REVIEWS
Trending

PARTISANS 1941

Πριν από όχι και τόσο πολύ καιρό, είχαμε παρουσιάσει την preview έκδοση του Patrisans 1941. Ενός παιχνιδιού τακτικής σε πραγματικό χρόνο, real time tactics το λένε σε ένα διπλανό χωριό. Για όσους δεν θυμούνται ή δεν μπήκαν στην διαδικασία να δουν την πρώτη εκείνη παρουσίαση, έχουμε να κάνουμε με έναν πνευματικό διάδοχο της αγαπημένης μας σειράς Commandos.

Το παιχνίδι διηγείται μία φανταστική ιστορία στο Ανατολικό Μέτωπο το 1941. Οι Ναζί με την επιχείρηση Μπαρμπαρόσσα έχουν σαρώσει το ανατολικό άκρο της τότε Σοβιετικής Ενώσεως και προελαύνουν με ταχύ βήμα για την Μόσχα. Ο Καπετάν Zorin, αξιωματικός του Κόκκινου Στρατού, βρίσκεται αιχμάλωτος σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου και περιμένει καρτερικά την εκτέλεσή του. Η τύχη όμως τελευταία στιγμή του κλείνει το μάτι και ως εκ θαύματος καταφέρνει να δραπετεύσει. Ευρισκόμενος πλέον πίσω από τις εχθρικές γραμμές, αποφασίζει αντί να προσπαθήσει να διασχίσει το μέτωπο, να ξεκινήσει έναν σκληρό ανταρτοπόλεμο ενάντια στους Ναζί με απώτερο σκοπό να επιβραδύνει την προέλαση τους καθώς και για να ανακουφίσει τους υπό κατοχή συμπατριώτες του. Σε αυτήν του την πορεία θα βρει αρκετούς συντρόφους για να τον υποστηρίξουν. Ο καθένας με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του και τις ικανότητες του, θα συνεργασθούν για να βοηθήσουν με κάθε τρόπο την Πατρίδα.

Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν

Κλασική η συνταγή λοιπόν για τους βετεράνους του είδους. Β Παγκόσμιος Πόλεμος. Μία μικρή ομάδα ηρώων ικανή για τα πάντα, με τον κάθε ένα εξ αυτών να παίζει τον ρόλο του. Και φυσικά χάρτες γεμάτοι παγίδες και δύσκολα περάσματα όπου θα πρέπει να τα δώσουμε όλα για να μπορέσουμε να περάσουμε αλώβητοι. Κι αν βρισκόμασταν στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας ίσως να ήταν αρκετό για να μας κάνει να μείνουμε με το στόμα ανοιχτό. Στην δύση του 2020 όμως αρκούν μόνο αυτά για να ικανοποιήσουν το πάντα διψασμένο κοινό; Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση. Από την μία, έχουμε να κάνουμε με ένα είδος το οποίο είχε ξεχαστεί τα τελευταία χρόνια, από την αλλά θα μπορούσε όντως το χαλάζι να μας σώσει από την αναβροχιά; Αδύνατον έχω να πω εγώ και θα εξηγηθώ ευθύς αμέσως.

Όπως προείπαμε, η συνταγή είναι δοκιμασμένη και κατά συνέπεια μάλλον κάποιοι εμπνευστές της αρχικής ιδέας του Partisans δεν προσπάθησαν ιδιαιτέρως να μας εκπλήξουν. Για αρχή έχουμε τα γραφικά του παιχνιδιού, τα οποία μπορεί να μην παίζουν τον κύριο ρόλο σε έναν τέτοιο τίτλο, αλλά όταν είναι τόσο άσχημα, δεν γίνεται να τα αγνοήσεις. Εφέ και φωτοσκιάσεις εκτός τόπου και χρόνου και μοντέλα χαρακτήρων που κινούνται σαν ξύλινοι καρυοθραύστες. Τα πράγματα δυσκολεύουν όμως όταν σημεία ενδιαφέροντος και αντικείμενα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματική τους θέση. Είτε επειδή το μοντέλο της πόρτας λχ είναι πολύ μεγάλο, είτε επειδή κάποια σημεία δεν ολοκληρώθηκαν στον σχεδιασμό.Θέλετε κι άλλα;

