.

    Στο θέμα των χρημάτων θα συνταχθώ με τον Αδερφό Μαλαντρουά, καθώς δεν έδωσα εγώ 3.3 μύρια, 15 ντάλαρς έδωκα και αν γι’αυτά τα χρήματα πάρω ένα συμπαθές οκτάωρο adventure, ΟΚ, so be it. Μην ξεχνάμε πως ο αρχικός στόχος ήταν τα 400Κ και το παιχνίδι με τέτοιο budget έχει εμφανέστατα δημιουργηθεί.

    Σίγουρα, μέχρις ώρας είναι με διαφορά η πιο αδύναμη και πρόχειρη δουλειά του Schafer. Δεν είναι κακό, διατηρείται ένα ποιοτικό στάνταρ, αλλά σίγουρα δεν είναι Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΑΦΕΡ ΣΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ που διαφημίστηκε, ακριβώς όπως η ευγενής αποτυχία του The Cave δεν ήταν αυτό που ήλπιζε ο Γκίλμπερτ.

  5. Άλλο όμως να παίρνεις 3 εκ. και να ξοδευεις τα 400 χιλιαρικα για τη δουλεια που υποσχεσαι και τα υπόλοιπα να τα κάνεις ό,τι θέλεις και άλλο να ξοδεύεις τα κέρδη σου όπως γουστάρεις.

    Είναι ηθικό, για μένα, το θέμα. Ναι,νομικά δεν μπορεί κανείς να του πει τίποτα, ηθικά πολλοί μπορούνε να πούνε ότι με τόσα χρήματα ΑΝΕΤΑ έφτιαχνε καλύτερο παιχνίδι…

  6. Δεν ξόδεψε 400 χιλιάρικα για την ανάπτυξη του Broken Age. Ξόδεψε τα περίπου 2.5 εκατομμύρια που μπήκαν πράγματι στην τσέπη του μετά από τα διάφορα fees και τα physical rewards, και μετά έβαλε από την τσέπη του. Αυτή είναι η επίσημη ιστορία, τώρα αν είναι πράγματι αλήθεια, μόνο έρευνα από ορκωτό λογιστή μπορεί να το αποκαλύψει.

    Τώρα, για το ό,τι το αποτέλεσμα δε γεμίζει το μάτι για τέτοιο budget, και γω μαζί σας απλά βλέποντας τα screenshots, και ακούγοντας τη διάρκεια.

  7. Αν και το έβαλα μόλις έγινε διαθέσιμο δεν κατάφερε να με κρατήσει και το άφησα μετά από 1 ώρα περίπου. Το θέμα με τους γρίφους ήταν ο βασικότερος λόγος για αυτό και αν και ήλπιζα να στρώνει στη συνέχεια τελικά κάτι τέτοιο δεν γίνεται.
    Συνεπώς η πρώτη εικόνα που έχω είναι ότι άδικα έδωσα τα 15 δολάρια. Το χειρότερο πάντως από όλα στην υπόθεση είναι ότι πρόκειται για ένα Project το οποίο έφερε το μεγάλο μπαμ στο kickstarter με ότι αυτό σημαίνει για τη βιομηχανία στο σύνολο της. Αν και περιμένουμε και κάποιους ακόμα μεγάλους τίτλους, το γεγονός ότι όλος ο πάταγος για το Broken Age έγινε για κάτι που (προς το παρόν τουλάχιστον) δείχνει απλά μετριο-καλό φοβάμαι ότι θα έχει αρνητικό αντίκτυπο σε επόμενες προσπάθειες που θα ζητήσουν τα χρήματα του κοινού.

  8. Ρεπτάιλ, ξεκίνησες με τον Shay; Έχει μακράν χειρότερους γρίφους ο κόσμος του από τον αντίστοιχο της Vella και στην πρώτη ώρα που τον είχα ξεκινήσει, είχα ακριβώς την ίδια εντύπωση με σένα. Συνέχισα όμως και τον Shay τον έσωσε η ενδιαφέρουσα αφήγηση που πλέκεται γύρω του, ενώ η Vella ξελάσπωσε με το σαφώς πιο “παραδοσιακό” gameplay του story arc της.

  9. Προχθές κυκλοφόρησε ένα σχετικά μεγάλο patch (709 MB) που βελτιώνει κάπως την εικόνα του παιχνιδιού, κυρίως στα backgrounds. Μην περιμένετε σαρωτικές αλλαγές, αλλά η διαφορά φαίνεται.

    Επίσης, σε συνέντευξή του, ο Schafer υποσχέθηκε ότι θα αυξήσει το επίπεδο δυσκολίας στο Act 2, βασιζόμενος στο μέχρι τώρα feedback. Ιδωμεν…

  10. Οταν το επαιξα δεν ηξερα το background της δημιουργιας του. Αν και ειναι ευκολο, εχει πολυ ωραιο στορυ και τρελο cliffhanger στο τελος του επεισοδιου. Μου εχει μεινει στο μυαλο σαν εμπειρια και γι αυτο θεωρω πως αξιζει να το παιξει καποιος. Σιγουρα στο 2ο μερος θα φανει ποσο καλο παιχνιδι ειναι τελικα.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL