Senua's Saga: Hellblade II

[Borracho]

Εντελώς καταδρομικά, κατόρθωσα να τελειώσω το Hellblade 2 από δωρεάν συνδρομή στο Game Pass.

Για άλλη μια φορά η Ninja Theory έδωσε τα ρέστα της. Πανέμορφος εικαστικός τομέας, για τον ήχο με τις φωνές στο κεφάλι της Senua και τ'ακουστικά τα είχε γράψει ο Πάβελ στην παρουσίαση του πρώτου τίτλου, μοναδικά υποβλητική εμπειρία.

Μου άρεσε περισσότερο από το πρώτο γιατί η αφήγηση ήταν πολύ πιο στρωτή και 'προσγειωμένη'. Σε έπαιρνε από το εντελώς, ψυχεδελικό, 'τώρα γίνονται αυτά ή είναι στο κεφάλι της' του πρώτου παιχνιδιού και σε έβαζε στην καλύτερη βινιέτα που δεν γύρισε ποτέ για το Valhalla Rising ο Refn.

Έχω εντωμεταξύ την εντύπωση πως ενώ πρόκειται για ένα αληθινό single player κομψοτέχνημα, πέρασε και δεν ακούμπησε, όπως και το GOATY πενταετίας, Alan Wake II. Είναι στενάχωρο πολύ να παραγκωνίζονται τέτοιοι εκπληκτικοί τίτλοι από ευρείας κατανάλωσης Έλντεν Ρίνκ και λοιπές πλοκαμεϊκες παρεκκλίσεις.

 

[shredder]

Θανατος στο gamepass. Μονο steam! Θα το παιξω συντομα.Η Οκτωβριο η Νοεμβριο λεω. Μαλλον Νοεμβριο καθως για αυτον τον μηνα εχουμε epic Mickey και WARHAMER SPACE MARINE 2 ΚΑΙ οκτωβριο teenage mutantn inja turtles και sonic

 

[Admiral]

Έχω εντωμεταξύ την εντύπωση πως ενώ πρόκειται για ένα αληθινό single player κομψοτέχνημα, πέρασε και δεν ακούμπησε, όπως και το GOATY πενταετίας, Alan Wake II.

Ψάχνοντας για κοινό παρονομαστή ανάμεσα στα δύο παιχνίδια, θα έλεγα ότι τα γραμμικά games φαίνεται να έχουν χάσει αρκετά σε δημοφιλία και απήχηση στο κοινό. Συν το γεγονός ότι και τα δύο είναι "παράξενα" - αντισυμβατικά στο storytelling, συν το Game Pass για το Hellblade και το EGS για το Alan Wake, έ κάπως έτσι μειώνονται οι πωλήσεις.

 

[vtheofilis]

Στο ραντάρ μου είναι και τα Shenmua και τα Allan Wake. Δεν τα έχω αγοράσει ακόμα, όμως.

Το κοινό αγαπά τα μεγάλα, ανοικτά παιχνίδια όταν έχει χρόνο να ασχοληθεί με αυτά. Αν κάποιος έχει οικογένεια και άλλες υποχρεώσεις, λογικό να προτιμά τα γραμμικά παιχνίδια. Στον ίδιο χρόνο που θα λιώσει το εξαίσιο Witcher 3 GOTY θα τερματίσει πολλαπλάσια παιχνίδια, που θα του δώσουν πολλαπλάσιες εμπειρίες. Κάποιες από αυτές θα είναι επίσης εξαίσιες...

 

[ebon page]

Το Hellblade: Senua's Sacrifice απο τα αγαπημένα μου παιχνίδια. Τα sword fights από τα πιο απολαυστικά. Και για κάποιο λόγο μου φάνηκαν και πολύ ρεαλιστικά. Όχι πως έχω πιάσει και ποτέ σπαθί στο χέρι μου,

Τα παιχνίδια με τον ήχο δε σε άλλο επίπεδο.

Περιμένω χριστουγεννα να τσιμπήσω το Hellblade II. Να έρθει πρώτα ο χείμώνας. Αυτή τη στιγμή μονο για κανα football manager είμαι,

 

[Borracho]

Οι μάχες και των δύο είναι υπέροχες. Πολύ 'βαριά' αίσθηση του σπαθιού στα χέρια της μικρόσωμης Senua, υπερβίαια και μοιραία τα χτυπήματα. Στο δεύτερο δίνεται και μεγαλύτερη έμφαση στις μάχες σε σχέση με τα σπασαρχίδικα 'Εντόπισε το σύμβολο' πάζλ και μου θύμισε σε στιγμές το Ryse: Son of Rome στα καλύτερά του.

@vtheofilis Αυτό που λες ισχύει και δεν ισχύει. Για μένα έχει να κάνει με το ίδιο το παιχνίδι. Αν κάτι μου 'μιλάει', θα το αγοράσω και θα το ξεκινήσω κι ας μου πάρει πχ 5 μήνες να το τελειώσω σε σχέση με τις Ευτυχισμένες Ελεύθερες Ημέρες (ΤΜ) που έφευγε 70ωρο έπος σε χαλαρό διβδόμαδο και ένιωθα έτσι πως ΕΙΧΑ ΛΙΩΣΕΙ.

 

[vtheofilis]

@Borracho Έχω να νιώσω τέτοια αισθήματα απ' όταν τερμάτισα το DIsco Elysium.

Περίμενα κάτι σε αυτά τα επίπεδα από Cyberpunk 2077 και Bloodlines 2, αλλά η μεν CDPR με απογοήτευσε, με βάσει τα όσα διάβασα και είδα, το δε Bloodlines 2 με τα όσα έχουν συμβεί στην διαδικασία ανάπτυξης του, φαίνεται να βαδίζει σε πολύ άσχημο δρόμο.

Το καλό είναι βέβαια ότι δεν χρειάζεται να αναβαθμίσω για να τα παίξω, όπως με το Witcher 3.