REVIEWS

MEMENTO MORI ENHANCED EDITION

Μετά το  “A New Beginning – Final Cut”, μας έρχεται μία ακόμη επανέκδοση ενός adventure game, η αρχική κυκλοφορία του οποίου έγινε το καλοκαίρι του 2009. To Memento Mori λίαν προσφάτως απέκτησε την Enhanced edition του, που συνδυάζεται με την είσοδο του τίτλου στο Steam, ώστε αφ’ ενός να καταφέρει να ενισχύσει τα έσοδα της Τσέχικης Centauri Production από το συγκεκριμένο παιχνίδι, αφ’ ετέρου να λειτουργήσει ως Δούρειος ίππος για την αναμενόμενη –και ταλαίπωρη- συνέχειά του, το Memento Mori 2 – Guardians of Immortality. Το τελευταίο είναι ένα ακόμη θύμα της σφοδρής οικονομικής τρικυμίας που επικράτησε τους τελευταίους μήνες στο εσωτερικό του γνωστού publisher παιχνιδιών περιπέτειας, DTP Entertainment, που έθεσε εν αμφιβόλω τη συνέχεια της δραστηριότητάς του και συμπαρέσυρε αρκετά ακόμη παιχνίδια, όπως τα “Haunted”, “The Lost Chronicles of Zerzura” και “Jack Keane 2”.

Ευτυχώς οι νεότερες σχετικές εξελίξεις δείχνουν θετικές, αφήνοντας έντονες ελπίδες για την πλήρη ομαλοποίηση της κατάστασης της Γερμανικής εταιρείας και την κυκλοφορία των τίτλων που είχε αναλάβει, προς τέρψη των απανταχού φίλων της κατηγορίας.

ΜΑΧ ΚΑΙ LARA (OXI GRUBER KAI CROFT…)

Το κεντρικό δίδυμο της ιστορίας αποτελούν ο Γάλλος Max Durand και η Ρωσίδα Larisa Svetlona. Ο πρώτος είναι ένας πρώην παραχαράκτης πινάκων ζωγραφικής, ο οποίος κατά το παρελθόν είχε συλληφθεί από την Ρωσική αστυνομία, αλλά χάρις στις ενέργειες της Larisa είχε αφεθεί ελεύθερος, με την αυστηρή προϋπόθεση να βοηθά την αστυνομία οποτεδήποτε του ζητηθεί. Η δεύτερη εργάζεται πλέον στο γαλλικό παρακλάδι της Interpol. Όταν λαμβάνει ένα τηλεφώνημα από τον πρώην προϊστάμενό της, συνταγματάρχη Sergei Ostankovic, που την πληροφορεί ότι πρέπει να δουλέψει, υπό άκρα μυστικότητα, πάνω σε μία υπόθεση που αφορά και αγγίζει τον ίδιο, γνωρίζει ότι κάθε άλλο παρά για κάτι καλό πρόκειται. Ο Ostankovic έχει τεθεί επικεφαλής ασφαλείας του μουσείου Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης, όπου φιλοξενούνται έργα διασήμων ζωγράφων και πρόκειται σύντομα να παρασημοφορηθεί για τις υψηλής ποιότητας υπηρεσίες που παρέχει. Η πρόσφατη και ξαφνική απενεργοποίηση του συστήματος και των καμερών ασφαλείας του μουσείου, που συνέβη κατά τη διάρκεια μίας νύχτας, δίχως να συνοδευτεί από κλοπή κάποιου εκθέματος ή εμφανή σημεία διάρρηξης, τον έχουν θορυβήσει, εξ’ ου και αναθέτει στη Larisa να ερευνήσει την υπόθεση, σε συνεργασία με τον Max. Ασφαλώς απαιτεί πλήρη μυστικότητα και εχεμύθεια, καθώς ενδεχόμενη δημοσιότητα θα προκαλέσει μεγάλο πλήγμα στην εικόνα και το κύρος του. Οι δύο ήρωες δεν έχουν περιθώρια επιλογής, καθώς, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο συνταγματάρχης τους εκβιάζει, λέγοντας ότι μπορεί να διακόψει την καριέρα της Larisa και να στείλει άμεσα στη φυλακή τον Max. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να προκύψουν άμεσα και απτά αποτελέσματα από την έρευνά τους και, φυσικά, το συντομότερο δυνατό.

Memento Mori 001Εδώ που τα λέμε, πήγαινε γυρεύοντας ο Max

Εκ πρώτης άποψης το σενάριο παρουσιάζει ενδιαφέρον και δημιουργεί ερωτήματα, αλλά φυσικά δεν αφήνει να φανερωθούν όλες οι πτυχές του, οι οποίες αποκαλύπτονται όσο προχωρά η ιστορία. Αυτή είναι και η ομορφιά και την ίδια στιγμή το μεγαλύτερο προσόν του Memento Mori, καθώς σίγουρα δεν υπάρχει παίκτης που να μπορεί να προβλέψει εκ προοιμίου όσα θα παρακολουθήσει στη συνέχεια.

ΤΟ ΖΟΥΜΙ ΤΗΣ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ

Η Enhanced edition φέρει διαφορές μόνο στον οπτικό τομέα, σε σχέση με την πρωτότυπη έκδοση, καταφέρνοντας να βελτιώσει το αποτέλεσμα της CPAL3D μηχανής γραφικών της Centauri Production, δίνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο ένα πιο σύγχρονο παρουσιαστικό στην περιπέτεια. Προσωπικά δεν είχα ασχοληθεί κατά το παρελθόν μαζί της (κακώς, όπως αποδείχθηκε..), οπότε δε μπορώ να εκφέρω ασφαλή και προσωπική άποψη περί του επιπέδου των οπτικών βελτιώσεων. Από τα σχετικά videos που παρακολούθησα στο Youtube, είμαι σε θέση να σας πω ότι ναι μεν υφίσταται άνοδος της ποιότητας των γραφικών, αλλά όχι σε βαθμό που να εντυπωσιάζει. Αυτό βέβαια οφείλεται στο ότι από τη μία δε μιλάμε για κάποιον γερασμένο τίτλο (3 χρόνια, ειδικά όσον αφορά στα adventure games, δεν είναι δα και πολύ μεγάλο διάστημα), από την άλλη οι δυνατότητες της μηχανής γραφικών είναι προφανώς περιορισμένες και δεν επιτρέπουν θεαματικές αλλαγές.

Όπως και να έχει, έχουμε να κάνουμε με μία 3rd person point ’n’ click δημιουργία, τα γραφικά της οποίας δε πρόκειται να προβληματίσουν ιδιαίτερα τον παίκτη. H κάμερα ακολουθεί τις κινήσεις των πρωταγωνιστών και παρουσιάζει τους χώρους υπό διάφορες οπτικές γωνίες, ξεφεύγοντας έτσι από τη συνταγή των λεγόμενων 2.5D τίτλων (που εσχάτως είναι πολλοί, γεμίζοντάς μας ικανοποίηση) και δίνοντας ξεκάθαρη αίσθηση τριών διαστάσεων σε δωμάτια και τοποθεσίες. Όποιος έχει παίξει κατά το παρελθόν τα Black Mirror 2 & 3, είναι σε θέση να κατανοήσει απολύτως τι εννοώ. Μάλιστα, όπως θα δούμε παρακάτω, αυτή δεν είναι η μοναδική ομοιότητα μεταξύ των παιχνιδιών της Centauri Production και της Cranberry Productions. Παράπονα πάντως υπάρχουν και έχουν να κάνουν με το σχεδόν ανύπαρκτο lip synchronization, την έλλειψη εκφραστικότητας των προσώπων, καθώς και τη στέρηση λεπτομέρειας των χαρακτηριστικών τους (π.χ. μαλλιά), που καθίσταται εμφανής όταν η κάμερα βρίσκεται κοντά τους. Ειδικά το πρώτα δύο σημεία “χτυπάνε” αρκετά άσχημα και χρήζανε βελτίωσης και αυξημένης προσοχής από μέρους των δημιουργών.  

