REVIEWS

TESLA EFFECT

16 χρόνια, όπως και να το κάνουμε, δεν είναι μικρή περίοδος. Αντιθέτως, είναι ένα πολύ μεγάλο διάστημα και σε μία συνεχώς αναπτυσσόμενη και εξελισσόμενη βιομηχανία, όπως είναι αυτή των video games, φαντάζει ακόμη μεγαλύτερο. Τόσα ήταν τα χρόνια που χρειάστηκε να περάσουν, προκειμένου να δούμε για μία ακόμη φορά τον Chris Jones να υποδύεται τον ιδιωτικό ντετέκτιβ του –όχι και τόσο μακρινού- μέλλοντος, την πολύ ιδιαίτερη και χαρακτηριστική φιγούρα που ακούει στο όνομα Tex Murphy.

Προτού προχωρήσω στην παρουσίαση του έκτου αυτού μέρους της σειράς, οφείλω να προβώ σε τρεις απαραίτητες, κατά τη γνώμη μου, διευκρινίσεις: Η πρώτη έχει να κάνει με τ’ ότι δεν υπήρξα ποτέ φανατικός οπαδός της εν λόγω σειράς adventure games. Λίγο η first-person οπτική και λίγο ο μελλοντολογικός και cyberpunk χαρακτήρας τους, που δεν είναι το πλέον αγαπημένο μου setting σε παιχνίδι, συνέβαλαν στο να μην κατέχουν υψηλή θέση στη λίστα προτιμήσεών μου. Δεύτερον, δεν ανήκω σε καμία περίπτωση σ’ εκείνους που με το που ακούνε ή διαβάζουν τις λέξεις Full Motion Video, βγάζουν φλύκταινες. Δε συμμερίζομαι και δε μπορώ να κατανοήσω την απέχθεια που φανερώνουν πολλοί, που σπεύδουν να βαφτίσουν συλλήβδην αποτυχημένα και… μιαρά όλα τα παιχνίδια που χρησιμοποίησαν την τεχνική αυτή.

Δεν ισχυρίστηκα ποτέ, ούτε και θα το κάνω τώρα, ότι η συγκεκριμένη “μόδα” μας έδωσε τα καλύτερους εκπροσώπους όλων των εποχών στο είδος των παιχνιδιών περιπέτειας, έστω κι αν τα “Gabriel Knight 2: The Beast Within” και “The Pandora Directive” φιγουράρουν σε όλες τις σχετικές λίστες που κατά καιρούς κάνουν την εμφάνισή τους (παρεμπιπτόντως, το πρώτο έχει θέση και στη δική μου). Θεωρώ όμως ότι τα FMV games έχουν κι αυτά τη θέση τους μεταξύ όλων των άλλων genres, πόσω μάλλον όταν η gaming κοινότητα έσπευσε με τόση θέρμη ν’ αγκαλιάσει τα “Choice and Consequence” παιχνίδια της Telltale, αφήνοντας πίσω τις εντονότατες ενστάσεις που σε μία άλλη χρονική περίοδο εκδηλώθηκαν αναφορικά με τον interactive movie χαρακτήρα των video games.

Tesla Effect Snap1Είπαμε, αυθεντικό Tex Murphy

Τέλος, θεωρώ (κι αυτό θα προσπαθήσω να κάνω κι ο ίδιος) ότι το “Tesla Effect” πρέπει να κριθεί πάνω σε τρεις βασικούς άξονες: Την παρουσία του ως ένα σύγχρονο adventure game του 2014, αλλά κι ως sequel ενός πολύ γνωστού και αγαπημένου, από πολλούς, franchise. Ειδικά όσον αφορά στη δεύτερη ιδιότητά του, είναι πολύ βασικό να αξιολογήσουμε αν καταφέρνει να σταθεί ως άξιος συνεχιστής της κληρονομιάς που του έχουν παραδώσει οι παλαιότεροι τίτλοι της Access Software. Το τρίτο κριτήριο έχει να κάνει με την –πιθανώς κακή- προσωπική μου συνήθεια να εκφέρω άποψη σχετικά με το αν αξιοποιήθηκαν σωστά τα χρήματα που συγκέντρωσε μέσω Kickstarter ένα παιχνίδι. Και μια και το “Tesla Effect” αποτελεί ένα ακόμη παιδί του crowd-funding, με $ 598.000 να είναι το ποσό που είχαν στα χέρια τους οι ιθύνοντες της Big Finish Games, αναμφίβολα έχει τη δική του αξία να δούμε αν τα χρήματα αυτά επενδύθηκαν ορθά.   

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΠΟΥΣΙΑ       

Ένα από τα πρώτα ζητήματα που καλέστηκε να αντιμετωπίσει και να καλύψει το σενάριο του παιχνιδιού, είναι η διαφορετική εμφάνιση που μοιραία έχει σήμερα ο Chris Jones σε σχέση μ’ εκείνη που είχε προ δεκαπέντε και πλέον ετών. Η λύση ακούει στη λέξη αμνησία. Σύμφωνα με την υπόθεση του “Tesla Effect” λοιπόν, βρισκόμαστε στο San Francisco του 2050, οπότε και ο ήρωάς μας συνέρχεται στο γραφείο του, με μία μεγάλη πληγή στο κεφάλι και με την τελευταία σκηνή από την οποία θυμάται αμυδρά κάτι να περιλαμβάνει φωνές, αλλά και πυροβολισμούς. Η περιπλάνησή του στην Chandler Avenue και η συνάντησή του με γνώριμες φυσιογνωμίες σαν τον Archie Ellis, τον Rook Garner και τον Louie Lamintz σύντομα θα τον κάνουν να συνειδητοποιήσει ότι δε θυμάται απολύτως τίποτα από τα τελευταία επτά χρόνια της ζωής του, στα οποία, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των παραπάνω -και όχι μόνο- προσώπων, φερόταν σαν μία τελείως διαφορετική προσωπικότητα από εκείνη που γνώριζαν. Ακόμη χειρότερα, ο Tex δε μπορεί να θυμηθεί, ούτε και δείχνει κάποιος να γνωρίζει και να μπορεί να τον πληροφορήσει, τι απέγινε η ερωμένη του, Chelsee Bando. Το τελευταίο που θυμάται από εκείνη είναι να τον συνοδεύει στο εστιατόριο Golden Pagoda κι από ‘κει και πέρα επικρατεί πλήρες κενό στο μνημονικό του. Είναι προφανές ότι κάποιος έχει εσκεμμένα προξενήσει βλάβη στη μνήμη του και ο ντετέκτιβ καλείται να βρει ποιος είναι αυτός και για ποιο λόγο προέβη σε μία τέτοια πράξη. Οι απαντήσεις που ψάχνει ο ιδιόρρυθμος πρωταγωνιστής μας θα τον οδηγήσουν σε επαφή με μία μυστική οργάνωση, σε μελέτη για το περιεχόμενο των ερευνών και των πειραμάτων του φυσικού Nicola Tesla προ 100+ ετών, αλλά και στην αποκάλυψη γεγονότων που δε θα πίστευε ποτέ ότι ισχύουν.

Tesla Effect Snap2To 2050 υπάρχουν και τσιγάρα που… μιλάνε

Από τα παραπάνω που διαβάσατε, δύο πράγματα είναι προφανή: Πρώτον ότι ο Aaron Conners, σεναριογράφος της σειράς, θεωρεί ότι ο Chris Jones είναι σε θέση να κρύβει την ηλικία του, διαφορετικά δε θα περιοριζόταν στα επτά χρόνια αμνησίας, αλλά θα έβαζε κάτι παραπάνω! Το δεύτερο, για να μιλάμε και σοβαρά αλλά και ουσιαστικά, έχει να κάνει με τη σχέση του υποψήφιου αγοραστή με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς. Χωρίς να είναι απολύτως απαραίτητο να έχει ασχοληθεί μαζί τους, θα νιώσει πολύ πιο οικεία με το “Tesla Effect” αν το έχει πράξει. Διαφορετικά πώς να συναισθανθεί την αγωνία του Tex να πληροφορηθεί για την τύχη της Chelsee, ή να χαμογελάσει, με έντονο το αίσθημα της νοσταλγίας, βλέποντας videos από προηγούμενες περιπέτειες, κάθε φορά που ο πρωταγωνιστής έρχεται σε επαφή με ένα αντικείμενο που του θυμίζει κάτι από εκείνες; Οπωσδήποτε δε μπορούμε να κατηγορήσουμε τους δημιουργούς για το ξεκάθαρο κλείσιμο του ματιού στους φανατικούς φίλους της σειράς, που ήταν άλλωστε και εκείνοι που πρώτοι σπεύσανε να στηρίξουν το νέο αυτό εγχείρημα στο Kickstarter. Από την άλλη όμως, με δεδομένο ότι το “Tesla Effect” στον τομέα του σεναρίου ακολουθεί τη συνταγή των Tex Murphy τίτλων, ήτοι ανακάτεμα πολλών πραγμάτων, μ’ αποτέλεσμα να πλατειάζει αρκετά και να καταλήγει σε συμπεράσματα που αφήνονται και στη δική μας κρίση, είναι πιθανό να κάνει αρκετούς να ψάχνονται, αφού ούτε το background θα είναι σε θέση να κατανοήσουν επαρκώς, ούτε και το φούσκωμα της υπόθεσης θα τους βοηθήσει να πάρουν απαντήσεις σε όλα όσα βλέπουν να συμβαίνουν, ή να υπονοούνται.

