(πω ρε φίλε, άμα αρχίσετε δε σας προλαβαίνει κανείς. Ξαναλέω με στρεσάρει αυτό το site
)
Να πω και γω δύο πράγματα. Σκόρπια και ασύνδετα ίσως.
Μιλώντας και συζητώντας για ένα θέμα, ειδικά για κάτι που έχει σχέση με τις αρχές και τις αξίες μας, όσο καλές προθέσεις και να έχουμε, κινδυνεύουμε να χάσουμε την ουσία. Αυτό δηλαδή που βρίσκεται μπροστά μας. Κάτι τέτοιο νομίζω συμβαίνει και στην ευρύτερη συζήτηση (όχι μόνο εδώ δηλαδή, αλλά παντού στο διαδίκτυο και εκτός αυτού) για τα δίποδα που μας απασχολούν.
Πρώτον, ο Καπετάν Γλίτσης κουτοπόνηρα αποκαλεί τον καλλιτέχνη (εντός η εκτός τα εισαγωγικά) "παιδόφιλο". Νομίζει ότι ο όρος σε αντίθεση με το "παιδεραστής" ή "παιδοβιαστής" δεν είναι μηνύσιμος. Το σκίτσο είναι μεν κακόγουστο, αλλά μια κακή έμπνευση προ ετών δεν μπορεί να συνδεθεί με ιδεασμούς τέτοιου είδους. Οπότε ο άμεσα θιγόμενος ό,τι και να λέμε εμείς, πρέπει να τους κυνηγήσει νομικά. Το αν ο συκοφάντης ηρωοποιηθεί δε με ενδιαφέρει. Ήρωας έχει γίνει και ο Tate στο μυαλό κάποιον, ο Κασιδιάρης κτλ κτλ.
Το ευρύτερο φαινόμενο ενός είδους "κοινωνικού αταβισμού", τις νεοβαρβαρικές συμπεριφορές εννοώ και όχι τα φυσικά χαρακτηριστικά, δε θα το λύσει ο Κυριαζής ούτε εμείς. Αφού μπορείς όμως καλό είναι να κόβεις το κεφάλι του φιδιού.
Δεύτερον, βλέπω πολλούς να δίνουν σημασία στο να αντικρούσουν κατηγορίες του στυλ: "Α, είσαι κατά του Γλίτση, άρα είσαι παιδόφιλος κτλ κτλ. " Το είχαμε και πρόσφατα στη μορφή του όποιος λέει κακά για τον Αλέξη είναι Κουλικός και τούμπαλιν. Μόνο στο μυαλό μικρονόων ευσταθεί. Σα να λέμε, είμαι κατά τις κοινωνικής παρακμής,άρα υποστηρίζω πχ "τους θεματοφύλακες του συντάγματος". Μα αυτά τα φαινόμενα αποτελούν, όχι απάντηση, αλλά επιβεβαίωση παρακμής.
ΥΓ. Προτείνω το "Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο" του Σοπενχάουερ. Βοηθά πολύ στο να αναγνωρίζουμε άγονες συζητήσεις και κουτοπονηριές και να απαντάμε κατάλληλα η να φεύγουμε εντελώς.
ΥΓ2. Το "της κακομοίρας" το θυμάστε; Η συμπεριφορά του όχλου μου φέρνει πάντα στο μυαλό τη σκηνή που ένας τύπος χλευάζει τον Ζήκο και αυτός αντί απάντησης τoν ρωτάει:
-"Δε μου λες τώρα. Εσένα που σε έχω ξαναδεί;"
-"Kάθε μέρα εδώ δεν είμαί;"
-" Όχι τώρα, πριν! Πριν πάρεις δίπλωμα ανθρώπου που σε είχαν χώσει;"