BLASPHEMOUS 2

[Adhan]

Το Blasphemous 2 περικλείει ό,τι θα θέλαμε να δούμε από μία συνέχεια.

See full article...

 

[Borracho]

Ωραίο κείμενο Πάνο. Day 1 αγορά για το εικαστικό και μόνο. Τα Blasphemous είναι σκληρότατα έργα τέχνης πριν καν ασχοληθείς με το έξοχο gameplay τους. Αξίζουν κάθε επιτυχίας και στεναχωριέμαι λιγάκι που τόσο ποιοτική κυκλοφορία είναι καταδικασμένη να θαφτεί μεταξύ BG3 και Starfield.

 

[mits@kos]

Εκκρεμεί το DLC του πρώτου, αλλά προφανώς wishlisted.

 

[Adhan]

Άσε κι εγώ που το έχω (άκυρο είναι δωρεάν) πήγα να τσεκάρω πριν ξεκινήσω το 2 (καθώς μας είχαν στείλει κωδικό αρκετές μέρες πριν) αλλά για να έχεις πρόσβαση στο περιεχόμενο του πρέπει να κάνεις κάποια πράγματα πριν βγάλεις ένα συγκεκριμένο boss, το οποίο προφανώς με save file πριν το τέλος, είχα σκοτώσει. Κλαψλυγμ, oh well σε new game+ κάποια στιγμή.

 

[mits@kos]

Single save file ofc, Blasphemous II it is.

 

[Admiral]

Τα δύο Blasphemous τα έχω προγραμματίσει για αγορά όταν πάρω Steam Deck. Πρέπει να παίζονται πολύ ευχάριστα σε handheld.

 

[Borracho]

To πιθανότερο είναι να σε οδηγήσουν σε άγρια καταστροφή του Steam Deck από τα νεύρα, οπότε ξανασκέψου το

Κάτι ο Ντιμ Τζιαν Μποτάνθρωπος, κάτι η επερχόμενη κυκλοφορία του δεύτερου, με συνέλαβα να επανεγκαθιστώ το πρώτο και να καταβάλλω ουσιαστική προσπάθεια να βγάλω την καταραμένη τη μάχη στη γέφυρα. Στο 20% τον έφερα το σιχαμένο και φώναξε την αδερφούλα του για ασίστ. Αύριο που θα λείπουν τα παιδιά στο σταθμό, στάνταρ θα τον ρίξω.

 

[The Nameless One]

Το 1ο ξεχώρισε αμέσως χάρη στο ιδιαίτερο και πανέμορφο art design του, ενώ το lore και οι χαρακτήρες του, dark, καταθλιπτικά, να ξεγυμνώνουν την αρρώστια της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης, σου μένει χαραγμένο στην μνήμη ακόμα και πολύ μετά τους 2 τερματισμούς του (main+dlc)

Ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που δεν θα παίξω ποτέ

Χαίρομαι που το 2ο συνεχίζει στα ίδια επίπεδα

 

[Adhan]

Πως κι έτσι; Πλιζ μη μου πεις επειδή δεν είναι TB...

 

[The Nameless One]

Πως κι έτσι; Πλιζ μη μου πεις επειδή δεν είναι TB...

Εννοείτε ότι αυτός είναι ο λόγος!

Spoiler

Πέρα από την πλάκα, το χαμηλό μου επίπεδο ικανοτήτων σε τέτοια παιχνίδια σε συνδυασμό με την έλλειψη εξοικείωσης με gamepad, καταλήγει να μου προκαλούν περισσότερο εκνευρισμό παρά διασκέδαση, οπότε παρόλο που τα θεωρώ πολύ ενδιαφέροντα, δεν είναι απλά για μένα
Αφήνω το τέκνο Βρουτο aka @Admiral να προδίδει τα άγια TB και μια μέρα το Miracle θα τον μεταμορφώσει σε μια μάζα με σχήμα gamepad όπως του αξίζει!

 

[Eaglos]

Το Blasphemous 2 περικλείει ό,τι θα θέλαμε να δούμε από μία συνέχεια

The end

 

[tyrion395]

Ψιλοάσχετο αφού μιλάμε για το 2 ,αλλά το 1 προσωπικά το βρήκα παικτικά μέτριο αν όχι κακό.
Μάλιστα το έπαιξα με το dlc και αν και τα bosses του επιπλέον περιεχομένου είναι και τα μόνα που άξιζαν πραγματικά όσον αφορά τη δυσκολία τους, τελικά ήταν και ο λόγος που παράτησα το παιχνίδι ακριβώς έξω από το τελικό boss. Υποτίθεται ότι πρέπει να σκοτώσεις τα bosses του dlc για να πάρεις κάτι, να το δώσεις κάπου και να ανοίξεις έτσι ένα καλό ending. Τα έκανα όλα αυτά μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσω ότι έπρεπε πρώτα να έχω μυρίσει τα νύχια μου και να έχω κάνει κάποιες άλλες ενέργειες με συγκεκριμένη σειρά για να "πιάσει" το παιχνίδι το ending αυτό, αλλιώς go F* your self...
Όπως καταλαβαίνετε εκνευρίστηκα τόσο που απλά το παράτησα.
Πανέμορφο οπτικά, ωραία μουσικά θέματα και εξαιρετικό lore, αλλά γεμάτο θέματα εκεί που μετράει περισσότερο

 

[Adhan]

Καλά για τέτοιο λόγο είχα σπαστεί και γω (τα είχαμε συζητήσει και με τον @Northlander), όπου τον δεντροτύπο στην αρχή δεν του είχα μιλήσει και είχα φύγει από την άλλη. Μέτραγε κάποιο timer στο μεταξύ και όταν γύρισα, πάπαλα.
Το patchαραν πάντως όσο είχα ασχοληθεί (σε κλείδωνε αρχικά από το 100% completion) και τελικά πήρα το αντικείμενο του αργότερα. Ναι το πρώτο game ήταν cryptic σχετικά.
Αυτό που περιγράφεις χοντρό πάντως, δεν μου έτυχε, το είχα παίξει χωρίς το dlc, όπου ουσιαστικά όλοι οι τερματισμοί ήταν προσβάσιμοι από το τελικό save.

 

[mits@kos]

Να σας πω την αλήθεια, αν και αυτά που αναφέρετε μπορούν όντως να θεωρηθούν θέματα (κι εγώ αρχικά προσπαθούσα να καταλάβω γιατί είδα το ending που είδα), εν τέλει τα βλέπω πιο ουδέτερα. Ίσως και να έλεγα πως μάλλον, με τα χρόνια, έχουμε συνηθίσει σε πιο "σερβιρισμένα" πράγματα. Δεν το θεωρώ κακό, ίσως και λογικές QoL βελτιώσεις που επήλθαν με την εξέλιξη, αλλά δεν πιστεύω πως πιτσιρικάς θα ενοχλούμουν ποτέ, είχα συνηθίσει στη λογική πως πολλά πράγματα, ειδικά κατά την 8/16bit era, θα έπρεπε να τα είχα δει σε όνειρο.