Ακόμη περισσότερο, ακριβώς επειδή το “Tesla Effect” επιστρέφει στα μονοπάτια του “The Pandora Directive”, προσφέροντας εναλλακτικά paths και πέντε διαφορετικά endings, ανάλογα με τις αποφάσεις που παίρνουμε, το σύνολο των ερμηνειών όσων θίγονται κι αναφέρονται κατά τη διάρκειά του, προϋποθέτει επανάληψη της ενασχόλησης μαζί του. Αυτό βέβαια μόνο κακό δεν είναι, αφού με το πέρας του πρώτου playthrough, ο παίκτης θα είναι σε θέση να ολοκληρώσει την περιπέτεια σε πολύ λιγότερες ώρες από εκείνες που αρχικά θα χρειαστεί και οι οποίες μόνο λίγες δε θα είναι. Ενδεικτικά, χρειάστηκα περί τις 22 (!) μέχρι να φτάσω στο φινάλε, θα εξηγήσω όμως στη συνέχεια γιατί έφτασα σε τέτοιο αριθμό.

Tesla Effect Snap3Κλασσική συνταγή: Όπλο, δερμάτινο και γοητεία

ΜΕ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΕΝΟΣ FMV GAME

Από τεχνικής άποψης, το παιχνίδι δημιουργεί εκ διαμέτρου αντίθετα συναισθήματα όσον αφορά στον τομέα της εμφάνισης. Ενώ τα video sequences είναι τραβηγμένα σε 2K ανάλυση –εξ’ ου και ο τίτλος “ζυγίζει” 14GB, με αρκετό περιεχόμενο μάλιστα να έχει κοπεί, ειδάλλως θα έφτανε περίπου στα διπλάσια (!)-, τα textures που ντύνουν τις διάφορες τοποθεσίες που επισκεπτόμαστε είναι πολύ χαμηλής ποιότητας. Κι αν στις πρώτες τέσσερις-πέντε μέρες από τις δώδεκα που συνολικά συνθέτουν τη δράση του, η αντίθεση δεν είναι τόσο εμφανής, προς το τέλος το φαινόμενο γίνεται πολύ πιο ορατό. Δίχως υπερβολή, αν κάποιος βλέποντας το “Tesla Effect” πληροφορούταν ότι αποτελεί παιχνίδι του 2006-2007 κι όχι του 2014, θα μπορούσε άνετα να το πιστέψει. Το μόνο που μαρτυρά τον σύγχρονο χαρακτήρα του είναι τα πολύ υψηλής ανάλυσης videos, τα οποία μάλιστα είναι και πολύ καλά σκηνοθετημένα για video game. Κι αν προσωπικά δε στέκομαι ιδιαίτερα σε ένα τέτοιο ζήτημα, κατανοώντας κιόλας ότι τα διαθέσιμα χρήματα μίας ανεξάρτητης εταιρείας, που συστάθηκε ακριβώς για να φτιάξει το εν λόγω παιχνίδι, πιθανώς δεν επαρκούσαν για κάτι περισσότερο, δε μπορώ να είμαι καθόλου σίγουρος ότι την ίδια επιείκεια θα δείξει κι όποιος διαθέσει τα € 20 που απαιτούνται για την απόκτησή του. Σε κάθε περίπτωση, όφειλα να κάνω τη συγκεκριμένη παρατήρηση, παραθέτοντας την ίδια στιγμή και screenshots που μαρτυρούν του λόγου το αληθές.        

