CRIMSON ROOM: DECADE
Ευκαιρία για λίγη ιστορία, αντί προλόγου. Γύρω στα μέσα της δεκαετίας των 00’s, άρχισαν να γίνονται ιδιαίτερα γνωστά τα Room Escape Games, ένα υποείδος του Point & Click Adventure gerne. Ο όρος Room Escape Games, ξεκίνησε να χρησιμοποιείται λίγα χρόνια νωρίτερα και συγκεκριμένα από το 2001 με την εμφάνιση του Mysteries of Time and Space (aka MOTAS), αν και το πρώτο παιχνίδι που μας έβαζε να αποδράσουμε από έναν χώρο ήταν το text based “Behind Closed Doors”, το μακρινό 1988!
Ο αριθμός αυτών των παιχνιδιών, άρχισε σιγά σιγά να αυξάνεται και κάποια στιγμή κάθε σοβαρό website με freeware flash games που ήθελε να σέβεται τον εαυτό του, είχε τουλάχιστον μερικές δεκάδες από δαύτα στο κατάλογο του. Μερικά από τα παιχνίδια που ώθησαν στην άνθηση του είδους ήταν τα Viridian Room, Blue Chamber και White Chamber. Φυσικά όμως, αν θα βάζαμε ένα παιχνίδι στη κορυφή της πυραμίδας των Room Escape Games, αυτό θα ήταν το Crimson Room. Αμφιβάλω αν υπάρχει άνθρωπος που έχει ψάξει έστω και μία φορά στη ζωή του για παιχνίδι του είδους και δεν έχει παίξει το Crimson Room. Κοινή συνισταμένη των τεσσάρων τελευταίων παιχνιδιών που ανέφερα, ο βασιλιάς του χώρου, Toshimitsu Takagi. Ο Ιάπωνας είναι ο δημιουργός αυτών των παιχνιδιών και μετά τη κυκλοφορία του Crimson Room το 2007 για Nintendo DS και του Crimson Room Reverse το 2008 για PSP, είναι ακόμα εδώ και μας φέρνει το Crimson Room Decade, αυτή τη φορά μέσω steam!
Στο Decade λοιπόν, βρισκόμαστε και πάλι στο ίδιο δωμάτιο που βρισκόμασταν και τότε. Η διάταξη του χώρου είναι η ίδια ενώ και οι αναφορές στο αρχικό παιχνίδι είναι πάρα πολλές (ακόμα και μερικά αντικείμενα είναι τα ίδια). Ο σκοπός μας, κλασικός πλέον, είναι να καταφέρουμε να αποδράσουμε από το δωμάτιο χρησιμοποιώντας αντικείμενα που θα βρούμε εντός αυτού. Παίζοντας όμως θα έχουμε την ευκαιρία να συλλέξουμε κάποια notes ώστε να μάθουμε την ιστορία του χαρακτήρα μας και για το πως βρέθηκε εκεί. Δυστυχώς όμως αυτές οι σημειώσεις αφήνουν πολλά κενά και περισσότερο γεννούν ερωτήσεις παρά δίνουν απαντήσεις.
Αυτή τη φορά μπορούμε να κινηθούμε μέσα στο δωμάτιο και να σκύψουμε ώστε να βρούμε τα αντικείμενα που θα χρησιμοποιήσουμε για να λύσουμε τους γρίφους που θα οδηγήσουν στη διαφυγή μας. Φυσικά αυτό θα ήταν πολύ θετικό εφόσον δεν υπήρχαν ορισμένα θεματάκια με τον τρόπο, τη γωνία και την απόσταση από την οποία μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε με αντικείμενα. Το προβληματάκι αυτό, σε συνδυασμό με το pixel hunting που απαιτείται για την εύρεση ορισμένων αντικειμένων, οδηγεί πολλές φορές σε πονοκέφαλο για τον παίκτη. Να σημειώσω επίσης, πως πλέον δεν υπάρχει το inventory όπως το γνωρίσαμε, αλλά όλα τα αντικείμενα που βρίσκουμε τα τοποθετούμε πάνω στο τραπεζάκι-συρταριέρα. Έτσι όταν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε κάποιο από αυτά, πρέπει να γυρίσουμε εκεί και να το πάρουμε.
Τα puzzles που καλούμαστε να λύσουμε, εκτός μίας δύο περιπτώσεων, είναι λογικά και δύσκολα θα αποτελέσουν ιδιαίτερη πρόκληση για τους φίλους των adventure. Είδα τους τίτλους τέλους (δυστυχώς και το αντίστοιχο cutscene, που να μη το ‘βλεπα) μόλις μέσα σε δύο ώρες, με περίπου μισή ώρα από αυτές να ψάχνω για αυτό το ένα αντικείμενο που μου έλειπε και δεν είχα τη τύχη να πατήσω στο σωστό pixel για να το βρω. Δε θα επεκταθώ εδώ καθώς δε θέλω να spoilάρω καθόλου, μιας και η διάρκεια του είναι ήδη μικρή.
Πριν ξεκινήσω το Decade, έπαιξα ξανά το αρχικό Crimson Room. Δε σας κρύβω πως τελειώνοντας και τα δύο, ίσως απόλαυσα περισσότερο το προ δεκαετίας (και βάλε) flash game. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν έμεινα ευχαριστημένος από το Decade. Τα δέκα ολόκληρα ευρώ που ζητάει, επαρκούν για την αγορά adventure διαμαντιών και σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούνται από τον τίτλο. Δέκα ευρώ για ένα παιχνίδι που μου πήρε περισσότερη ώρα να γράψω το review του από να το ολοκληρώσω; Όχι, ευχαριστώ. Δυστυχώς ακόμα και στον οπτικό τομέα το παιχνίδι πάσχει, καθώς τα γραφικά του θα μπορούσαν άνετα να ανήκουν στη προηγούμενη δεκαετία. Σίγουρα η Unity έχει δει καλύτερες μέρες. Σε κάποια γενναία έκπτωση και αποκλειστικά για φίλους των Room Escape, ίσως αξίζει να το δείτε καθώς θα σας ξυπνήσει αναμνήσεις. Αναμνήσεις όμως, που μπορείτε να τις αναζωπυρώσετε δωρεάν παίζοντας απλά και εύκολα το flash game.
Pros
- Sequel ενός παιχνιδιού που έγραψε ιστορία στο είδος του
- Αναβάθμιση σε τρισδιάστατο περιβάλλον
Cons
- Σύντομο και με ανύπαρκτο replayability
- Μετριότατος οπτικός τομέας
- Απαιτείται ανελέητο pixel hunting για ορισμένα αντικείμενα
- Ιστορία που αφήνει κενά