ENFORCER: POLICE CRIME ACTION
Ήθελες ποτέ να δεις πώς είναι η ζωή ενός αστυνομικού; Πώς θα ήταν αν θα έπρεπε να φυλάς μια πόλη από τους συνεχούς κινδύνους που απειλούν την τάξη και την ηρεμία της; Ε λοιπόν, αυτό προσπάθησε η μικρή και ταπεινή Odin από τη μακρινή Βραζιλία να μας προσφέρει. Το studio αποτελείται από μόλις τέσσερα άτομα και ασχολείται κυρίως με την ανάπτυξη παιχνιδιών για mobile συσκευές, ενώ το Enforcer: Police Crime Action είναι το πρώτο παιχνίδι τους για PC. Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά σε αυτό.
Πριν ξεκινήσετε την καριέρα σας σαν αστυνομικός σας συμβουλεύω να διαβάσετε προσεκτικά τη καρτέλα Controls and Help που βρίσκεται στα Options καθώς το παιχνίδι δεν έχει tutorial. Αφού κατανοήσετε τα controls τότε είστε έτοιμοι να προστατέψετε το Mountain Valley. Το παιχνίδι μας δίνει δύο επιλογές καριέρας, την normal και την realistic, με την τελευταία να είναι permadeath που σημαίνει πως άπαξ και ο χαρακτήρας μας πεθάνει το παιχνίδι τελειώνει ενώ στην normal αφού χάσουμε κάποιους πόντους ζωντανεύουμε ξανά στο νοσοκομείο.
Μιας και αναφέρθηκα στους πόντους ας εξηγήσω εδώ πως λειτουργεί το σύστημα των πόντων. Κάθε φορά που ολοκληρώνουμε μια αποστολή ή εκτελούμε σωστά το αστυνομικό μας καθήκον κερδίζουμε πόντους. Αντίθετα κάθε φορά που αποτυγχάνουμε, γράφουμε λάθος κλήσεις, πυροβολούμε στο άσχετο κλπ. χάνουμε πόντους. Αν φτάσουμε στους -2000 πόντους τότε απολυόμαστε από το MVPD ενώ όσο κερδίζουμε πόντους ανεβάζουμε το level μας, δηλαδή τον βαθμό μας στο αστυνομικό σώμα. Μεγαλύτερο level σημαίνει νέες αποστολές -πιο επικίνδυνες- και το ξεκλείδωμα κάποιων features του παιχνιδιού.
Σενάριο στο παιχνίδι δεν υπάρχει. Λειτουργεί ως sandbox και ο μόνος τρόπος να τελειώσει είναι είτε αν απολυθούμε, είτε αν παραιτηθούμε (και ο θάνατος φυσικά στο realistic mode). Η μέρα μας ξεκινάει από το σπίτι μας, που βρίσκεται στα περίχωρα της πόλης, από όπου θα επιλέξουμε αν θα ξεκινήσει η βάρδια μας φορώντας απ’ τη ντουλάπα τη στολή μας. Φυσικά μπορούμε να μη φορέσουμε καθόλου τη στολή και να πάρουμε ρεπό ώστε να απολαύσουμε μια βόλτα στη πόλη. Έξω από το σπίτι μας, μας περιμένει το περιπολικό μας το οποίο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μόνο όταν έχουμε αναλάβει υπηρεσία. Όταν είμαστε εκτός βάρδιας, το παιχνίδι μας απαγορεύει να κάνουμε χρήση του.
Κάθε φορά που μπαίνουμε στο αυτοκίνητο μας πρέπει να ανάβουμε το κινητήρα (πατώντας το R) πριν προχωρήσουμε και κάθε φορά που θέλουμε να βγούμε αντίστοιχα πάλι να τον σβήσουμε. Προχωράμε με τα wasd ενώ με το space κάνουμε χρήση του χειρόφρενου. Αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι το damage που δέχεται το όχημα μας από συγκρούσεις καθώς και τα καύσιμα που μας απομένουν. Αν κάτι από αυτά πέσει θα πρέπει να επισκεφτούμε συνεργείο ή βενζινάδικο ώστε να επαναφέρουμε ξανά το όχημα μας σε λειτουργική κατάσταση.