Memento Mori 002Ο αδίστακτος Ostankovic

Ως αντίβαρο των παραπάνω έρχεται η ποικιλία των τοποθεσιών και των κρατών που επισκεπτόμαστε. Από τη Ρωσία και τη Γαλλία, μέχρι την Αυστρία, την Πορτογαλία και τη Φινλανδία, το μάτι σας θα χορτάσει να βλέπει νέα, προσεκτικά σχεδιασμένα, περιβάλλοντα, με το τοπίο της σκανδιναβικής χώρας να ξεχωρίζει. Τα movie sequences που παρεμβάλλονται της δράσης μας, επίσης ανεβάζουν την ποιότητα των γραφικών, καθώς διαθέτουν τον δικό τους, σκοτεινό, χαρακτήρα και την ανάλογη ατμόσφαιρα.  

Προτού προχωρήσω παρακάτω, πρέπει να σας επισημάνω κάτι ιδιαίτερα σημαντικό. Από το menu των επιλογών, βεβαιωθείτε ότι η επιλογή περί V-Sync είναι ενεργοποιημένη, καθώς σε αντίθετη περίπτωση –και ελλείψει ενός σχετικού κόφτη- τα frames per second ανεβαίνουν… στον Θεό, επιβαρύνοντας εντελώς αναίτια την κάρτα γραφικών σας. Σε 1920 x 1080 ανάλυση και με όλες τις επιμέρους λεπτομέρειες (shadows, anti-aliasing) full ενεργοποιημένες, αρχικά παρατήρησα ότι ο ανεμιστήρας της HD 7970 ανέβαζε τρελές στροφές, σε σημείο μάλιστα να κάνει το TG1100 τροφοδοτικό της Tagan να σφυρίζει ελαφρώς! Ενεργοποιώντας το V-Sync, επήλθε ισορροπία και εξάλειψη του φαινομένου. Πρόκειται για αβλεψία από μέρους των στελεχών της εταιρείας, που δεν είναι απίθανο να αποδειχθεί επικίνδυνη για το PC σας.     

ΗΧΟΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ

Ηχητικά, εκτός της ανακολουθίας που παρατηρείται στο voice acting που αναφέρθηκε παραπάνω, την ατμόσφαιρα χαλάει ελαφρώς η μάλλον αδιάφορη χροιά της φωνής της Lara. Ενώ από άποψης προφοράς είναι εύστοχη (άλλωστε τα Τσέχικα ομοιάζουν περισσότερα με τα Ρωσικά, παρά με τα Αγγλικά), η ηρωίδα δε δείχνει να συναισθάνεται το μέγεθος των εξελίξεων που λαμβάνουν χώρα τριγύρω της, συνεχίζοντας να ομιλεί σαν να μη συμβαίνει κάτι το ιδιαίτερο. Το ακριβώς αντίθετο ισχύει με τον Max Durant. Ενώ ομολογουμένως δε πείθει τόσο για Γάλλος, η εκφραστικότητα της φωνής του κινείται σε εμφανώς ανώτερο επίπεδο. Ευτυχώς ο χειρισμός του από μέρους μας υπερτερεί έναντι εκείνου της Lara, αναδεικνύοντάς τον, σε συνδυασμό με τα τεκταινόμενα, σε κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας. Εκείνος πάντως που σίγουρα στέκεται στο ύψος των περιστάσεων από κάθε άποψη και κερδίζει τις εντυπώσεις, είναι ο σκληρός, απαιτητικός και αδιαπραγμάτευτος Sergei Ostankovic. Είναι τόσο πειστική η ερμηνεία του ηθοποιού που δανείζει τη φωνή του, που καταφέρνει να μας κάνει να αντιπαθήσουμε σχεδόν αμέσως τον συνταγματάρχη. Δίπλα σε αυτόν, οι τρίτοι χαρακτήρες επίσης αποδίδουν ικανοποιητικά, κάνοντάς μας να αφήσουμε κατ’ άκρη την υστέρηση της Ρωσίδας αστυνομικού.

Memento Mori 003Κατά την πραγματοποίηση ορισμένων ενεργειών, υφίσταται και κοντινότερη προβολή τους, υπό μορφή zoom

Τα καλά νέα έρχονται από τη μουσική, η οποία αποτελείται από ορισμένα πολύ καλά κομμάτια, που ενισχύουν την ατμόσφαιρα της περιπέτειας και το μυστήριο που περιβάλλει τα γεγονότα που σχετίζονται με το μουσείο, και όχι μόνο. Ειδικά σε συνδυασμό με τον καταιγιστικό ρυθμό των εξελίξεων που λαμβάνουν χώρα στο τελευταίο τρίωρο και των σχετικών αποκαλύψεων που επέρχονται, οδηγούν σε μία εξαιρετική κορύφωση της ιστορίας.

Το interface δε θα δυσκολέψει κανέναν, αλλά χρειάζεται προσοχή από μέρους μας σε δύο-τρία σημεία του. Ως είθισται, οι Look / Use / Pick up / Talk εντολές ενεργοποιούνται διά του πατήματος του αριστερού mouse button επί κάποιου αντικειμένου / χαρακτήρα, με το δεξί κουμπί να αναλαμβάνει την Examine. Σε αρκετές περιπτώσεις, οι Look και Examine λειτουργίες θα αποφέρουν την ίδια περιγραφή, δε λείπουν όμως και τα σημεία όπου θα χρειαστεί να τις πράξετε και τις δύο, προκειμένου να προχωρήσετε. Ειδικά όσον αφορά στη δεύτερη, εφαρμόζοντάς την επί ενός αντικειμένου που βρίσκεται στο inventory μας (το οποίο εντοπίζεται στο άνω μέρος της οθόνης), θα έχουμε την ευκαιρία να το παρατηρήσουμε πιο προσεκτικά και από πιο κοντά, κάτι απαραίτητο σε πολλά σημεία του παιχνιδιού. Μπορεί όσα κουβαλάμε να μη συνδυάζονται μεταξύ τους, αλλά αρκετά εξ’ αυτών χρήζουν παρατήρησης και ενεργειών από μεριάς μας, που σχετίζονται με την επεξεργασία τους, αλλά και με τη λήψη απαραίτητων πληροφοριών. Τέλος, σημειώστε ότι, όπως και στα Black Mirror 2 και 3, μπορούμε να εναλλάσσουμε, μέσω του mouse wheeler, τα διάφορα αντικείμενά μας επί ενός hotspot, ώστε να δοκιμάζουμε πιθανή εφαρμογή τους. Τα τελευταία φανερώνονται με πάτημα του πλήκτρου Tab, κάτι που ο… πανέξυπνος γράφων ανακάλυψε μόλις δύο σκηνές πριν το φινάλε!     

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ STORY

Ολοκληρώνοντας το Memento Mori, δε θα το θυμάστε για τον τεχνικό τομέα ή τους χαρακτήρες του, ούτε καν για τους γρίφους του. Θα το κρατήσετε στη μνήμη σας για την ιστορία του, τον τρόπο που αυτή προχωράει και την τροπή που παίρνει λίγο πριν το ανατρεπτικό φινάλε. Γεγονός είναι ότι αρχικά είναι λίγο αργόσυρτο, κάνοντας τον παίκτη να αναρωτιέται συνεχώς “πού το πάει”, συναίσθημα που θα διατηρεί πιθανώς μέχρι και τη μέση της περιπέτειας. Από ‘κει και πέρα, το παιχνίδι αποκτά ξεκάθαρα πιο σκοτεινό χαρακτήρα, καθιστώντας εμφανές ότι το φινάλε του κρύβει εκπλήξεις και κατάληξη που για πολλούς θα αποδειχθεί εντελώς απρόσμενη, δίχως να είναι βέβαιο πάντως ότι θα τους ικανοποιήσει. Ο συνδυασμός της τελικής ερμηνείας των γεγονότων αλλά και της μεγάλης έκπληξης που περιμένει τον Max, ολοκληρώνει την περιπέτεια με τρόπο που σίγουρα ταιριάζει σε ένα adventure game. Γίνονται δε προσπάθειες να ερμηνευτούν όλα όσα βιώνουμε κατά τη διάρκειά της, ακόμη και το ποιόν του μυστηριώδους αφηγητή που ακούμε σε συγκεκριμένα, κομβικά, σημεία. Αν είστε στη μεριά εκείνων που θα τους ικανοποιήσει το φινάλε, θα νιώσετε δικαιωμένοι για τις 12-13 ώρες που θα έχετε διαθέσει για να φτάσετε σε αυτό. Αν όχι, θα σκεφτείτε ότι “κάπου έχετε ξαναδεί το έργο” και θα επιζητείτε περισσότερη επεξήγηση των συμβάντων. Αυτό εν πολλοίς εξαρτάται από το ποιες ιστορίες σας αρέσουν. Αν το συστατικό της λογικής και του ρεαλισμού το θεωρείτε κεφαλαιώδες και απαραίτητο, τότε μάλλον πρέπει να μείνετε μακριά από το εν λόγω παιχνίδι.

Memento Mori 004Τελικά τι τρέχει άραγε στο μυστηριώδες Φινλανδικό μοναστήρι;

Αν τώρα περιμένετε να διαβάσετε ότι «οι γρίφοι που θα συναντήσετε κυμαίνονται σε δυσκολία», δυστυχώς θα σας απογοητεύσω. Οπότε με το παραπάνω μάλλον μόλις καταλάβετε ότι επίκειται ένα άλλο κλισέ πολλών adventure game reviews, εκείνο που λέει ότι «πρόκειται για ένα εύκολο και σύντομης διάρκειας παιχνίδι». Όντως, αυτό ισχύει κι εδώ, καθώς δε βρίσκω κανένα σημείο που να είναι έστω και στο ελάχιστο ικανό να κρατήσει τον στοιχειωδώς έμπειρο gamer του είδους περισσότερο από λίγη ώρα. Υπεύθυνες γι’ αυτό είναι η έλλειψη πολλών προσβάσιμων τοποθεσιών ανά πάσα στιγμή και η εμφανής απροθυμία των δημιουργών να δυσκολέψουν τον παίκτη. Έτσι λοιπόν, ερχόμαστε συνεχώς αντιμέτωποι με το γνώριμο φαινόμενο να πρέπει να προβούμε σε ορισμένες ενέργειες που δεν απλώνονται σε περισσότερες από τρεις-τέσσερις οθόνες ανά περίπτωση. Αυτονόητο είναι ότι αργά ή γρήγορα θα βρούμε τη λύση, πόσω μάλλον αν το ζητούμενο είναι απλό και απολύτως λογικό, με αποτέλεσμα να προχωράμε αδιάκοπα. Την ίδια στιγμή βέβαια απουσιάζει κάθε έννοια παραλογισμού των γρίφων, που θα μπορούσε να μας εκνευρίσει και να διακόψει βίαια την πρόοδό μας. Προσωπικά έχω δηλώσει και κατά το παρελθόν ότι προτιμώ –και θεωρώ πολύ πιο “τίμιο”- έναν χαμηλής δυσκολίας τίτλο, που διαρκεί όσο διαρκεί λόγω του ότι η δράση του εκτείνεται σε πολλές και διαφορετικές τοποθεσίες, παρά έναν άλλο που προσπαθεί να επιμηκύνει τη διάρκειά του ενσωματώνοντας άσχετα puzzles ή κάθε είδους τρέλα που μπορεί να έχει σκεφτεί ο δημιουργός του.

