OLD SKIES

[Sephir]

Can I play with Time?

See full article...

 

[Borracho]

Αυτό και το Rosewater τα θεωρώ 'αδερφάκια' adventures και τα βαριά χαρτιά του είδους για φέτος. Θα αγορασθεί και θα λιωθεί προσεχώς Ζώρζ, η Wadjet Eye είναι διαχρονική εγγύηση ποιότητας.

 

[Bathory]

Φανταστικο ριβιου, ευχαριστούμε!
Δεν ηξερα καν την υπαρξη του, μετα το διαβασμα ομως και σαν time travel τζανκι που ειμαι, εχει ηδη παιχτεί απο τον μελλοντικο εαυτο μου.

 

[vlad]

Εξοχη ιδέα και υλοποίηση από οτι φαίνεται. Μα που καταντήσαμε, να θεωρούνται τα 00's τόσο παλιά και να θες ταιμ τραβελ;;

 

[Borracho]

Mόλις τελείωσα το δεύτερο κεφάλαιο και ξεκίνησα να αντιλαμβάνομαι το εύρος και τον ιδιοφυή σχεδιασμό του τίτλου.

Μου αρέσει πάρα πολύ ο τρόπος που χρησιμοποιεί τη μηχανική του ταξιδιού στο χρόνο σε ένα πλαίσιο 'λογικών' γρίφων κι όχι των παραδοσιακά 'καρτουνιστικών' που έχουμε συνδέσει με το συγκεκριμένο εύρημα ανά τα χρόνια. Φαντάζομαι τα σπονδυλωτά του επεισόδια στο τέλος δένουν στην υπηρεσία της μεγαλύτερης αφήγησης όπως γινόταν και με το Rosewater.

Κατορθώνει να διαμορφώνει για άλλη μια φορά εξαιρετική Νεοϋορκέζικη ατμόσφαιρα και μάλιστα ανά περίοδο/κεφάλαιο. Σαπώ σαπώ, μεγάλος μάγκας ο Γκίλμπερτ. Έχω πάντα υψηλές προσδοκίες κι όμως κατορθώνει να τις ξεπερνά και να παραδίδει κάτι διαφορετικό και φρέσκο, δεν κυκλοφορεί παιχνίδια για να πει ότι 'κάτι βγάλαμε και φέτος'.

 

[Borracho]

Λοιπόν, είμαι στο έκτο κεφάλαιο -από τα επτά συνολικά νομίζω- και δηλώνω εντυπωσιασμένος, είναι σαφώς πιο 'σοφιστικέ' περιπέτεια από το πολύ πιο παραδοσιακό Rosewater και νομίζω το τοποθετώ λίγο υψηλότερα σαν σύνολο.

Νομίζω το κεντρικό του διακύβευμα είναι η ίδια η ταυτότητά μας μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Τί μένει. Ποιοί είμαστε στην πραγματικότητα και ποιές επιλογές τελικά διαμορφώνουν το χαρακτήρα μας. Πόσο υπάρχουμε αν όλοι ξεχάσουν εμάς και τα έργα μας. Είμαι περίεργος για το φινάλε του και δεν το βιάζομαι. Είναι από τα adventures που θα μείνουν έντονα χαραγμένα στη μνήμη όσων ασχοληθούν μαζί του.