SPECIALS

Η Ubisoft στo eGaming 2016

Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης: ένας πάλαι ποτέ γκλαμουράτος και κοσμικός υπερθεσμός της πόλης, που έχει αναχθεί ως επί το πλείστον σε μια παιδική χαρά όπου ο εκάστοτε κομματάρχης έρχεται μια βόλτα ίσα-ίσα για να κάνει για 1-2 ώρες το κομμάτι του. Στα όσα ενδιαφέροντα μπορούσε να δει φέτος στο πλαίσιο της 81ς ΔΕΘ ο επίδοξος επισκέπτης (προφανώς πέρα από το… βαγόνι του μετρό Θεσσαλονίκης και την πινακίδα που θα μπει κάποτε στον σταθμό του Συντριβανίου) συγκαταλέγεται και το eGaming 2016, το μεγαλύτερο gaming event της χώρας (και λίγο ακόμα παραπέρα), που για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά έλαβε χώρα από τις 10 έως τις 18 Σεπτεμβρίου στο Περίπτερο 17 της έκθεσης, δίδοντας στους επισκέπτες μια αξιοπρεπή γεύση από τα διάσημα αντίστοιχα events που διοργανώνονται στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο.

Ανάμεσα στις διάφορες δραστηριότητες του event, όπως τουρνουά για δημοφιλή games, επίδειξη διαφόρων τεχνολογιών, ομιλίες, παρουσιάσεις και Cosplay, είχαμε και απευθείας εκπροσώπηση της Ubisoft, στο booth της οποίας μπορούσε κανείς να παίξει (σε PlayStation 4 μόνο, δυστυχώς) τις Alpha εκδόσεις των επερχόμενων παιχνιδιών Steep, For Honor και South Park: The Fractured But Whole. Ευτυχήσαμε να παρευρεθούμε στο event και να δοκιμάσουμε τα παραπάνω games, ρίχνοντας τα standards μας αναγκαστικά λόγω της απουσίας PC/ποντικιού και πληκτρολογίου, παράπονο το οποίο ΠΡΟΦΑΝΩΣ εξέφρασα και στον χαρωπό οικοδεσπότη στο booth της Ubisoft o oποίος με έβλεπε να παλεύω για 5-10 δευτερόλεπτα να λύσω τον Γόρδιο Δεσμό που λέγεται “Press START to continue” (γιατί θα έπρεπε δηλαδή εγώ να ξέρω πού βρίσκεται το κουμπί Start, είμαι σοβαρός άνθρωπας εγώ κύριε, με αριστερό κλικ και WASD μεγάλωσα, πληρώνω φόρους και έχω αριθμό μητρώου στο ΙΚΑ). Να σημειώσω εδώ πως το προσωπικό που στελέχωνε το booth ήταν σαφές ως προς την εντολή “όχι φωτογραφίες μέσα στο booth“, οπότε ευτυχώς ή δυστυχώς δεν θα έχετε την τιμή (;) να δείτε τον Καλλιανιώτη να κρατάει χειριστήριο PS4 για πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή του.

egaming-snap1Possibly I’ve seen too much, Hangar 17 I know too much…

Προσεγγίζοντας τα games με αύξουσα σειρά ενδιαφέροντος, είπα να καταπιαστώ πρώτα με το Steep. Όπως είχαμε συμπεράνει και από τα τρέηλερ που προβλήθηκαν στην Ε3 και την Gamescom, το Steep είναι ένας open-world εξομοιωτής extreme sports που τοποθετεί τον παίκτη στις χιονισμένες πλαγιές των Άλπεων και του επιτρέπει είτε να εξερευνήσει απλώς το τοπίο κάνοντας σκι, snowboard, wingsuiting ή paragliding, είτε να τρέξει στις διάφορες κούρσες/challenges που υπάρχουν διάσπαρτες στον κόσμο, μόνος του ή σε multiplayer. Ο multiplayer παράγοντας θα είναι στο επίκεντρο ουσιαστικά της τελικής έκδοσης του προϊόντος, μιας και όλοι οι παίκτες θεωρητικά θα βρίσκονται στον ίδιο multiplayer κόσμο και θα μπορούν να διαγωνίζονται και να μοιράζουν αναμεταξύ τους βίντεο, στιγμιότυπα και ρεκόρ από τις περιηγήσεις τους, αλλά αυτό το feature εγώ προφανώς δεν το δοκίμασα, ούτε καν ως απλό co-op παρότι υπήρχε η δυνατότητα σύμπραξης παραπάνω από ενός παίκτη (μα ποιος σοβαρός και ευυπόληπτος άνθρωπος πάει με παρέα σε ένα gaming event;). Οφείλει να τονισθεί η φοβερή πραγματικά δουλειά που έχει γίνει στην οπτική απόδοση των χιονισμένων τοπίων και των κινήσεων των χαρακτήρων, και οι λάτρεις των extreme sports (ή οι τύποι που ψάχνουν κάτι το ριζικά διαφορετικό στο multiplayer τους) σίγουρα θα εντυπωσιαστούν από το παιχνίδι που κυκλοφορεί επίσημα στις αρχές Δεκέμβρη του 2016, αλλά ως παραδοσιακός τυπάς σφυρηλατημένος στη φλόγα της μάχης (και του WASD και του ΙΚΑ, μην τα ξαναλέω) όσα αεροπλανικά κι αν εκτελούσα με το snowboard, ένιωθα ένα τσίμπημα στο πίσω μέρος του μυαλού μου να με καλεί να μεταναστεύσω 2-3 θέσεις πιο δίπλα ώστε να χωθώ στο For Honor. Όπερ και εγένετο.

{youtube}Do5d4PAz4rA{/youtube}

Το όλο υπόβαθρο του For Honor είχε φανεί εξ αρχής τόσο ακραίο που καταντούσε ενδιαφέρον: Ιππότες εναντίον Vikings εναντίον Samurai; Μόνο ένας Sith Lord και ένας Terminator λείπουν από τον χορό για να μιλάμε για το σπουδαιότερο πράγμα στην ιστορία του σύμπαντος. Ξεκινώντας το παιχνίδι, πρώτη εντύπωση που μου σχηματίστηκε ήταν πως πρόκειται για μια υπερβολικά περισσότερο “streamlined” και καλογυαλισμένη εκδοχή της ατμόσφαιρας μιας μάχης στο War of the Roses (ή ακόμα και μιας πολιορκίας στο Mount and Blade, αποκλειστικά σαν ατμόσφαιρα πάντα), αλλά με σαφώς μεγαλύτερη έμφαση στον τομέα της 1vs1 μάχης, και αυτός ο τομέας μάλλον είναι που κάνει το παιχνίδι να ξεχωρίζει (πέρα από το αλλοπρόσαλλο ιστορικά setting). Οι μάχες θυμίζουν αρκετά τις αντίστοιχες του Dark Souls 3 ως προς την όλη φιλοσοφία και ροή αλλά σε αρκετά πιο περίπλοκο βαθμό, μιας και μπαίνουν στη μέση πολλές περισσότερες διαθέσιμες κινήσεις, επιθέσεις, άμυνες/guards προς τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις, guard breakers, single και ομαδικά combos, συν τα διάφορα skills που είναι ξεχωριστά για καθεμιά από τις 12 συνολικά classes (4 για καθεμιά από τις 3 “παρατάξεις”), συν τα feats που αποκτώνται όσο προχωράει η μάχη. Αξίζει να σημειωθεί επίσης το ότι οι κινήσεις των χαρακτήρων είναι αρκετά αργές και “βαριές” (σε αντίθεση ίσως με το τι φαινόταν ως τώρα στα τρέηλερ του παιχνιδιού) οπότε εκ των πραγμάτων είναι αντιπαραγωγικό το να προσπαθεί κάποιος να πολεμήσει πατώντας ασταμάτητα τα ίδια κουμπιά και σπαμμάροντας επιθέσεις (καλά, σίγουρα θα υπάρξουν και αυτοί που θα καταλήξουν να παίζουν έτσι, αλλά μάλλον δεν θα πάνε και πολύ μπροστά) και φαίνεται να απαιτείται στοιχειώδης έστω τακτική και προγραμματισμός τόσο απέναντι σε ΑΙ αντιπάλους όσο και (υποθέτω, με βάση τα όσα είδα) σε ζωντανούς αντιπάλους κατά το co-op multiplayer. Μοναδική έγνοια είναι το ενδεχόμενο να καταλήξουν οι μάχες τελείως επαναλαμβανόμενες, αλλά υποθέτω πως αυτό θα το κρίνουμε καλύτερα έχοντας στα χέρια μας το τελικό προϊόν με το πλήρες περιεχόμενο (single-player campaign και 5 multiplayer game modes, για 1vs1 έως 4vs4 παίκτες) στις 14 Φεβρουαρίου 2017.

{youtube}_VwpJxQ3XBk{/youtube}

Αλλά το επιστέγασμα της επίσκεψης δεν θα μπορούσε να είναι άλλο παρά το South Park: The Fractured But Whole, όπου οι γνωστοί κι αγαπημένοι χαρακτήρες της σειράς έχουν πλέον ξεπεράσει την “fantasy” περίοδό τους κι επανέρχονται ως υπερήρωες (όπως τους γνωρίσαμε στα επεισόδια της τριλογίας επεισοδίων “Coon and Friends”). Mε τις προσδοκίες να είναι ήδη σε δυσθεώρητα ύψη μετά την μοναδική εμπειρία που ήταν το The Stick of Truth, τα χέρια μου είχαν υδρώσει από ανυπομονησία ενώ έπιανα το μιασματικό χειριστήριο και αγκομαχούσα να πατήσω το κουμπί Start (βλέπε την ιστορία παραπάνω). Στην Alpha του παιχνιδιού, όπου ουσιαστικά παίζουμε μια έκδοση κομμάτια της οποίας είδαμε και κατά την ανακοίνωση του game στην φετινή Ε3, ξεκινάμε ελέγχοντας τον New Kid από το Stick of Truth, μπαίνουμε στο σπίτι του Cartman και ψαχουλεύουμε τα πάντα μέχρι να βρούμε τον κωδικό που έχει βάλει στην ηλεκτρονική κλειδαριά του υπογείου του. Ας σημειώσω εδώ πως κατά την πρώτη μου απόπειρα στο παιχνίδι κατάφερα να το bugάρω: μπαίνοντας στο δωμάτιο του μπάνιου, υπάρχει η επιλογή να καθίσουμε στην τουαλέτα ακριβώς όπως και στο Stick of Truth και να κάνουμε την φάση μας σαν άνθρωποι πατώντας μια αλληλουχία κουμπιών, εκεί που πατάω ωσάν αλλόφρονας ότι κουμπί και μοχλουδάκι δω στο χειριστήριο για να ξαλαφρώσω τον χαρακτήρα μου ξαφνικά αποκτάει μια έκφραση σα να ζορίζεται λίγο πριν την τελική λύτρωση… και σκάλωσε εκεί. Ότι κι αν πατούσα ή δεν πατούσα, ο χαρακτήρας έπαψε να ανταποκρίνεται και έμεινε αιωνίως στο ζόρι μέχρι που ο υπεύθυνος του booth αναγκάστηκε να μου resetάρει το μηχάνημα. Κατάφερα να κολλήσω το παιχνίδι πάνω ΣΤΟ ΧΕΣΙΜΟ ρε φίλε – κονσόλες, τι να πεις, μια ζωή η ίδια ιστορία.

Ένηγουεη. Μετά το πρώτο συμβάν, ξαναχώνομαι στο ψάξιμο του password παρακάμπτοντας το WC καλού-κακού. Όπως ανακαλύπτουμε στο στολισμένο με… γραφικά σεξουαλικές καρικατούρες του Kyle και του Butters ημερολόγιο του Cartman, ο κωδικός είναι το απλό “FUCK YOU MOM” και χρησιμοποιώντας τον μπαίνουμε στο υπόγειο, το οποίο ο Cartman και ορισμένα από τα άλλα παιδιά έχουν διαμορφώσει ως αρχηγείο του υπερ-ηρωϊκού role-playing στο οποίο έχουν μπει. Μιλώντας με τον Cartman ως The Coon, ξεκινάμε την “δημιουργία του χαρακτήρα μας” (από τις 3 διαθέσιμες κλάσεις μόνο η μία ήταν playable στην Alpha) και βιώνουμε το “origin story” μας όπως το αφηγείται ο Coon, κατά το οποίο ξυπνάμε ένα βράδυ και καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μια ομάδα διαρρηκτών με τις υπερδυνάμεις που ανακαλύπτουμε ότι έχουμε. Μετά την μάχη αυτή (που λειτουργεί και ως tutorial), η Alpha μας μεταφέρει σε μια υστερότερη φάση του παιχνιδιού, όπου ως “υπερήρωες” πλέον περιηγούμαστε στην Main Street και καταλήγουμε να συγκρουόμαστε με μια ομάδα “υπερηρώων” της αντίπαλης παράταξης (μιας και, ως γνωστόν, στο πυρήνα του παιχνιδιού βρίσκεται μια άκρως απολαυστική και σατυρική εκδοχή της υπερηρωϊκής “εμφύλιας” διαμάχης που είδαμε στην ταινία Captain America: Civil War). Άλλο να το περιγράφω κι άλλο να το βλέπετε. Η ατμόσφαιρα του Stick of Truth έχει διατηρηθεί αναλλοίωτη, το χιούμορ διατηρείται στα ίδια αγαπημένα και κάφρικα επίπεδα, και αν ήξερα πως εν τέλει λίγες μέρες μετά την επίσκεψή μου θα ανακοινωνόταν καθυστέρηση της ημερομηνίας κυκλοφορίας του game (η οποία μεταφέρθηκε για το πρώτο τρίμηνο του 2017) ίσως να έριχνα 2-3 playthroughs ακόμα ίσα-ίσα για να τραβήξω έξτρα τζούρες South Park.

{youtube}SzXFFEuJraE{/youtube}

H παρουσία της Ubisoft όμως δεν περιορίστηκε στα PS4 του Booth. Εκτός από τους διάφορους διαγωνισμούς που έλαβαν χώρα, οι ξένοι εκπρόσωποι της εταιρίας παρουσίασαν στο stage και ένα gameplay video από το επερχόμενο Watch Dogs 2. Σε αυτό τονίστηκαν ιδιαίτερα τόσο ο Open-World χαρακτήρας του τίτλου όσο και το Multiplayer/Co-op σκέλος, καθώς βλέπουμε τον Marcus να χαριεντίζεται γύρω από το Coit Tower του San Fransisco χακάροντας τηλέφωνα περαστικών, να οδηγάει μέσα στην πόλη, να κάνει τα ψώνια του σε ένα κατάστημα ρούχων, να χρησιμοποιεί τα Drones του, το περιβάλλον stealth, τα hackings apps αλλά και τα όπλα του για να ολοκληρώσει μια σειρά από αποστολές, και τέλος να συναντά έναν άλλο παίκτη-χάκερ (μιας και το multiplayer σκέλος είναι υλοποιημένο με τέτοιο τρόπο ώστε μπορείς να πετυχαίνεις εδώ κι εκεί μέσα στον κόσμο άλλους παίκτες) και να ολοκληρώνουν μαζί μια co-op αποστολή συνδυάζοντας τις δυνάμεις τους. Αν και σε σημεία η όλη “Hacker Pop Culture” μάλλον φαίνεται να υλοποιείται κάπως υπερβολικά και “νεοεποχήτικα” (να είσαι τώρα ένας καταδιωκόμενος hacker, και να πας να στήνεσαι στα μνημεία της πόλης για να βγάλεις selfies για να τις ανεβάσεις στο νετ και να αυξήσεις τους Followers σου…OK), σίγουρα φαίνεται άκρως ενδιαφέρων τίτλος ως προς το σκέλος της open-world διασκέδασης, που ευελπιστεί να διορθώσει τα κακώς κείμενα που άφησε ως παρακαταθήκη το τελείως “ημίγλυκο” πρώτο Watch Dogs. Ημερομηνία κυκλοφορίας σε λιγότερο από 2 μήνες, στις 15 Νοεμβρίου.

{youtube}hCi-DNzJTyA{/youtube}

Αν μη τι άλλο θα χορτάσουμε Ubisoft τους επόμενους μήνες. Μετά τα σφηνάκια που με κέρασαν στο πλαίσιο του eGaming, λίγη υπομονή ακόμα (ή έστω λίγη περισσότερη, όσον αφορά το South Park) δεν θα κάνει κακό. Και για τα υπόλοιπα… υπάρχει και το eGaming 2017.

Ας κλείσουμε με μια πιο ανάλαφρη νότα όμως. “Μια φωτογραφία αξίζει όσο 1000 λέξεις” λέει ένα ρητό:

 egaming-snap2Ποιος ξέρει, μπορεί του χρόνου να του βάλουν και μια μπαταρία μέσα ώστε να μας κάνει και βόλτα πέρα-δώθε για να χαιρόμαστε.


Ευχαριστούμε θερμά την CD Media, που συνέβαλε τα μέγιστα ώστε να εξασφαλιστεί η παρουσία μας στο φετινό eGaming. 

Κώστας Καλλιανιώτης

Αρχαιολόγος/Ιστορικός, RPG Player, Οπαδός των Motörhead, Καταναλωτής Προβατίνας.

5 Comments

  1. Όσο ήμουν εγώ στο χώρο δεν πήρα πρέφα κάτι για Wildlands (πέρα από την αφίσα με την οποία έντυσαν το booth μετά την πρώτη μέρα), λες να μου την έσκασαν και να παρουσίασαν εκτάκτως στη 1 ώρα που χρειάστηκε να πεταχτώ μέχρι το Hangar 15; Δεν νομίζω πάντως, ούτε στα προγράμματα είδα κάτι ούτε στα press releases.

    Όπως και να έχει, τα Gameplay Trailers που είδαμε στις παρουσιάσεις αλλά και Trailers των Alpha versions που παίξαμε εμείς στο booth της εταιρίας, είναι ήδη ευρέως διαθέσιμα στο youtube από άλλα μέσα απ’ότι είδα πριν.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL