Ξέρετε πότε αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι μεγάλωσες; Όταν προσπαθείς να κάνεις χιούμορ και αισθάνεσαι την ανάγκη να εξηγήσεις σε τι αναφέρεσαι. Ο υπότιτλος λοιπόν του παρόντος άρθρου είναι μια έμμεση αναφορά στο αρχαίο (πλέον) τηλεοπτικό πρόγραμμα Muppet Show, στο οποίο ενίοτε υπήρχε μια ενότητα-παρωδία του Star Trek με ονόματι “Pigs…in…Space”. Απολαύστε:
Και τώρα που κατάφερα να νιώσω σαν 100 χρονών παππούδι, ας περάσουμε στο πρόγραμμά μας. Τα καλά παιδιά της Triumph Studios, δημιουργοί της ένδοξης σειράς turn-based strategy Age of Wonders, αποφασίζουν μετά από πέντε fantasy τίτλους να αφήσουν πίσω τους τα επίγεια και να φτάσουν στις άκρες του γαλαξία με το Age of Wonders: Planetfall. Σαν μεγάλος sc-fi nerd η εν λόγω αλλαγή setting τράβηξε αμέσως το ενδιαφέρον μου, πόσο μάλλον όταν οι developers υπόσχονται ένα μείγμα 4X strategy και XCOM-like μάχης, πασπαλισμένο με μπόλικα στοιχεία RPG και μία campaign που θα δώσει περισσότερη συνοχή και κατεύθυνση στο συνήθως sandbox στυλ των περισσότερων 4X. Στα χαρτιά όλα αυτά ακούγονται σαν τα συστατικά του τέλειου strategy game, ωστόσο η πράξη αποδεικνύεται ορισμένες φορές κάπως διαφορετική από τη θεωρία.
Το πρώτο και πιο σημαντικό φάουλ του Age of Wonders: Planetfall καταγράφεται λόγω του ανεπαρκούς tutorial. Το παιχνίδι προσφέρει μία εισαγωγική tutorial mission που έχει στόχο να εγκλιματίσει νέους και παλιούς παίκτες στα βασικά game mechanics, ωστόσο η μετάδοση των πληροφοριών γίνεται με τέτοιο ρυθμό, με τέτοια πυκνότητα και τόσο “ξερά” που το τελικά αποτέλεσμα είναι η σύγχυση. Το να βομβαρδίζεις τον παίκτη με απανωτά pop-up windows σε κάθε άνοιγμα ενός καινούριου παραθύρου μπορεί τυπικά να χαρακτηριστεί tutorial όμως δεν πρόκειται να πετύχει τον στόχο της σταδιακής εκμάθησης των πιο σημαντικών χαρακτηριστικών. Επομένως, για να καταφέρετε να μυηθείτε σε όλα τα ενδιαφέροντα πράγματα που έχει να προσφέρει το Planetfall θα πρέπει να δείξετε υπομονή, να διαβάσετε πολλά tooltips και να πειραματιστείτε αρκετά μέχρι να χωνέψετε τα βασικά.
Πέρα από το tutorial το παιχνίδι προσφέρει τρεις διαφορετικούς τρόπους παιχνιδιού: Campaign στην οποία ακολουθείτε την ιστορία των διάφορων φατριών μιας άλλοτε σπουδαίας γαλαξιακής αυτοκρατορίας που διασπάστηκε λόγω μιας μεγάλης καταστροφής, Scenario που είναι ο κλασικός sandbox τρόπος παιχνιδιού των 4X strategy games (επιλέγετε έναν χάρτη, αντιπάλους και φυλή και προσπαθείτε να νικήσετε μέσω επίτευξης ενός εκ των winning conditions) και multiplayer. Η campaign ήταν το mode στο οποίο αφιέρωσα μακράν τον περισσότερο χρόνο διότι σαν gamer δυσκολεύομαι να μείνω συγκεντρωμένος σε in-game στόχους όταν δεν υπάρχει κάποιου είδους πλοκή για να με σπρώχνει.
Αξιολογώντας λοιπόν την campaign θα την χαρακτήριζα καλή για τα δεδομένα ενός 4X game. Δεν θα διεκδικήσει κανένα βραβείο για το συναρπαστικό της storytelling ή τον κινηματογραφικό τρόπο παρουσίασης, όμως στα πλαίσια του συγκεκριμένου είδους παιχνιδιού που βασίζεται σχεδόν ολοκληρωτικά στο gameplay, βρήκα την campaign μια πολύ ευχάριστη προσθήκη. Η αλήθεια είναι ότι και οι campaigns υποφέρουν εν μέρει από το ίδιο ζήτημα που παρατήρησα και στο tutorial, ότι η κλιμάκωση της δράσης γίνεται με ταχείς ρυθμούς που μπορεί να αγχώσουν και να “πνίξουν” τον νέο παίκτη. Στην πρώτη μου απόπειρα επεκτάθηκα πολύ γρήγορα στον χάρτη επιχειρώντας να κάνω scouting και πολύ γρήγορα βρέθηκα με δεκάδες διαφορετικά ενεργά objectives. Πελάγωσα. Έκανα λοιπόν restart, προσπάθησα να καθαρίσω πρώτα με μερικά objectives πριν επεκταθώ στον χάρτη και όντως είχα μια πολύ πιο ομαλή και ευχάριστη πορεία από εκεί και πέρα.
Μόλις κατάφερα να βάλω τα πράγματα σε μία τάξη, να κατανοήσω σε ικανοποιητικό βαθμό τα διάφορα συστήματα και να εξοικειωθώ με τις διάφορες μονάδες, το Age of Wonders: Planetfall άρχισε να μου αποκαλύπτει τις πολλαπλές αρετές του. Βρήκα πραγματικά εντυπωσιακό ότι οι developers κατάφεραν να παντρέψουν ένα πλήρες και αρκετά εθιστικό 4X game, συμπεριλαμβάνοντας όλα τα χαρακτηριστικά που θα περίμεναν οι οπαδοί του είδους (στρατηγική, επέκταση εδαφών, διαχείριση πόρων, έρευνα και διπλωματία), με ένα εξίσου πλήρες tactical game που μπορεί να μην φτάνει ακριβώς σε ποιότητα το πιο πρόσφατο XCOM, όμως βρίσκεται τόσο κοντά που κατάφερε να με εκπλήξει. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε μονάδες, abilities, όπλα, mods και διάφοροι άλλοι παράγοντες που κάνουν τη μάχη στο Planetfall εξόχως ενδιαφέρουσα. Βεβαίως περιλαμβάνεται και επιλογή για auto combat εάν είστε σίγουροι ότι θα νικήσετε όμως προσωπικά φρόντιζα να παίζω όλες τις σημαντικές μάχες διότι… περνούσα καλά!
Αυτή θα έλεγα ότι είναι σε τελική ανάλυση η δύναμη του Planetfall: Ενώ κανένα από τα επιμέρους στοιχεία του δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η κορυφή του είδους, η ένωσή τους σε ένα ενιαίο σύνολο δημιουργεί ένα παιχνίδι με πολύ μεγάλο βάθος που μπορεί να κρατήσει το ενδιαφέρον του παίκτη για μήνες ολόκληρους. Το μόνο σημαντικό πρόβλημα που εντόπισα είναι ότι, όπως αναφέραμε νωρίτερα, η χαοτική εκκίνηση λόγω του ανεπαρκούς tutorial είναι πιθανό να διώξει πολύ κόσμο προτού προλάβει το Planetfall να ξεδιπλώσει τις αρετές του. Αν έχετε σκοπό να επιμείνετε, να αφιερώσετε τον απαραίτητο χρόνο και κόπο για να μάθετε το παιχνίδι και δεν λιγοψυχήσετε μπροστά στον ορυμαγδό των πληροφοριών που θα βρείτε αρχικά μπροστά σας τότε θα ανταμειφθείτε πλουσιοπάροχα. Αν όμως είστε ο τύπος του gamer που θέλει ομαλή κλιμάκωση, βήμα προς βήμα πρόοδο και σταδιακή αύξηση της πολυπλοκότητας τότε ίσως θα πρέπει να κοιτάξετε αλλού.
SCORE - 89%
89%
Βαθύ
Ένα κράμα 4X και tactical game που θα επιβραβεύσει τους (πολύ) υπομονετικούς παίκτες με άφθονες ώρες εθιστικού gameplay.