SPACE HULK: DEATHWING
Αυτό που πάντα με τράβαγε στο σύμπαν του Warhammer 40K ήταν η πολύ ιδιαίτερη, βαριά αισθητική του, την οποία δυστυχώς πολλές φορές τα διάφορα παιχνίδια που έκαναν χρήση του franchise απέτυχαν να υλοποιήσουν ουσιαστικά. Το Space Hulk: Deathwing δεν είναι όμως τέτοια περίπτωση. Τεράστιοι γενετικά τροποποιημένοι Space Marines, πυροβόλα όπλα, ξίφη, τσεκούρια, “μαγεία”, Olethros (ουσιαστικά ένα διαστημόπλοιο-καθεδρικός ναός) συνθέτουν ένα σκοτεινό και γκροτέσκο παζλ αντάξιο του γενεαλογικού δέντρου της σειράς.
Στο ψητό
Το Space Hulk: Deathwing ειναι FPS. Και επειδή η ταμπέλα αυτή από μόνη της δεν αρκεί για να δώσει στον αναγνώστη να καταλάβει περί τίνος πρόκειται, επεξηγώ. Φανταστείτε ένα τακτικό co-op shooter του στυλ “Το Rainbow Six Siege συναντάει το Spec Ops: The Line”, σε ατμόσφαιρα τρόμου α-λα DOOM 3, με εχθρούς ορδές που θα ζήλευαν και τα δύο L4D. Και το σύστημα στον πυρήνα του δουλεύει. Δαιδαλώδεις χάρτες που πρέπει να αντιμετωπιστούν με τακτική ματιά, καθώς η σωστή επιλογή πορείας και έξυπνη διαχείριση των πορτών (ποιες πρέπει να ανοίξουν και ποιες να μπλοκαριστούν) βοηθάει απέναντι στα ατελείωτα στίφη εχθρών που ξεπετάγονται κυριολεκτικά από κάθε γωνία. Πόρτες, παράθυρα, καταπακτές, φρεάτια, χαραμάδες ξερνάνε εξωγήινους, οι οποίοι έχουν το πλεονέκτημα της ευελιξίας. Βλέπετε, τα επίπεδα είναι γεμάτα από σκαλωσιές και μπουκαπόρτες που οι τεράστιοι και δυσκίνητοι Space Marines δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν. Το τακτικό σκέλος της υπόθεσης πάντως στο Campaign, μετριάζεται όταν περνάμε στο κομμάτι των εντολών και της ΑΙ. Οι δύο συνοδοιπόροι μας, αν και φονικές μηχανές, δεν είναι σπίρτα. Και επειδή δεν υπάρχει δυνατότητα αυτοματοποίησης των περιορισμένων εντολών, το baby sitting ως ένα βαθμό είναι αναπόφευκτο. Φυσικά, στο multiplayer δεν υφίσταται ανάλογο πρόβλημα – οι συμπαίκτες μας είναι άνθρωποι. Το θέμα είναι η επίτευξη σταθερής σύνδεσης χωρίς crash to desktop – περισσότερα γι’ αυτό παρακάτω. Πάντως, ανεξαρτήτως mode, η ανελέητη σφαγή εξωγήινων και μεταλλαγμένων είναι εγγυημένη.
Κατά τα άλλα το παιχνίδι, πέρα από το shooting κομμάτι, διαθέτει και ένα υποτυπώδες σύστημα ταλέντων με τρία μονοπάτια, στα οποία τοποθετούμε πόντους που συγκεντρώνουμε, με βάση την απόδοσή μας στο επίπεδο που μόλις ολοκληρώσαμε. Τετριμμένα πράγματα όμως (κυρίως stat boost), μην φανταστείτε τίποτα συγκλονιστικό.
Tεχνικός Τομέας
Εδώ κανονικά θα έπρεπε να αναλύω το επίπεδο του οπτικοακουστικού τομέα, σε συνάρτηση με τις επιδόσεις και το αναγκαίο hardware. Αντ’ αυτού είμαι αναγκασμένος να εκφράσω αγανάκτηση. Το Space Hulk: Deathwing είναι με διαφορά το λιγότερο βελτιστοποιημένο παιχνίδι που θυμάμαι εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία και βάλε. Η Unreal Engine 4 παράγει σε σημεία συμπαθητικά – με ψεγάδια – γραφικά (καλός φωτισμός, εξαιρετικά μοντέλα φιλικών μονάδων και μετριότατα εχθρών), αλλά το παραγόμενο framerate είναι επιεικώς απαράδεκτο, με διαρκείς πτώσεις στα 30fps και παρακάτω, με ή χωρίς πολλούς εχθρούς, σε ανοικτούς ή κλειστούς χώρους. Στιγμιαίος λόξυγγας παρατηρείται ακόμα και στη μέση σκοτεινών αγωγών, όταν η μηχανή δεν κάνει παρά ελαφρύτατο rendering. Όταν δε η δράση γίνεται καταιγιστική (και ειδικά στο co-op, είναι έτσι σχεδόν διαρκώς) τα FPS κυμαίνονται στα 30-40. Η κατάσταση δεν βελτιώνεται αισθητά, ανεξαρτήτως settings γραφικών ή ανάλυσης – η απόδοση παραμένει πεισματικά αλλοπρόσαλλη, με το framerate γιο-γιο μεταξύ των 62fps του ορίου της μηχανής και της αβύσσου. Υπάρχει μάλιστα και αισθητό mouse acceleration, το οποίο όμως καταλήγει δευτερεύον όταν το παιχνίδι σέρνεται χωρίς λόγο και αιτία. Αλλά το χειρότερο είναι τα διαρκή Fatal Errors που οδηγούν σε crash to desktop με συχνότητα υψηλότερη κι από του Battlefield 4, όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει, σε σημείο που αναγκάστηκα να εγκαταλείψω το παιχνίδι. Το Space Hulk: Deathwing έγινε έτσι ο πρώτος τίτλος που παρουσιάζω, στα πέντε χρόνια που ασχολούμαι δημοσιογραφικά με το “σπορ”, που δεν ολοκλήρωσα ούτε καν το campaign (ούτε και co-op παρτίδα). Λέγοντας τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη, δηλώνω πως το παιχνίδι δεν έπρεπε να είχε κυκλοφορήσει σε αυτήν τη μορφή, όντας μισοτελειωμένο. To μόνο παρήγορο σε αυτό το ναυάγιο είναι το ότι η κατάσταση είναι τόσο τραγική, που το στούντιο αποκλείεται να μην προσφέρει patch βελτιστοποίησης στο προσεχές μέλλον.
Closure
Η πολλά υποσχόμενη υλοποίηση της αισθητικής του σύμπαντος του Warhammer 40k αμαυρώνεται από τα ατελείωτα τεχνικά προβλήματα του τελικού προϊόντος. To Space Hulk: Deathwing σε αυτήν κατάσταση απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο στους καμμένους οπαδούς του franchise, που είναι διατεθειμένοι να ανεχτούν ένα ατελές προϊόν.
Pros
- Ατμόσφαιρα
- Σωστή υλοποίηση του 40Κ σύμπαντος
Cons
- Άθλια απόδοση, ανεξαρτήτως hardware
- Aποκαρδιωτικά ασταθές
Those damned programmers! They have failed the Emperor!
Μην ξεχναμε το Arkham Knight. Εκεινο ηταν σκετη σαβουρα.
Αγαπω Streum On λογω E.Y.E: Divine Cybermancy, οποτε του χρονου, που θα εχει στρωσει και αυτο, θα το παρω σιγουρα.
Καλο κειμενο.
Που να πάρει…. Κρίμα.. Ελπίζω να φτιάξουν τα προβλήματα.