REVIEWS

Η κατάσταση στο είδος των city builders στις μέρες μας βρίσκεται κάπου μεταξύ της σαρωτικής νοσταλγίας των τριαντάρηδων και άνω παλαίμαχων gamer και της ανάγκης να προχωρήσει παράλληλα το είδος σε νέες θεματικές αλλά και μηχανισμούς. Τα ιερά τέρατα που έχουν καθορίσει το χώρο και έχουν σημαδέψει τις αναμνήσεις μας, είναι φυσικά η τριάδα της Impression Games , Caesar - Pharaoh - Zeus:Master of Olympus τα οποία μεσουράνησαν κατά τη δεκαετία του 90 και αποτελούν προσωπικά το σκληρότερο currency ευχάριστων gaming αναμνήσεων στις οποίες ανατρέχω. Στην περίπτωση του Nebuchadnezzar, η Nepos Games, ένα Τσέχικο στούντιο δύο τα-κάνω-όλα developers, έγειρε την πλάστιγγα περισσότερο προς την πλευρά της νοσταλγίας, προσπαθώντας να φέρει τη λογική και αισθητική του Pharoh στο περιβάλλον της Μεσοποταμίας της εποχής του Χαλκού έως και την Περσική κατάκτηση.Το παιχνίδι ξεκάθαρα έχει ως κοινό τους βετεράνους του είδους, μιας και η όλη περιρρέουσα αισθητική αλλά κυρίως οι μηχανισμοί διακατέχονται από έντονη αναφορικότητα προς το Pharaoh. Αντίθετα, ένα παράδειγμα αναφοράς στις ιερές καταβολές μεν, με παράλληλη όμως εξέλιξη στο σήμερα -κάτι που μπορεί δηλαδή να μιλήσει και σε έναν νέο gamer, είναι το τελευταίο Anno 1800. Το πολυσήμαντο αρδευτικό έργο της πόλης. Κύριος πρωταγωνιστής είναι η Μεσοποταμία, μια γη στην οποία αναπτύχθηκαν πολιτισμοί ήδη πανάρχαιοι, όταν στον Ελλαδικό χώρο αναπτυσσόταν ο πολιτισμός της Αθήνας των κλασικών χρόνων. Οι περίοδοι που καλύπτονται είναι από την βαθιά προϊστορία της Νεολιθικής περιόδου, της πρώτης καλλιέργειας της γης και ανάπτυξης της κεραμικής έως τις πρώτες αυτοκρατορίες της Ουρ, των Ακκαδαίων, της Βαβυλώνας και της έλευσης των Περσών. Η πορεία αυτή καλύπτεται μέσω ενός campaign στο οποίο η παρέλευση των χρόνων σημαίνει την εισαγωγή νέων συνθετότερων μηχανισμών στο παιχνίδι. Εικαστικά δεν αλλάζει κάτι είτε βρισκόμαστε στο 6000 π.Χ. είτε στο 900 π.Χ. Μολαταύτα οι εισαγωγικές καρτέλες κάθε αποστολής του campaign παρέχουν πλούσιες πληροφορίες για την κάθε περίοδο, τον πολιτισμό που τη χαρακτήριζε και ενδιαφέροντα αρχαιολογικά μεζεδάκια περί κεραμικής και άλλων εξειδικευμένων trivia. Η προσέγγιση αυτή θυμίζει φυσικά τον διαχωρισμό του Pharaoh σε Παλαιό - Μέσο - Νέο Βασίλειο και την ανάλογη διαβάθμιση της συνθετότητας, που δημιουργεί όμως μια παρανόηση αντίστοιχης εξελικτικής πορείας στην πραγματικότητα. Τα πλούσια (και κάπως εξειδικευμένα) trivia των αποστολών. Οι μηχανισμοί που αντιστοιχούν στη θεματική διαφοροποίηση από το Pharaoh είναι αρχικά πως, ελλείψει του σταθερού και ζωοδότη Νείλου, στη Μεσοποταμία θα πρέπει να τιθασεύσουμε τον Τίγρη και τον Ευφράτη με αρδευτικά έργα, ώστε να καταστήσουμε καλλιεργήσιμη περισσότερη γη. Το επόμενο μεγάλο έργο μας θα πρέπει να είναι η διαχείριση της παραγωγής, του διαθέσιμου (και λιγοστού) χώρου και των αποθηκών και η διανομή τους στον πληθυσμό κάτι που συνάδει πολύ με αυτό που θα περίμενε κάποιος σε πολιτισμούς της Χαλκοκρατίας. Τέλος για να προωθήσουμε το γόητρό μας θα πρέπει να κατασκευάσουμε μεγαλοπρεπή πλίνθινα μνημεία. Σε όλα αυτά τα έργα το Nebuchadnezzar είναι παραδοσιακό με μια μικρή διαφοροποίηση. Αντί για τους γνωστούς walkers που ρυθμίζαμε με roadblocks παλιότερα, εδώ καθορίζουμε εξ αρχής τις διαδρομές των διανομέων των αγαθών στα σπίτια και στήνουμε καραβάνια μεταξύ των αποθηκών μας για μεταφορά της παραγωγής προς πώληση σε άλλες πόλεις ή διανομή μέσω άλλων αποθηκών. Η πώληση των αγαθών μέσω του λιμανιού είναι μάλιστα ο μόνος τρόπος να παράγουμε πλούτο, καθώς τα σπίτια των κατοίκων της πόλης δε παράγουν κάτι, απλά όσο παρέχουμε σε αυτά αγαθά δίνουν περισσότερη χωρητικότητα σε κατοίκους της ανάλογης τάξης που στεγάζουν. Η προσέγγιση αυτή είναι κάπως στεγνή, καθώς ο μόνος λόγος για τον οποίο θα χρειαστεί να εξελίξει το επίπεδο των οικιών ο παίκτης, θα είναι για να πιάσει κάποιον προαπαιτούμενο στόχο για την αποστολή. Η συσσώρευση αγροτικού πλεονάσματος μοιραία φέρνει κηφήνες και προάστια. Περνώντας στον τομέα των ελλείψεων σε πράγματα που θα περίμενε ένας λάτρης του Pharaoh, αρχικά έχουμε την απουσία του θρησκευτικού στοιχείου και της ανάγκης του εξευμενισμού μέσω εορτών, ώστε να αποφύγουμε πληγές στην πόλη μας. Οι city walkers υπάρχουν μεν αλλά τους λείπει η ζωντάνια και η δυνατότητα να μιλήσουν στον παίκτη, δίνοντάς του έτσι πληροφορίες για τα προβλήματα της πόλης, προσθέτοντας μια εμβύθιση σε αυτή και τις μοίρες τους. Όλα τα χαρακτηρίζει μια έλλειψη ζωτικότητας, δεν υπάρχουν καταστροφές όπως πυρκαγιές ή έγκλημα, οπότε μπορεί ο παίκτης να αφήσει το παιχνίδι στην ταχύτητα x3 και απλά να μαζεύει χρήμα και πόρους απροβλημάτιστος, με μηδαμινή πρόκληση. Το δε animation των κατοίκων είναι υπερβολικά γρήγορο και φτωχό. Τα κτίρια είναι ικανοποιητικά στον παραδοσιακής προσέγγισης σχεδιασμό τους και δίνεται μάλιστα η δυνατότητα της επεξεργασίας της μορφής των μεγάλων μνημείων, όπως τα ζιγκουράτ, από τον παίκτη. Τα σενάρια που προσφέρονται πέρα από τη βασική Campaign, είναι ακόμη κενά, περιμένοντας ίσως την κοινότητα ή κάποιο μελλοντικό update. Μπορείτε να εξαντλήσετε τη δημιουργικότητά ως προς το μνημειακό σκέλος. Χάνοντας στις λεπτομέρειες σε σχέση με παιχνίδια εικοσαετίας, που είχαν όμως τεράστια στούντιο πίσω τους, ακόμη και ο ήχος είναι ξηρός και αποτυγχάνει να δώσει την αίσθηση μιας ζωντανής και πολύχρωμης πόλης. Πέρα από το εμβληματικό soundtrack του Pharaoh, θυμάμαι ακόμα τους βαθρακαίους και το θρόισμα των καλαμιών, τα κύμβαλα και τις ψαλμωδίες των ναών, το φτερούγισμα των πουλιών και το τρίξιμο των κάρων, πράγματα που δικαιολογούν το λόγο αυτής της επιμονής στις αναμνήσεις εδώ και τόσα χρόνια. Μια τέτοια ζωντάνια απουσιάζει εδώ και το μόνο που στέκεται αξιοπρεπώς είναι οι μελωδίες. Προσθέτοντας σε αυτά την παρουσία αρκετών bugs και εν αναμονή ενός remake του Pharaoh (Pharaoh: A New Era), και άλλων τίτλων με συνδυασμό παράδοσης και νέας προσέγγισης, το μόνο που κάνει το Nebuchadnezzar αξιομνημόνευτο είναι η θεματολογία του, την οποία δεν έχουν θίξει άλλα city builders (εκτός από το Sumerians που είναι σε Early Access). Είναι σίγουρα μια τζούρα νοσταλγίας και ενώ το micromanagement που προσφέρει το σύστημα των walkers του και της διαχείρισης αποθηκών με ικανοποίησε για λίγο, γενικά το παιχνίδι δε μπόρεσε να με κρατήσει παραπάνω. Mετά από αρκετές ώρες ενασχόλησης βρίσκω πιο δελεαστική τη σκέψη του να τρέξω ακόμη μια φορά το Pharaoh στο GoG.

REVIEWS

NEBUCHADNEZZAR

EARLY ACCESS: RUSTLER

NEBUCHADNEZZAR

LITTLE NIGHTMARES II

EARLY ACCESS: RUSTLER

NIOH 2 – THE COMPLETE EDITION

MUTROPOLIS