REVIEWS

THIS WAR OF MINE

Αγνοώντας την κλασσική δομή που “πρέπει” να έχει ένα review, σας προτείνω πριν αρχίσετε την ανάγνωση του κειμένου να πατήσετε το play στα δύο παρακάτω τραγούδια.

{youtube}phPmYslfzCY{/youtube}

{youtube}tEut_aepZiQ{/youtube}

Ο πόλεμος αποτελεί ίσως την πιο συχνά χρησιμοποιούμενη θεματολογία στην ιστορία των video games. Κατά καιρούς έχουμε λάβει μέρος σε μάχες που εξελίσσονται από την αρχαιότητα μέχρι και τη σύγχρονη εποχή. Τι κάνει όμως το This War of Mine να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες κυκλοφορίες; Στο πόνημα της 11 Bit Studios δεν έχουμε τον έλεγχο κάποιου βαριά οπλισμένου μαχητή αλλά μίας ομάδας αμάχων που παλεύουν για την επιβίωση. Αν και μέσα στο παιχνίδι δεν αναφέρεται ξεκάθαρα, αυτό είναι εμπνευσμένο από την πολιορκία του Σαράγεβο και σκοπεύει να μας δώσει μία άλλη οπτική της έννοιας του πολέμου.

Αν κάποιος περιμένει λοιπόν επικές μάχες και μαζικές σφαγές εχθρών τότε μάλλον θα απογοητευθεί. Βλέπετε σε μία πόλη που τελεί υπό πολιορκία απουσιάζουν έννοιες όπως εχθρός ή σύμμαχος και τη θέση τους παίρνει η ανάγκη για επιβίωση. Οι άμαχοι σαν κομπάρσοι αποκλεισμένοι σε αυτό το σκηνικό είναι αναγκασμένοι να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο ώστε να βγουν ζωντανοί. Σε αυτοί την προσπάθεια δεν είναι λίγες οι φορές που θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις ηθικές τους αξίες, στιγμές που η έκφραση “ο θάνατος σου η ζωή μου” λαμβάνει την κυριολεκτική της ερμηνεία.

This War of Mine 01Μια άποψη από το καταφύγιο μας

Ξεκινάμε λοιπόν έχοντας στον έλεγχο μας τρεις αμάχους που κατοικούν σε ένα εγκαταλελειμμένο και μισογκρεμισμένο σπίτι. Σκοπός μας δεν είναι άλλος από το να καταφέρουμε να επιβιώσουμε μέχρι το τέλος του πολέμου. Η κάθε ημέρα του παιχνιδιού χωρίζεται σε δύο μέρη, το πρωί και το βράδυ. Στο πρώτο βρισκόμαστε εντός σπιτιού και ασχολούμαστε με τους χαρακτήρες μας ενώ στο δεύτερο έχουμε τη δυνατότητα να στείλουμε έναν από αυτούς για πλιάτσικο την ώρα που οι άλλοι ξεκουράζονται ή φυλάνε σκοπιά.

Οι βασικοί πυλώνες γύρω από τους οποίους κινείται η επιβίωση των χαρακτήρων είναι η πείνα, η κούραση, οι αρρώστιες, οι τραυματισμοί και η ψυχική τους κατάσταση. Με το φως της ημέρας μπορούμε να χρησιμοποιούσε τα υλικά που συγκεντρώνουμε ώστε να φτιάξουμε κρεβάτια, κουζίνα, σόμπες καθώς και μία σειρά από αντικείμενα που χρησιμεύουν για την ικανοποίηση των αναγκών των ηρώων μας. Βέβαια επειδή οι πρώτες ύλες δεν υπάρχουν σε αφθονία, δεν απουσιάζουν οι στιγμές που είτε δεν θα μπορέσουμε να παρέχουμε τα απαραίτητα στους χαρακτήρες μας είτε θα πρέπει να κάνουμε επιλογές για το ποιοι θα λάβουν περιποίηση και ποιοι όχι. Αυτό είναι και ένα πρώτο ηθικό δίλημμα που παρουσιάζεται, αν δηλαδή θα θυσιάσουμε τους πιο αδύναμους (ο κάθε χαρακτήρας έχει και από μία δυνατότητα χωρίς όμως να είναι όλες το ίδιο χρήσιμες) ώστε να επιβιώσουν οι ισχυροί. Επίσης κατά τη διάρκεια της μέρας δεχόμαστε και επισκέψεις από άλλους αμάχους που έχουν σκοπό να μας ζητήσουν βοήθεια, να μας προσφέρουν ανταλλαγή αγαθών ή ακόμα και να ζητήσουν να μείνουν μαζί μας ενώ εμείς μπορούμε να δεχτούμε ή να αρνηθούμε τα αιτήματα τους.

This War of Mine 02Ώρα για πλιάτσικο

Όταν πέφτει το σκοτάδι είναι η ώρα που θα πρέπει να βγούμε στην ερειπωμένη πόλη για τη συλλογή προμηθειών. Κατά τη διαδικασία αυτή θα βρεθούμε αντιμέτωποι με οπλισμένους στρατιώτες αλλά και με ανήμπορους πολίτες. Κάθε νύχτα μπορούμε να επισκεφτούμε μόνο μία από τις περιοχές του χάρτη ενώ θα πρέπει να έχουμε επιστρέψει στη βάση και πριν ξημερώσει ώστε να μην μπούμε σε περιπέτειες. Μάλιστα για κάθε μία από αυτές έχουμε και την ανάλογη πληροφόρηση σχετικά με το ποιους θα συναντήσουμε εκεί αλλά και τι αποθέματα υπάρχουν σε αυτή. Κάθε φορά η επιλογή που κάνουμε για την τοποθεσία είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις ανάγκες που έχουμε καθώς και με το ρίσκο που είμαστε διατεθειμένοι να πάρουμε.

Η κίνηση γίνεται αποκλειστικά με το mouse click ενώ τα αντικείμενα με τα οποία μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε έχουν το αντίστοιχο εικονίδιο. Δυνατότητα save δεν υπάρχει οπότε είτε θα φτάσουμε μέχρι το τέλος του πολέμου είτε όλοι οι παίκτες μας θα πεθάνουν και θα πρέπει να αρχίσουμε πάλι από την αρχή. Όσο κι αν αυτό προσθέτει στη δυσκολία του τίτλου, σίγουρα δεν είναι ευχάριστο όταν ένας λάθος χειρισμός μπορεί να στοιχίσει μερικές ώρες παιχνιδιού (ένα πλήρες παιχνίδι διαρκεί περίπου 45 εικονικές μέρες ή 5-6 ώρες σε πραγματικό χρόνο). Υπό αυτές τις συνθήκες ενώ τόσο το stealth κομμάτι όσο και οι μάχες δεν είναι απαιτητικές σε skills, η πίεση ότι δεν υπάρχουν μεγάλα περιθώρια για λάθη τις κάνει αρκετά πιο δύσκολες και ψυχοφθόρες.

This War of Mine 03Ο κάθε χαρακτήρας έχει τη δικιά του ξεχωριστή ιστορία

Στα γραφικά έχουμε 2.5D προσέγγιση με την χρωματική παλέτα να εστιάζει κυρίως στο γκρι. Τα μοντέλα δεν είναι ιδιαίτερα λεπτομερή και η οπτική απεικόνιση σίγουρα δεν εντυπωσιάζει, καταφέρνει όμως να αποδώσει με πολύ ικανοποιητικό τρόπο την αίσθηση μίας πόλης που βρίσκεται σε “αποσύνθεση” εξαιτίας του πολέμου. Σε αυτό συμβάλει τα μέγιστα και η εξαιρετική μελαγχολική μουσική που συνοδεύει τον τίτλο.

Το πρόβλημα με τους ατμοσφαιρικού τίτλους είναι ότι συχνά αποτυγχάνουν να προσφέρουν εξίσου ενδιαφέρον gameplay. Καταφέρνει το This War of Mine να αποτελέσει εξαίρεση; Η απάντηση είναι δύσκολη καθώς ενώ το gameplay δεν έχει ιδιαίτερο βάθος και είναι επαναλαμβανόμενο σε μεγάλο βαθμό, δεν έχει κάποια σημαντική σχεδιαστική αστοχία που θα ενοχλήσει τον παίκτη. Σε συνδυασμό με την επιβλητική ατμόσφαιρα και την ιδιαίτερη θεματολογία, οι όποιες αδυναμίες κρύβονται πολύ καλά και δεν προλαβαίνουν να γίνουν κουραστικές για τον παίκτη. Ειδικά για όσους έχουν ζήσει την περίοδο του πολέμου της Βοσνίας, ο τίτλος μπορεί να αποτελέσει από μία ιδιαίτερη έως και συγκλονιστική εμπειρία.

Pros

  • Μία διαφορετική οπτική του πολέμου
  • Συναισθηματικά φορτισμένη εμπειρία
  • Ιδανική απόδοση της αίσθησης απόγνωσης

Cons

  • Τίποτα ιδιαίτερο από πλευράς gameplay
  • Λίγο υψηλή τιμή
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 80%

80%

rikimaru

Gamer από τις αρχές του '90 σε φορητά και κονσόλες, είχε την πρώτη του επαφή με τους υπολογιστές στα μέσα της ίδια δεκαετίας. Σε όλη αυτή την πορεία έχει καταπιαστεί με αρκετές κατηγορίες παιχνιδιών χωρίς να μπορεί να ξεχωρίσει κάποια ενώ όταν δεν βρισκόταν μπροστά από μία οθόνη συνήθως έσκαγε την "σπυριάρα" στο τσιμέντο ή στο παρκέ. Τα τελευταία 2 χρόνια εκτός από το να παίζει απλά με τα games, γράφει και για αυτά ενώ παράλληλα απολαμβάνει και την άνθιση της indie σκηνής.

14 Comments

  1. Έχει μπει προ πολλού στη λίστα αγορών! 😀
    Ρήγα λες δεν υπάρχει δυνατότητα save και κάθε session μπορεί να τραβηξει 5-6 ώρες. Ούτε καν save & quit δεν υπάρχει, δηλ. πρέπει κάθε φορά να ασχολούμαι μονοκοπανιά μέχρι να το τελειώσω ή να χάσω;
    Επίσης το σπίτι που ξεκινάμε είναι ασφαλές ή υπάρχει περίπτωση να μας εντοπίσουν στρατιώτες ή συνάδελφοι πλιατσικολόγοι με το πέρασμα του χρόνου;

  2. Δεν το έθεσα τελείως ξεκάθαρα γιατί δεν κάνεις ποτέ save ο ίδιος. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να το παίξεις μονοκοπανιά, απλά το κλείνεις και όταν το ανοίξεις πάλι συνεχίζεις από εκεί που το άφησες.
    Στο δεύτερο που ρωτάς, όχι δεν είναι ασφαλές για αυτό και λέω ότι μπορεί να αφήσεις κόσμο για σκοπιά τη νύχτα. Τη μέρα πάντως είσαι ασφαλής, δεν πρόκειται να δεχτείς περίεργες επισκέψεις.

  3. Μιας και βλέπω ότι υπάρχει ενδιαφέρον να πω 2 λόγια συμπληρωματικά ως προς το review.
    Eίναι από τους τίτλους που το κυρίως παιχνίδι θα έλεγα ότι γίνεται αφού αφήσεις το πληκτρολόγιο. Ως τέτοιος όμως, προϋποθέτει ότι και ο παίκτης ξέρει τι παίζει και έχει τη διάθεση να “μπει” μέσα σε αυτό. Συνεχίζοντας από την τελευταία πρόταση του review, θα πω ότι προσωπικά για παράδειγμα τα χρόνια εκείνα ήμουν παιδάκι και θυμάμαι φιλικές οικογένειες να φιλοξενούν παιδιά από εκείνες τις περιοχές για γλιτώσουν από όλο αυτό. Φυσικά και το ίδιο το παιχνίδι σε βάζει στην ανάλογη ατμόσφαιρα αλλά το πως θα το ζήσει ο καθένας εξαρτάται από πολλές παραμέτρους.
    Από εκεί και πέρα και το σχόλιο του Stamatimenos δεν είναι λάθος. Δεν ξέρω ποια παιχνίδια προσφέρουν αντίστοιχο gameplay (αν υπάρχουν όντως) αλλά αυτό του παιχνιδιού σίγουρα δεν είναι κάτι το συγκλονιστικό. Όχι ότι είναι ανύπαρκτο ή ότι έχει προβλήματα, απλά δεν είναι και αυτό που θα σε κάνει να πεις γουαου. Ως ένα βαθμό και αυτό “συμπλέει” και προσφέρει στην ατμόσφαιρα του τίτλου αλλά δεν γίνεται αυτό το κάτι παραπάνω στο συνδυασμό των 2 που θα μετατρέψει τον τίτλο σε μία εμπειρία που θα τους καθηλώσει όλους.
    Εν τέλει αν κάποιον τον ιντριγκάρει το όλο σκηνικό, θεωρώ ότι κατά 99,9% θα μείνει ικανοποιημένος.

  4. Έριξα χθες ένα τρίωρο περίπου. Πεθάναμε όλοι την 18η μέρα. Βαθιά και δυνατή εμπειρία, δεν θέλω καν να ξαναπαίξω γιατί θεωρώ πως έλαβα το φινάλε που μου άξιζε, το μόνο ρεαλιστικό φινάλε που θα μπορούσε να έχει ο τίτλος. Εξαιρετική ατμόσφαιρα, πραγματικά πιάνεται η ψυχή σου, ειδικά με τα “special” events που προκύπτουν. Πολύ ιδιαίτερη περίπτωση και αξίζει προσοχής.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL