Πριν από περίπου ένα χρόνο μοιράστηκα την άποψή μου για ένα κρυφό indie διαμάντι ονόματι State of Decay, το οποίο παρεμπιπτόντως αποτέλεσε και το πρώτο μου review για το αγαπητό Ragequit.
Θα σας παρότρυνα να διαβάσετε το άρθρο για μια εις βάθος παρουσίαση του τίτλου, αλλά εάν είστε της σχολής “TL;DR”, συνεχίζω με περίληψή του.
Η πρώτη κυκλοφορία του State of Decay έγινε τον Ιούνιο του 2013 ως αποκλειστικός indie τίτλος για το Xbox 360, κάνοντας την επίσημη εμφάνισή του στη μητέρα πλατφόρμα τον Νοέμβρη του ίδιου έτους. Το μικρό τότε indie studio με όνομα Undead Labs, είχε τη φιλοδοξία να φτιάξει ένα survival MMO, αλλά γρήγορα κατάλαβαν πως για το μέγεθός τους και την οικονομική τους αδυναμία, το εγχείρημα φάνταζε ακατόρθωτο. Έτσι αποφάσισαν να στραφούν στη single player εμπειρία, προσφέροντας έναν τίτλο που για τους λάτρεις του survival είδους ήταν σχεδόν πλήρης.
Zombies + Open World + Base Building + Perma-death = Über Fun
Η παραπάνω εξίσωση μοιάζει άρτια και ονειρική. Όποιος συντελεστής και να μπεί ανάμεσα δεν θα μπορούσε να χαλάσει το σύνολο, σωστά;
Λάθος…
Καλώς η κακώς το State of Decay προσέλκυσε αρκετά βλέμματα πάνω στη μικρή Undead Labs και ένα από τα βλέμματα αυτά ήταν της Microsoft. Μέσα σε σχετικά σύντομο διάστημα η Undead Labs βρισκόταν κάτω από την ομπρέλα του κολοσσού, ο οποίος ήθελε να παίξει όλα του τα χαρτιά για να πετύχει η κυκλοφορία της νέας του κονσόλας.
Κάπως έτσι προήλθε η ιδέα της επανέκδοσης του ωραιότατου State of Decay για τις κονσόλες “νέας γενιάς” και τα PC, με δηλώσεις της Undead Labs πως θα πρόκειται για μια αρκετά βελτιωμένη έκδοση με νέα τέρατα, όπλα, αλλαγές στο gameplay και ανανεωμένα γραφικά.
Ποιο ήταν το τελικό αποτέλεσμα που λάβαμε στα χέρια μας; Μια αρπαχτή.
Μη με ακουμπάτε, άπληστοι devs!
Όταν είχε γίνει η ανακοίνωση της “YOSE” έκδοσης, ήμουν αρκετά αισιόδοξος διότι πίστευα πως η Undead Labs με τα χρήματα της Microsoft, θα μπορούσε να εμπλουτίσει το αρχικό παιχνίδι με αρκετά κομμάτια που έλειπαν αισθητά από το αρχικό SoD. Περίμενα τη βελτίωση του συστήματος μάχης, τη βελτίωση του γραφικού τομέα, την προσθήκη έστω local Co-Op. Πολύ απλά περίμενα κάποια αισθητή αλλαγή που να δικαιολογεί την τιμή των €27,99 (!) η οποία ισχύει είτε έχει κανείς το πρώτο State of Decay είτε όχι.
Εκτός από απειροελάχιστες βελτιώσεις σε κάποια μενού μέσα στο παιχνίδι και την προσθήκη μερικών συνοδευτικών όπως οχήματα, όπλα κλπ. δεν έχει την παραμικρή διαφορά με τον αρχικό τίτλο. Ακόμη και η διαφορά στα γραφικά είναι μηδαμινή, με την Undead Labs να διευκρινίζει ότι το παιχνίδι τώρα υποστηρίζει, επίσημα πλέον και εν έτει 2015, ως μέγιστη ανάλυση τα 1080p(!) στα PC.
Θα περίμενε κανείς έστω να έχουν διορθωθεί τα προβλήματα με το clipping όπου βλέπαμε ζόμπι να περνάνε μέσα από τοίχους και να μας βαράνε κάτω από τα πατώματα των σπιτιών, αλλά όχι, συνεχίζουν ακάθεκτα το έργο που ξεκινήσανε στο αρχικό State of Decay.
Η βιομηχανία των ηλεκτρονικών παιχνιδιών έχει αναπτυχθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια γεγονός που οδήγησε στο να βλέπουμε developers και εκδότες να κάνουν τα πάντα για να βγάλουν εύκολο κέρδος εις βάρος των αγοραστών.
Πέραν των DLC, των Pre-orders και των τίτλων που καταφθάνουν στα ράφια σε τέτοια κατάσταση ώστε να πρέπει να περιμένουμε να βγεί κάποτε patch για να μπορέσουμε αρχικά να τρέξουμε το μενού και μετά το παιχνίδι, το νέο trend φαίνεται να είναι οι τάχα “Remastered” εκδόσεις παλαιών τίτλων. Remasters τα οποία συχνά είναι ακριβώς το ίδιο παιχνίδι με τη διαφορά ότι τώρα μπορεί να τρέχει και σε νεότερα Windows.
Εδώ το εγχείρημα του Μποράτσου να γίνει πιλότος μεγαλύτερη επιτυχία είχε.
Το κακό είναι πως τώρα η μπάλα παίρνει και τους indie developers, οι οποίοι έως προσφάτως αποτελούσαν την κύρια πηγή καινοτόμων ιδεών στον χώρο.
Για να μην παρεκτραπώ περαιτέρω (μπορούμε να συνεχίσουμε την κουβέντα στα σχόλια ή στο φόρουμ) θα ήθελα να κλείσω το άρθρο συνοψίζοντας πως η “Year One Survival” έκδοση του State of Decay αποτελεί μια τελείως χαμένη ευκαιρία να έχουμε στα χέρια μας έναν πανέμορφο τίτλο εμπλουτισμένο με ό,τι του έλειπε εξαρχής.
Κατά τη γνώμη μου, ο νέος συντελεστής που ακούει στο όνομα Microsoft, κατάφερε να χαλάσει την εξίσωση πάνω στην οποία βασίστηκε το αρχικό State of Decay.
Μαζεύουμε τα συμπράγκαλά μας και την κάνουμε αδέρφια.
Όποιος έχει ήδη το SoD μαζί με τα 2 DLC του, μπορεί κάλλιστα να αγνοήσει την ύπαρξη της “YOS” έκδοσης ακόμα και αν βγεί σε κάποιο sale ή bundle. Εάν από την άλλη κάποιος δεν έχει ασχοληθεί με τον τίτλο ακόμα, αξίζει να την αγοράσει για να ζήσει μια άρτια απεικόνιση της ζόμπι αποκάλυψης μαζί με τα δύο DLC που εμπεριέχονται στη τιμή.
Η βαθμολογία για όσους δεν έχουν το αρχικό State of Decay, διαμορφώνεται σε 75 / 100.
Pros
- Το γεγονός οτι παραμένει ακόμα το ίδιο καλό State of Decay. Για όσους δεν το έχουν, του αξίζει άξια θέση στη Στημική βιβλιοθήκη.
Cons
- Μέγιστη ανάλυση τα 1080p. Μας κάνουν πλάκα.
- Ακόμα λείπει κάποια μορφή Co-Op.
- Μηδαμινές αλλαγές από οποιαδήποτε πλευρά και αν το δεί κανείς.
- Για τους κατόχους του προηγούμενου, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί δωρεάν update όπως έχουν πράξει και άλλοι devs παλαιότερα.
EN 
EL