Εκτός της σκηνοθεσίας, ένας άλλος τομέας που φανερώνει μεράκι, είναι εκείνος της μουσικής υπόκρουσης, αλλά και της ηθοποιίας από μέρους των προσώπων που επιλέχθηκαν για να επαναλάβουν, ή να ενσαρκώσουν για πρώτη φορά, τον ρόλο που τους ανατέθηκε. Τα jazz κομμάτια που συνοδεύουν την περιπλάνησή μας στην Chander Avenue και στις περισσότερες από τις τοποθεσίες που επισκεπτόμαστε στη συνέχεια, συνθέτουν ένα πολύ ταιριαστό ηχητικό περιτύλιγμα, ανάλογο εκείνων που θυμόμαστε από τις προηγούμενες συναντήσεις μας με τον Tex. Οι ερμηνείες κινούνται σε ικανοποιητικό επίπεδο –εδώ δε πρόκειται μονάχα για voice acting, αλλά για συνολικότερη φυσική παρουσία-, πάντα μιλώντας για οποιονδήποτε άλλο χαρακτήρα πλην του Tex. Κι αυτό διότι φτάνοντας στον ίδιο τον Chris Jones, προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι δίνει τον καλύτερό του εαυτό σε σχέση με κάθε άλλο παιχνίδι της σειράς. Δε ξέρω αν τον βοηθά το σημερινό παρουσιαστικό του, που ταιριάζει γάντι –και ακόμη καλύτερα σε σχέση με το παρελθόν- στον ντετέκτιβ που υποδύεται, ή η όρεξή που είχε να επαναλάβει τον ρόλο που τον καθιέρωσε ως μία άκρως cult φιγούρα στους κύκλους των  gamers, γεγονός πάντως είναι ότι το απόλαυσε πραγματικά και αυτό φαίνεται σε κάθε σκηνή που συμμετέχει και σε κάθε φράση που ξεστομίζει. Είναι ο αδιαμφισβήτητος νικητής της διπλής επιστροφής, δικής του και του Conners, καθώς, όπως προείπα, ο δεύτερος στον τομέα του σεναρίου τελικώς πιάνει πολλά ζητήματα και καταλήγει σε ολίγον “θολά” συμπεράσματα.

Tesla Effect Snap4Αυτό πάει να πει πληθωρική “γυναίκα”!

Αν αυτή η εντύπωσή μου οφείλεται στ’ ότι μέχρι την ώρα που γραφόταν το παρόν κείμενο δεν είχα την ευχέρεια πραγματοποίησης δεύτερου και τρίτου playthrough, προκειμένου να ακολουθήσω άλλα μονοπάτια σε σχέση με το «The Petrified Forest» που οδηγήθηκα κατόπιν των επιλογών που έκανα σε διαλόγους και ενέργειες του πρωταγωνιστή, αυτό μένει να το διαπιστώσω στο μέλλον και να επανέλθω σε πιθανό επόμενο κείμενο. Απ’ όσα διάβασα σε διάφορα sites πάντως, αυτή είναι η γενικότερη εντύπωση που επικρατεί και καθιστά αναγκαία την παρακολούθηση περισσοτέρων του ενός από τα πέντε διαθέσιμα φινάλε. Ενδεικτικά θα αναφέρω ότι την Chelsee δε τη συνάντησα ούτε λεπτό στο συγκεκριμένο path, κατά το οποίο ο Tex δεν υποκύπτει στον πειρασμό κανενός εκ των υπολοίπων δύο θηλυκών που τον πολιορκούν.          

Φτάνοντας στο θέμα του χειρισμού και του gameplay συνολικότερα, επίσης υφίσταται μία ένσταση από μεριάς μου, που αφορά στις επιλογές των δημιουργών αναφορικά με τα αντικείμενα που συλλέγουμε. Προτού φτάσω εκεί όμως, πρέπει να υπογραμμίσω τα θετικά γνωρίσματα, που δεν είναι λίγα. Τα αντικείμενα που αποθηκεύονται στο inventory μπορούν να συνδυαστούν μεταξύ τους, αφού πρώτα τα εξετάσουμε, ώστε να συγκεντρώνουμε βαθμούς, χρήσιμους για την αποτίμηση της ικανότητάς μας ως ντετέκτιβ, κατά το φινάλε της περιπέτειας. Για να τα χρησιμοποιήσουμε κάπου, πρέπει να κλικάρουμε αρχικά επί του αντικειμένου που βρίσκεται επί της οθόνης και στη συνέχεια να επιλέξουμε εκείνο που επιθυμούμε από το inventory μας. Διαθέσιμοι είναι κι ένας φακός, αλλά και ένας χάρτης των περιοχών που ξεκλειδώνουμε, που καθιστά γρηγορότερη τη μετακίνησή μας σε αυτές. Το PDA μέσω του οποίου πραγματοποιούμε τις παραπάνω ενέργειες διαθέτει φωνή, έχοντας το ρόλο βοηθού του Tex. Δεν είναι λίγες οι φορές που μας πληροφορεί για το τι πρέπει να κάνουμε στη συνέχεια, ενώ δε λείπουν φυσικά και ο σαρκασμός, αλλά και το χιούμορ, σε όσα αναφέρει. Η κίνηση πραγματοποιείται με συνδυασμό mouse και πληκτρολογίου, όπως ακριβώς σε ένα first person shooting game, με το shift button να επιταχύνει το βάδισμά μας.

