REVIEWS

MARCH OF THE EAGLES

Τα φοβάμαι τα παιχνίδια της Paradox. Αρέσκομαι να αποκαλώ τον εαυτό μου “hardcore gamer” αλλά το είδος των grand strategy games συνηθίζει να δοκιμάζει αυτή μου την πεποίθηση, ειδικά όταν μιλάμε για τίτλους με τεράστιο βάθος όπως η πλειοψηφία του καταλόγου της Paradox. Ακόμα θυμάμαι την πρώτη μου επαφή με το παιχνίδι Hearts of Iron όπου είχα μείνει να κοιτώ αποσβολωμένος την οθόνη μου, μη μπορώντας να απορροφήσω με ικανοποιητικό ρυθμό το πλήθος των πληροφοριών επί της οθόνης. Από τότε βέβαια η Paradox έχει φροντίσει ώστε να βελτιώσει κατά πολύ τη φιλικότητα των τίτλων της προς τους αρχάριους, ενσωματώνοντας αναλυτικά tutorials και quick start guides. Η πολυπλοκότητα βεβαίως παραμένει, όμως οι φανατικοί των grand strategy μπορούν να σας διαβεβαιώσουν οτι ο κόπος σας θα ανταμειφθεί πλουσιοπάροχα με δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες ώρες εθιστικού gameplay.

Ας αφήσουμε όμως τα γενικά θεωρήματα και ας περάσουμε στην ουσία! Το March of the Eagles είναι ένα real-time grand strategy και πραγματεύεται χονδρικά (1805-1820) την περίοδο των Ναπολεόντειων Πολέμων, την εποχή δηλαδή όπου ο Γάλλος στρατηλάτης αποφάσισε να πάρει εκδίκηση εναντίων όλων όσων συνήθιζαν να τον αποκαλούν “μισή μερίδα” στις ευρωπαϊκές αυλές. Ο παίκτης καλείται να πάρει υπό τον έλεγχό του κάποια από τις υπερδυνάμεις της εποχής και να την οδηγήσει στην τελική επικράτηση, η οποία αποφασίζεται από το ποσοστό κυριαρχίας σε στεριά και θάλασσα. Τα victory conditions προϋποθέτουν συνεπώς την κατάληψη συγκεκριμένων κομβικών πόλεων και λιμανιών, αν και υπάρχουν ορισμένοι άλλοι παράγοντες που καθορίζουν τον τελικό νικητή σε περίπτωση που καμία δύναμη δεν επιτύχει πλήρως τους στόχους. Εκτός από τις οκτώ υπερδυνάμεις (Γαλλία, Αγγλία, Ρωσία, Σουηδία, Ισπανία, Πρωσία, Αυστρία, Οθωμανική Αυτοκρατορία) που μπορούν να ανακηρυχθούν νικήτριες χωρίς βοήθεια τρίτων, υπάρχει πληθώρα μικρότερων κρατών τα οποία όμως μπορούν να νικήσουν μόνο ως μέλη ενός ευρύτερου συνασπισμού (Coalition). Το ενδιαφέρον είναι οτι η εξέλιξη του παιχνιδιού επηρεάζεται καταλυτικά από την παράταξη που θα επιλέξετε, καθώς το κάθε έθνος ξεκινά από διαφορετική οικονομική και στρατιωτική αφετηρία. Η Αγγλία για παράδειγμα ξεκινά την campaign έχοντας απόλυτη κυριαρχία στις θάλασσες, ενώ μια μικρή δύναμη όπως η Πορτογαλία είναι χαμένη από χέρι χωρίς τη βοήθεια ενός… στοργικού πατερούλη.

 eagles 01Μπορείτε να βάλετε μια τάξη στο χάος;

Το πιο σημαντικό πράγμα που οφείλετε να γνωρίζετε για το March of the Eagles: δεν πρόκειται για κάποιο ευρύ grand strategy game όπως το Crusader Kings II. Οι developers έχουν επικεντρώσει την προσοχή τους στο στοιχείο του πολεμικού σχεδιασμού, όχι τόσο σε στοιχεία οικονομικής διαχείρισης ή management. Υπάρχουν βεβαίως και τέτοιες πινελιές, όμως το κύριο καθήκον σας είναι να χαράξετε το γενικό πολεμικό πλάνο και να το εφαρμόσετε στην πράξη, προσέχοντας απλώς να διατηρήσετε σταθερή την εισροή πόρων που θα σας επιτρέψουν να αυξήσετε το στράτευμά σας και να αναπληρώσετε τυχόν απώλειες. Πώς γίνεται αυτό; Εν πολλοίς αυτόματα, από τις επαρχίες (provinces) που έχετε υπό την κατοχή σας, αν και μπορείτε να παρεμβείτε με το χτίσιμο βελτιώσεων ή φυσικά με την προσάρτηση νέων εδαφών στην αυτοκρατορία σας.

Η BUSINESS ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Τα καθήκοντα ενός πολέμαρχου δεν εξαντλούνται εκεί. Θα πρέπει ασφαλώς να επιλέξετε το είδος των μονάδων που θα παράξετε, τη σύνθεση των στρατευμάτων, τον τρόπο ανεφοδιασμού, τους βραχυπρόθεσμους στόχους για την επεκτατική σας πολιτική και τις συμμαχίες στο επίπεδο της διπλωματίας. Ο πόλεμος είναι ουσιαστικά αναπόφευκτος, γεγονός λογικό αν σκεφτούμε οτι το παιχνίδι καταπιάνεται με μια από τις πιο ταραχώδεις περιόδους της ευρωπαϊκής ιστορίας. Ακόμα και τα πιο ισχυρά έθνη όμως δε μπορούν να επιβιώσουν σε ένα τόσο σκληρό κόσμο χωρίς συμμαχίες. Η κεντρική campaign ξεκινά με τις περισσότερες χώρες να έχουν ήδη ένα συγκεκριμένο προσανατολισμό, από τον οποίο είναι αρκετά δύσκολο να ξεφύγουν χωρίς μεγάλη προσπάθεια στο διπλωματικό τραπέζι. Οι διαθέσιμοι διπλωμάτες απτελούν ξεχωριστή resource που αναπληρώνεται με μάλλον αργούς ρυθμούς, οπότε είστε υποχρεωμένοι να συνυπολογίσετε όλες τις παραμέτρους πριν επιλέξετε κάποια διπλωματική πράξη. Παρά τη σχετική έλλειψη βάθους στο diplomacy system θα βρείτε αρκετές ευκαιρίες να προβείτε σε γεωπολιτικό trolling, τρομοκρατώντας μικρότερα έθνη και αποσπώντας πλούσια ανταλλάγματα για την τελική μεγαλοψυχία σας.

Για τον τομέα του technology advancement οι developers προτίμησαν το ιδιαίτερο σύστημα των Ideas αντί για ένα κλασικό tech tree. Με την πάροδο του χρόνου η παράταξή σας συγκεντρώνει Idea Points και, όταν αυτά φθάσουν σε συγκεκριμένο ύψος, ξεκλειδώνουν Upgrades για την ενίσχυση της οικονομίας ή των στρατευμάτων. Τα bonuses που λαμβάνετε μέσω των ideas δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητα, έχουν βαρύνουσα σημασία για τη χάραξη της γενικότερης στρατηγικής και είναι ικανά να δώσουν τη νίκη στο έθνος που θα τα εκμεταλλευτεί στο μέγιστο βαθμό. Δε θα χαρακτήριζα μεγάλη την ποικιλία των διαθέσιμων upgrades, επαρκούν όμως για την εξερεύνηση εναλλακτικών στρατηγικών και ενθαρρύνουν τον πειραματισμό.

eagles 02Soon, οθωμανοί. Soon…

Το tutorial του March of The Eagles κάνει καλή δουλειά στην επεξήγηση των menus και των βασικών στοιχείων του gameplay. Είναι αναλυτικό, με διάφορα στάδια και εκτενείς επεξηγήσεις των διαθέσιμων επιλογών, αλλά δεν τα καταφέρνει το ίδιο καλά στην ανάλυση των στόχων που θα πρέπει να έχει ο παίκτης. Αυτή ήταν η μεγαλύτερή δυσκολία που αντιμετώπισα στα πρώτα βήματά μου στο παιχνίδι, δεν είχα πολυκαταλάβει τι ακριβώς θα έπρεπε να επιδιώξω. Να προστατεύσω τα εδάφη μου, να αρχίσω αμέσως τις εχθροπραξίες, να επενδύσω σε υποδομές, να το ρίξω στη διπλωματία; Διάβασα τον Beginners Guide που διατίθεται στο πακέτο και άρχισα τις δοκιμές in-game, προσδοκώντας να μάθω από το λάθη μου. Τελικά όντως έτσι έγινε, μετά από ορισμένες παταγώδεις αποτυχίες στην campaign κατάφερα να βρω ρυθμό και να αποτολμήσω την εφαρμογή ενός πλάνου. Ευτυχώς υποστηρίζεται η δυνατότητα για απόδοση εντολών όσο το παιχνίδι είναι paused, ενώ οι επιλογές για το game speed βοηθούν πολύ στην καταπολέμηση της ανίας των αρχικών βημάτων.

DEFENCE, DEFENCE, DEFENCE…

Δε ντρέπομαι πάντως να ομολογήσω οτι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, μετά από αρκετές ώρες ενασχόλησης με την campaign του March of the Eagles, δεν έχω καταφέρει ακόμα να φθάσω στη νίκη στο επίπεδο δυσκολίας Normal. Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους: πρώτον, δεν έχω βρει ακόμα τη χρυσή τομή που θα με κρατήσει ζωντανό μέχρι το τέλος, αφού συνήθως πηγαίνουν όλα κατά διαόλου λίγο πριν την ολοκλήρωση της campaign. Δεύτερον, η νοοτροπία “χελώνας” (turtling) που ενστικτωδώς υιοθετώ σε όλα τα real-time strategy games δε συμβαδίζει καθόλου με μια χρονική περίοδο που τα σύνορα των κρατών μετακινούνται εξίσου εύκολα με τις “κόκκινες γραμμές” που βάζει η κυβέρνησή μας στην τρόικα. Νιώθω πάντοτε μια ψυχαναγκαστική παρόρμηση να μην αφήσω ούτε ένα εκατοστό των εδαφών μου να πέσει σε ξένα χέρια, με αποτέλεσμα να αναλώνομαι σε επικές Helm’s Deep-style υπερασπίσεις άχρηστων κατσικοχωρίων, την ώρα που οι αντίπαλοί μου προελαύνουν σε ξηρά και θάλασσα. Δεν παραπονιέμαι όμως, ακόμα και όταν η ήττα είναι βέβαιη βρίσκω τρόπους να διασκεδάσω, σπάζοντας τα νεύρα των μεγάλων κρατών με hit-and-run επιθέσεις ή πραγματοποιώνας αλλοπρόσαλλες διπλωματικές κινήσεις που βάζουν μπουρλότο σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Αυτή είναι η μαγεία των παιχνιδιών αυτού του τύπου, η ελευθερία που σου δίνουν να πράξεις κατά το δοκούν και η δυνατότητα για άφθονο πειραματισμό πάνω σε ποικίλα “what if” σενάρια. Η Ευρώπη του March of the Eagles είναι μια μεγάλη παιδική χαρά γεμάτη παιχνίδια, η νίκη εντέλει αποδεικνύεται δευτερεύον στόχος. Ναι, πιθανώς να είχα άλλη άποψη αν είχα κερδίσει κάποια παρτίδα.

eagles 03Μην ασχολείστε με επαρχίες χωρίς στρατηγική σημασία. Θα το μετανιώσετε!

Δεν έχουμε μιλήσει ακόμα για το combat system, όχι γιατί ξεχάστηκα αλλά γιατί ο σχολιασμός του δεν έχει και τόσο ενδιαφέρον. Οι μάχες διεξάγονται μέσω των menus, μην περιμένετε να δείτε κάποια τρισδιάστατη απεικόνιση τύπου Total War. Μπορείτε να αλλάξετε τη θέση των ταξιαρχιών σε ένα στράτευμα μετακινώντας τις στο κέντρο ή στις πτέρυγες, να θέσετε κάποιον από τους στρατηγούς σας ως επικεφαλής της κάθε πτέρυγας και να δώσετε ορισμένες βασικές εντολές για τη συμπεριφορά του στρατεύματος στη μάχη, αλλά μέχρις εκεί. Το βάρος δίνεται περισσότερο στο μακρόπνοο πολεμικό σχεδιασμό και όχι στην επιμέρους τακτική επεξεργασία των μαχών. Αυτό που θα πρέπει να προσέξετε είναι η σωστή σύνθεση των στρατευμάτων, δηλαδή η φροντίδα για την τοποθέτηση των κατάλληλων ταξιαρχιών αναλόγως του στόχου που έχετε κατά νου σε κάθε μάχη, έτσι ώστε να μην αντιμετωπίζετε αναίτιες απώλειες και πτώση ηθικού. Mην επιτίθεστε σε οχυρά αν δε διαθέτετε κανόνια!

Δυο λόγια για τον τεχνικό τομέα και τη σταθερότητα του παιχνιδιού. Τα γραφικά θα τα χαρακτήριζα επαρκή, ο χάρτης είναι αναμφίβολα όμορφος αλλά χωρίς να εντυπωσιάζει. Η μουσική από την άλλη μου άρεσε αρκετά, καταφέρνει χωρίς κόπο να μεταδώσει την ατμόσφαιρα της εποχής. Εκεί που θα περίμενα κάπως καλύτερη δουλειά ήταν στο multiplayer, υποστηρίζεται μεν online play για μέχρι και 32 άτομα (με δυνατότητα για συνδιαχείριση ενός έθνους από δύο παίκτες) αλλά αντιμετώπισα αρκετά περιστατικά προβληματικής συνδεσιμότητας. Σε κάποιες περιπτώσεις χρειάστηκε να περιμένω πολύ μέχρι να γίνει σύνδεση στους servers του παιχνιδιού, συν του οτι υπήρξαν σποραδικές αποσυνδέσεις στη μέση μιας παρτίδας. Η κατάσταση πάντως έχει βελτιωθεί τις τελευταίες μέρες, ενώ στο (πάντοτε φλέγον για την Paradox) θέμα των bugs είμαι στην ευχάριστη θέση να αναφέρω οτι δεν έτυχε να παρατηρήσω crashes ή κάποιο άλλο σοβαρό bug. Το ΑΙ στο single player δεν ξεχωρίζει για την εφευρετικότητά του αλλά πιστεύω πως βρίσκεται στο κατάλληλο επίπεδο για να ζορίσει ακόμα και έμπειρους wargamers.

eagles 04Eλάχιστοι γνωρίζουν οτι οι γίγαντες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ήττα του Ναπολέοντα.

Εντέλει πιστεύω οτι το March of the Eagles έχει να προσφέρει κάποια πράγματα στους φανατικούς των wargames αλλά περισσότερο στους παίκτες που ενδιαφέρονται να ξεκινήσουν τώρα την ενασχόλησή τους. Η απουσία πολύπλοκης οικονομικής διαχείρισης ενδέχεται να δελεάσει όσους θα προτιμούσαν να αφοσιωθούν καθαρά στο πολεμικό κομμάτι, ενώ η χρονική περίοδος κατά την οποία εξελίσσεται η campaign θα αρέσει σίγουρα στους γνώστες της πολεμικής ιστορίας. Το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσον ένα παιχνίδι σχετικά περιορισμένου βάθους (για grand strategy) θα μπορούσε να αποδειχθεί ελκυστικό για τους κατόχους παιχνιδιών όπως το Crusader Kings II ή το Europa Universalis III. Θα έλεγα πως δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να προμηθευτούν το March of the Eagles, εκτός και αν επιζητούν ένα πιο “γρήγορο” παιχνίδι με λιγότερη λεπτομέρεια.

Το March of the Eagles δίνει βάρος στην πολεμική τακτική και κρατά τα υπόλοιπα στοιχεία σε δευτερεύοντα ρόλο. Καλή επιλογή για όσους ψάχνουν ένα κάπως πιο απλό wargame με μικρότερο βάθος από τις συνήθεις κυκλοφορίες της Paradox.

 

 

Pros

  • Διασκεδαστικό gameplay
  • Ενδιαφέρουσα χρονική περίοδος
  • Πιο προσιτό στους αρχάριους των grand strategy
  • Χωρίς σοβαρά bugs

Cons

  • Οι φανατικοί των grand strategy πιθανώς να το θεωρήσουν απλοϊκό
  • Κάποια προβλήματα με το multiplayer
  • Το tutorial θα μπορούσε να είναι καλύτερο

RATING - 77%

77%

Αλέξανδρος Γκέκας

A dedicated PC gamer, Alexandros plays everything depending on the mood of the moment, but shows a preference for turn-based strategy, RPGs and considers UFO: Enemy Unknown as the best game of all time. Otherwise, he tries to hide his turtle-like reflexes by avoiding competitive multiplayer because, as he says, "it doesn't suit him" and is looking for ways to get the "Church of Gaben" recognized as an official religion in his country.

5 Comments

  1. Πολύ ωραία τα παιχνίδια της paradox, απλά έχουν ένα μικρό μειονέκτημα : ένας casual gamer (*έτσι έχω καταντήσει πλέον και εγώ!), χρειάζεται 10 ζωές για να μπορέσει να ασχοληθεί αναλυτικά με όλα της τα παιχνίδια! 🙁

  2. Imperial Glory το μοναδικο strategy που ακομα το εχω εγκατεστημενο και το παιζω καθε φορα και με αλλη χωρα.Δεν ειμαι φαν του ειδους αλλα αυτο το παιχνιδι μου κεντρισε το ενδιαφερον.Το Hearts of Iron το εχω ακομα στην ζελατινα αλλα δεν προβλεπεται να το παιξω ποτε,θα κοσμει την συλλογη μου γιατι απλα το ειχα παιξει στο ξαδερφο μου και το βρηκα πανδυσκολο και ετσι με αποθαρρυνε.Αυτο μπορει να το δω.

  3. Όπως λέει και ο Sith_Ari, τα περισσότερα παιχνίδια της Paradox απαιτούν από το χρήστη αφοσίωση. Ακόμα και το March of The Eagles, συγκριτικά πιο απλό από τα συνήθη grand strategy, έχει πάλι κάποιες ιδιαιτερότητες που συνήθως μαθαίνεις στην πράξη. Υπάρχουν αρκετά let’s plays στο youtube, αν δυσκολεύεστε στην αρχή ρίξτε τα μια ματιά.

Leave a Reply

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
en_USEN