Και για του λόγου το αληθές, πείτε μου αν το αδικώ για τα γραφικά του

Αφήνοντας πίσω το φαίνεσθαι περνάμε σε αυτό που σίγουρα καίει τους περισσότερους εξ υμών. Πώς είναι να χειρίζεσαι αυτή την ομάδα; Είναι διασκεδαστικό; Είναι ψυχοφθόρο; Μήπως είναι κενό ουσίας και πατάει επάνω στην ακόρεστη δίψα μας για παιχνίδια τακτικής; Για να προλάβω το κακό, όχι δεν ισχύει το τελευταίο. Τουλάχιστον όχι στο 100%. Ότι ψάχναμε υπάρχει. Κάποιες φορές εξασθενημένα και κάποιες άλλες ανέλπιστα καλά.

Όπως σε όλα τα αντίστοιχα παιχνίδια, η κίνηση μέσα στις σκιές είναι το Α και το Ω για να μπορέσει μία μικρή ομάδα να τα βάλει με ολόκληρους λόχους. Και η αλήθεια είναι ότι κι εδώ το σύστημα κάλυψης – απόκρυψης είναι εξαιρετικό. Εξάλλου όταν οι αποστολές επιτάσσουν την πλήρως αθόρυβη προσέγγιση ενός στόχου, το παιχνίδι δεν αφήνει και πολλές επιλογές. Αν και σε ορισμένες περιπτώσεις, ένιωθα ότι με έπαιρνε από το χέρι. Επέκταση αυτού, για τις δύσκολες ώρες, είναι και η χρήση ενός συστήματος κάλυψης το οποίο είναι εμπνευσμένο από την σειρά X-COM. Παρόλα αυτά δεν προχώρησε, με αποτέλεσμα να είναι απλώς τυπικό και κατά περίπτωση να αφαιρεί πόντους από τις συμπλοκές με τα κουμπούρια. Δηλαδή δεν παίζει ρόλο ούτε το μέγεθος της κάλυψης αλλά ούτε και το υλικό της. Για παράδειγμα έτυχε να έχω κρυφτεί πίσω από κάτι αχυρόμπαλες. Κάτι πήγε στραβά και εκτός του ότι με πήραν είδηση οι φύλακες, άρχισαν να με γαζώνουν δύο πολυβολεία. Ε ο χαρακτήρας μου δεν κατάλαβε τίποτα. Ψιλά γράμματα θα πούνε κάποιοι… Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο σωστός σχεδιασμός είναι αυτός που θα τελεσφορήσει στον αγώνα εναντίον των Γερμανών Ναζί.

Ετοιμάζοντας την τέλεια ενέδρα

Μία ακόμη καινοτομία που δεν συναντάμε συχνά στο είδος, είναι η προσθήκη skill points. Οι ήρωες μας, μέσα από την εμπειρία που αποκτούν, μπορούν είτε να βελτιώσουν κάποια ικανότητά τους, είτε να αποκτήσουν μία νέα, μοναδική. Αυτό συνεπάγεται ότι κάποιος θα έχει τον ρόλο του κατασκόπου, κάποιος του γιατρού και πάει λέγοντας. Βέβαια στο τέλος, εκτός από ένα δύο ικανότητες, όπως είναι η ρίψη μαχαιριού του Zorin και την μουσαντένια μεταμφίεση του Sanek οι υπόλοιπες καταλήγουν περιττές. Για να ακριβολογώ, τερμάτισα το παιχνίδι σχεδόν εξ ολοκλήρου χρησιμοποιώντας αυτούς τους δύο. Το πρόβλημα δεν εστιάζεται στην αποτελεσματικότητα των υπολοίπων, αλλά στο ότι δεν υπάρχει σωστός σχεδιασμός έτσι ώστε να θεωρούνται αναγκαίοι.

Προσπαθώντας να επιλέξω την λιγότερο αχρείαστη ικανότητα του Trofim

Μία ακόμη ενδιαφέρουσα προσθήκη είναι αυτή της βάσης. Διότι μετά από μία δύσκολη ημέρα στο πεδίο, όλοι μας αποζητούμε την ξεκούραση και την ηρεμία. Έτσι οι Παρτιζάνοι θα δημιουργήσουν ένα επιχειρησιακό κέντρο βαθιά στο δάσος όπου θα οργανώνουν τις επιχειρήσεις τους και θα μπορούν να προετοιμαστούν καταλλήλως. Οι δύο βασικοί μηχανισμοί εδώ είναι πρώτον αυτός των υλικών και δεύτερον αυτός της οργάνωσης. Είτε αφορά τρόφιμα, είτε αφορά εξαρτήματα για την αναβάθμιση των υποδομών και του οπλισμού, οι πρώτες ύλες που συλλέγουμε υποτίθεται ότι παίζουν καίριο ρόλο στην επιβίωση μας. Στην πράξη βέβαια ουδέποτε ανησύχησα για κάτι ούτε και βρέθηκα σε οριακό σημείο επιβίωσης. Στο κομμάτι των επιχειρήσεων, εκτός από τις κύριες αποστολές, μπορούμε να στείλουμε τους αντάρτες μας και σε αποστολές ρουτίνας. Το απότελεσμα αυτών υπολογίζεται αυτόματα και σκοπός τους είναι να συλλέξουμε πολεμοφόδια ή να πλήξουμε τον εχθρό. Φυσικά εννοείται ότι κι εδώ οι επιλογές μας δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο και αν κάποιος δεν ασχοληθεί μαζί τους, μάλλον κερδισμένος θα βγει.

Ο επιχειρησιακός μας χάρτης μια τυχαία ημέρα

Έξω από την βάση μας, θα συναντήσουμε πολύ όμορφα σχεδιασμένους χάρτες, τόσο σε ότι αφορά το οπτικό κομμάτι όσο και στα περί ανάπτυξης διαφόρων τακτικών. Οι επιλογές μας είναι πολλές και το ιδανικό μονοπάτι δεν είναι πάντα ξεκάθαρο. Πολύ έξυπνα σχεδιασμένοι είναι και οι στόχοι μας. Έτσι υπάρχει πρώτον μία φυσική ροή των πραγμάτων, όσο δυναμώνει η ομάδα μας να στοχεύει υψηλότερα στην ιεραρχία των αντιπάλων και δεύτερον, οι αποστολές μας να συνδέονται και λίγο με τα πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα. Όπως είναι για παράδειγμα η ανατίναξη μιας γέφυρας ή η καθυστέρηση αποστολής ενισχύσεων σε ένα συγκεκριμένο μέτωπο. Μοναδικό ψεγάδι σε αυτό, η έλλειψη ποικιλίας στους εχθρούς. Θα ήθελα να υπήρχαν κλάσεις κι εκεί έτσι ώστε να περιπλέκονται κάπως τα πράγματα και να μην αντιδρούν όλοι με τον ίδιο τρόπο. Παρόλα αυτά οι περισσότερες αποστολές κύλησαν πολύ ευχάριστα, παρότι το όποιο immersion είχε χαθεί.

Ίσως ο καλύτερος χάρτης του Partisans, όπου κάθε γωνία κρύβει εκπλήξεις

Και μιλώντας για immersion. Η ιστορία που ξεδιπλώνεται μπροστά μας δεν είναι απλώς προβλέψιμη. Υπάρχει απλώς για τα προσχήματα. Το παιχνίδι διαρκεί περί τις 40 ώρες και σε καμία από αυτές δεν υπήρχε το παραμικρό ενδιαφέρον για το σενάριο. Το μόνο ίσως καλό σημείο ήταν οι ειδήσεις των εφημερίδων που παρουσίαζαν αληθινά γεγονότα τα οποία εξελισσόταν παράλληλα με την ιστορία μας. Αλλά ακόμη κι εκεί τα πράγματα ήταν δυσοίωνα. Καταλαβαίνω ότι για λόγους νομοθεσίας σε χώρες όπως η Γερμανία είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθούν διάφορα Ναζιστικά σύμβολα. Από την άλλη, δεν γίνεται συνεχώς να παρουσιάζεται ένα κομμάτι της ιστορίας ως απλώς ένας πόλεμος μεταξύ λαών. Ειδικά δε αν κάνω την σύγκριση με την σειρά Commandos, δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι τα έβαζα με την φονική ναζιστική μηχανή, η οποία προσπάθησε να βυθίσει την Ευρώπη στο σκοτάδι. Ένα σκοτάδι το οποίο κάποιοι προσπάθησαν να ξανακαλλιεργήσουν εντός κι εκτός συνόρων, με καραμέλες περί «λάθος» ερμηνειών. Με το να ρίχνεις κάτω από το χαλί ντοκουμέντα τα οποία διακόπτουν την συνέχιση της γνώσης αυτής προς τις νέες γενιές συμμετέχεις, με τον τρόπο σου, στην καλλιέργεια νέων ατόμων που «δεν ήξεραν». Η αντικατάσταση των Ναζί με απλούς γκρι στρατιώτες και της ναζιστικής σβάστικας με τον σταυρό της Wehrmacht μπορεί να θέλει να δείξει ότι ήθελες αλλά δεν μπόρεσες. Από την άλλη όμως όταν τόσοι και τόσοι μπόρεσαν να περάσουν μέσα από τα δημιουργήματά τους το μήνυμα το οποίο εσύ στην καλύτερη μπάλωσες, δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία. Δεν είναι σωστό απέναντι σε κανέναν, είτε ζει είτε όχι, να αφαιρούμε από το ιστορικό υπόβαθρο στοιχεία που ενοχλούν ορισμένους, απλώς και μόνο για να εξασφαλίσουμε μεγαλύτερες πωλήσεις.

Αν ο σκοπός ήταν εξ αρχής αυτός, θα μπορούσαν να τοποθετήσουν το παιχνίδι σε ένα άλλο χρονικό σημείο ή και σε μία φανταστική τοποθεσία. Δεν θέλω να περάσω σε υποθέσεις, ότι ευθύνεται η εκδότρια εταιρεία, μιας που είναι Γερμανική, οπότε θα υποθέσω ότι αυτό το στρογγύλεμα οφείλεται ξεκάθαρα στον φόβο της κατακραυγής της πολιτικής ορθότητας, οπότε επανερχόμαστε πάλι στο ερώτημα του γιατί επιλέγεις αυτήν ιστορική περίοδο ως βάση. Όπως λοιπόν αυτοί επιλέγουν να λογοκρίνουν την ιστορία, έτσι κι εμείς επιλέγουμε να κατακρίνουμε αυτήν τους την απόφαση. Στην κοινότητα του παιχνιδιού οι εκεί υπεύθυνοι, ως απάντηση για όλα τα παραπάνω έχουν να αντιπαραθέσουν μόνο την γερμανική νομοθεσία και κάθε νήμα κλειδώνει εκεί. Ο καθένας λοιπόν ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Γιατί μπορεί τα πράγματα να μην είσαι τόσο ξεπλυμένα όσο στο remaster του Commandos 2, αλλά δεν παύουν να είναι τεχνηέντως θολά.

Τα μοναδικά σύμβολα που θυμίζουν το φρικιαστικό καθεστώς των Ναζί, είναι ορισμένες σημαίες της Wehrmacht

