REVIEWS

SHERLOCK HOLMES: CRIMES AND PUNISHMENTS

Ας ξεκινήσουμε με μία κοινή παραδοχή: Η ομάδα της Frogwares είναι μία από εκείνες που ανήκουν στον πολύ ιδιαίτερο κύκλο των developers που ή τους συμπαθείς πολύ, ή τους αντιπαθείς σφόδρα. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τις τύχες των Sherlock Holmes παιχνιδιών κατέστησε ξεκάθαρο ότι σκόπευε, χρόνο με τον χρόνο και παιχνίδι με το παιχνίδι, να οδηγήσει τη σειρά εκεί ακριβώς που επιθυμούσε. Aκόμη κι αν υποθέσουμε ότι δεν είχε ένα αυστηρά προκαθορισμένο πλάνο κατά νου, υλοποιώντας μερικές από τις ιδέες της σ’ έκαστη νέα περιπέτεια που μας έδινε με πρωταγωνιστή τον Sherlock, σφυγμομετρώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τις αντιδράσεις του κοινού, αν μη τι άλλο έχει αποδείξει ότι δε διστάζει να πειραματιστεί, με αισθητές διαφοροποιήσεις στο gameplay, δοκιμές στον τομέα των γρίφων, μεταβάσεις σε νέες μηχανές γραφικών, μέχρι και αλλαγές στο ίδιο το προφίλ της προσωπικότητας του Holmes.

Αν υπάρχει ένα πράγμα που είναι σίγουρο με τη Frogwares, είναι ότι ποτέ δεν έδειξε να τα πηγαίνει καλά με τους inventory based γρίφους. Αυτό ακριβώς είναι το σημαντικότερο στοιχείο που την έχει καταστήσει αχώνευτη σε μία μερίδα παικτών, που θεωρούν άρρηκτα συνδεδεμένη και συνυφασμένη την έννοια του adventure game με την έντονη ύπαρξη του εν λόγω στοιχείου στο gameplay. Δεν ενδιαφέρονται οι Ουκρανοί να δημιουργήσουν τέτοιους; Δε ξέρουν; Δε μπορούν; Όποια κι αν είναι η απάντηση, το προπέρσινο “Testament of Sherlock Holmes” μας έδωσε ισχυρές ενδείξεις ότι έπρεπε να σταματήσουμε να ελπίζουμε σε μελλοντική αναθεώρηση από πλευράς τους σ’ αυτόν τον τομέα.

Το “Crimes and Punishments” φέρνει με τη σειρά του πολλές και σημαντικές αλλαγές στο franchise. Τόσες που φαντάζει σαν να οριοθετεί και να δίνει πιθανή εικόνα της νέας μορφής που θα έχουν εφ’ εξής οι περιπέτειες του αγαπημένου ντετέκτιβ. Επειδή το review που πρόκειται να διαβάσετε είναι το μεγαλύτερο που έχει γραφτεί από καταβολής RageQuit, ακριβώς λόγω της ιδιαίτερης φύσης του παιχνιδιού, καθίστε αναπαυτικά στην καρέκλα σας, προκειμένου ν’ αξιολογήσετε την προσπάθειά μου να σας δώσω μία όσο το δυνατόν πληρέστερη εικόνα περί αυτού.

Sherlock Holmes Crimes and Punishments Snap1
Συναντώντας τη χήρα του Carey

6 ΣΕ 1

Το σενάριο μας μεταφέρει στη βικτωριανή Αγγλία και στη γνώριμη 221B Baker Street και λαμβάνει χώρα το 1895, τρία χρόνια πριν τα γεγονότα του “Testament of Sherlock Holmes”. Σ’ αντίθεση μ’ οτιδήποτε έχουμε δει κατά το παρελθόν, αυτή τη φορά δεν έχουμε να διεξάγουμε μία και μόνο έρευνα, που απλώνεται απ’ την αρχή μέχρι το τέλος της περιπέτειας. Αντιθέτως, είναι έξι οι υποθέσεις που θ’ αναλάβουμε, τελείως ανεξάρτητες η μία της άλλης, με μοναδικό συνδετικό κρίκο μεταξύ τους την παρουσία των Holmes και Watson στην διαδικασία διαλεύκανσής τους. Όπως καταλαβαίνετε, η εν λόγω συνταγή καθιστά τελείως περιττή την παρουσία περαιτέρω κεντρικού story, μ’ όσα θετικά ή αρνητικά συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Είναι η πρώτη φορά που συναντάμε τέτοια δομή σε τίτλο της σειράς κι όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω, πρόκειται μονάχα για μία από τις πολλές διαφοροποιήσεις του νεότερου μέλους της πολύ γνωστής οικογενείας παιχνιδιών.

Δίχως να υπεισέλθω σε ιδιαίτερες λεπτομέρειες για την καθεμία, οι έξι περιπτώσεις που χρειάζονται τη συνδρομή του Holmes για να αποκαλυφθούν οι ένοχοι συνθέτουν ένα πλούσιο και πολύ καλοσχεδιασμένο μωσαϊκό δράσης, με διάρκεια που, αναλόγως του πώς και κινηθείτε και τι θα πράξετε σ’ ορισμένα σημεία, κυμαίνεται στις 16-17 ώρες. Στο ξεκίνημα καλούμαστε να βρούμε ποιος δολοφόνησε τον Peter Carey, ή αλλιώς Black Peter, πρώην κυνηγό φαλαινών, χρησιμοποιώντας μάλιστα ένα από τα καμάκια που διέθετε το θύμα. Η συνέχεια θα μας βρει, στην υπόθεση που διαφέρει έναντι όλων των υπολοίπων, να ψάχνουμε ένα τρένο που μυστηριωδώς εξαφανίζεται στη μέση της νύχτας. Αφού ανακαλύψουμε τι συνέβη, θα κατευθυνθούμε στα Ρωμαϊκά λουτρά για ν’ αποκαλύψουμε τον ένοχο δολοφονίας του αρχαιολόγου Sir Rodney Bentcliffe, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο διαπράχθηκε το φονικό, καθότι δεν υπάρχει πουθενά αντικείμενο που να δείχνει να χρησιμοποιήθηκε ως μέσο διάπραξης του εγκλήματος.

Αμέσως μετά θα μεταβούμε στη βίλα του Sir Eustace Brackenstall, που επίσης βρίσκεται νεκρός, με τη σύζυγό του να είναι δεμένη σε μια καρέκλα δίπλα του. Πρόκειται ίσως για την πιο εύκολη, στην επίλυση, υπόθεση. Δε συμβαίνει το ίδιο και με το δράμα που έχει λάβει χώρα στο εσωτερικό των κήπων του Kew, όπου εκτός της κλοπής τριών σπάνιων φυτών, έχει αφήσει, δύο ημέρες νωρίτερα, την τελευταία του πνοή και ο μέχρι πρότινος υπεύθυνος του χώρου, Montague Dunne.  Το τελευταίο περιστατικό που θα απαιτήσει τη συμβολή του Holmes στην αποκάλυψη του τι πραγματικά έχει συμβεί, περιλαμβάνει δύο νεκρούς και τον νεαρό Leighton Chapman να συλλαμβάνεται μ’ ένα πιστόλι στο χέρι. Ο τελευταίος είναι ο μεγαλύτερος αδελφός του Wiggins Chapman, ενός φτωχόπαιδου που ζει στην Baker street και που ο Holmes συχνά αξιοποιεί ως πληροφοριοδότη του. Μπορεί η Scotland Yard κι ο επιθεωρητής Lestrade να θεωρούν ως βέβαιο ένοχο τον Chapman, την τελευταία λέξη όμως κι εδώ θα την πει το γνωστό δίδυμο.

Sherlock Holmes Crimes and Punishments Snap2
Εννοείται ότι θα περάσουμε πολλές φορές από την Scotland Yard

Λίγο πριν το φινάλε, καλούμαστε να πάρουμε μία ακόμη απόφαση, που έχει να κάνει με τη δράση των Merry Men, μίας ομάδας που οραματίζεται να χτυπήσει συγκεκριμένους στόχους στο Λονδίνο, στην προσπάθειά της ν’ αφυπνίσει , κατ’ αυτόν τον τρόπο, τον κόσμο και να στείλει το μήνυμα ότι οι νόμοι έχουν πλέον ξεπέσει και φτάσει να υπηρετούν τους λίγους, με τους πολλούς να έχουν περιέλθει σε κατάσταση ανέχειας κι εξαθλίωσης. Μ’ άλλα λόγια, πρόκειται για τρομοκράτες του 19ου αιώνα τους οποίους και τελικά συναντάμε.

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΑΛΛΑΓΩΝ ΕΝ ΜΕΣΩ ΗΘΙΚΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ

Αν παρατηρήσατε, μόλις ανέφερα τη φράση «μία ακόμη απόφαση». Ο λόγος μόνο τυχαίος δεν είναι, αφού, για να ξεκινήσουμε από το πιο σημαντικό, εκεί βρίσκεται όλη η ουσία του “Crimes and Punishments”: Στα συμπεράσματα που θα καταλήξουμε και στις αποφάσεις που θα πάρουμε στη συνέχεια. Αν τα deduction boards των προηγουμένων παιχνιδιών σας είχαν ενθουσιάσει, ετοιμαστείτε για τον gaming παράδεισο που έχει να σας προσφέρει η νέα αυτή περιπέτεια. Στην αντίθετη περίπτωση, δε μπορώ να πω ότι θεωρώ καλή ιδέα την ενασχόλησή σας μαζί της. Το σίγουρο είναι ότι από πλευράς ύφους το εν λόγω παιχνίδι δείχνει να ευθυγραμμίζεται με την ομώνυμη, πολύ επιτυχημένη, τηλεοπτική σειρά με κεντρικό πρόσωπο  τον Holmes, που βρίσκεται καθοδόν προς την τέταρτη σεζόν της. Η εμφάνιση του deduction board, που παραπέμπει σε εγκεφαλικά κύτταρα, είναι μία από τις αποδείξεις περί αυτού.

Ο τίτλος του νέου πονήματος της Frogwares κάθε άλλο παρά άσχετος είναι λοιπόν με το περιεχόμενό του. Έχουμε έξι μυστήρια να λύσουμε, πάμπολλα στοιχεία να συλλέξουμε, αρκετά πιθανά συμπεράσματα να εξάγουμε και αποφάσεις να πάρουμε, οι οποίες και θα οδηγήσουν στην τιμωρία ή μη των ενόχων. Εγκλήματα εντοπίζονται και στις έξι περιπτώσεις. Το αν θα υπάρξουν ισάριθμες τιμωρίες, είναι κάτι που θ’ αποφασίσουμε εμείς, αφού πρώτα νιώσουμε σίγουροι ότι δε θα κατηγορήσουμε το λάθος πρόσωπο. Ακόμη κι αυτό μάλιστα είναι στην ευχέρειά μας να το επιβεβαιώσουμε ή όχι.

Sherlock Holmes Crimes and Punishments Snap3
Δείγμα της νέας εμφάνισης των deduction boards

Αναλύοντας συνεχώς τα στοιχεία που συγκεντρώνουμε και κάνοντας τους αναγκαίους συνειρμούς, καταλήγουμε σε υποψήφιους ενόχους σε καθεμία εκ των υποθέσεων. Είναι στη δική μας κρίση το πώς ακριβώς θα ερμηνεύσουμε κάποιο γεγονός, για παράδειγμα την παρουσία ενός υπόπτου κάπου ή το αν είχε όντως κίνητρο να σκοτώσει. Ενδεικτικά θα αναφέρω ότι υφίσταται υπόθεση με έξι (!) πιθανά conclusions, καθιστώντας αληθινή πρόκληση τη σωστή αποτίμηση των απανταχού ευρημάτων. Σημειώστε εδώ ότι δεν είναι καθόλου δεσμευτικό ότι θα βρούμε όλα τα αναγκαία στοιχεία, ειδικά αν βιαστούμε να δώσουμε την ετυμηγορία μας, οπότε χρειάζεται υπομονή και συνεχείς διάλογοι με τα πρόσωπα που συναντάμε. Ορισμένα συμπεράσματα δε, είναι απαραίτητο να προκύψουν, προκειμένου να προχωρήσει η υπόθεση.

Αφού τελικά καταλήξουμε στο ποιον θεωρούμε υπεύθυνο για έκαστο εκ των εγκλημάτων, θ’ αποφασίσουμε αν θα τον τιμωρήσουμε –μέχρι και δια απαγχονισμού- , ή θα τον αφήσουμε να διαφύγει. Παρακολουθώντας το σχετικό κλείσιμο της υπόθεσης, οδηγούμαστε σε μία οθόνη που μας παρουσιάζει το πόσα στοιχεία συλλέξαμε, το πρόσωπο που υποδείξαμε ως ένοχο και την απόφαση που πήραμε αναφορικά με την τιμωρία του ή μη. Εκεί έχουμε τη δυνατότητα να επαληθεύσουμε, αν θέλουμε, την ορθότητα του πορίσματός μας, το ποσοστό επιτυχούς εύρεσης στοιχείων, αλλά και να επιλέξουμε κάποιον άλλο ένοχο, ώστε να παρακολουθήσουμε εναλλακτικό φινάλε. Εδώ έγκειται η μόνη σημαντική ένστασή μου με την όλη διαδικασία. Προσωπικά διαφωνώ με την τόσο μεγάλη ελευθερία που προσφέρουν οι παραπάνω επιλογές στο συγκεκριμένο σημείο. Θεωρώ ότι θα ήταν πολύ προτιμότερο να παρουσιάζονταν συγκεντρωμένες, με την ολοκλήρωση και των έξι υποθέσεων, ώστε να μας δίνεται το κίνητρο να ξαναπαίξουμε όποια επιθυμούμε ή εκείνη που θ’ ανακαλύψουμε ότι λύσαμε με λανθασμένο τρόπο.

Eύστοχη προσθήκη αποτελεί ο εξονυχιστικός έλεγχος που πραγματοποιούμε στην εμφάνιση και τα χαρακτηριστικά των προσώπων με τα οποία συζητάμε. Επαναλαμβάνεται πολλές φορές κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, δείχνοντας ότι προφανώς ήρθε για να μείνει, τη στιγμή που ταιριάζει γάντι στην ιδιοσυγκρασία του Holmes, αλλά και στις μεθόδους που χρησιμοποιεί για να εξάγει πολύτιμα συμπεράσματα. Οι μέθοδοι αυτές περιλαμβάνουν και δύο ιδιαίτερες λειτουργίες με τις οποίες ερχόμαστε σ’ επαφή για πρώτη φορά, το Sherlock Talent και την Imagination. Η πρώτη, που ενεργοποιείται με το κουμπί T, επιτρέπει τον εντοπισμό αντικειμένων που εκ πρώτης όψεως δεν είναι ορατά. Η δεύτερη, που εκκινεί με το πλήκτρο F, μας δίνει την πολύ σημαντική δυνατότητα αναπαράστασης γεγονότων που έχουν προηγηθεί χρονικά.

Sherlock Holmes Crimes and Punishments Snap4
Προσεκτική παρατήρηση για κάθε χαρακτήρα που συναντάμε

Αισθητή αλλαγή έχουν επίσης υποστεί τόσο ο αριθμός όσο και ο δείκτης δυσκολίας των διαφόρων puzzles. Με δεδομένη τη διαφαινόμενη αλλαγή πλεύσης ολόκληρου του χαρακτήρα της σειράς, με την έρευνα των διαφόρων χώρων και τα deduction boards να έχουν ξεκάθαρα πλέον τον πρώτο ρόλο, όσα καλούμαστε να λύσουμε είναι, εκτός από λιγότερα σε αριθμό, εμφανώς ευκολότερα. Συναντάμε γνωστούς κι αναμενόμενους τύπους, από παραβίαση ατελείωτων κλειδαριών (εδώ πραγματικά το παραξηλώσανε οι Ουκρανοί!) και άνοιγμα χρηματοκιβωτίων, μέχρι συναρμολόγηση ενός κύβου και σύνθεση εικόνων. Η αιτιολόγηση πάντως για την τελευταία, που πράττουμε δύο φορές, είναι επιεικώς αστεία. Όσοι βαριέστε θανάσιμα τις παραπάνω διαδικασίας μπορείτε να τις προσπεράσετε με χρήση της “Skip” επιλογής που προσφέρεται. Εδώ λοιπόν απαντάται αυτό που ανέφερα νωρίτερα, περί της συνολικής διάρκεια του τίτλου, η οποία μοιραία μειώνεται με τη συστηματική παράκαμψη των εν λόγω προκλήσεων.

Τη “Skip” δυνατότητα πολύ ορθώς προσφέρουν και οι action σκηνές που συναντάμε, που ξεκινάνε από την επικράτηση σε μπρα-ντε-φερ διαγωνισμό και φτάνουν μέχρι την επιτυχή στόχευση συγκεκριμένων σημείων, αλλά και το σκαρφάλωμα ενός τοίχου. Κοντά τους την εμφάνισή της κάνει και μία ανεξήγητη QTE-like διαδικασία, που συνίσταται στο γρήγορο πάτημα του πλήκτρο που μας υποδεικνύεται, προκειμένου να είμαστε σε θέση να ολοκληρώσουμε ορισμένους διαλόγους με τρίτους χαρακτήρες, διαλέγοντας από μία λίστα πιθανών απαντήσεων. Πρόκειται άραγε για σαφείς ενδείξεις ότι οδεύουμε προς μία ακόμη πιο μεικτή μορφή Sherlock Holmes παιχνιδιών στο μέλλον, ή περί απλών πειραματισμών; Την απάντηση θα τη λάβουμε στην επόμενη συνάντησή μας με τον αγαπημένο ήρωα.

ΚΡΑΤΑ ΜΕ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΩ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΥΤΟ

Μια και είναι ουκ ολίγα εκείνα που πρέπει ν’ αναφερθούν, για να ξεκινήσουμε όσο πιο στρωτά και ορθολογικά γίνεται την ανάλυση του gameplay και του interface, το πρώτο που πρέπει να τονίσω είναι ότι η σταθερή, 3rd person οπτικής, κάμερα, αποτελεί παρελθόν. Πλέον τα δρώμενα τα παρακολουθούμε είτε μέσω 1st person οπτικής, είτε με χρήση της 3rd person, over the shoulder, κάμερας. Σ’ αμφότερες τις περιπτώσεις η κίνησή μας πραγματοποιείται με τη γνωστή WASD τετράδα πλήκτρων, με το ποντίκι ν’ αναλαμβάνει την κίνηση του προσώπου, άρα και το πού κατευθύνουμε ανά πάσα στιγμή το βλέμμα μας. Αρκετά δύστροπη διαδικασία αποτελεί η εναλλαγή μεταξύ περπατήματος και τρεξίματος, αφού προϋποθέτει αρχικά το πάτημα του Caps Lock και στη συνέχεια του αριστερού Shift.

Sherlock Holmes Crimes and Punishments Snap5
Απόλαυσα την ιστορία εξαφάνισης του τρένου

Θα παραδεχθώ ότι στην αρχή μ’ απογοήτευσε η απαλοιφή της τρίτης, οικείας, επιλογής απεικόνισης, με δεδομένο μάλιστα ότι η over the shoulder κάμερα δεν είναι σε καμία περίπτωση η αγαπημένη μου σε adventure game (το γιατί σε action τίτλους δε μ’ ενοχλεί, είναι μια άλλη συζήτηση). Ακριβώς όμως επειδή, όπως και στην περίπτωση του “Testament of Sherlock Holmes” το παιχνίδι προτιμάει την πρώτου προσώπου απεικόνιση των διαφόρων χώρων, σύντομα προσαρμόστηκα απόλυτα σ’ αυτή.

Παρελθόν αποτελεί και ο hotspot indicator, δίχως η απουσία του να συνιστά πρόβλημα, αφού ο εντοπισμός των απανταχού αντικειμένων πραγματοποιείται άμεσα, αρκεί φυσικά το βλέμμα μας να είναι στραμμένο προς το μέρος τους και να έχουμε πλησιάσει αρκετά προς το μέρος τους. Πέραν τούτου, είναι τόσες οι διευκολύνσεις που μας παρέχουν οι άνθρωποι της Frogwares, που σχεδόν δε γίνεται να χάσουμε το παραμικρό.

Εξέχοντα ρόλο στην επίτευξη συνεχούς ροής της υπόθεσης κατέχει το journal, στο οποίο καταγράφονται τα πάντα: Τί οφείλουμε να κάνουμε, πού πρέπει να πάμε, τί αντικείμενα έχουμε συλλέξει, το προφίλ των χαρακτήρων που έχουμε συναντήσει κτλ. Για κάθε αντικείμενο που κουβαλάμε μας δίνεται περιγραφή αξιοποίησής του, του στυλ “Find a use”, “Start a dialogue”. Η χρήση του όμως γίνεται άνευ της παραμικρής σκέψης από μεριάς μας. Αρκεί μόνο να κλικάρουμε επί του σημείου που πρέπει. Για να δώσω ένα παράδειγμα, αφού βρούμε το κομμάτι ενός αγαλματιδίου και στη συνέχεια εντοπίσουμε το ίδιο το αγαλματίδιο, παρατηρώντας το τελευταίο και κλικάρωντας στο επίμαχο σπασμένο σημείο, μας εμφανίζει αυτομάτως την επιλογή τοποθέτησης του κομματιού. Αναλογιστείτε ότι σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο δεν είχα προλάβει καν να σκεφτώ ότι όφειλα να δοκιμάσω τον εν λόγω συνδυασμό και θα καταλάβετε αν συμφωνώ μ’ όλο αυτό ή όχι.

Κάθε φορά που ολοκληρώνουμε επιτυχώς το “χτένισμα” μίας τοποθεσίας λαμβάνουμε τη σχετική ειδοποίηση, στο άνω αριστερό μέρος της οθόνης, ότι φέραμε εις πέρας το συγκεκριμένο objective. Εκτός αυτού, όποτε γίνεται zoom in σε κάποιο αντικείμενο (π.χ. τραπέζι) ή χώρο (πάτωμα) -οπότε κι εκεί χρησιμοποιούμε το mouse και την κλασσική point ‘n’ click μέθοδο για την “εξερεύνησή” μας-, καταλαβαίνουμε ότι αυτή ολοκληρώθηκε επιτυχώς με το zoom out που ακολουθεί. Αν δε συμβεί το τελευταίο, πολύ απλά κάτι χάνουμε κι οφείλουμε να ψάξουμε περισσότερο. Κατανοείτε νομίζω ότι το παιχνίδι μας παίρνει από το χεράκι και μας καθοδηγεί συνεχώς, ούτως ώστε να μη κολλήσουμε πουθενά. Είναι απολύτως ξεκάθαρο, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ότι οι developers δεν επιθυμούν να διακοπεί η δράση σε κανένα σημείο, ούτε να προβληματιστούμε αναφορικά με το τι μας έχει πιθανώς διαφύγει. Κι οι χείρες βοηθείας δε σταματούν εδώ.

Sherlock Holmes Crimes and Punishments Snap6
Οι τρεις πιθανοί ένοχοι της δολοφονίας στα λουτρά

Η χρήση των Sherlock Talent και Imagination αποτελεί πολύ όμορφη ιδέα, η χρήση τους όμως γίνεται συνεχώς spoiled, από το ίδιο το παιχνίδι, που μας ειδοποιεί για την αναγκαιότητά της! Δε προλαβαίνεις δηλαδή ούτε κι εδώ να πάρεις τον χρόνο σου, να σκεφτείς μήπως πρέπει να τις δοκιμάσεις κι έχεις το σχετικό εικονίδιο να το μαρτυράει μονομιάς. Ακόμη όμως κι όταν έρθει η στιγμή να χρειαστεί να φύγουμε από μία τοποθεσία και να πάμε σε μια άλλη, το journal δε παραλείπει να μας δίνει τόξο εξόφθαλμες συμβουλές, που φτάνει να μοιάζει με ενσωματωμένο walkthrough! Αν θέλετε τη γνώμη μου, δοκιμάστε να ελαχιστοποιήσετε τη χρήση του, ειδικά όσον αφορά στα tabs των objectives και των items, ούτως ώστε να μη φτάσετε να νιώσετε κι εσείς ότι το παιχνίδι δε σας αφήνει να σκεφτείτε το παραμικρό από μόνοι σας.