Tesla Effect Snap6Η θέα από τον Coit tower δεν είναι καθόλου κακή

Αν επιλέξουμε να παίξουμε σε Gamer κι όχι σε Casual mode (τι σόι adventurάδες είμαστε;), τα διάφορα αντικείμενα που καλούμαστε να βρούμε δε τονίζονται, ούτε και υπάρχει διαθέσιμος κάποιος hotspot indicator, για να διευκολύνει το έργο μας. Σε συνδυασμό όμως με το πολύ μικρό μέγεθος ορισμένων εξ’ αυτών, η εύρεσή τους αποδεικνύεται πραγματικός πονοκέφαλος σε ορισμένες περιπτώσεις κι εκεί έγκειται η ένστασή μου. Από τις 22 ώρες που χρειάστηκα για να ολοκληρώσω το παιχνίδι, ξόδεψα τουλάχιστον 3-4 γι’ αυτό το σκοπό, κάτι που δε σας κρύβω ότι με ενόχλησε αρκετά. Σημειώστε επίσης ότι στα puzzles που καλούμαστε να λύσουμε, με δεξί κλικ του mouse εμφανίζουμε το menu του PDA που μας παρέχει πληροφορίες για το κάθε φορά ζητούμενο. Τέλος, εκτός της δυσκολίας εντοπισμού αντικειμένων, αρνητικά μπορεί να αξιολογηθεί και η απουσία ενός μετρητή, που να εμφανίζει τους βαθμούς που συγκεντρώνουμε. Λεπτομέρεια θα πει κανείς, αλλά σε έναν τίτλο που δε κρύβει τις retro καταβολές του, θα είχε νόημα η ύπαρξη ενός τέτοιου. Bonus χαρακτηριστικό, ειδικά για όσους είναι εθισμένοι στα achievements, που εδώ απουσιάζουν, αποτελεί η συλλογή τευχών κόμικ που βρίσκουμε διάσπαρτα και τεχνηέντως τοποθετημένα σε “πονηρά” σημεία και τα οποία αποθηκεύονται στο υπνοδωμάτιο του Tex. Δεν έχω τέτοιες… ανησυχίες, οπότε δε με απασχόλησε η απουσία τριών τευχών κατά την ολοκλήρωση της περιπέτειας.

ΔΙΠΛΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ

Όσοι αρέσκονται στα adventure games με αμιγώς inventory-based γρίφους, στο “Tesla Effect” μάλλον δε θα βρουν αυτό που επιζητούν. Πέραν τούτων, που δεν είναι λίγοι, μεγάλο μερίδιο καταλαμβάνουν και τα διάφορα ειδών puzzles. Slider, mechanic, logical, μία παραλλαγή ενός κλασσικού σκακιστικού γρίφου και η εύρεση κωδικών για άνοιγμα χρηματοκιβωτίων δίνουν το παρόν, αφήνοντας όμως χώρο για συνδυασμό και χρήση αντικειμένων επί κάποιων άλλων. Ακριβώς πριν το τέλος εμφανίζεται κι ένας γρίφος με χρονικό περιορισμό, που είναι σε θέση να σας εκνευρίσει, καθώς η διαθέσιμη διάρκεια ολοκλήρωσής του δεν είναι μεγάλη. Η δράση προωθείται και μέσω διαλόγων, οπότε η λογική που συνολικότερα διέπει το παιχνίδι είναι η εξής: Κατά τις πρώτες τέσσερις ημέρες, κάθε φορά που ολοκληρώνουμε μία πράξη, σπεύδουμε να μιλήσουμε με κάθε διαθέσιμο χαρακτήρα, ώστε να αποσπάσουμε πληροφορίες που είναι απαραίτητες για τη συνέχεια. Από την πέμπτη ημέρα κι έπειτα, τα βήματά μας είναι πολύ πιο ξεκάθαρα και συγκεκριμένα, καθώς περιορίζονται οι τοποθεσίες που κινούμαστε. Εξαίρεση αποτελούν οι εγκαταστήσεις της Tesla Society, που καταλαμβάνουν μία ιδιαίτερα μεγάλη έκταση, καλώντας μας να επισκεφτούμε πάμπολλα δωμάτια, ανακαλύπτοντας την ίδια στιγμή τη μέθοδο πρόσβασης σε όσα είναι κλειδωμένα.     

Tesla Effect Snap7Μεγάλα τα μυστικά που κρύβουν τα πειράματα του Tesla

Όπως προαναφέρθηκε, η δράση απλώνεται σε δώδεκα ημέρες, χωρίς αυτές να έχουν ίδια διάρκεια. Χαρακτηριστικό είναι ότι η 5η και η 7η ημέρα διαθέτουν πλούσιο αριθμό γρίφων, την ίδια στιγμή που άλλες, όπως η 10η και η 11η, ολοκληρώνονται με μόλις μία-δύο ενέργειες από μεριάς μας. Βρήκα πολύ ενδιαφέρον το κομμάτι στον ναό του Sesen, έστω κι αν οι γρίφοι του υπήρξαν υπέρ του δέοντος εύκολοι, την ίδια στιγμή που η σημασία της επιτυχούς επίλυσή τους από μεριάς του Tex φαντάζει ιδιαίτερα μεγάλη. Η ευκολία τους όμως δυστυχώς δε περιορίζεται στο Sesen, αλλά χαρακτηρίζει ολόκληρο το “Tesla Effect”, κάτι που με οδήγησε στο εξής δυσάρεστο συμπέρασμα: Αν ακόμη κι ένα adventure game σαν αυτό φαντάζει πολύ εύκολο σε σχέση με τους προκατόχους του και δε τολμά να θέσει μία πραγματική πρόκληση στον παίκτη, μάλλον πρέπει να πάρουμε απόφαση ότι αυτό είναι το επίπεδο δυσκολίας των σύγχρονων εκπροσώπων της κατηγορίας. Κι αν οι 22 ώρες που ασχολήθηκα με τη νέα περιπέτεια του Tex φαντάζουν –και είναι- πολλές, μεγάλο μέρος αυτών ξοδεύτηκε στην αναζήτηση αντικειμένων, την παρακολούθηση video και την πραγματοποίηση διαλόγων. Θεωρώ ότι άνετα μπορεί κάποιος να φτάσει στο φινάλε μέσα σε 15-16 ώρες, διάστημα που και πάλι βέβαια κρίνεται άκρως ικανοποιητικό.

Η μίξη του puzzle στοιχείου με τις inventory-based ενέργειες με βρίσκει σύμφωνο, καθώς καθιστά το παιχνίδι ευχάριστη εμπειρία για τους θιασώτες έκαστης κατηγορίας. Σε συνδυασμό με τον γενικότερα αέρα που αποπνέει η περιπέτεια, με χαρακτηριστική την πρόθεση να μείνει πιστή στις ρίζες της, καταφέρνοντάς το με επιτυχία, μαρτυρά προσεκτικό σχεδιασμό από μέρους των δημιουργών, διάθεση να αξιοποιήσουν τους οικονομικούς πόρους που διέθεταν και όρεξη να μας δώσουν μία άξια συνέχεια των προηγούμενων τίτλων. Τώρα αν όλα αυτά που αναφέρω καθίστανται ξεκάθαρα σε κάποιον που δε γνωρίζει τι εστί Tex Murphy, ομολογώ ότι δε μπορώ να το πω με βεβαιότητα.      

Tesla Effect Snap8Αυτή είναι μια μεταλλαγμένη αράχνη του μέλλοντος

Προτού ολοκληρωθεί το παρόν review, δε πρέπει να παραλείψω να αναφέρω το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετώπισα στη 10η ημέρα κι είναι αυτό που περιγράφεται εδώ. Ό,τι κι αν δοκίμασα (κατέβασμα ανάλυσης, φόρτωμα πρότερης θέσης, επιλογή “Play” αντί για “Load”, τρέξιμο σε windowed mode) δεν επέφερε αποτέλεσμα, το crashάρισμα στο desktop ήταν επαναλαμβανόμενο και τη λύση τελικά έδωσε η εγκατάσταση σε δεύτερο PC (σ.σ.: με Win XP, nVidia 8600GT, 2GB RAM)! Μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί επίσημη απάντηση σχετικά με το τι ακριβώς προξενεί το πρόβλημα, ελπίζω όμως να διορθωθεί σε επόμενο update.*

ΑΞΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Με τα όποια ελαττώματα και μειονεκτήματα μπορεί να έχει, το παιχνίδι της Big Finish Games και της Atlus τελικά επιτελεί άρτια τον σκοπό του: Επαναφέρει έναν αγαπημένο ήρωα που έλειψε για μιάμιση δεκαετία από την gaming ζωή μας, ξεχειλίζει από συναίσθημα και μεράκι από μεριάς των δημιουργών, αξιοποιεί άριστα τα χρήματα που συγκέντρωσε από την καμπάνια του, προσφέρει ικανοποιητικότατη διάρκεια, προκαλώντας μας να το παίξουμε ξανά και ξανά προκειμένου να λάβουμε όσο το δυνατόν περισσότερες απαντήσεις και τιμά τους fans της σειράς, που υπομονετικά περίμεναν την επόμενη περιπέτεια του Tex. Όσο για τους υπόλοιπους, τους δίνει την καλύτερη αφορμή να δουν, έστω και τώρα, την τριλογία “Under a Killing Moon”-“The Pandora Directive”-“Tex Murphy Overseer” (τα πρώτα δύο μέρη παραείναι γερασμένα πλέον για να τους συγκινήσουν).

Tesla Effect Snap9Θυμηθείτε, αυτός ο γρίφος θέλει χαρτί και στυλό

Οι όποιες οπτικές υστερήσεις, το χαμηλό επίπεδο δυσκολίας και οι υπόλοιπες μικροατέλειες του δεν είναι σε θέση να αμαυρώσουν τη συνολικά θετική εικόνα ενός τίτλου που πιθανώς επέστρεψε για τα καλά, καθώς κανείς δε μπορεί να αποκλείσει με βεβαιότητα τον ερχομό ενός έβδομου Tex Murphy adventure στο εγγύς ή απώτερο μέλλον…

Manos System


* Update (13/06/2014): Κατόπιν κυκλοφορίας update που φέρνει το παιχνίδι στην 1.3 έκδοσή του, το πρόβλημα με το crashάρισμα στο desktop στη δέκατη ημέρα, αποτελεί παρελθόν.

Pros

  • Γνήσιο Tex Murphy game, πιστό στο ύφος των προκατόχων του
  • Ερμηνείες ηθοποιών, προεξέχοντος του Jones
  • Μίξη inventory-based γρίφων και διαφόρων ειδών puzzles
  • Πολλαπλά paths και endings, στα πρότυπα του “The Pandora Directive”
  • Αναμφίβολα η πιο άρτια και “τίμια” αξιοποίηση χρημάτων που έχουν συγκεντρωθεί μέσω Kickstarter καμπάνιας μέχρι σήμερα
  •  Videos 2Κ ανάλυσης…

Cons

  • … αλλά textures που δεν ακολουθούν ούτε κατά διάνοια σε ποιότητα
  • Σε αντίθεση με το “The Pandora Directive”, έκαστο φινάλε αδυνατεί, σε κάποιο βαθμό, να σταθεί από μόνο του
  • Ο εντοπισμός ορισμένων αντικειμένων στο χώρο μπορεί να αποδειχθεί μεγάλος μπελάς
  • Ίσως δε καταφέρει να “μιλήσει” στην καρδιά όσων δεν έχουν ασχοληθεί με παιχνίδι της σειράς κατά το παρελθόν

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 83%

83%

Μάνος Καρκαλέμης

Ο Μάνος δε μπορεί παρά να νιώθει ευτυχής που ασχολήθηκε ενεργά με την gaming αρθρογραφία στα χρόνια 2009-2017, οπότε και του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει reviews για κάποια adventure games-διαμάντια, όπως "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

14 Comments

  1. Αν είναι σαν τα παλιά Τεξ Μέρφι, εξυπακούεται το walkthrough ανά χείρας, εκτός κι αν είσαι μέγας φαν των φρικτών full screen puzzles κάθε τύπου (slider/mechanic/και γενικά όχι “αντβεντσουρίστικοι” γρίφοι, αλλά σπαζοκεφαλιές λογικής) με τα οποία ανέκαθεν αρνούμουν να ασχοληθώ (μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού οι φορές που έκατσα να λύσω μόνος τέτοιου είδος γρίφους. Αν και γενικά δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολοι, με εκνευρίζει αφάνταστα η νοοτροπία τους, η οποία σε ξενερώνει εντελώς και καταστρέφει την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού, καθώς μπορεί τη μια στιγμή να είσαι βυθισμένος σε έναν ατμοσφαιρικό διάλογο ή την έρευνα μιας σκηνής εγκλήματος και μετά να παίζεις Inverted Towers of Hanoi σαν σπαστικό, βλαστημώντας την ώρα και την στιγμή που διάλεξες ν’ ασχοληθείς με τον τίτλο. )

    Σαν συνολική εμπειρία, φυσικά αξίζει με τα τσαρούχια, αλλά θεωρώ πολύ σημαντικό το να έχεις ασχοληθεί με την τριλογιία UAKM-TPD-Overseer πριν δεις το Tesla Effect.

  2. Το κακό είναι ότι, ενώ είχα παίξει τα Under a Killing Moon και Pandora Directive (το Overseer μου διέφυγε), δεν τα θυμάμαι σχεδόν καθόλου. Δεν ξέρω αν θα ασχοληθώ ποτέ με το Tesla Effect, αλλά χάρηκα που και το νέο παιχνίδι της σειράς κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα.

  3. Δε το περίμενα αυτό, εννοώ να στεκεται τοσο καλά με FMV σήμερα. Θα μουπείςτωρα που εχεις >HD δεν ήταν λογικό να μπορεις να στησεις πανεμορφα σκηνικά. Εντυπωσιακες screenshot.
    Ειμαι απο αυτους που σιχαινονταν τα FMV, χωρις προφανή λόγο καθοτι τελικά τα έπαιξα σχεδον όλα 😮 (κατι το σκηνικο,κατι η ηθοποιεία κατι η cult-ιλα που δεν ηταν ακομα cult (ξερετε το 94 με 14” “στρογγυλή”-που να εχεις επιπεδη, δεν ηταν καλτ ηταν αηδια).

    Θα ηθελα πολύ να το παίξω, μετά την αναγνωση του ριβιου. Το οποιο παρεπιπτοντως είναι όπως ο Μάνος συνηθίζει, αριστο για να καταλάβεις τι παίζει και τι λέει το παιχνίδι.

  4. το αρχισα χτες βραδυ.
    ΚΛΑΣΙΚΟ τεξ μερφι και νομιζω αυτο ειναι το νο 1 που ενδιαφερει καθε φαν της σειρας. δεν εχω παιξει πολυ, στη μερα 1 ειμαι, αλλα ολα ειναι εκει σα να μην περασε μια μερα: το αρκετα αμερικανικο, αλλα τις πιο πολλες φορες εξυπνο χιουμορ, ο σαρκασμος, οι καλτοαναφορες σε αλλα γκειμς και στην ιδια τη σειρα, και κυριως η φατσα του κρις που ρε παιδι μου σε παει πισω σε ωραια χρονια…

    εχει δικιο για τα γραφικα ο μανος. τα περιμενα καλυτερα (δειτε το σκρηνσοτ 1 του κειμενου π.χ., στην αρχη της σελιδας) αλλα παλι δε με χαλανε καθολου. μια χαρα τρεχει στο μηαχανημα μου εφταετιας. τα βιντεα πολυ ομορφα και ενσωματωνονται μια χαρα στο εκαστοτε σκηνικο, καμμια σχεση με τα παλιοτερα fmv. παρα το κραξιμο που εχει φαει η συγκεκριμενη τεχνοτροπία, για μενα μπορει να στηριξει ανετα ενα παιχνιδι, και ειδικα ενα adventure. γριφους γερους, “σημαντικους” δεν εχω συναντησει ακομα, αλλα το καινουριο ινβεντορυ ιντερφεις π.χ., η κινηση, τα περιβαλλοντα, η μουσικουλα, ολα φωναζουν 2 λεξεις: Μερακι και Συνεχεια (της τεξμερφικής ατμοσφαιρας).
    ελπιζω να μη θεωρηθει σποιλερ, αλλα ναι, συγκινηθηκα κομματακι εκει που στο ιντρο παει να προσγειωθει στην chandler avenue και βλεπει ενα ενα τα μαγαζια της γειτονιας του και το newsstand της τσελση.
    μπορει να ειναι “προσωπικο βιτσιο” και γεροντοταυτιση, αλλά ειχα πολυ καιρο να νιωσω το συναισθημα που νιωθω αυτη τη στιγμη: να μην βλεπω την ωρα να ερθει το βραδακι για να ξεκινησω τη βολτα στις back alleys της τσαντλερ αβενιου.
    οσοι ειστε ηδη φανς, επενδυστε αφοβα.

  5. Προσωπικά,όταν τρέχοντας το demo έπεσα πάνω σε slider puzzle, το έβγαλα από το σκληρό και δε νομίζω να το αγοράσω στο μέλλον. Πάντως χαίρομαι που ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες των γερόλυκων.:p Το review του Μάνου όπως πάντα απόλαυση.

  6. Όπως αναφέρω και στο τέλος του review, ανέβηκε update στο Steam σήμερα με το οποίο το παιχνίδι περνά στην 1.3 έκδοση και το πρόβλημα της 10ης ημέρας -που όλα δείχνουν ότι εμφανιζόταν στις 32-bit εκδόσεις των Win 7- δεν υφίσταται πλέον.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL