Λοιπόν, έχω γράψει 60 ώρες κι είμαι σχεδόν στο φινάλε, βλέποντας και κάνοντας τα πάντα στο παιχνίδι. Δεν το περίμενα πόσο πολύ μ'έκανε να γουστάρω η εκπληκτική γραφή και η ατμόσφαιρά του. Μου άρεσε πολύ και η χρονική περίοδος στην οποία τοποθετείται η δράση, πολύ σπάνια βλέπουμε τέτοια μεράκια.
Έχει δυο μεγάλες μηχανικές/σχεδιαστικές αστοχίες που θεωρώ το σταμάτησαν από το να βρει ευρύτερη αποδοχή. Αφ'ενός τα συνεχή μπρος-πίσω στα οποία σε εξαναγκαζεί καταντούν πολύ κουραστικά, ειδικά σε συνδυασμό με το στριφνό και παλιομοδίτικο fast travel σύστημα. Aφ'ετέρου, το γεγονός ότι ουσιαστικά για να 'κλείσεις' κάθε Haunting πρέπει να κάνεις rest και μετά να ξαναμιλήσεις σε όποιον έμεινε όρθιος προκειμένου να κάνεις κάποιο συνήθως θεοάχαρο και αντικλιμακτικό fetch quest (κάτι που ουδέποτε επικοινωνείται ξεκάθαρα από το παιχνίδι και ανακαλύπτεις μόνος σου μετά τα μισά, αν είσαι σχολαστικός) αφαιρεί αρκετούς πόντους από την ένταση και την κλιμάκωση της ιστορίας.
Εκπληκτικό το ζευγάρι Red-Antea, θα ήθελα πολύ να τους δω κάποια στιγμή να εμφανίζονται ξανά.