REVIEWS

LEGEND OF GRIMROCK II

Πριν πολλά χρόνια, στην καρδιά της εποχής που σήμερα αποκαλούμε ”retro”, πολύ πριν ο όρος RPG ομαδας συνδεθεί με τα Baldur’s Gate, στην αγορά κυριαρχούσε μια συγκεκριμένη σχολή dungeon crawlers, τα οποία είχαν εξελιχθεί απευθείας από τα πρωτόλεια roguelike δείγματα του είδους (πχ Wizardry). Τα παιχνίδια αυτά (που σήμερα αποκαλούμε Grid based από τον τρόπο κίνησης-περισσότερα παρακάτω) βγήκαν δυναμικά στο προσκήνιο στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν και έκανε την εμφάνισή του το θρυλικό, αυθεντικό The Bard’s Tale. Εκείνο, πατώντας στην μέχρι τότε CRPG παράδοση, καθιέρωσε την απεικόνιση πρώτου προσώπου σε ψευδοτρισδιάστατο περιβάλλον ως τη σταθερά της κατηγορίας. Πράγματι, από το σημείο αυτό κι έπειτα η αγορά πλημμύρισε με αντίστοιχα δείγματα όπως τα κλασικά Might & Magic. Τα πράγματα δεν έμειναν στάσιμα σε αυτήν τη μορφή και μόλις δύο χρόνια αργότερα έκανε την εμφάνισή του ακόμα ενα ιστορικό παιχνίδι, το Dungeon Master. Ακολουθώντας την ίδια συνταγή αλλά ενσωματώνοντας ανεπτυγμένο σύστημα μαχών σε πραγματικό χρόνο (στο TBT οι μάχες είναι στατικές και turn based) προκάλεσε με τη σειρά του αίσθηση και βρήκε με τη σειρά του άξιους συνεχιστές στο φουτουριστικό Captive αλλά και φυσικά στη σειρά των (blockbuster) Eye of the Beholder.

Μπορούμε να πούμε πως τα grid RPGs γύρω στις αρχές της δεκαετίας του ’90 εφτασαν στο απόγειο της δημοτικότητάς τους. Κάπου εκεί έκανε την εμφάνισή του το μυθικό σχεδόν Uitima Underworld, που με το πλήρως 3D περιβάλλον του προκάλεσε σεισμό. Ξαφνικά τα grid RPGs φάνταζαν απαρχαιωμένα και η αίγλη τους άρχισε να φθίνει. Η κατηγορία βέβαια μας χάρισε στα αμέσως επόμενα χρόνια μερικά ακόμη διαμάντια όπως τα (μάλλον ξεχασμένα σήμερα) Crystals of Arborea και Ishar 1-3 ( της αγαπημένης Silmarils) αλλά το νερό είχε μπει πια στο αυλάκι. Η εμφάνιση το 1994 του TES:Arena σήμανε και την οριστική εγκατάλειψη του grid gameplay- το πλήρες 3D είχε θριαμβεύσει.  

 02LOG2Ου να μου χαθείς με κοψοχόλιασες

Fast forward στο 2012 όπου και κάνει την εμφάνισή του το πρώτο Legend of Grimrock, μια indie προσπάθεια που ουσιαστικά νεκρανάστησε το grid dungeon στήσιμο υλοποιημένο όμως σε πραγματικό 3D περιβάλλον. Αυτό που δηλαδή έκαναν οι πρόγονοί του από ανάγκη (την κίνηση σε νοητά τετράγωνα δηλαδή) λόγω περιορισμών σε hardware, οι συντελεστές της φινλανδικής Almost Human (η ομάδα πίσω από το παιχνίδι) το κάνουν από επιλογή, ή αν θέλετε, άποψη. Το LoG όμως προκάλεσε αίσθση γιατί εκτός από ιδιότυπο ως σύλληψη ήταν και καλό παιχνίδι. Και φυσικά ο διάδοχός του χρησιμοποιεί την ίδια συνταγή.

Μέρος δεύτερο

Πλοκή με την στενή έννοια του όρου δεν υπάρχει στο παιχνίδι. Οι ήρωες μας (ένας με τέσσερις τον αριθμό), είναι φυλακισμένοι οι οποίοι ναυαγούν σε ένα αλλόκοτο όσο και αφιλόξενο νησί και προχωρούν αμέσως στην εξερεύνηση του. Κάποιος ή κάτι είναι εκεί, παρακολουθεί το κάθε βήμα τους από μακρυά και επικοινωνεί μαζί τους με σύντομα μηνύματα, γρίφους και θανατηφόρες παγίδες.

03LOG2Είναι φαγανός

Γρίφοι και παγίδες. Ναι, σε αντίθεση με τους προπάτορές του που διακρίνονταν για το ατελείωτο αιματοκύλισμα και το ανελέητο grinding, το LoG2 βάζει τις μάχες σε δεύτερο πλάνο και περνάει γρίφους και εξερεύνηση στο προσκήνιο. Ναι, η κλασική RPG puzzle γκάμα είναι εδώ σε απαρτία. Πλάκες πίεσης, μοχλοί, αινίγματα, καταπακτές, φωτιές, καρφιά, ακόντια, υποβρύχιες έρευνες, τηλεμεταφορείς, αέρια, δηλητήρια και άλλα πολλά κάνουν την εμφάνισή τους και απαιτούν από τον παίκτη να βρίσκεται σε εγρήγορση αλλά και οξύνοια για να προχωρήσει. Κατά τα άλλα όπως κάθε παραδοσιακό RPG που σέβεται τη φανέλα, το LoG2 έρχεται με μπόλικες κλάσεις, φυλές και επιλογές δημιουργίας χαρακτήρα οι οποίες και έχουν αντίκτυπο στο πως παίζεται το παιχνίδι και εξασφαλίζουν περισσότερα από ενα playthroughs. Hardcore πινελιές υπάρχουν άφθονες, από το σύστημα τροφής μέχρι την επιλογή για απενεργοποίηση της αυτόματης δημιουργίας χάρτη – η Αlmost Ηuman φροντίζει για όλους εσάς που επιμένετε στα τετράδια με τετραγωνάκια (πόσοι είστε;). Εγώ ευχαρίστησα αλλά δεν πήρα, κι ας εχω ακόμα φυλαγμένους τους χάρτες από τα TBT. Οι μάχες τώρα είναι και αυτές εντελώς παραδοσιακές. Τέσσερις ήρωες, δύο μπροστά και δύο πίσω μάχονται σε πραγματικό χρόνο. Ιδιαίτερη τακτική σκέψη δεν απαιτείται αλλά οπωσδήποτε ετοιμαστείτε για μπόλικα βήματα πίσω και πλάγια γιατί οι εχθροί είναι ιδιαιτέρως επιθετικοί και προγραμματισμένοι να επιδιώκουν την περικύκλωσή μας.

Ολα αυτά είναι γνωστά και πολύ επιθυμητά. Αισίως όμως φτάσαμε στο σημείο που πρέπει να μιλήσουμε για τον ”ελέφαντα του δωματίου”. Και αυτός δεν είναι άλλος από το Grid σύστημα κίνησης. Θα έχετε διαβάσει πολλές φορές σε αντίστοιχα άρθρα και reviews πως το τάδε game είναι ιδιότροπο, το δείνα δεν είναι για όλους για τον α ή β, πολλές φορές συζητήσιμο, λόγο. Ε λοιπόν στα Grimrock αυτή η συνθήκη ισχύει στον υπερθετικό βαθμό και ο λόγος είναι πολύ συγκεκριμένος. Τα παιχνίδια αυτά στον οπτικό τομέα είναι αρκετά σύγχρονα και το περιβάλλον τους πλήρως rendered. Είναι πολύ ευκολο (και συμβαίνει συχνότατα) οι νεότεροι και ανυποψίαστοι παίκτες, μόλις ολοκληρώσουν λχ το Skyrim, να τα αγοράσουν περιμένοντας την ίδια καθιερωμένη ρευστή 3D κινηση. Ούτε τα βίντεο ούτε φυσικά οι φωτογραφίες είναι ικανές να αναπαράγουν την Grid αίσθηση. Οπότε η τελική βαθμολογία που θα δείτε παρακάτω έρχεται με αυστηρή προειδοποίηση. Προτού αγοράσετε το παιχνίδι, οπωσδήποτε δοκιμάστε το έστω και για ένα λεπτό, ειδικά αν γεννηθήκατε από το 1990 και μετά.  

04LOG2

Τεχνικός Τομέας

Indie το παιχνίδι, ολιγομελής η ομάδα πίσω από αυτό, οπότε θα ήταν ανόητο να περιμένουμε αποτέλεσμα στην αιχμή της τεχνολογίας. Και όντως, το LoG2 δεν παίρνει μέρος στους Ολυμπιακούς των γραφικών. Χαρακτήρες και αντικείμενα είναι σπαρτιατικά σχεδιασμένα ενώ και το κατά τα άλλα καλοσχεδιασμένο περιβάλλον δεν διακρίνεται για την πιστότητά του ή την εκτενή χρωματική παλέτα του. Παρόλα αυτά το LoG2 δεν απογοητεύει – μάλιστα στα μέγιστα settings (screenshots) είναι ατμοσφαιρικό και ευχάριστο στο μάτι. Δυστυχώς η μηχανή του αποδεκνύεται σχετικά βαριά. Είδα το παιχνίδι σε δύο συστήματα. FX 8320 της AMD (στα 4.1GHz)/Radeon 7870LE και Intel i7 3770 (στοκ, έτρεχε το παιχνίδι στα 3.9GHz turbo)/Quadro K2000 (η δίδυμη αδερφή της GeForce GTX650).

05Log2

06Log2Τα νουμερα ειναι ενδεικτικά και όχι αμεσα συγκρίσιμα. Win 8.1/14.9 drivers για το AMD σύστημα, Win 7/340.66 drivers για το Intel/nvidia

Στις μέγιστες ρυθμίσεις και σε ανάλυση 1080p, η βασισμένη στον (μάλλον αδύναμο πια) GK107 πυρήνα κάρτα της nvidia ”πνίγηκε” αδυνατώντας να αποδώσει ικανοποιητικά. Kυμάνθηκε στα 17 με 28 fps, απόδοση που προβληματίζει καθώς προκαλεί υστέρηση στα χειριστήρια. Η οπωσδήποτε πολύ ισχυρότερη Radeon (με τον κομμένο Tahiti πυρήνα) τα πήγε σαφώς καλύτερα αποδίδοντας μεταξύ 40 και 120fps (αυτό είναι το ανώτατο όριο που υποστηρίζει το παιχνίδι). Κατεβάζοντας την ανάλυση στα 1024×768 και τα settings στα ελάχιστα δυνατά (πράγμα που αποφορτίζει εντελώς τις κάρτες γραφικών), και τα δύο συστήματα απέδωσαν φυσικά πολύ καλύτερα. Η αρνητική εκπληξη εδώ ήταν ότι και οι δύο επεξεργαστες είχαν ελάχιστο framerate κάτω από τα 60 (γύρω στα 55 και οι δύο). Με δεδομένο ότι πρόκειται για μονάδες με αρχιτεκτονικές μόλις μια γενιά πίσω από ό,τι πιο φρέσκο προσφέρουν και η Intel και η AMD και συνυπολογίζοντας ότι το παιχνίδι πρακτικά επωφελείται μόνο από έναν πυρήνα, εκτιμώ ότι η ελάχιστη προϋπόθεση για απροβλημάτιστο gameplay σε ικανή ανάλυση είναι η ύπαρξη επεξεργαστή το πολύ πενταετίας και κάρτας γραφικών τουλάχιστον 260Χ ή 750Τi. Θα ήθελα επίσης περισσότερες γραφικές επιλογές, γιατί όπως έχουν τα πράγματα οι επιλογές είναι περίπου δύο – το μέγιστο και το ελάχιστο.

Κλείνοντας

Η Almost Human με το πρώτο LoG πέτυχε τη χρυσή τομή. Δημιούργησε ενα παιχνίδι, φόρο τιμής στο βαθύ παρελθόν του είδους και ταυτόχρονα σύγχρονο, χωρίς τα κουσούρια που συνοδεύουν πολλές ρετρο παραγωγές. Το δεύτερο μέρος βαδίζει στα χνάρια του μπαμπά, διατηρώντας τον επιτυχημένο πυρήνα και επεκτείνοντάς τον προς όλες τις κατευθύνσεις. Είναι ανώτερο τεχνικά, προσφέρει βαθύτερο gameplay και διαθέτει πλουσιότερο κόσμο προς εξερεύνηση, ένα παιχνίδι πραγματικά σωστό με όλη τη σημασία της λέξης. Δυστυχώς όμως παρά την ποιότητά του δεν συστήνεται ανεπιφύλακτα. Αν δεν έχετε εμπειρία από αντίστοιχα δείγματα του είδους, οπωσδήποτε δοκιμάστε το προτού αγοράσετε.

Pros

  • Ποιοτική εκτέλεση παραδοσιακού gameplay σε σύγχρονο καλούπι.
  • Ατμόσφαιρα
  • Replayability
  • Προσιτή τιμή

Cons

  • Βαρύ,απαιτητικό σε επεξεργαστική ισχύ ενώ και τα διαθεσιμα γραφικά settings δεν είναι αρκετά.
  • Το grid σύστημα κίνησης θα ξενίσει τους νεότερους παίκτες.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 87%

87%

Βασίλης Ξερικός

Γεννημένος στην Αθήνα το 1979. Gamer εξ απαλών ονύχων, η πρώτη μου επαφή με το σπορ έγινε με έναν κλώνο του Pong σε προσχολική ηλικία.  Αν και πιστός χρήστης PC από to 1989 και την εποχή των XT έχουν περάσει από την κατοχή μου και διάφορες κονσόλες (Atari 2600, διάφορες Sega, σειρά των Playstation κλπ) ενώ η εισαγωγή μου στην gaming δημοσιογραφία έγινε μόλις το Γενάρη του 2012 και το PC Master. Παλαίμαχος των adventures, πλέον μοιράζω τον gaming χρόνο μου μεταξύ MMO, RPG (κάθε είδους) και Shooters. Email:  [email protected] Follow me: Facebook | Twitter | SteamID: Kuivamaa

12 Comments

  1. Θεωρώ πως θα ήταν άδικο αν έκοβες βαθμούς από το παιχνίδι, μόνο εξαιτίας της κίνησης. Το βασικότερο κομμάτι του είναι ακριβώς ο τρόπος κίνησης!
    Προσωπικά είχα παίξει κάποτε ένα demo από παρόμοιο παιχνίδι (γύρω στο 1996) για 10 λεπτά και το παράτησα. Δε μου έκανε κλικ για να το συνεχίσω. Μετά από αρκετή σκέψη και γενναία μείωση στην τιμή του Grimrock το αγόρασα και μπορώ να πω ότι το απόλαυσα. Σε αυτή τη φάση μπόρεσα να εκτιμίσω την ιδιαιτερότητά του. Αλλά νομίζω ότι είσαι υπέρ το δέοντος “τρομακτικός” όσον αφορά το χειρισμό του. Μετά την ανάγνωση της παρουσίασης, αν δεν είχα παίξει το πρώτο, σίγουρα δε θα αγόραζα ούτε το δεύτερο.

  2. Η αλήθεια είναι ότι για τους μη-δεινόσαυρους έχει εξαιρετικά ιδιαίτερο στυλ κίνησης. Οι παλιοί ξέρουν πολύ καλά τι να περιμένουν και αν το γουστάρουν. Για τους νέους θεωρώ ότι καλά κάνει και το τονίζει με το παραπάνω, μην το αγνοήσουν λέγοντας “grid, ok δεν έχω ιδέα τι είναι, πόσο χάλια μπορεί να είναι;” και μετά ζητάνε το κεφάλι του reviewer σε πιάτο.

    Btw, γκότι από τα λίγα φαίνεται. Λάτρεψα το πρώτο και δεν περιμένω να συμβεί κάτι λιγότερο με το 2.

  3. Έχοντας τερματίσει 3 (αν θυμάμαι καλά) φορές το πρώτο ανυπομονώ να παίξω και τη συνέχεια του. Από πρώτη άποψη φαίνεται ποιοτικότερο και μεγαλύτερο. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους. Ο χειρισμός νομίζω οτι δε θα προβληματίσει κανέναν (προσωπική άποψη). Φίλε Tsok βιντεάκι που βρήκα απο youtube…
    https://www.youtube.com/watch?v=b5Hr66FiBnQ

  4. Εξαιρετική ιστορική αναδρομή στην εισαγωγή και ωραία παρουσίαση! Ναι, καλά κάνεις και τονίζεις τις “παραξενιές” του είδους (grid based) για να ξέρουν οι νεότεροι gamers τι τους περιμένει, αλλά προσωπικά ενθαρύνω κάθε cRPG φαν να το δοκιμάσει και να του δώσει χρόνο, στην τελική είναι ωραίο να υπάρχει ποικιλία στο gameplay ανάμεσα στον κάθε τίτλο. Για μένα το LoG 2 είναι ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι, όχι γιατί είναι πολύ καλό και ευχάριστο (γούστα είναι αυτά) μόνο, αλλά γιατί εδραιώνει και εξελίσει αυτήν την ιδιαίτερη (και ξεχασμένη μέχρι πρόσφατα) υπο-κατηγορία cRPG! Κέρδισε το στοίχημα η Almost Human για μένα, με ένα εξαιρετικό sequel!

  5. Aπό τα παλιά παιχνίδια δεν αναφέρατε το απόγειο αυτών των παιχνιδιών το Lands of Lore (από την ομάδα των Eye of the Beholder 1 και 2).

    Επίσης για το παιχνίδι πιστεύω το παράκανε με τους γρίφους. Mοιάζει με Myst περισσότερο παρά με Dungeon Master 2.

  6. Σχετικά με το σύστημα κίνησης, θα έλεγα ότι δεν είναι και τόσο ξένος στους νέους παίκτες. Συνηθίζεται εύκολα. Παρόλο που είμαι γεννημένος πριν το ’90, το μοναδικό grid-based που είχα παίξει είναι το Anvil of Dawn, και όταν έπαιξα το LoG1 δεν είχα πρόβλημα, ούτε και με το 2 είχα.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL