REVIEWS

PROJECT ROOT

Μήπως οι παλαιότεροι θυμάστε το Zone 66; Ναι, εκείνο το “open-world” (sic) shooter της Epic Megagames που είχε κάνει αίσθηση, όταν κυκλοφόρησε σε shareware το 1993. Αυτός ήταν και ο πρώτος μου συνειρμός, όταν είδα το trailer του Project Root της σχετικά νεοσύστατης Αργεντίνικης ομάδας ανάπτυξης OPQAM. Παίζοντας το παιχνίδι, δεν έπεσα και πολύ έξω. Το Project Root όντως θυμίζει σε αρκετά σημεία εκείνο το παλαιό shooter, κυρίως με το τρόπο που κινείται και ελέγχεται η κάμερα (όσοι πάσχετε από ναυτία, οπωσδήποτε πάρτε μια δραμαμίνη), με σαφείς επιρροές από τη δυσκολία του αξέχαστου Desert Strike, αλλά δυστυχώς οι άνθρωποι της OPQAM κάπου έχασαν το μέτρο και πήγαν στο άλλο άκρο.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και θα σας εξηγήσω τι εννοώ: εσείς ελέγχετε ένα αεροσκάφος και σκοπό έχετε να ολοκληρώσετε τα objectives που σας αναθέτουν, τα οποία ως επί το πλείστον έχουν να κάνουν με καταστροφή στρατηγικών στόχων. Υπάρχουν βέβαια και κάποιες παραλλαγές, όπως π.χ. να συνοδέψετε και να προστατέψετε κάποιο φιλικό όχημα, αλλά τίποτε δεν παρεκκλίνει από την ουσία, η οποία είναι αυτή που ακριβώς δηλώνει το είδος που ανήκει: shoot ‘ em up. Το αεροπλανάκι σας είναι εξοπλισμένο με άπειρες (ευτυχώς) σφαίρες και άπειρους αέρος-εδάφους πυραύλους, οι οποίοι προφανώς χρησιμεύουν μόνο για να χτυπήσετε επίγειους στόχους, ενώ σε κάθε πίστα λαμβάνετε τρεις ζωές και μια μπάρα ενέργειας. Οι αντίπαλοί σας είναι αεροσκάφη κάθε είδους, πυργίσκοι, τανκς και δεν συμμαζεύεται, ενώ φυσικά στο τέλος κάθε πίστας, σας περιμένει ένα τεράστιο boss που δεν αστειεύεται και αρκεί μια καλοζυγισμένη βολή για να σας στείλει στα θυμαράκια.

Project Root Shot1Μια συνηθισμένη εικόνα στο παιχνίδι: καταστρέψτε ό,τι βρείτε!

Μέχρι εδώ καλά, τίποτε το μεμπτό. Δυστυχώς, ενώ η εταιρία διαφημίζει το παιχνίδι ως απαιτητικό όσον αφορά τις ικανότητες του παίκτη, προσωπικά δεν είδα κάτι τέτοιο πουθενά. Οι δημιουργοί του παιχνιδιού μάλλον θεωρούν ως “υψηλό επίπεδο δυσκολίας” το να στέλνουν συνεχώς στο παίκτη κύματα από εχθρούς, οι οποίοι εμφανίζονται από το πουθενά στο ραντάρ σας και γεμίζουν την οθόνη από βλήματα, χωρίς να υπάρχει σχεδόν καμία δυνατότητα διαφυγής, καθώς το αεροπλάνο σας είναι ολίγον τι δυσκίνητο. Αφήστε δε που πολλές φορές σας πυροβολούν εχθροί που δεν τους βλέπετε, οπότε αντιλαμβάνεστε ότι δεν θα είναι λίγες οι φορές που θα τρώτε πολλές σφαίρες ξώφαλτσες, ενώ τα power-ups, ακόμα και στο easy επίπεδο δυσκολίας (δεν θα ήθελα να δω τι γίνεται στο hard), εμφανίζονται με το σταγονόμετρο. Το χειρότερο απ’ όλα; Σε όλα τα shoot’ em ups που σέβονται τον εαυτό τους, διαθέτετε μια special bomb η οποία ισοπεδώνει τα πάντα στην οθόνη. Φυσικά το ίδιο ισχύει και εδώ, με τη διαφορά ότι πρέπει πρώτα να σας “πέσει” ως power-up από κάποιο εχθρό, ενώ η απόδοση μερικών special bomb συγκρίνεται μόναχα με τη ζημιά που θα έκανε ένα μπουγέλο! Ψιτ, παιδιά, μήπως το παρακάνατε λιγάκι;

Υποτίθεται ότι το Project Root δεν είναι fast-paced shooter, αλλά απαιτεί μια γερή δόση στρατηγικής και τακτικής. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με κάτι τέτοιο. Ομως, η μοναδική τακτική που φαίνεται να λειτουργεί είναι να τραβάτε τα εχθρικά σκάφη ένα-ένα και να επιτίθεστε στους ύπουλα τοποθετημένους πυργίσκους απ’ όσο πιο μακριά γίνεται (αφού πρώτα έχετε φροντίσει να καταρρίψετε ό,τι πετάει) έτσι ώστε να καθαρίζετε την οθόνη αργά-αργά…απελπιστικά αργά θα έλεγα.

Project Root Shot2Ρίξτε μια ματιά στο ραντάρ… Ο χαμός ο ίδιος!

Αυτός ο βασανιστικά αργός ρυθμός του παιχνιδιού, χωρίς μάλιστα να προσφέρει κάποια ποσότητα αδρεναλίνης, όπως θα όφειλε ένα shoot’ em up, προκαλεί απίστευτα χασμουρητά και αφόρητη πλήξη. Δε νιώθεις κάπου ότι το παιχνίδι προσπαθεί να σε κάνει καλύτερο παίκτη για να έχεις ελπίδες επιβίωσης (βλέπε π.χ. Dark Souls) ή έστω να σε επιβραβεύει για τις προσπάθειές σου: το μόνο που επιτυγχάνει είναι να τεστάρει τα όρια της υπομονής σου. Οσο γι’ αυτό, τα καταφέρνει και με το παραπάνω. Δεν είναι και λίγο να παίζεις 40 λεπτά μια αποστολή (ναι, τόσο κρατάνε), να πηγαίνεις σιγά-σιγά γιατί δε γίνεται διαφορετικά, παρ’ όλες τις προσεκτικές κινήσεις σου, να μένεις τελικά με μια ζωή και να τη χάνεις στη πρώτη ξαφνική βολή που σου έριξε το boss. Μαντέψτε τι γίνεται μετά; Μπράβο, καλά καταλάβατε, πάλι από την αρχή. Και όλα αυτά, στο Easy mode…

Κρίμα, γιατί είχα όλη τη καλή διάθεση να διασκεδάσω με το Project Root. Απεναντίας, το παιχνίδι είναι ένα άδικο και κακοσχεδιασμένο shoot’ em up που προσπαθεί με όλους τους λανθασμένους τρόπους να γίνει προκλητικό. Τουλάχιστον έγιναν κάποιες καλές προσπάθειες στο τεχνικό τομέα, αλλά τι να το κάνεις όταν το παιχνίδι αποτυγχάνει να σε ψυχαγωγήσει; Αν η δημιουργοί στρώσουν λίγο τη κατάσταση με το επίπεδο δυσκολίας μέσω patches, μπορεί το παιχνίδι να έχει καλύτερη τύχη, στη παρούσα μορφή του δυστυχώς μόνο εκνευρισμό μπορεί να σας προκαλέσει. Ισως την επόμενη φορά.

{youtube}QIDxrdTChFM{/youtube}

Pros

  • Συμπαθητικός τεχνικός τομέας
  • Κάποια ψήγματα “ορθού” shoot’ em up…

Cons

  • …τα οποία χαντακώνονται από το πολύ κουραστικό gameplay
  • Ο τρόπος κίνησης της κάμερας πιθανότατα θα σας ζαλίσει

 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 50%

50%

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Lover of action, shooter, adventure, RPG's and sometimes racing games, he prefers mainly single-player gaming. Every now and then he breaks out into a multi, but he doesn't overdo it.

3 Comments

  1. ███████▄▄███████████▄
    ▓▓▓▓▓▓█░░░░░░░░░░░░░░█
    ▓▓▓▓▓▓█░░░░░░░░░░░░░░█
    ▓▓▓▓▓▓█░░░░░░░░░░░░░░█
    ▓▓▓▓▓▓█░░░░░░░░░░░░░░█
    ▓▓▓▓▓▓█░░░░░░░░░░░░░░█
    ▓▓▓▓▓▓███░░░░░░░░░░░░█
    ██████▀░░█░░░░██████▀
    ░░░░░░░░░█░░░░█
    ░░░░░░░░░░█░░░█
    ░░░░░░░░░░░█░░█
    ░░░░░░░░░░░█░░█
    ░░░░░░░░░░░░▀▀

Leave a Reply

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
en_USEN