STASIS
Στάση. Μονιμότητα. Παύση. Διατήρηση. Η καθυστέρηση του αναπόφευκτου. Κάτι που κρύφτηκε από το βλέμμα του Χρόνου. Οι αναμνήσεις μιας άλλης, περασμένης εποχής και μερικές σκέψεις που προσπαθούν να αποτυπωθούν σε λέξεις. Λέξεις που πάντοτε θα δίνουν την ψευδαίσθηση της εικόνας. Μιας εικόνας εφιαλτικής, αλλόκοτης. Ενός ταξιδιού προς τη λύτρωση και τη διαφυγή. Μια απέλπιδα προσπάθεια να διασχίσουμε το λαβύρινθο της αβεβαιότητας. Η ματαιότητα υποβόσκει. Ο πειρασμός να αφεθούμε μεγάλος. Πρέπει να συνεχίσουμε. Η απέραντη παγωνιά είναι οδυνηρή…
Στις 31 του περασμένου μήνα κυκλοφορεί το STASIS. Point ‘n click adventure, επηρεασμένο τόσο από τα μεγάλα Sanitarium και System Shock, όσο και από ταινίες σταθμούς στην επιστημονική φαντασία όπως τα Alien και Event Horizon. Δημιουργία της ανεξάρτητης THE BROTHERHOOD, που ουσιαστικά αποτελείται από τα αδέρφια Chris και Nic Bischoff, και αφού πέρασε από μία επιτυχημένη καμπάνια στο Kickstarter και 5 χρόνια συνολικά στην ανάπτυξη, προσεδαφίζεται με τους καλύτερους οιωνούς στους υπολογιστές μας.
Συνεπιβάτης μας σε αυτό το ταξίδι είναι ο John Marachek. Είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος που βρισκόταν σε διακοπές μαζί με τη γυναίκα και τη μικρή του κόρη πάνω σε επιβατηγό σκάφος. Μιας και ο προορισμός είναι μακρινός, η οικογένεια ξαπλώνει στους κρυογονικούς θαλάμους που αναστέλλουν τις μεταβολικές δραστηριότητές τους. Κάποια στιγμή, κάτι (ή κάποιος) ξυπνάει το John από το λήθαργό του. Τρομαγμένος, αποδυναμωμένος και με μερική απώλεια μνήμης, διαπιστώνει πως βρίσκεται πλέον πάνω στο τεραστίων διαστάσεων Groomlake, ένα πλοίο κινούμενο με πυρηνική ενέργεια, πάνω στο οποίο διεξάγονται πειράματα ιατρικής και γενετικής φύσεως για λογαριασμό μεγαλοεταιριών. Μόνος και μπερδεμένος, σπεύδει άμεσα να αναζητήσει την κόρη και τη γυναίκα του. Μέσα σε αυτές τις γραμμές ξεκινάει να ξετυλίγεται το κουβάρι του μυστηρίου και του τρόμου που πλανάται πάνω στο Groomlake. Περαιτέρω πληροφορίες κρίνονται καταστροφικές για την εμπειρία.
Το STASIS δεν προτείνεται σε αυτούς με αδύναμο στομάχι. Η σήψη και ο θάνατος, η αποστροφή και η απώλεια της πρωτοκαθεδρίας στην εξέλιξη των ειδών είναι μόνο μερικά από τα στιγμιότυπα που θα αποτυπωθούν στη μνήμη μας. Ξανά και ξανά. Περιττό να αναφερθεί στο πόσο συνεισφέρουν στη σκοτεινιά του παγωμένου σκάφους. Μια σκοτεινιά που απλώνεται σα μύκητας πάνω σε ανοιχτή πληγή. Η ατμόσφαιρα, πέρα από κάθε αμφιβολία είναι από τα μεγάλα ατού αυτού του αστρικού εφιάλτη. Μαεστρικά συνεισφέρει και ο πολύς Mark Morgan. Απόκοσμες κραυγές, ανακοινώσεις μονάδων ελέγχου, ήχοι μετάλλων που τρίβονται, ambient θόρυβοι και μελαγχολικές νότες ζωντανεύουν τα καρέ της φρίκης.
Αντίθετα με το πλέγμα μυστηρίου που επικρατεί πάνω στο Groomlake, το μονοπάτι που θα διαβούμε είναι σχετικά γραμμικό. Το σκάφος χωρίζεται σε διάφορες περιοχές αναλόγως τομέα και αντικειμένου. Μιας και ο σκοπός μας είναι να βρούμε έξοδο διαφυγής για να εντοπίσουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα, η επιστροφή σε μέρη τα οποία ψάξαμε εξονυχιστικά, δεν αποτελεί επιλογή μας. Σημειώσεις του πληρώματος βρίσκονται διασκορπισμένες δεξιά κι αριστερά, απομνημονεύματα και μερικές τελευταίες λέξεις, άλλοτε σαν αποχαιρετισμός και ενίοτε συμβουλές στους γνωστικούς που αποζητούν να συνεχίσουν, εκεί που άλλοι δείλιασαν. Ο τρόμος δεν προέρχεται από φθηνά τετ-α-τετ με απόκοσμες οντότητες. Η ηχώ έχει ξεψυχήσει, αυτό που την προκάλεσε όμως δεν έχει πραγματικά φύγει. O John, μας επισημαίνει πως η ζωή μας θα κινδυνεύσει αρκετές φορές. Γι’ αυτό, συνετό θα είναι να μην επιχειρούμε κάτι που υπό κανονικές συνθήκες δε θα πράτταμε. Όπως φερειπείν, να μη βρεθούμε στο οπτικό πεδίο της πηγής κινδύνου ή να μην φέρουμε φλόγα κοντά σε εύφλεκτα υλικά…
Από ισομετρική προοπτική θα βιώσουν το ταξίδι όλοι όσοι αποφασίσουν να το ξεκινήσουν. Σίγουρα όχι κάτι συνηθισμένο, μιας και μόνο μια φορά μέχρι σήμερα έχει ξαναχρησιμοποιηθεί η συγκεκριμένη άποψη. Οι πενιχρές επιλογές για καλιμπράρισμα πιθανόν να πληγώσουν τους εθισμένους στην υψηλή τεχνολογία. Τα περιβάλλοντα αποδίδονται σε ανάλυση 1280×720, και μόνο σε αυτή. Το οπτικό παράρτημα αποτελεί σκληρό, αποκλειστικό μόχθο του Chris Bischoff και η εμμονή στη λεπτομέρεια τον δικαιώνει απολύτως.
Καλύτερο εργαλείο στο έργο μας, το mouse φυσικά. Χρήση του keyboard δε γίνεται, και δεν κρίνεται απαραίτητο βάση του απλουστευμένου interface. Μέχρι 6 αντικείμενα μπορούμε να έχουμε πάνω μας. Κάποια μπορούν να συνδυαστούν μεταξύ τους για επιτυχή προσπέλαση των εμποδίων που θα συναντήσουμε. Η συντριπτική πλειοψηφία των προκλήσεων βασίζεται στην παρατήρηση και στη λογική. Η αλληλεπίδρασή μας είναι επαρκής και σε λογικά πλαίσια με τα αντικείμενα που μας περιστοιχίζουν. Αρωγός στην προσπάθεια μας οι σημειώσεις από τα PDA και τα pc των ανθρώπων του Groomlake, καθώς και μερικές μικρές λεπτομέρειες που λαμβάνουμε από την εξέταση του χώρου. Ιδιαίτερα ανακουφισμένοι αισθανόμαστε που δεν θα αναλωθούμε σε επαναλήψεις δοκιμής και σφάλματος, ούτε και θα πρέπει να συντονιστούμε με την ιδιοσυγκρασία κάποιου ανώτερου όντος που αποφάσισε να διασκεδάσει με τη σύγχυσή μας.
Κάπου εδώ πρέπει να κλείσουμε την καταχώρηση μας πριν τραβήξει επί μακρόν. Η παραμονή στο STASIS διήρκεσε περίπου 8-10 ώρες, διάρκεια κατά την οποία λυπηθήκαμε και αναθαρρήσαμε, αηδιάσαμε και πανικοβληθήκαμε, προβληματιστήκαμε και συγκινηθήκαμε. Η πραγματικότητα αντιμαχόταν με την παράνοια και ο φόβος εναλλασσόταν με την οργή. Ίσως και να αποζητούσαμε μεγαλύτερη διάρκεια ή περισσότερη ελευθερία σε αυτά που θέλαμε να δούμε και να γνωρίσουμε πάνω στο σκάφος. Όλα αυτά όμως είναι ήσσονος σημασίας μπροστά στο γεγονός ότι το STASIS είναι μια άρτια κουρδισμένη μηχανή, με δυνατότητες που θα ζήλευαν άλλοι κατασκευαστές. Πολλοί από αυτούς μάλιστα θα έπρεπε να φοβούνται. Πολύ. Για το τι μπορούν να καταφέρουν μια χούφτα άτομα με συγκεκριμένο όραμα και όρεξη.
Pros
- Πιθανόν το καλύτερο adventure που προήλθε από crowdfunding
- Ατμόσφαιρα που καθηλώνει
- Το φινάλε
- Εμπειρία που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από ένα καλό βιβλίο
- Γρίφοι που βασίζονται κυρίως στη χρήση αντικειμένων και είναι ως επί το πλείστον λογικοί
- Ποιοτικά στάνταρ παραγωγής
- Ολοκληρωμένο προϊόν, επίτευγμα κυρίως ενός ανθρώπου
Cons
- Αρκετά γραμμικό
- Η παράμετρος του τρόμου θα μπορούσε να είναι πιο έκδηλη
- Η λύση στα παζλ συνήθως βρίσκεται στην ίδια ή λίγες οθόνες μακριά
- Απουσία ρυθμίσεων στα γραφικά
- Λίγα σημεία της ιστορίας αποτελούν θολό τοπίο
Πολύ καλoγραμμένο review και το παιχνίδι δείχνει πραγματικά εξαιρετικό! Από τα μεγάλα must όταν μπορέσουμε να ξαναγοράσουμε πράμα από το Steam!
Ωραιο review adhan. Αντε να ερθει και το prequel story dlc
Sanitarium look-alike? Μπηκε στη wishlist. Πολυ ωραιο review Adhan!
Μετά από ένα γενναίο οκτάωρο, το εγκατέλειψα.
Ίσως φταίω που καμία από τις περιόδους που προσπάθησα να το ολοκληρώσω δεν ήμουν έτσι σε πλήρη διάθεση για διαστημικό θρίλερ. Μέχρι τα μισά περίπου του παιχνιδιού που έφτασα αν και ήταν καλοστημένο, ουδέποτε με έκανε να νιώσω πως έχω απέναντί μου έναν εξαιρετικό, μοναδικό τίτλο. Η δε ανάγκη για συνεχή παύση της δράσης και ανάγνωση των PDA’s πραγματικά διατάρασσε το κλίμα αγωνίας και την αμεσότητα της εμπειρίας.
Αξιόλογος τίτλος σίγουρα, αλλά για μένα, έλειπε αυτός ο “παράγοντας Χ” που θα το καθιστούσε πραγματικό απόγονο του Sanitarium.
Απέκτησα αισίως το game ως την τζαμπέ δωρεά από το backing του Wasteland 3, και οφείλω να συμφωνήσω ως προς την διαρκή ανάγνωση των PDA-Terminals.
Μπαίνεις σε ένα φριχτό νέο δωμάτιο, αρχίσεις να αναλύεις τα φρικιαστικά δεδομένα τριγύρω σου, ωπ και 2 PDA, πάμε ανάγνωση για κάνα 5-10λεπτο. Που ήμουν? Α ναι. Οκ, πάμε στο άλλο δωμάτιο. Πωπω χαμός κι εδώ. Α, ένα computer terminal. Πάμε άλλη μια ανάγνωση. Κάνεις κάτι και σου λέει η ΑΙ του συστήματος πως “έχεις μόνο 2-3 ώρες μπροστά σου ακόμα”, αμάν ας βιαστώ! ΑΛΛΑ ΠΡΩΤΑ, ας ξοδέψω κανένα 20λεπτο να διαβάζω αργά-αργά τους υπολογιστές στο ιατρείο. Ίσως προσπαθούσαν να αποδώσουν το πνεύμα των PDA στα System Shock πχ, αλλά τα κείμενα εμφανίζονται τόσο συχνά και είναι τόσο εκτενή που πραγματικά καταλήγουν να αλλοιώνουν την Horror εμπειρία.
Άρρωστο setting κατά τα άλλα βέβαια, δε λέω.
Δεύτερο αρνητικό 😉
Κατά τ’ άλλα έτσι γίνεται στη συντριπτική πλειοψηφία παιχνιδιών που έχουν λίγους χαρακτήρες, κάπως πρέπει να αποδοθεί η ιστορία, και πως αλλιώς μέσω γραπτών κειμένων… Για παράδειγμα Darkness Within, Barrow Hill, Dark Fall κτλ. περιέχουν αρκετό γραπτό κείμενο μέσω βιβλίων, αποκομμάτων εφημερίδων κ.α. για να δώσουν κάποιο υπόβαθρο και lore.
Ναι αλλά ο αρθρογράφος του S:HK θα είχε άλλη άποψη.
Τα adventure και δη αυτά τρόμου, πάντα είχαν και έχουν τη λογική βιβλίου, σε αντίθεση με survival horror που μοιάζουν περισσότερο με μια ταινία. Πραγματικό χρονικό περιθώριο δε θα λειτουργούσε σωστά σε παιχνίδια που θέλουν υπομονή & σκέψη.
Φάουλ όσο δεν πάει, καθώς το ζουμί βρίσκεται μετά. Αν έχεις όρεξη για adventure γενικά, μια χαράς το προχωράς.
Επίσης ας μη γελιόμαστε τώρα, το Sanitarium πόνταρε κυρίως στην παράνοια και στο περίεργο του πράγματος, όχι στο ότι ένιωθες μεγάλη αγωνία για το τι θα δεις λίγο πιο πέρα.
Τo S:HK βέβαια δεν έχει ουδεμία σχέση εν προκειμένω. Είναι RPG, οπότε το ψωμί του είναι ακριβώς οι διάλογοι, οι επιλογές σε αυτούς και η εξέλιξη των quests μέσω (και) αυτών. Σε ένα “Horror” παιχνίδι περιμένεις να δοθεί αλλού η έμφαση για να δικαιολογήσει το genre του.
Δεν λέω πως είναι κακό παιχνίδι ή κάτι τέτοιο, απεναντίας. Απλά όπως λες ο “horror” παράγοντας αμβλύνεται από την κακή αναλογία κειμένων/περιήγηση+γρίφοι. Όσο κι αν το όλο στόρι παραμένει άρρωστο απλά, ξαναλέω.
Σε αυτό το σημείο μάλλον διαφωνούμε. Το παιχνίδι, first and foremost είναι point ‘n click adventure, με sci-fi / horror θεματολογία.
Και ως adventure η έμφαση στο gameplay δίνεται (και πρέπει να δίνεται) στα σωστά σημεία (χαρακτήρες, γραφή-κείμενο, γρίφοι, άντε και ιστορία αφού είναι σοβαρό και όχι χιουμοριστικό). Κάποια κείμενα είναι αναγκαία πάντως, γιατί ουσιαστικά δίνουν hints για διάφορες καταστάσεις.
Τεσπα, τι να πω, δεν ένιωσα κάπου ότι με κούρασε.
Άσχετο αλλά τώρα συνειδητοποίησα που λέει ο Στέφανος για 8άρο και μέση παιχνιδιού και ήμουν κάπως… “πως είπατε”;
Ok κι εγώ διαβάζω και παίζω αργά (έστω κάποια genres) αλλά όχι κι έτσι! 🙂
Εξέλαβα το Stasis σαν καθαρόαιμο “αγχωτικό” horror. Μπορεί να λειτουργούσε σαν point and click, αλλά στηριζόταν πάρα πολύ στην αμεσότητα που ήθελε να σου περάσει. Πως είσαι ολομόναχος και Κάτι Φρικτό παραμονεύει. Εκεί λοιπόν όπου το SOMA πετυχαίνει απόλυτα, το STASIS θεωρώ πως αποτυγχάνει, καταστρέφοντας τον όποιο ρυθμό του. Είναι τελείως διαφορετικό ένα RPG σαν το Pillars of Eternity να σου παρουσιάζει μεγάλα κείμενα. Εκεί το περιμένεις. Σε μια σύντομη και story driven εμπειρία τρόμου όμως, περιμένεις ένταση, όχι ατελείωτα κατεβατά που να εξηγούν την καψούρα της Βιολόγου με την Υπογιατρό 3.
E τότε λάθος το εξέλαβες, και γενικά λάθος προσδοκίες είχες :p Το ότι πρόκειται για adventure, o δημιουργός το τόνιζε πολύ έντονα καθ’ όλη τη διάρκεια δημιουργίας του παιχνιδιού.
Όπως και το sanitarium, έτσι κι αυτό pnc adventure είναι, όπως και τα παιχνίδια που ανέφερα ως παράδειγμα στο προηγούμενό μου σχόλιο (το the lost crown άλλο ένα επίσης παράδειγμα).
Καμία απολύτως σχέση εννοείται με SOMA, Amnesia, Outlast, Alien Isolation και λοιπά σχετικά (survival) horror που βασίζονται στο stealth, και έχουν και κάποιους απλουστευμένους γρίφους για το ροκ.