Ομολογουμένως, το Partisans δεν θα μείνει στην ιστορία ως η ανάσταση των αγαπημένων μας παιχνιδιών, για την ακρίβεια μάλλον δεν θα μείνει καν στην ιστορία. Ενώ έχει τα μπόλια για να πετάξει κλώνους γεμάτους καρπούς, κατάφερε να τους πνίξει και να καταλήξουν άκαρποι. Είχαμε το ιστορικό υπόβαθρο, πλήρως ταιριαστούς μηχανισμούς που μπορούσαν να φέρουν τα πάνω κάτω, ποικιλία σε χάρτες και γενικά μία προσπάθεια για αποχή από τα τετριμμένα. Παρόλα αυτά, τίποτα από τα παραπάνω δεν έφτασε στην τελική του μορφή έτσι ώστε να μπορέσει να αφήσει ανεξίτηλη την υπογραφή του και να βάλει το Partisans στο πάνθεον των real time tactics. Γιατί τι να το κάνεις όταν σκέφτηκες να βάλεις μία βάση, αλλά αυτή καταλήγει να είναι απλώς χάσιμο χρόνου; Από την άλλη βέβαια, δεν είναι και τόσο κακό ώστε να πρέπει να το προσπεράσει ο όποιος ενδιαφερόμενος. Εξάλλου η διάρκειά του είναι ικανή για να αποφέρει απόσβεση του κόστους του.

RATING

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 73%

73%

Τακτικές ενός Ατυχούς Πολέμου

Η παρθενική εμφάνιση της Daedalic στον χώρο των παιχνιδιών τακτικής αποδείχθηκε μη τακτική και ενώ είχε τα πάντα με το μέρος της έχασε στα σημεία, μην εστιάζοντας πουθενά.

Ηλίας Ιακωβόπουλος

Raised in the Greek countryside, he was quickly captivated by the lights of his first CRT screen. As a curious and oddball, he went into the deep end early on, not always successfully. Returning to his native land he decided to take up writing, which is when he got involved with the reviews of evil video games. A self-professed medievalist, he judges everything by how many swords he can find in his path, and he has a Voodoo 2 on his head to guard him.

7 Comments

  1. Σφάξιμο. Κρίμα, και το είχα για αρκετό καιρό στα ραντάρ.
    Πολύ ωραία παρουσίαση. Αν είμαι σπίτι θα μπω και στο στρημ το βράδυ.

  2. Στα επίσημα screenshots είναι πολύ πιο καθαρά τα γραφικά. Μάλλον κάποιο bug έπαιξε και δεν φόρτωναν τα textures. Ή απλά ξέχασες να τα βάλεις στο high..

  3. Όλα είναι στο high από την πρώτη μέρα. Περίμενα μέχρι και την τελευταία στιγμή μήπως βγεί κάποιο patch που να διορθώνει τα textures χωρίς επιτυχία.
    Το ίδιο συνεχίστηκε μέχρι και αργά το βράδυ όπου κλείσαμε το στριμ.

    Όσον αφορά τα επίσημα screenshots που λάβαμε στο press kit, το οποίο ήρθε το καλοκαίρι και αφορούσε το preview, οι προμο εικόνες δεν είχαν και πολύ σχέση με την πραγματικότητα. Εξάλλου είναι σύνηθες φαινόμενο το διαφημιστικό υλικό να είναι πάντα καλογυαλισμένο.

    Αν η alter games έχει δικά της textures και δεν τα κυκλοφορεί ή τα κόβει από τις εκδόσεις προς τον τύπο, είναι δικό της θέμα.

  4. Προ ολίγου κατέφθασε patch μεγέθους 4 GB το οποίο έφερε στο φως τα πραγματικά textures. Όντως τώρα είναι σαν κι αυτά του press kit.
    [SPOILER=”pic or it didn’t happen”][ATTACH type=”full”]1140[/ATTACH][/SPOILER]

  5. χρονό, ηταν πατς αυτο σιγουρα?
    δεν το βρισκω πουθενα για να διαβασω τα notes. τι λεβητες ειν αυτοι? στη μουγκα για να μη φανει η λαλακία τους με τα τεξτουρς?

  6. Ναι κι εγώ δεν βρήκα κάπου patch notes. Σημασία έχει ότι διόρθωσαν αρκετά θεματάκια του.
    Κάτι μου λέει ότι όλο το μπέρδεμα έγινε με τις κόπιες του τύπου/beta που ήταν ανοιχτές πριν την κυκλοφορία, η οποία κυκλοφορία καθυστέρησε κάποιες ώρες.
    Τελος καλό όλα καλά. Έχουμε δει πολύ χειρότερα launches από πολύ μεγαλύτερες εταιρείες διανομής/στούντιο.

Leave a Reply

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
en_USEN