Δε λείπουν πάντως και τα σημεία που θα μπορούσε το παιχνίδι να μας αφήσει να σκεφτούμε λιγάκι περισσότερο το επόμενο βήμα μας, αλλά αντιθέτως διαλέγει, μέσω των συλλογισμών του Max ή της Lara, να μας κατευθύνει στο τι θα πράξουμε. Βέβαια πρόκειται για ενέργειες που είναι μάλλον αυτονόητες και θα τις σκεφτόταν οποιοσδήποτε, με την εξαίρεση μίας: Την ανακάλυψη του τρόπου με τον οποίο θα εισέλθουμε στο κρυφό δωμάτιο στο διαμέρισμα του Diaz και του αριθμητικού συνδυασμού που απαιτείται. Εκεί θα μπορούσε να μας αφήσει να προβληματιστούμε περισσότερο και να κάνουμε εμείς τους απαραίτητους συνειρμούς.

Εκείνος που είναι σχετικά ασυνήθιστος, είναι ο τρόπος διενέργειας διαλόγων, που δε παρουσιάζει γραμμές επιλογής απαντήσεων, αλλά διαθέτει ένα σύστημα τριπλής επιλογής, μέσω καταφατικής, αρνητικής ή ερωτηματικού τύπου απάντησης από μεριάς των δύο ηρώων. Η επιλογή που θα κάνουμε διαφοροποιεί ελαφρώς τις εξελίξεις, αν και σε αρκετά σημεία είναι συγκεκριμένη και ουσιαστικά αυστηρά οριοθετημένη η μορφή της απάντησης στην οποία πρέπει να καταλήξουμε, ώστε να πάμε παρακάτω. Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το ότι υφίστανται σημεία όπου τόσο οι πράξεις, όσο και οι επιλογές μας, διαμορφώνουν τη μοίρα των κεντρικών προσώπων, κατά το φινάλε της ιστορίας. Οι διάφοροι συνδυασμοί οδηγούν σε οκτώ εναλλακτικά endings, που μπορεί να μην έχουν σοβαρές διαφοροποιήσεις μεταξύ τους, αλλά είναι ικανά να κάνουν κάποιους εκ των παικτών να εκκινήσουν εκ νέου την περιπέτεια. Νομίζω μάλιστα ότι σε περιπτώσεις πολλαπλών φινάλε είναι προτιμότερο να υπάρχει μία κεντρική ιδέα και να αλλάζουν ορισμένες τρίτες λεπτομέρειες, όπως δηλαδή συμβαίνει ακριβώς στο Memento Mori, παρά να υφίσταται τεράστια απόσταση μεταξύ τους.      

Memento Mori 005Σίγουρα η ομορφότερη εικόνα του παιχνιδιού

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΖΕΣΤΑΜΑ ΕΝ’ ΟΨΕΙ SEQUEL

Ναι, για μία ακόμη φορά επέλεξα να κάνω “περιφερειακή” αναφορά σε πρόσωπα και καταστάσεις, παρά να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες που πιθανώς θα καθιστούσαν –φαινομενικά- πιο πλήρες το review μου, αλλά θα σας προϊδεάζανε για το τι θα δείτε στο Memento Mori. Ο λόγος είναι απλούστατος. Είναι ένα από εκείνα τα παιχνίδια που δε χρειάζεται, ή μάλλον δε πρέπει, να γνωρίζετε πολλά για την πλοκή τους, διαβάζοντας μία κριτική. Το σενάριο και η κρίσιμη τροπή που παίρνει η ιστορία είναι η ψυχή του, το στοιχείο που θα σας κάνει να το κρίνετε θετικά ή αρνητικά. Εμένα προσωπικά κατάφερε να με κάνει να θέλω συνεχώς να βλέπω τι ακολουθεί, έως ότου φτάσω στην κατάληξή του, που, αν και όχι 100% πρωτότυπη, του έδωσε κάποιες επιπλέον μονάδες στη συνείδησή μου.

Τελικά μετάνιωσα που δεν είχα ασχοληθεί μαζί του προ τριετίας και ήρθα να συμφωνήσω απόλυτα με τη γνώμη δύο φίλων μου –και παλαιών καραβανών του χώρου- που εμπιστεύομαι απόλυτα την άποψή τους, που έλεγε ότι πρόκειται για ένα αρκετά παραγνωρισμένο και αδικημένο παιχνίδι του πρόσφατου παρελθόντος, καθώς οι βαθμολογίες που είχε λάβει ήταν, στην πλειοψηφία τους, υπέρ του δέοντος αυστηρές. Συν τοις άλλοις, η παρούσα επανέκδοση, που προφανέστατα απευθύνεται σε όσους δε το είχαν προμηθευτεί κατά το αρχικό λανσάρισμά του, πέτυχε το στόχο που είχαν θέσει οι άνθρωποι της Centauri Production: Nα με κάνει να περιμένω με πολύ θετική διάθεση το sequel που, αργά ή γρήγορα, θα μας έρθει. Για € 10 που προσφέρεται στο Steam, αποτελεί μία ωφέλιμη αγορά, ειδικά για τους λάτρεις των σκοτεινών ιστοριών και τους νεοεισερχόμενους στην κατηγορία παίκτες…

Pros

  • Συντηρεί συνεχώς κλίμα μυστηρίου
  • Απρόσμενο φινάλε
  • Πολύ πετυχημένοι τρίτοι χαρακτήρες
  • Ποικιλία τοποθεσιών
  • Εναλλακτικά endings

Cons

  • Δε μπορούσε να είναι στοιχειωδώς πιο δύσκολο;
  • To voice acting της Lara είναι λίγο “άχαρο”
  • Σχεδόν ανύπαρκτο lip synchronization
  • Απούσα εκφραστικότητα των προσώπων των διαφόρων χαρακτήρων
  • Ως enhanced edition, ουσιαστικά δεν προσφέρει κάτι νέο

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 78%

78%

Μάνος Καρκαλέμης

Ο Μάνος δε μπορεί παρά να νιώθει ευτυχής που ασχολήθηκε ενεργά με την gaming αρθρογραφία στα χρόνια 2009-2017, οπότε και του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει reviews για κάποια adventure games-διαμάντια, όπως "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

3 Comments

  1. το επαιξα πρν κανα δυο χρονια. μια χαρα μου φανηκε. ενταξει, οι γριφοι δεν ηταν κατι το μεγαλοφυες, αλλά για μενα ειχε μικρη σημασια αυτο. οπως λεει κι ο μανος, η ιστορια ειναι πολυ ενδιαφερουσα και με τραβηξε το θεμα με τους πινακες, το μουσειο κλπ. τα γραφικα συνολικα ηταν με δυο λεξεις ομορφα και λειτουργικα ακομα και χωρις enhanced edition. πολυ μου αρεσαν τα γραφικα κι η ατμοσφαιρα στο φινλανδικο μοναστηρι. επισης να πω οτι το παιχνιδι βαζει και καποια φιλοσοφικα ερωτηματα – θεματα περι θρησκειας, καλου – κακου κλπ. μη φανταστειτε τιποτα επιστημονικες διατριβες, απλα σε καποιους διαλογους λεγονται ενδιαφεροντα πραγματα.
    πολυ χαρηκα που μαθαινω οτι ερχεται 2ο μερος, γιατι η αληθεια ειναι οτι το τελος δε με ικανοποιησε κι αφηνει διαφορα θεματα αναπαντητα. τα εναλλακτικα εντινγκς, 2-3 δηλαδη που τα εψαξα μονος μου, ελαχιστα πραγματα αλλαζουν. δεν τα ειδα ολα ομως.. για 10 ευρω ειναι μια χαρα αγορα για τους αντβεντσουράδες.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL