Αναμφισβήτητα, είναι πολύ ευχάριστη η τάση της Sega να μεταφέρει σταδιακά το back catalogue της στις οθόνες των PC μας. Η Ιαπωνική εταιρία μας έχει προσφέρει στο παρελθόν ουκ ολίγα διαμάντια και σίγουρα ανάμεσα σε αυτά είναι η σειρά Yakuza, η οποία μετράει ήδη επτά επεισόδια και ακόμα περισσότερα spin offs. Βασική πλατφόρμα φιλοξενίας της…φαμίλιας των Yakuza (ή Ryu Ga Gotokou. όπως είναι γνωστό στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου) ανέκαθεν ήταν τα Playstation της Sony, όμως χάρη στην αλλαγή πολιτικής της Sega, τον περασμένο Αύγουστο είχαμε την τύχη να παίξουμε το καταπληκτικό Yakuza 0 κάτω από τη ψηφιακή πλατφόρμα του Steam.
Παράλληλα με το Yakuza 0, το οποίο είναι κανονικά καινούριος τίτλος, η Sega είχε εκδηλώσει τις προθέσεις της να μεταφέρει και το remake του πρωτότυπου παιχνιδιού του 2005 μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και συγκεκριμένα μέχρι τα τέλη του 2018. Η υπόσχεση αυτή δεν τηρήθηκε κατά γράμμα, καθώς το Yakuza Kiwami έκανε μόλις πρόσφατα την εμφάνισή του, αλλά θα ήταν άδικο να έχουμε παράπονα για τη μικρή αυτή καθυστέρηση, γιατί υπό άλλες συνθήκες, τα Yakuza δεν θα τα βλέπαμε ούτε με το κυάλι. Έτσι λοιπόν, το Yakuza Kiwami βρίσκεται επιτέλους εδώ, αλλά είναι σε θέση να μας πείσει γι’ αυτά που έχει να πει;
Η υπόθεση του Yakuza Kiwami είναι αρκετά δυνατή και αποτελεί τον σημαντικότερο λόγο για να ασχοληθεί κανείς μαζί του. Το παιχνίδι μας μεταφέρει στο 1995 και στην περιοχή Kamurocho του Tokyo, όπου πρωταγωνιστής είναι ο Kazuma Kiryu, ένας μαφιόζος που διαθέτει περισσότερο καλή καρδιά απ’ ότι θα απαιτούσε το «επάγγελμά» του, όπου στην περίπτωση που γνωρίζετε τα γεγονότα του Yakuza 0, κατορθώνει να αναρριχηθεί στις τάξεις της Tojo Clan, κατόπιν ενός περίεργου συνδυασμού τύχης, εξυπνάδας, γενναιότητας, αίματος και σπασμένων δοντιών. Η καθημερινότητα του Kiryu, όταν δεν ασχολείται με εκβιασμούς και προστασίες, γεμίζει με την παρέα του Nishikiyama, κολλητού του φίλου, και της Yumi, μιας κοπελίτσας που δουλεύει στο τοπικό μπαρ, ενώ και τους τρεις συνδέει το γεγονός ότι ήταν τρόφιμοι στο ορφανοτροφείο Sunflower.
Η μονοτονία (;) σπάει, όταν μια ωραία βραδιά, ο αρχηγός της Tojo clan, Dojima, αποφασίζει ότι η Yumi έχει πλέον μεγαλώσει αρκετά για να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές ορμές του και την απαγάγει. Το πράγμα στραβώνει πολύ άσχημα, καθώς ο Nishikiyama, στην προσπάθειά του να σώσει τη Yumi, πυροβολεί θανάσιμα τον αρχηγό της Tojo clan. Ο Kiryu, σε μια ακραία ένδειξη αλτρουϊσμού, παίρνει επάνω του το φόνο, αφήνοντας τον εαυτό του να συλληφθεί από την αστυνομία, με το όπλο του εγκλήματος στα χέρια.
Προφανώς, η εν λόγω είδηση συντάραξε το κόσμο της τοπικής μαφίας, καθώς η Tojo clan έμεινε ακέφαλη από χέρι «εκ των έσω», χωρίς κανείς να μπορεί να εξηγήσει την αιτία, ενώ μέσα σε όλα αυτά, ο Kiryu καταλήγει στη φυλακή με συνοπτικές διαδικασίες. Δέκα χρόνια μετά, ο Kiryu αποφυλακίζεται με αναστολή, όπου τα πράγματα έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό, τόσο στο Kamurocho όσο και στις τάξεις της μαφίας. Ο Kiryu αποτελεί κόκκινο πανί για τη yakuza, o Nishikiyama δεν έχει καμία σχέση με τον αδελφικό φίλο που ήξερε, ενώ η ξαφνική εξαφάνιση δέκα δισεκατομμυρίων γιέν από το χρηματοκιβώτιο της Tojo clan έχει προκαλέσει ένα μίνι εμφύλιο, με τις φατρίες να ψάχνουν λυσσασμένα ένα μικρό κορίτσι ονόματι Haruka, το οποίο παραδόξως δείχνει να σχετίζεται άμεσα με τα χαμένα γιέν.
Βάζουμε μια τελεία εδώ, καθώς το τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί στο Yakuza Kiwami είναι κάτι που οφείλετε να ανακαλύψετε μόνοι σας. Η πλοκή αναπτύσσεται εξαιρετικά καλά, διεγείροντας την περιέργεια του παίκτη να μάθει τι γίνεται στη συνέχεια, με συνέπεια να είναι πολύ δύσκολο να το αφήσει κανείς από τα χέρια του, ενώ, όπως συνηθίζεται στις Ιαπωνικές παραγωγές, οι ανατροπές είναι το αλατοπίπερο της υπόθεσης. Όμως, εδώ παρατηρείται μια έλλειψη συνοχής μεταξύ του Yakuza 0 και του Yakuza Kiwami, όσον αφορά τη συμπεριφορά κάποιων χαρακτήρων. Όπως αναφέραμε και στην αρχή του άρθρου, το Yakuza Kiwami είναι remake του πρώτου παιχνιδιού, ενώ το Y0 είδε για πρώτη φορά το φως της ημέρας το 2015.
Συνεπώς, η διαφορά στο storytelling και στην ανάπτυξη χαρακτήρων μεταξύ των δύο παιχνιδιών είναι χαώδης, με το Yakuza Kiwami να στηρίζεται πολύ στα στερεότυπα του «άσπρου-μαύρου» και έτσι να έχουμε περιπτώσεις όπως ο Majima (ο έτερος πρωταγωνιστής του Y0) να παρουσιάζεται ψυχωτικός και αντίθετος με την εικόνα που τον γνωρίζαμε ως τώρα, ενώ ακόμα και μερικοί «κακοί» της υπόθεσης, όπως ο Shimano, από εκεί που έδειχναν ότι είχαν ένα πλάνο σε ό,τι έπρατταν, εδώ απλώς ενεργούν με το ένστικτο. Ως εκ τούτου, η ετυμηγορία σχετικά με το σενάριο του Yakuza Kiwami είναι ότι, ναι μεν πρόκειται για αξιόλογη δουλειά, χάνει κατά κράτος δε από το επίσημο prequel του. Και όπως φαίνεται, το ίδιο ισχύει και στους υπόλοιπους τομείς του παιχνιδιού.
Για όσους δεν γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται, το Yakuza Kiwami διαθέτει αρκετά στοιχεία από τα σύγχρονα open-world παιχνίδια, σε πολύ συμπυκνωμένο όμως πακέτο. Η δράση περιορίζεται στο αρκετά μικρό Kamurocho, όπου, εκτός και αν δεσμευόμαστε από την τρέχουσα αποστολή, έχουμε τη δυνατότητα να κινηθούμε όπου θέλουμε, κάνοντας επισκέψεις σε καταστήματα, παίζοντας υπο-παιχνίδια και mini-games, εκτελώντας αποστολές κλπ. Βασικό στοιχείο του gameplay είναι το brawling, όπου συχνά-πυκνά καλούμαστε να πλακωθούμε στο ξύλο με διάφορους νταήδες που μας κλείνουν το δρόμο. Πρακτικά, είτε από τυχαίες συναντήσεις είτε επειδή το παιχνίδι μας το επιβάλλει από μόνο του, δεν περνούν παρά ελάχιστα λεπτά της ώρας μέχρι να χρειαστεί να δείρουμε κόσμο.
Γνωρίζοντας την τακτική φύση των μαχών, η Sega φρόντισε να ενσωματώσει ένα προσεγμένο σύστημα μάχης, που είναι ταυτόχρονα απλό και βαθύ. Απλό, γιατί ακόμα και με button-mashing μπορούμε να βγούμε νικητές από τις περισσότερες μάχες (αρκεί να θυμόμαστε να πατάμε ενίοτε την άμυνα), βαθύ, γιατί αν μελετήσει κανείς λίγο παραπάνω τις δυνατότητες που προσφέρει, θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για ένα επαρκέστατο σύστημα μάχης που θα ζήλευαν πολλά brawlers και όχι μόνο. Δεν θα σας κουράσουμε με αναλυτικές πληροφορίες πάνω σε αυτό, αρκεί να αναφέρουμε ότι υπάρχουν τέσσερα στυλ μάχης (Rush, Brawler, Beast και Dragon) που αλλάζουν on-the-fly και παρέχουν διαφορετικό ρεπερτόριο κινήσεων που αποδίδει διαφορετικά, ανάλογα την περίσταση (τοποθεσία, αριθμός εχθρών, αντικείμενα του περιβάλλοντος κλπ).
Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει και το RPG στοιχείο, δηλαδή η λήψη experience μετά το πέρας των μαχών ή/και αποστολών. Με τη σειρά του, το experience μετατρέπεται σε πόντους, ώστε να τους τοποθετήσουμε σ’ ένα από τα τέσσερα skill trees του Kiryu, προκειμένου να ανεβάσουμε το επίπεδο υγείας του, τη μπάρα heat (για την εκτέλεση special κινήσεων), να εμπλουτίσουμε το ρεπερτόριο του με νέες κινήσεις, combos κοκ. Εξαίρεση αποτελεί το στυλ μάχης Dragon, που είναι και το ισχυρότερο, όπου ο μόνος τρόπος για να ξεδιπλώσει τις αρετές του είναι να παίζουμε ξύλο τακτικά με τον Majima. Και όταν λέμε τακτικά, το εννοούμε. Πρακτικά θα χρειαστεί, πέρα από τις σεναριακές συναντήσεις μαζί του, να τον πολεμήσουμε τουλάχιστον δέκα με δεκαπέντε φορές, ενώ για να μάθουμε τα πάντα γύρω από το Dragon style, θα πρέπει να εκπαιδευτούμε από έναν άλλο τύπο.
Ομολογουμένως, η εν λόγω προσέγγιση δεν είναι η καλύτερη δυνατή, παρ’ όλο που ο Majima κάνει φιλότιμες προσπάθειες να παρουσιάζεται διαφορετικός κάθε φορά (μας τη πέφτει ντυμένος ως αστυνομικός, ως κώνος (!), ως ζόμπι κλπ). Η επανάληψη και η αίσθηση του grinding κάνουν έντονα τα σημάδια τους και όταν από τα μέσα του παιχνιδιού και έπειτα, διαπιστώσουμε ότι και τα υπόλοιπα τρία στυλ μάχης είναι εξίσου αποτελεσματικά για να φτάσουμε μέχρι την οθόνη του τερματισμού, στην ουσία ο μόνος λόγος για να ξεκλειδώσουμε ολόκληρο το Dragon skill tree, είναι για να λάβουμε το σχετικό achievement (ή απλώς γιατί είμαστε ψυχαναγκαστικοί).
Πέρα από το έκδηλο grinding, το Yakuza Kiwami δείχνει την ηλικία του και σε άλλους τομείς, όπως στην απλοϊκή δομή των παράπλευρων αποστολών («πήγαινε-εκεί-πολέμα-επέστρεψε-επανέλαβε») και στο δύσχρηστο inventory, ενώ το λιγοστό περιεχόμενο και η άστοχη επιλογή των mini-games (ξεχάστε τα arcades τύπου Outrun και Space Harrier, εδώ θα βρείτε μόνο ένα sexy γιαπωνεζοκαρτοπαίχνιδο, τύπου πέτρα-ψαλίδι-χαρτί, και ένα Pocket Circuit racing), μειώνουν τη συνολική αξία του παιχνιδιού.
Βέβαια, αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι δεν αξίζει να ασχοληθεί κανείς με το Yakuza Kiwami: άλλωστε τα δυνατά του σημεία (πλοκή και σύστημα μάχης) είναι κάτι παραπάνω από αρκετά για να σας κρατήσουν σε αναμμένα κάρβουνα για τουλάχιστον 15-16 ώρες, ενώ η PC έκδοση απολαμβάνει βελτιωμένα γραφικά (4k αναλύσεις και SSΑA κάνουν θαυματάκια), αψεγάδιαστο frame-rate και ένα σωτήριο auto-save σύστημα. Όμως, οφείλουμε να επισημάνουμε τις αδυναμίες του και ότι, εν έτει 2019, δύσκολα θα το προτείναμε σε κάποιον παίκτη ως εναρκτήριο τίτλο για την ενασχόλησή του με τη σειρά. Η πρόταση αυτή ταιριάζει άνετα στο Yakuza 0, εφόσον όμως το έχετε ολοκληρώσει, το Yakuza Kiwami, σε συνδυασμό με τη χαμηλή τιμή του, είναι απαραίτητο συμπλήρωμα για να παρακολουθήσετε, από πρώτο χέρι, πως ξεκίνησαν όλα στη μακρά ιστορία του Kazuma Kiryu.
We warmly thank Zegetron για τη παροχή του review code.
RATING - 78%
78%
桐生ちゃん
Αξιοπρεπέστατο remake του πρωτότυπου παιχνιδιού, αλλά η ηλικία του είναι εμφανής. Αξίζει όμως ν' ασχοληθείτε μέχρι τέλους.
Καλό remake αλλά όπως ορθώς αναφέρεις το Y0 είναι ανώτερο και οταν πας στο kiwami μετά από αυτό δείχνει “λίγο”, αξίζει τα λεφτά του πάντως.
Δεν το συζητώ, ακόμα και το 20άρικο που κοστίζει full-price, αξίζει με το παραπάνω, πόσο μάλλον όταν μπορεί να βρεθεί ακόμα φθηνότερα.
Μακάρι να δούμε σύντομα κανένα Yakuza Kiwami 2 ή Yakuza 6. Με τη καινούρια μηχανή γραφικών που χρησιμοποιούν και την έξτρα ιπποδύναμη των PC’s, θα είναι χάρμα οφθαλμών.