Οι αποστολές που θα κληθούμε να φέρουμε εις πέρας είναι αρκετά ενδιαφέρουσες αλλά γρήγορα γίνονται επαναλαμβανόμενες. Έχουν να κάνουν κυρίως με τον εντοπισμό κλεφτών, εμπόρων ναρκωτικών ή δολοφόνων ενώ δε λείπουν και τα πιο light missions όπως το να γράψουμε κλήσεις για παράνομο παρκάρισμα. Το χειρότερο όμως δεν είναι η επανάληψη αυτή αλλά η AI των κακοποιών η οποία είναι χαμηλότερη και από αυτή του Mr. Bean. Μόλις πλησιάσουμε κάποιον από αυτούς, θα τραβήξει όπλο και για λίγα δευτερόλεπτα απλά θα μας κοιτάει πριν αρχίσει να πυροβολεί. Δε θα κουνηθεί καθόλου από τη θέση του και εύκολα θα τον τραυματίσουμε με τις σφαίρες μας. Έπειτα θα καλέσουμε ασθενοφόρο να τον παραλάβει και όλα καλά, mission complete. Όσο καλά βέβαια μας επιτρέπει η αστοχία του χαρακτήρα μας η οποία είναι αξιοσημείωτη, ειδικά όταν έχουμε αυξημένο stress.
Το επίπεδο του stress μας ανεβαίνει όσο κάνουμε επικίνδυνες αποστολές, όσο χειριζόμαστε όπλο κλπ. Για να το ρίξουμε μπορούμε να κάνουμε μετά τη βάρδια μας μια βόλτα στη πόλη ή να επισκεφτούμε τη μητέρα μας ή φίλους. Παράλληλα με το stress level υπάρχουν και τρεις μπάρες οι οποίες έχουν να κάνουν με την ενέργεια, τη πείνα και την υγεία του χαρακτήρα μας. Την ενέργεια μας την αναπληρώνουμε με τον ύπνο στο σπίτι μας, τη πείνα με φαγητό από το ψυγείο στο σπίτι ή από πάγκους στη πόλη και τέλος την υγεία μας πηγαίνοντας στο τοπικό νοσοκομείο. Να σημειώσω πως κρεβάτι, ψυγείο, ντουλάπα κλπ μπορούμε να τα αλλάξουμε αγοράζοντας νέα από το online store μέσω του laptop που υπάρχει σπίτι μας.
Κάθε λεπτό αντιστοιχεί σε μία ώρα στο παιχνίδι και έτσι η κάθε μέρα περνάει γρήγορα αναγκάζοντας τον παίκτη να τελειώσει τη βάρδια του σύντομα ώστε να πάει να ξαναγεμίσει τις μπάρες του κόβοντας όμως έτσι πολύ απότομα τη δράση. Να σημειώσω πως για να τελειώσουμε τη βάρδια μας πρέπει να πάμε στο αστυνομικό τμήμα. Εκεί θα πληρωθούμε και θα δούμε τα στατιστικά της μέρας και αμέσως μετά θα βρεθούμε στη πολή, με τα πολιτικά μας και χωρίς αμάξι (εκτός αν έχουμε αγοράσει δικό μας αμάξι πέραν του περιπολικού αφού ανεβούμε κάποια επίπεδα). Η πόλη, είτε τη μέρα είτε τη νύχτα, μοιάζει άδεια με τους ελάχιστους NPCs να είναι σχεδόν ίδιοι όλοι μεταξύ τους και οι τύποι αυτοκινήτων που κυκλοφορούν να είναι ελάχιστοι.
Δυστυχώς το παιχνίδι πάσχει σε πολλά σημεία. Τα γραφικά του, ακόμα και Ultra ρυθμίσεις θυμίζουν παιχνίδια προ δεκαετίας (ίσως για αυτό ξεκινάμε στο παιχνίδι το 2004), ενώ και από πλευράς ήχου απλά πιάνει τη βάση. Ειδικά τη νύχτα τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα αφού τα γραφικά σε συνδυασμό με τον μη επαρκή φωτισμό (ακόμα και μέσα στη πόλη ο φωτισμός είναι πολύ λίγος) δίνουν ένα αποτέλεσμα που κουράζει.
Τα bugs στο παιχνίδι είναι πολλά. Πάρα πολλά. Θα αναφέρω μόνο μερικά για να καταλάβετε. Οδηγώντας το περιπολικό μας μπορούμε πολύ εύκολα να περνάμε μέσα από θάμνους και μικρά δέντρα χωρίς να υπάρχει πρόβλημα ενώ εντελώς ξαφνικά μπορεί να συγκρουστούμε πάνω σε κάποιο αόρατο εμπόδιο. Αν προσπαθήσουμε να πατήσουμε κάποιον πεζό το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να τον σπρώξουμε για λίγο και αμέσως μετά να περάσει από πάνω μας και να συνεχίσει τη βόλτα του αμέριμνος και σαν να μη τρέχει τίποτα. Πεζοί εμφανίζονται από το πουθενά και ως διά μαγείας ακόμα και στα πιο άκυρα μέρη ενώ για κάποιον περίεργο λόγο και ενώ η περιοχή φαίνεται ξερή, βρέχει συνέχεια! Ειλικρινά τις εφτά στις δέκα μέρες βρέχει.
Οι οδηγοί της πόλης είναι κάτι ανάμεσα σε μεθυσμένο γιδοβοσκό που γυρνάει από τα ζώα και γυναίκα οδηγό από χωριό που πάει πρώτη φορά σε πόλη. Δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι που θέλουν να πάνε και οι τράκες είναι πολύ συχνό φαινόμενο χωρίς όμως να τρέχει και κάτι αφού ούτε εμείς μπορούμε να κάνουμε τίποτα ούτε αυτούς τους πολυνοιάζει. Μόλις ξεκολλήσουν θα συνεχίσουν τη πορεία τους και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Μη περιμένετε φυσικά τα οχήματα να εμφανίσουν φθορά ή σημάδια ζημιάς. Ούτε λακκουβίτσα. Εδώ πυροβολούσα τυχαίο αμάξι με το αυτόματο όπλο μου και το μόνο που κατάφερα ήταν να μείνω από σφαίρες και να χρειάζεται να πληρώσω για να πάρω άλλες.
Στο παιχνίδι δεν έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε save όποτε θέλουμε αφού χρησιμοποιείται ένα σύστημα autosave χωρίς φυσικά να ενημερωνόμαστε εμείς για το πότε γίνεται αυτό. Κάθε φορά που βγαίνουμε από το παιχνίδι, όταν ξαναμπούμε θα βρεθούμε αυτόματα στο σπίτι μας, ασχέτως που βρισκόμασταν πριν και έχοντας χάσει ότι ανοιχτό mission είχαμε.
Για να κλείσω, το Enforcer: Police Crime Action είναι άλλη μια ενδιαφέρουσα ιδέα που δεν είχε σωστή υλοποίηση. Ελπίζω η Odin αν συνεχίσει να ασχολείται με την ανάπτυξη παιχνιδιών για τη μητέρα πλατφόρμα να δείξει περισσότερη προσοχή στο επόμενο παιχνίδι της. Τα bugs και η προχειρότητα ρίχνουν βαθμολογικά πολύ το παιχνίδι ενώ τα είκοσι ευρώ που κοστίζει στο steam θεωρώ πως είναι κάτι παραπάνω από υπερβολικά.
Pros
- Ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη ιδέα
- Το σύστημα των πόντων
Cons
- Τα πολλά bugs
- Η μικρή διάρκεια της μέρας
- Τα προ δεκαετίας γραφικά του
- Το save system
- Η απελπιστική AI των κακοποιών
Τέλειο review!!
Σε μεγάλη έκπτωση αξίζει να το πάρει κανείς ή έχει τόσα bugs που δεν αξίζει με τίποτα;
Εντάξει δεν είναι unplayble. Σε πολύ γενναίο sale και εφόσον σου άρεσε σαν ιδέα αγόραστο. Τα είκοσι είναι πάρα πολλά για αυτά που προσφέρει. Η καλύτερη περίπτωση θα ηταν να έμπαινε σε κανά bundle και το πάρεις έτσι.
Αυτό θα κάνω. Thanks!!!