HITMAN – EPISODE 3 – A GILDED CAGE
Παρά το σχετικά δύσκολο και άκομψο ξεκίνημά του, η αφοσίωση της Io Interactive στην τήρηση του χρονοδιαγράμματος κυκλοφορίας των νέων επεισοδίων του Hitman, παράλληλα με την ποιότητα αυτών, κατορθώνουν τελικά να κερδίζουν ολοένα και μεγαλύτερη μερίδα των παικτών. Η τελευταία αποστολή του Πράκτορα 47, τον φέρνει στα πολύβουα και ταραγμένα στενά του Μαρακές. Διπλός στόχος και αυτή τη φορά, με θεαματικά αυξημένο βαθμό δυσκολίας και ξεκάθαρο προσανατολισμό στους βετεράνους του Blood Money.
Καλούμαστε να δολοφονήσουμε ένα ντόπιο στρατηγό ο οποίος έχει οχυρωθεί σε ένα γειτονικό σχολείο και περιμένει διαταγές προκειμένου να αιματοκυλίσει τους δρόμους καθώς και τον Σουηδό διπλωμάτη ο οποίος κινεί τα νήματα, οχυρωμένος στην πρεσβεία του. Οι δρόμοι είναι ένα ολοζώντανο, ανθρώπινο ποτάμι. Το Μαροκινό σουκ προσελκύει ένα εντυπωσιακό πλήθος τουριστών, το οποίο ναι μεν δείχνει εντυπωσιακότατο (και φυσικά παρέχει άπειρες ευκαιρίες κάλυψης για εμάς) αλλά “στοιχίζει” αντίστοιχα σε υπολογιστική ισχύ. Στον αντίποδα, άπειρες ευκαιρίες για διείσδυση στα οχυρά των στόχων μας περιμένουν να τις ανακαλύψουμε στους παραδρόμους και τα καλντερίμια της πόλης.
Πρόκειται για ένα χάρτη ο οποίος κάνει ακόμη και την “ανοιχτή” Sapienza, να φαίνεται σχετικά μικρή και “λίγη”. Ο 47 καταφθάνει στιλάτος και η αρχή του επεισοδίου είναι ικανή να παραλύσει από αμηχανία ένα νέο παίκτη. Το μέγεθος του επιπέδου και η πληθώρα των διαθέσιμων επιλογών, απευθύνονται ξεκάθαρα σε βετεράνους της σειράς. Ευτυχώς, το φιλικότατο σύστημα των opportunities αναλαμβάνει να ξελασπώσει την στελθογιωτάδικη ύπαρξή μου. Τριγυρίζω αμέριμνος χαζεύοντας χαλιά, ωραία χαλιά, όταν βλέπω ένα ζευγάρι να συζητά για τον πατέρα του νεαρού, τον συνταξιοδοτημένο πλέον λυκειάρχη της γειτονιάς. Ανακαλύπτω ξαφνικά τεράστιο ενδιαφέρον για την βέσπα μπροστά μου και τους αφήνω να ξεμακρύνουν. Έχω μάθει αυτό που θέλω. Ο γερο-δάσκαλος κρατάει ακόμη επάνω του το πασπαρτού κλειδί του σχολείου και για καλή μου τύχη, αυτή την ώρα απολαμβάνει το ναργιλέ του στην ταράτσα. Γλιστράω απαρατήρητος στο δώμα του σπιτιού και είναι ζήτημα ελάχιστων δευτερολέπτων η εξουδετέρωσή του και η απόκτηση του πολυπόθητου κλειδιού.
Λίγο ασσασίνικο κατσικοσκαρφάλωμα με αφήνει να παρεισφρήσω στον οχυρωμένο περίβολο του σχολείου. Ένας απρόσεκτος σκοπάνθρωπος μου παραχωρεί ευγενικά την στολή του και με το μπερέ χαμηλωμένο αρχίζω να κόβω βόλτες εντός του κτηρίου. Σύντομα εντοπίζω το στόχο μου, βολικά τοποθετημένο ακριβώς κάτω από μια έτοιμη-προς-κατάρρευση λεκάνη τουαλέτας. Αγνοώντας πανηγυρικά τη λογική φαρσοκωμωδίας του όλου σκηνικού, ξηλώνω την τουαλέτα στο κεφάλι του στρατηγού, ο οποίος αποδημεί εις κύριον με τον πλέον αναξιοπρεπή τρόπο. Ενόσω χτυπά συναγερμός και τα φαντάρια ψάχνονται για τα αίτια του φρικτού ατυχήματος, στρίβω διακριτικά από τα ψηλά παράθυρα του ορόφου.
Αντίστροφη διαδρομή και βρίσκομαι στο κεντρικό σουκ, απέναντι από την Σουηδική πρεσβεία. Οι σερβιτόροι του τοπικού σένιου club δείχνουν ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι με την στολή μου, αλλά όχι αρκετά ώστε να με αφήσουν να το επισκεφθώ χωρίς VIP πάσο. Βολτάρω προβλεπόμενα άσκοπα και όλως τυχαίως, ανακαλύπτω ένα τηλεοπτικό συνεργείο που έχει κλείσει συνέντευξη με το επόμενο θύμα μου, αλλά δεν μπορεί με τίποτα να βρει τον καμεραμάν του. Λίγη δημιουργική παρατήρηση αργότερα, διαπιστώνω πως ο εν λόγω καμεραμάνος απολαμβάνει υπερβολικά πολύ την φιλοξενία του τοπικού club. Και μιας και η φάτσα μου μάλλον δεν εμπνέει για VIP πάσο, παρακολουθώ για λίγη ώρα την είσοδο. Όταν μια καλοστεκούμενη κυρία αποχωρεί για να συνεχίσει την βόλτα της στα γύρω στενά, προφανώς ακολουθώ. Ένα από τα τεράστια πλεονεκτήματα όλων αυτών των χαλιών τριγύρω είναι πως εύκολα τυλίγεις αναίσθητους ανθρώπους μέσα τους. Το γυαλιστερό VIP πάσο μου, με βάζει χωρίς προβλήματα στο club. Λίγο δημιουργικό μαστόρεμα στα υδραυλικά της τουαλέτας, ο καμεραμάν μας σπεύδει να ερευνήσει την φασαρία και πολύ σύντομα κατευθύνομαι προς τους ανυποψίαστους ρεπόρτερ, σε φούλ “καμεροπάρταλος” mode.
Μετά τους απαραίτητους ελέγχους, μπαίνουμε στην πρεσβεία και η συνέντευξη του κυρίου Κλάους κάτι, ξεκινά. Έχοντας βαρεθεί όλες αυτές τις μουλωχτές προσεγγίσεις, αποφασίζω τίμια και αντρίκια να τραβήξω το σιγασμένο μου πιστόλι και να του την ανάψω κανονικά και με το νόμο στην καρέκλα του στούντιο. Τρέχω πανικόβλητος, καθαρίζω ένα σεκιουριτά σε ένα πλαϊνό δωματιάκι και φοράω την στολή του. Τρέχω προς την έξοδο ουρλιάζοντας “Γρήγορα, σκοτώσανε τον κύριο Κλάους, ένας ψηλός καραφλός κύριος ήταν, βόηθεια!”. Ενώ όλοι σπεύδουν στο στούντιο, εγώ βρίσκομαι στην φιλόξενη, ανώνυμη αγκαλιά του πλήθους. Ξεγλιστράω μέσα από τους υπονόμους, ενώ πίσω μου επικρατεί κόλαση και πάνικος. Άλλη μια δουλειά έχει ολοκληρωθεί με επιτυχία. Χαμογελάω διακριτικά και σκέφτομαι τον επόμενο προορισμό.
Αν αναλογιστούμε τώρα πως είμαι μάλλον το τελευταίο άτομο που θα έπρεπε να παίζει stealth παιχνίδια (η προσέγγιση Ax Battler ήταν ανέκαθεν η αγαπημένη μου στα video-games), διαπιστώνω πως με κάθε νέο επεισόδιο του Hitman, διασκεδάζω όλο και περισσότερο. Εάν οι τρόποι που ανακάλυψα για τις δολοφονίες ήταν οι πιο προφανείς, μπορώ μονάχα να φανταστώ τί πάρτι έχει να κάνει ο πραγματικά αφοσιωμένος παίκτης, που ζει για το “Full Ghost/Clean Hands” playthrough που αποτελεί και το ιερό δισκοπότηρο των αρρωστακίων της κατηγορίας.
Έχοντας φτάσει ας πούμε στα μισά της σαιζόν του Hitman, οι βελτιώσεις, οι προσθήκες και η αφοσίωση της Io Interactive στο παιχνίδι, τείνουν να αμβλύνουν σε αρκετά μεγάλο βαθμό τις αλγεινές εντυπώσεις του επεισοδικού μοντέλου κυκλοφορίας του. Οι ενδείξεις για τον άξιο διάδοχο του Blood Money είναι ισχυρότερες από ποτέ.
Pros
- Με διαφορά ο μεγαλύτερος χάρτης Hitman που έχει κυκλοφορήσει η Io ως τώρα
- Πάμπολλες πραγματικά δυνατότητες επίτευξης των στόχων μας
- Αισθητά αυξημένος βαθμός δυσκολίας, σε καμία περίπτωση δεν απευθύνεται σε αρχάριους παίκτες
- Ορισμένες πραγματικά έξυπνες μέθοδοι δολοφονίας οι οποίες θα προκαλέσουν την δημιουργικότητά μας
- Εντυπωσιακό το μέγεθος του πλήθους που εμφανίζεται και κυριολεκτικά ζωντανεύει το παζάρι του Μαρακές
Cons
- Ορισμένα τεχνικά ζητήματα παραμένουν. Το DirectX12 και η μηχανή του παιχνιδιού εξακολουθούν να μην λειτουργούν ιδιαίτερα ομαλά σε συστήματα με Nvidia κάρτες γραφικών
- Το επεισοδικό μοντέλο κυκλοφορίας εξακολουθεί να ζημιώνει την εικόνα του τίτλου έξω από το στενό κύκλο των hardcore οπαδών του
“Ο γιος σου έχει μπλέξει σε συμμορία με σπουργίτια”
χαχαχαχα πέθανα στα γέλια…πού το θυμήθηκες;
ΕΚΑ δεν είστε;
EKA είμαστε. Επειδή μου φαίνεται είσαι άσχετος, φέρε μου να μιλήσω σε έναν αξιωματικό. Είμαστε εδώ, τριάντα μέτρα κάτω από τη Γη με τριγωνικό ραντάρ σε διάβαση ΡΑΓ.
(Σκατά το θυμάμαι, αλλά η πρόθεση μετράει!)
Δηλαδή κάτσε..έχει μπλέξει σε καμιά σπείρα ο πιτσιρικάς ο 47; :p
Έχει μπλέξει αγόρι μου, έχει μπλέξει.