Δεν έχω πρόβλημα με τους τίτλους που προσπαθούν να είναι πολύ φιλικοί προς το ευρύ, μη μυημένο σε ένα genre, κοινό και την ίδια στιγμή αρεστοί και στους κατόχους κονσολών, που επίσης αποτελούν εν δυνάμει αγοραστές τους. Αυτό που έχει φτάσει να μ’ εκνευρίζει είναι το να μένουν τελείως στην άκρη οι πιο απαιτητικοί και σκληροπυρηνικοί παίκτες. Θες να παρέχεις συνεχώς συμβουλές προς τον παίκτη; Πολύ ωραία, δώσε τη σχετική επιλογή ενεργοποίησης hints. Ακόμη καλύτερα, ενσωμάτωσε δύο game modes, π.χ. casual και hardcore. Μη φτάνεις όμως να γίνεσαι γελοιωδώς εύκολο, ειδικά από τη στιγμή που δεν είσαι και το πιο φτηνό παιχνίδι της κατηγορίας σου. Στην τελική, αν το σκεφτούμε κι αλλιώς, ο ίδιος ο Sherlock θα ήθελε να είναι τόσο απλοποιημένη η ίδια η περιπέτειά του; Δε το νομίζω.

UNREAL ΟΠΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΙ REAL ΣΤΡΑΒΟΠΑΤΗΜΑΤΑ

Επειδή είθισται να μην αφήνουμε τις φωτογραφίες να μιλήσουν από μόνες τους, που στην περίπτωσή μας θα αντιστοιχούσαν 20.000 και πλέον λέξεις, θα πω το εξής: Στην ελληνική γλώσσα το πιο κλισέ θα ήταν ν’ αρχίσω να τ’ αποκαλώ «εκπληκτικά», «τρομερά», «φανταστικά» κτλ. Αντίστοιχα, είμαι σίγουρος ότι οι Αγγλόφωνοι φίλοι μας κάνουν λόγο για «cutting-edge, breathtaking graphics» κι άλλα τέτοια ωραία. Για να μη μακρηγορήσω λοιπόν και καταντήσω κουραστικός σ’ ένα ούτως ή άλλως μεγάλο κείμενο, το “Crimes and Punishments” είναι το πιο εντυπωσιακό και προσεγμένο εμφανισιακά adventure game που έχουμε δει μέχρι σήμερα. Λαμβάνοντας υπόψη βέβαια ότι κάνει χρήση της Unreal engine 3, μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι το έργο το δεν ήταν δα και τόσο δύσκολο.

Sherlock Holmes Crimes and Punishments Snap7
Ο Brackenstall δεν είχε υπάρξει κι ο καλύτερος σύζυγος

Κι όμως, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα και είναι τουλάχιστον άδικη και άστοχη μία τέτοια απλούστευση. Άλλωστε και το “Eleusis” είναι φτιαγμένο με χρήση της ίδιας μηχανής γραφικών, όπως και το άρτι αφιχθέν “The Vanishing of Ethan Carter”, με το τελευταίο όμως να διαφοροποιείται όσον αφορά στην κατηγορία που εντάσσεται. Η μεγάλη διαφορά λοιπόν του “Crimes and Punishments” έχει να κάνει με την ποικιλία, τη λεπτομέρεια και την πληρότητα των τοποθεσιών του. Είναι, τρόπον τινά, εύκολο και σαφώς λιγότερο χρονοβόρο να βασιστείς στην Unreal 3 και να φτιάξεις ένα λεπτομερές δάσος, που αποτελεί τον πυρήνα ενός άδειου, επί της ουσίας, κόσμου. Δεν είναι καθόλου εύκολο όμως να δημιουργήσεις όλες εκείνες τις τοποθεσίες που επισκεπτόμαστε στο παιχνίδι που εξετάζουμε, με καθεμία τους να περιλαμβάνει εξαντλητική πληθώρα αντικειμένων και προσώπων. Από πού ν’ αρχίσω και πού να τελειώσω αλήθεια; Τα θερμοκήπια στους κήπους Kew, το σπίτι του Eustace Brackenstall, ο δρόμος που βρίσκεται το ενεχυροδανειστήριο του Kenneth Butler, η περιοχή ανασκαφών του Rodney Bentcliffe, τα Ρωμαϊκά λουτρά αλλά και πολλοί άλλοι χώρα τους οποίους επισκεπτόμαστε μαρτυρούν ότι ανάλογο προηγούμενο δεν έχει υπάρξει σε adventure game.

Εξίσου εντυπωσιακή είναι η ικανότητα ενός studio που στη συντριπτική του πλειοψηφία αποτελείται από Ουκρανούς να προικίζει το παιχνίδι του με τόσο υψηλής ποιότητας voice overs, που συνοδεύονται μάλιστα από άριστο lip synchronization. Βέβαια δε πρέπει να ξεχνάμε ότι η Frogwares έχει και δεύτερη έδρα, στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας, κάτι που ερμηνεύει αυτή την επιτυχία της. Holmes και Watson δίνουν πραγματικό ρεσιτάλ, με τον πρώτο να φτάνει –συναρτήσει και της εμφάνισής του- να συναγωνίζεται άνετα τον Benedict Cumberbatch, που ενσαρκώνει τον χαρακτήρα σε νεότερη ηλικία στην τηλεοπτική σειρά και που κατά γενική ομολογία τα καταφέρνει περίφημα (άλλο αν εμένα δε μου κάνει πολύ για Holmes).Ναι, για τόσο καλό voice acting μιλάμε. Ξεχώρισα επίσης τον ηθοποιό που δανείζει τη φωνή του στον Mycroft Holmes, που ταιριάζει 101% με την εικόνα του αδερφού του πρωταγωνιστή, όπως κι εκείνον που υποδύεται τον Ryan Turner. Γενικά έχουμε να κάνουμε με πολύ υψηλής ποιότητας speech, συνοδευόμενο από εξαιρετική μουσική, όπου χρειάζεται, βασισμένη κυρίως σε πιάνο και έγχορδα.

Sherlock Holmes Crimes and Punishments Snap8
Όπως και στο “Testament of Sherlock Holmes” αναλαμβάνουμε πρόσκαιρα και τον έλεγχο του σκύλου Toby

Δεν είναι λίγοι οι developers που στην προσπάθειά τους να διαφημίσουν το νέο παιχνίδι τους κάνουν λόγο για πολλές τοποθεσίες και χαρακτήρες που συναντάμε. Νομίζω καλό είναι από ‘δω και πέρα, όποιος σκεφτεί να προβεί σ’ ανάλογη δήλωση, να έχει πρώτα παίξει και ολοκληρώσει το “Crimes and Punishments”, ούτως ώστε να γνωρίζει πώς πραγματικά μετουσιώνεται στην πράξη μία τέτοια δήλωση-υπόσχεση. Για μία ακόμη φορά παιχνίδι της Frogwares φτάνει ν’ αποτελεί πραγματική διαφήμιση των video games. Είναι ένας από τους τίτλους εκείνου που βάζεις να δει κάποιος που δεν έχει την παραμικρή ιδέα περί αυτών και είναι σχεδόν βέβαιο ότι την επόμενη μέρα θα σου ζητάει να του παραγγείλεις PC, προκειμένου ν’ αρχίσει την ενασχόλησή του μ’ εκείνο για το οποίο πιθανώς σε κορόιδευε μέχρι πρότινος. Καλά και άγια τα indie, AGS-based adventure games και φυσικά θέλουμε να βλέπουμε και τέτοια, αν μη τι άλλο όμως, εξίσου θέλουμε να βλέπουμε μοντέρνους κι εκθαμβωτικούς εκπροσώπους της κατηγορίας, σαν τον συγκεκριμένο.

Το μόνο που χαλάει ελαφρώς την κατά τ’ άλλα άριστη εικόνα του τίτλου είναι τα συχνά frame drops που παρατηρούνται σ’ αρκετές περιπτώσεις, όπως κατά τη διάρκεια ορισμένων διαλόγων, αλλά ακόμη περισσότερο όσο βρισκόμαστε εντός της άμαξας που, σαν άλλο ταξί της εποχής, μας μεταφέρει στις απανταχού τοποθεσίες. Εκτός της βουτιάς που παρατηρείται εκεί στα frames, δε λείπουν κι οι στιγμές, ειδικά στην έκτη και τελευταία υπόθεση, που ο loading χρόνος της περιοχής όπου κατευθυνόμαστε δείχνει αρκετά μεγάλος.

Η μεγαλύτερη αμαρτία όμως από πλευράς των ανθρώπων της Frogwares είναι άλλη και ακούει στο όνομα save system. Για λόγους που ειλικρινά αδυνατώ να κατανοήσω, δεν υφίσταται manual saving της προόδου μας, αλλά auto saving και μόνο! Μπορεί ομολογουμένως το τελευταίο να λειτουργεί σχεδόν άψογα, αποσοβώντας την ανάγκη επανάληψης ενεργειών από μεριάς μας, δε παύει ωστόσο να πλανάται η απορία για τον λόγο που μπορεί να οδηγεί κάποιους developers στο ν’ αφαιρούν τη δυνατότητα πλήρους ελέγχου από μεριάς μας αναφορικά με το σώσιμο της θέσης μας. Ειδικά μάλιστα αν αναλογιστούμε ότι αν… τολμήσουμε να φορτώσουμε κάποιο πρότερο save point σβήνεται η μετά αυτού πορεία μας (!), ενώ με το που ολοκληρώνουμε κάποια υπόθεση αυτομάτως απομακρύνονται τα save points αυτής, το πρόβλημα καθίσταται εντονότερο. Αναγκαίο κακό λόγω της ταυτόχρονης κυκλοφορίας του τίτλου και σε κονσόλες; Ακόμη κι αυτός να είναι ο λόγος, γιατί να απασχολεί εμάς τους PC gamers; Το adventure game θέλει manual saving και ευχέρεια φορτώματος όποιας θέσης εμείς επιθυμούμε. Ελπίζω κάποτε να το καταλάβουν άπαντες οι developers και να σταματήσουν τους νεωτερισμούς και τις εφευρέσεις στον τομέα αυτό.

Sherlock Holmes Crimes and Punishments Snap9
Πολλή κλειδαριά όμως ρε παιδί μου, πάρα πολλή!

ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΥΡΙΕ, ΤΙ ΕΙΣΤΕ;

Λιγότερα puzzles, απουσία inventory, συνεχή deductions, αυτόματη υπόδειξη χρήσης αντικειμένων, ασταμάτητη έρευνα και συγκέντρωση στοιχείων, ηθικές επιλογές και συνέπειες αυτών. Μήπως όλα τα παραπάνω θα δικαιολογούσαν πιθανό ισχυρισμό από μέρους κάποιων ότι το “Crimes and Punishments” δεν αποτελεί τελικά adventure game, τουλάχιστον με τον τρόπο που χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα τον όρο;

Θυμάστε τι συνέβη προ εικοσαετίας, κατόπιν της κυκλοφορίας του Doom της Id; Όποιο άλλο παιχνίδι κυκλοφορούσε και κινούταν στο ίδιο μοτίβο, δε χαρακτηριζόταν ως first person shooter, αλλά ως Doom-clone. Βάλτε τώρα στη θέση του Doom το L.A Noire της Rockstar. Κι αυτό χαρακτηριζόταν από έρευνα, ερμηνεία στοιχείων και κρίση περί της ενοχής προσώπων ή όχι, σωστά; Άρα λοιπόν θα μπορούσε κανείς να πει, αν θεωρήσουμε ότι το L.A Noire δεν ανήκε τελικά στην κατηγορία των adventure games, ότι το “Crimes and Punishments” αποτελεί ένα L.A Noire-clone. Κρατήστε το αυτό στην άκρη του μυαλού σας και πάμε παρακάτω.

Ποιον όρο υιοθέτησε η Telltale Games για να περιγράψει τα παιχνίδια που κυκλοφορεί πλέον; “Choice and Consequence games”. Μπορεί στην περίπτωσή της το περιεχόμενο των ίδιων των δημιουργιών της να μη φανερώνει αισθητές συνέπειες των όποιων αποφάσεων παίρνει ο παίκτης, με το “Crimes and Punishments” όμως αυτό υλοποιείται ξεκάθαρα. Άρα θα μπορούσαμε να πούμε ότι φέρει χαρακτηριστικά της νέας αυτής κατηγορίας παιχνιδιών.

Sherlock Holmes Crimes and Punishments Snap10
Χρησιμότατη η Imagination λειτουργία

“Dear Esther”, “Gone Home”, “Lifeless Planet”, “The Vanishing of Ethan Carter”. Τίτλοι που βασίζονται πολύ στην εξιστόρηση και την περιήγηση του παίκτη σε περιβάλλοντα, δίχως να θέτουν κάποια ουσιώδη πρόκληση. Θυμηθείτε τώρα ότι τα όποια puzzles περιλαμβάνει το νέο Sherlock Holmes μπορούν να προσπεραστούν άμεσα και έχετε μπροστά σας αποτυπωμένη την ολοφάνερη πρόθεσή του να κλείσει πονηρά το μάτι στους θιασώτες κι αυτού του genre, βάζοντάς τους την επιπλέον αποστολή εντοπισμού στοιχείων και εξαγωγής συμπερασμάτων μέσω των deductions.

Συνεπώς, αν δεχτούμε ότι η νέα δημιουργία της Frogwares επί της ουσίας δεν αποτελεί adventure game, μπορούμε να πούμε μ’ ασφάλεια ότι είναι ένα… “Deduction based, moral choice and consequence, L.A Noire-clone, exploration game”. Το ξέρω ότι τώρα γελάτε. Είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Άλλωστε κι εγώ λίγο πολύ αστειεύομαι μ’ όλα τα παραπάνω. Η τοποθέτησή μου είναι ότι το εν λόγω παιχνίδι καταφέρνει, με πολύ επιτηδευμένο και “ύπουλο” τρόπο, να απευθύνεται στους θιασώτες όλων των παραπάνω κατηγοριών, δικαιολογώντας, έστω κι οριακά αν θέλετε, τον χαρακτηρισμό του ως adventure game. Απλά επιλέγει ν’ αφήσει οριστικά πίσω το κοινό εκείνο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως σκληροπυρηνικό, που θα ήθελε να δει inventory based γρίφους στη νέα αυτή περιπέτεια και που θεωρεί απαραίτητο το να παιδευτείς λιγάκι παραπάνω σε τέσσερα-πέντε σημεία της περιπέτειας.

Αν προσφερόταν η δυνατότητα επιλογής gaming mode, με τις διαφοροποιήσεις που νωρίτερα επισήμανα, ήτοι σαφώς λιγότερη βοήθεια μέσω journal, απουσία εμφάνισης εικονιδίου περί Sherlock Talent και Imagination λειτουργίας, έλλειψη ειδοποίησης περί ολοκλήρωσης αναζήτησης στοιχείων, απομάκρυνση του Skip button (τουλάχιστον στις μη-action περιπτώσεις) θεωρώ ότι θα είχε επιτευχθεί πολύ μεγαλύτερη ισορροπία. Με την αναγκαστική ύπαρξη όλων αυτών, το πιο πρόσφατο μέλος της Sherlock οικογένειας μοιάζει να χτυπήθηκε –από την ίδια τη δημιουργό του- κατακούτελα από τη σύγχρονη τάση της απλοποίησης, που έχω την αίσθηση ότι θα πλήξει ισχυρά την κατηγορία των adventure games, πιθανώς αλλάζοντας συνολικά τη μορφή τους στα χρόνια που θ’ ακολουθήσουν.

Αν αυτή είναι η μορφή που θα έχουν οι περιπέτειες του Holmes στο εγγύς κι απώτερο μέλλον, φοβάμαι ότι θα χάσουν σταδιακά την υποστήριξη μίας μερίδας του gaming κοινού, που παραδοσιακά αποτελούσε τακτικό αγοραστή τους. Δεν αποκλείεται βέβαια να υποστηριχθούν από ένα ευρύτερο, πιο casual, κοινό, ο όγκος του οποίου πιθανώς θα υπερκαλύπτει τους απογοητευμένους οπαδούς της σειράς, επιφέροντας έτσι μεγαλύτερα κέρδη στην Focus Home Interactive, που συνεχίζει να κρατά τον ρόλο του publisher. Ξαναρωτάω όμως: Χρυσή τομή δε μπορεί να υπάρξει; Γνώμη μου είναι ότι μπορεί και πρέπει να βρεθεί.

Sherlock Holmes Crimes and Punishments Snap11
Tι έγινε ρε παιδιά, παίζει ο Mickey Rourke στο “Crimes and Punishments”;

ΠΟΣΟ ΑΛΛΑΞΕΣ…

Κατόπιν της ολοκλήρωσης των έξι υποθέσεων που αναλαμβάνει αυτή τη φορά ο διάσημος ντετέκτιβ, μπορώ να πω ότι είναι περισσότερο εμφανές από ποτέ ότι η Frogwares δε σταματά να “πειράζει” το περιεχόμενο και τον χαρακτήρα των παιχνιδιών της, προσπαθώντας να οδηγήσει στην αποδοχή τους από μία όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μερίδα gamers. Το “Crimes and Punishments” είναι ένα εξαιρετικό παιχνίδι, ένας από τους τίτλους εκείνους που κάθεσαι με ηρεμία το απόγευμα, το βράδυ ή όποτε άλλοτε προτιμάς κι ασχολείσαι αρκετές ώρες μαζί τους, μέχρι να φτάσεις στο φινάλε.

Δε θέτει δυσκολίες διότι δε θέλει να το κάνει, πατάει όμως στις ηθικές επιλογές που μας δίνει, στο replayability που έχει, στο σύγχρονο και πολύ εντυπωσιακό οπτικοακουστική πακέτο που προσφέρει και στη συνήθη πολύ υψηλή ποιότητα παραγωγής του. Είμαι βέβαιος πάντως ότι, αναλόγως και της εμπορικής πορείας του παρόντος, θα δούμε τουλάχιστον ένα ακόμη παιχνίδι της σειράς που θα έχει πανομοιότυπη δομή με το “Crimes and Punishments”, κάτι σαν sequel αυτού. Aφού πω ότι αποδεικνύεται περίτρανα ότι το “Testament of Sherlock Holmes” έχει φορτώσει με πολύ δύσκολη αποστολή τους απογόνους του, εξακολουθώ ν’ αναρωτιέμαι:  Ο ίδιος ο Holmes, που ως γνωστόν αρέσκεται στα δύσκολα, θα ήθελε να λύνονται με τόση ευκολία οι υποθέσεις του;

karkasSpecs

Pros

  • Η deduction board λειτουργία, το πλήθος πιθανών συμπερασμάτων αναφορικά με την ενοχή προσώπων και οι κατοπινές ηθικές επιλογές
  • Πολύ ενδιαφέρουσες υποθέσεις
  • Το πιο εντυπωσιακό οπτικά adventure game που έχουμε δει μέχρι σήμερα
  • Εξαιρετικό voice acting
  • Προσεγμένο μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας σε κάθε χώρο του
  • Πλούσιο interface
  • Δίνει κίνητρο να ξαναπαίξουμε υποθέσεις του…

Cons

  • …αλλά την ίδια στιγμή σαμποτάρει, από μόνο του, την πιθανότητα να το πράξουμε
  • Η απλοποίηση το έχει χτυπήσει σφοδρά. Ήταν αναγκαία η ύπαρξη εναλλακτικών game modes, τύπου casual / hardcore
  • Ορισμένα frame drops και σποραδικές αργοπορίες στο loading τοποθεσιών
  • Απουσία manual saving
RATING - 86%

86%

Μάνος Καρκαλέμης

Manos can't help but feel happy that he was actively involved in gaming writing in the years 2009-2017, when he was given the opportunity to write reviews for some adventure game gems, such as "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

15 Comments

  1. Ε-Ξ-Α-Ι-Ρ-Ε-Τ-Ι-Κ-Ο ρηβιού!

    Έχεις ιδέα πόσο με χάιπαρες τώρα για το παιχνίδι; Ίσως το τσιμπήσω και χωρίς sales καθώς ακούγεται σαν ονειρικό αμάλγαμα όλων των τύπων gameplay που αγαπώ!

  2. Μάνο, με έπεισες. Ίσως να ασχοληθώ πρώτη φορά σοβαρά με Adventure. 😛
    Τέλειο review και υπερβολικά (με τη καλή έννοια) χορταστικό.

  3. @Mano.

    Υπέροχο review πραγματικά ξεπέρασες τον ευατό σου, αλλά εγώ δεν θα το παίξω γιατί δεν γουστάρω να παίζω με πληκτρολόγιο εν έτει 2014, απλά:p

  4. Αυτό σκεφτόμουν και εγώ όσο διάβαζα την παρουσίαση! Για αρχάριους adventures όπως η πάρτι μου πρέπει να είναι πολύ καλή επιλογή! Thx για το review Μάνος!

  5. Μανο το αρθρο δεν υπαρχει πραγματικα απιστευτο!!εχω φτασει μεχρι την πεμτη υποθεση με απλα λογια παιδια οποιος ειναι φαν την σειρας οπως ο γραφων να μην το χαει με τιποτα.Απο κει και αν ζητατε και την προκληση καλυτερα κοιταξτε αλλου.

  6. giovanna αν ο λόγος είναι αυτός και μόνο, κατά τη γνώμη μου αξίζει να του δώσεις μια ευκαιρία όταν έρθει η ώρα…

  7. Εμμ… ξέρεις… υπάρχει κι μια συσκευή που ακούει στο όνομα gamepad. Ιδανική για kb only παίγνια, αράζεις και παίζεις. 🙂

  8. @manos

    Θα του την δώσω όταν γίνει πιό φτηνό και όσο για @Adhan το game pad το έχω αλλά ποτέ δεν κατόρθωσα να το κάνω να παίξει κάποιο παιγνίδι, μάλλον όλο βλακείες κουμπιά πατάω ή δεν ξέρω και εγώ, αλήθεια το παιγνίδι έχει οδηγίες για να το καλιβράρεις σύμφωνα με το παιγνίδι?:(

  9. Περί gamepad δε ξέρω να σου απαντήσω, δε το δοκίμασα καν (αλλά, ρε παιδιά, adventure game με gamepad;!; )

  10. Καταπληκτικό review. Πρέπει να υπάρχει άποψη για να καλύψεις έτσι ένα παιχνίδι. Και εγώ θα ήθελα να τον δώ αυτόν τον τίτλο, ίσως σε κάποια έκπτωσούλα.

  11. Με ξεγέλασε η Τζιοβάννα Μάνο με αυτό που έγραφε και νόμιζα ότι δεν χρησιμοποιείται το mouse από το παιχνίδι (για αυτό είπα όταν πρόκειται για kb only παιχνίδια, προτιμώ/προτείνω gamepad) 😉

  12. Τί παιχνιδάρα εκπληκτική είναι αυτή; Μόλις ολοκλήρωσα (εσφαλμένα κιόλας, τρομάρα μου) την πρώτη υπόθεση. Οι τύποι είναι χιλιετίες μπροστά από την Telltale σε αυτό που κάνουν. Συνιστάται όχι απλώς ανεπιφύλακτα, πραγματικά κάθε φίλος των “έξυπνων” παιχνιδιών περιπέτειας, χρωστάει στον εαυτό του να το δει!

Leave a Reply

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
en_USEN