YEAR WALK
Αντί προλόγου, θέλω να μιλήσουμε λιγάκι για το Δράμα του Ρηβιούερ. First World Problem Alert, σειρήνες, κακό και τα σχετικά. Με τον καταιγισμό νέων κυκλοφοριών που σκάνε ολόγυρά μας σαν εξαίσιο μάννα, αρκετές φορές ανακαλύπτουμε πως έχουμε ελάχιστο χρόνο για να ασχοληθούμε με κάποια παιχνίδια, πέρα από τα αυστηρά οριζόμενα χρονικά όρια που επιβάλλει η βαριά αγκλίτσα του review deadline. Και μέχρι να τελειώσεις το ένα, τρέχει το άλλο και άντε μετά ο Μποράτσος να κουρσέψει τις Δυτικές Ινδίες ως άνθρωπος. Και αν ήταν μονάχα η ημι-κρυφή ψύχωσή μου με το επικό, τεράστιο και απίστευτα διασκεδαστικό Assassin’s Creed IV, κάπως θα τα ‘φερνα βόλτα.
Από την στιγμή όμως που εγκατάσταθηκε και το έπος του Stick of Truth στον υπολογιστή, ο λιγοστός εγκέφαλος που μου απομένει, γέμισε από την φωνή του Μεγάλου Μάγου Κάρτμαν. Τίποτε δεν έχει πια σημασία μέχρι το πολυπόθητο 100% στην αμιγώς Εβραϊκή μου περιπέτεια.
Είναι λοιπόν μέγιστο κατόρθωμα του ατμοσφαιρικότατου Year Walk της Simogo, το οποίο κυκλοφόρησε μόλις για την Μητέρα Πλατφόρμα, πως κατάφερε να με τραβήξει στον ανατριχιαστικά παγωμένο του κόσμο, έστω και για τις δυο ώρες που διήρκεσε περίπου ένα ολοκληρωμένο play through. To Year Walk κυκλοφόρησε αρχικά ως mobile τίτλος για τις iOS συσκευές και πέρα από τα πάμπολλα βραβεία που απέσπασε από τον ειδικό τύπο, κατάφερε να είναι ένα από τα λιγοστά –κατά γενική ομολογία μπας κλάς και ανύπαρκτα- παιχνίδια για mobile πλατφόρμα, το οποίο έστεκε ως ολοκληρωμένο προϊόν ψυχαγωγίας, με εντελώς προσωπικό στίγμα, ελέω του τρομερού art direction του.
Το Year Walk στηρίζεται σε Σουηδικούς θρύλους του 19. αιώνα. Λεγόταν λοιπόν, πως εκεί στον Αιώνια Παγωμένο Βορρά, αν ήθελες πολύ να μάθεις τα μελλούμενα, να μάθεις για την αγάπη και το θάνατο στα χαρτιά και το ριζικό σου και ήσουν διατεθιμένος να ρισκάρεις την ζωή σου, μπορούσες να ξεκινήσεις το Year Walk, ένα ιδιότυπο ψυχοσωματικό ταξίδι/όραμα, κατά την διάρκεια του οποίου μετριόσουν με τα φοβερά στοιχειά του ατέλειωτου δάσους. Οι λίγοι που κατόρθωναν να φτάσουν στο τέλος του Year Walk, μάθαιναν ποιά γυναίκα θα παντρευτούν, ποιοί θα πεθάνουν σύντομα στο χωριό και άλλα παράξενα και θαυμαστά. Οι περισσότεροι βέβαια, απλώς έβρισκαν φρικτό θάνατο μόλις βρίσκονταν λειψοί στο ζύγισμα απέναντι στους φρικτούς, υπερκόσμιους φύλακες του δάσους.
Ο τίτλος λειτουργεί σχεδόν παρόμοια με ένα first person horror adventure και η πολύ έντονη ατμόσφαιρα παγανιστικού τρόμου που αποπνέει, φέρνει στο νου το φρικιαστικό –και αντίστοιχης θεματικής- Anna. Φυσικά οι mobile καταβολές του τίτλου μας περιορίζουν σε πολύ βασικά controls (κίνηση αριστερά-δεξιά και εμπρός-πίσω μέσα σε ένα ψευδοτρισδιάστο δάσος, που θυμίζει το αντίστοιχο του Knock–Knock ως προς την δομή του) και οι αλληλεπιδράσεις μας με τα αντικείμενα επί της οθόνης εκτελούνται μέσω απλοϊκών drag & drop controls, τα οποία παραδόξως ανταποκρίνονται ιδιαίτερα σωστά και δεν ενδέχεται να δημιουργήσουν το παραμικρό πρόβλημα. Inventory φυσικά δεν υπάρχει και τις φορές που καλούμαστε να μεταφέρουμε κάποιο αντικείμενο από την μια τοποθεσία του παιχνιδιού στην άλλη, θα πρέπει να κινούμαστε ενώ παράλληλα σέρνουμε και το αντικείμενο μαζί μας.
Η δουλειά που έχει γίνει στον καλλιτεχνικό τομέα του Year Walk, είναι εξαιρετική. H αίσθηση της περιπλάνησης ανάμεσα σε δυο κόσμους, με την λευκή κουρτίνα του παγωμένου θανάτου να υπενθυμίζει διαρκώς πως τίποτε δεν έχει στ’αλήθεια σημασία, ότι δεν είμαστε τίποτε άλλο από μαύρα νερά σε ξεχασμένες σπηλιές, είναι υποβλητικότατη. Το πανέμορφο, λιτό και στοιχειωμένο soundtrack του παιχνιδιού μας εμβαπτίζει ακόμη περισσότερο στην εμπειρία και οι στιγμές που ερχόμαστε τέτ-α-τέτ με κάποια από τα λίαν ευφάνταστα και φρικτά στοιχειά του δάσους, κυριολεκτικά θα σας κάνουν να ανατριχιάσετε.
Το επίπεδο δυσκολίας είναι ιδιαίτερα αυξημένο. Δεν χρησιμοποιώ τον βδελυρό και επάρατο όρο «Myst Clone», καθώς αυτό θα προϋπέθετε μια κατάφωρη έλλειψη ψυχής του παιχνιδιού, κάτι που δεν συμβαίνει σε καμία περίπτωση. Ναι μεν περιπλανιόμαστε σε έναν εχθρικό, παγανιστικό κόσμο όπου σχεδόν τα πάντα υποτάσσονται στην δική τους, «εξωγήινη» λογική, αλλά υπάρχουν διάσπαρτα κάποια οπτικά ή ηχητικά clues, η επιτυχής αποκρυπτογράφηση των οποίων μας στέλνει ένα βήμα πιο κοντά στον δυσοίωνο προορισμό μας. Το παιχνίδι ενσωματώνει ένα πολύ καλογραμμένο hint system, όπως και έναν in–game χάρτη. Αν επιθυμείτε φυσικά να το ολοκληρώσετε χωρίς καμία βοήθεια –και να ξεκλειδώσετε το πολυπόθητο σχετικό ατσίβμεντ-, όχι μόνο θα χρειαστείτε χαρτί και μολύβι, αλλά και εξασκημένο μουσικό αυτί όπως και άφθονη υπομονή για τις ώρες που θα περάσετε χαμένος στα χιόνια, μουρμουρίζοντας νευρωτικά πάνω από αρχαίους ρούνους και εφιαλτικά διαγράμματα.
Να σημειώσουμε εδώ πως η έκδοση για PC έρχεται με την Encyclopedia ενσωματωμένη (στο iOS κυκλοφορούσε η ξεχωριστή «Companion App»). H εν λόγω λειτουργία μας παρέχει ορισμένες εις βάθος πληροφορίες σχετικά με τα παράξενα πλάσματα και τοποθεσίες που συναντάμε στην περιπλάνησή μας μέσα στο παγωμένο δάσος. Χωρίς να κρίνεται απαραίτητη για την ολοκλήρωση του παιχνιδιού, βοηθά σαφέστατα στο να κατανοήσουμε τα αλλόκοτα που βλέπουμε παντού τριγύρω μας και μας κατατοπίζει σε ένα αρχικό επίπεδο ως προς το τί να περιμένουμε από κάθε συναπάντημά μας. Έχουν αλλαχθεί ή και προστεθεί ακόμη ορισμένοι γρίφοι σε σχέση με την αρχική έκδοση, όχι όμως κάτι συνταρακτικό.
Εκεί πάντως που το Year Walk κάνει την διαφορά και κερδίζει άξια την θέση του στο Πάνθεο των cult, ανώμαλων και τρομακτικών παιχνιδιών, είναι στο εκπληκτικό του φινάλε, το οποίο όχι μόνο ανατρέπει κάθε πιθανή αντίληψη που είχατε ως τότε σχηματίσει γι’ αυτό, αλλά σας προκαλεί να το ξαναπαίξετε άμεσα, προκειμένου να λύσετε το ιδιαίτερα καλοστημένο meta–game που οδηγεί και στο *πραγματικό* του φινάλε. Είναι ένα περίτεχνο «θόλωμα» των νερών μεταξύ παιχνιδιού και πραγματικότητας και όχι απλώς μίλησε στην καρδιά μου, αλλά είμαι πια βέβαιος πως το Year Walk είναι πραγματικότητα, πως δεν πρόκειται για παιχνίδι αλλά για προειδοποίηση. Αν αφήσω όλα τα φώτα ανοιχτά όμως, θα είμαι καλά. Δεν θα έρθει μέσα το άλογο. Κι αν μπορέσω να κάνω αυτά τα καταραμένα κλάματα να σταματήσουν…
Pros
- Μοναδική, άγρια παγανιστική ατμόσφαιρα
- Εξαιρετικό φινάλε και το meta-game που το ακολουθεί είναι από τα πιο εμπνευσμένα του είδους
- Εξαιρετικό soundtrack
- Πολύ εμπνευσμένο artwork και δύσκολοι γρίφοι, απόλυτα ενταγμένοι στην λογική του παιχνιδιού
Cons
- Η δυσκολία του ενδεχομένως να αποθαρρύνει κάποιους παίκτες
- Αν παίξετε δίχως hints, το παιχνίδι ελάχιστα ενδιαφέρεται ή ασχολείται με το να σας καθοδηγήσει μέσα στον κόσμο του.
γαμ0τ0! οσο δεν δινω δεκαρα για τα ‘myst clones’, αλλο τοσο με εψησες με το review σου Στεφανε!
εισαι ικανος να πουλησεις ποδηλατο για r1 μηχανη!
Το μόνο που με προβληματίζει είναι αυτό που αναφέρεις για ανάγκη εξασκημένου αυτιού, αλλίως θα το είχα αγοράσει ήδη εμπιστευόμενος το review σου και μόνο.
Καλά, ποιον κοροϊδεύω, έτσι κι αλλιώς θα το αγοράσω, αλλά αν χρειάζεται “αυτί”, με βλέπω με το εκτυπωμένο walkthrough στο χέρι.
Ευτυχώς, το ενσωματωμένο hint system δίνει πλήρες walkthrough και για τους δυο μουσικούς γρίφους που έχει το παιχνίδι, οπότε no worries 🙂
Μιας και το ‘φερε η κουβέντα…I’m selling these fine leather jackets 🙂
Καλά, ότι έχει φτάσει τον Apatsou ισχύει. Αγαπάνε εξίσου ότι κάνουν review. 😀
Το μόνο “mobile” game που έχω παίξει και λάτρεψα ήταν το Sword and Sorcery EP, μιλάμε για ίδια μαστούρα εδώ?
Εντελώς διαφορετικό βάιμπ (δεν έχει χιούμορ εδώ ούτε για δείγμα) αλλά αν εκτίμησες το Sword & Sworcery, θα σου μιλήσει και το Year Walk.
Τελικά τζάμπα το άγχος, το Huldra maze είναι πανεύκολο να χαρτογραφηθεί και χωρίς μουσικό αυτί.
Damn, το “κρυφό” τέλος είναι πιο καταθλιπτικό και από το κανονικό, που από μόνο του είναι για να κόβεις φλέβες.
Και τώρα ξέρεις γιατί το λάτρεψα 🙂
για τα 5 ευρό που κάνει πιστεύω αξίζει θα του ρίξω μια μάτια στο μελών
Διάρκεια;
Δυο ώρες για να δεις τα πάντα, αλλά στην τιμή του, αξίζει με το παραπάνω.