Συγκίνηση *Κλαψ* *Λυγμ*

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!

sandwraith_

Half-Ogre
Joined
Nov 30, 2012
Messages
579
Δεν είμαι σίγουρος αν το τόπικ θα έχει απήχηση αλλά και 2 ατομα να απαντήσουν που λέει ο λόγος ευχαριστημένος θα είμαι:Ρ . Υπάρχει ταινία, τραγούδι , βιβλίο ή game που να σας έχει συγκινήσει; Να τρέξουν αντρίκια δάκρυα απο τα μπιρμπιλωτά σας μάτια ή ακόμα και να βρεθείτε στο σημείο να κλαίτε σαν μωράκι που του αρπάξαν την πιπίλα; Αρχίζοντας εχω δακρύσει ποταμάκια (ΝΑΙ ΤΟ ΛΕΩ ΜΕ ΠΟΝΟ,ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΤΡΟΠΗ) στο τελευταίο επεισόδιο του Full Metal Alchemist : Brotherhood (αν και ήταν δάκρυα χαράς) , στο Toy Story 3 στην τελευταία σκηνή που ήταν υπερσυναισθηματικά φορτισμένη και με έκανε να λησμονήσω πάρα πολύ την παιδική μου ηλικία, και στο σημείο που <span class="bbcode_spoiler"> πεθαίνει η γυναίκα του </span> στο UP. ( Γενικά με έχουν αγγίξει πολύ περισσότερο animations παρά κανονικές movies. Nαι πιο πολύ ακόμα και απο αυτές που στο τέλος θα πεθάνουν σκύλοι! )
 
Με το braveheart θυμάμαι ειχα συγκινηθεί βαθύτατα
 
Αν βγάλω λίστα θα με δουλεύει ο Αδερφός για 2 μήνες... Θα επανέλθω μετά την εκπομπή για να απαντήσω, αλλά θα κρύψω πράγματα γιατί είμαι πολύ συναισθηματίας...
 
Το τέλος του Syberia 2 είναι το μόνο πράγμα που με έχει κάνει να συγκινηθώ ιδιαίτερα <span style="font-size:1">(κλάψω)</span>. Ήταν το πρώτο adventure με το οποίο ασχολήθηκα και παρόλο που ποτέ δεν ήμουν μεγάλος φαν τέτοιων παιχνιδιών, κόλλησα απο την αρχή μέχρι το τέλος. Δεν έχει υπάρξει κάτι άλλο που να με έχει συγκινήσει ούτε στο μισό.



Alucard wrote:
Αν βγάλω λίστα θα με δουλεύει ο Αδερφός για 2 μήνες... Θα επανέλθω μετά την εκπομπή για να απαντήσω, αλλά θα κρύψω πράγματα γιατί είμαι πολύ συναισθηματίας...</blockquote>

Μιάς και είσαι ο Αλουκαρντ (και δη κλαψιάρης αλουκαρντ), θα σου δώσω απάντηση σε http://youtu.be/LIqkFy6OyHk?t=58s" class="bbcode_url">βίντεο (ποιά εκπομπή btw?)

 


ShadowDancer wrote:
Μιάς και είσαι ο Αλουκαρντ (και δη κλαψιάρης αλουκαρντ), θα σου δώσω απάντηση σε http://youtu.be/LIqkFy6OyHk?t=58s" class="bbcode_url">βίντεο (ποιά εκπομπή btw?)</blockquote>

Όχι και κλαψιάρη ρε φίλε, είπαμε <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt=":p" title=":p" class="bbcode_smiley" />, απλά συναισθηματίας. Και αν το σκεφτείς, είμαι και πολύ τρού, γιατί και ο Dracula, για μια γυναίκα έγινε ό,τι έγινε... <img src="/wink.gif" width="" height="" alt=";)" title=";)" class="bbcode_smiley" />

Θα επανέλθω με τη λίστα. Τσέκαρε το forum για να δεις ποια εκπομπή λέμε.

Υ.Γ. Ωραία ανάμνηση το βιντεάκι !!!

 
Πώς και δεν πήγε το μυαλό μου εκεί...
 
Λοιπον το arkham city μετα τα credits με το easter egg μηνυμα του joker...Προς το παρον αυτο αν θυμηθω κατι αλλο θα σας πω
 
Ρε μην ντρέπεστε λες και όλοι πρέπει να είμαστε ματσό-φουσκωτοί με συναισθηματικό κόσμο χάρτινης, κενής σελίδας Α4. <u>Οι αληθινοί άντρες κλαίνε</u>. Αλλά κλαίνε μόνοι τους μαζί με το μοναδικό τους φίλο που θα τους ακούσει εκείνη τη στιγμή (τον κολλητό τους ή το ποτήρι με το Jack/Johnny -- σε ορισμένες περιπτώσεις αυτοί ταυτίζονται).

Από ταινίες αυτές που μπορώ να θυμηθώ είναι σίγουρα το Toy Story 3, όπου πήγα κινηματογράφο ο μαντραχαλάς και με μαζεύανε με το κουταλάκι, ενώ το πιτσιρίκι ο αδερφός μου ήταν boss. Άπειρο συντριβάνι και στο Green Mile.

Το Braveheart είναι σταθερή αξία mantears, αποτυπώνοντας όλα τα ιδεώδη της τιμγιότητας.
 
Εγώ στο Toy Story δε συγκινήθηκα ιδιαίτερα.Αντίθετα στο WALL-E (που είναι και το μόνο 'δυτικό' animation που με έχει συγκινήσει) είχα πάθει την πλάκα μου.Πολύ καλές ταινίες και οι 2 πάντως (αν και η δεύτερη είναι πολλές κλάσεις πάνω).

Τώρα από 'κανονικές' ταινίες υπάρχουν αρκετές,αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ κάποια συγκεκριμένη.

EDIT:Θυμήθηκα!Requiem for a Dream.Δεν ήταν τόσο συγκίνηση,περισσότερο σοκ ήταν προς το τέλος,but still...
 
Γενικά οτι έχει φτίαξει η Pixar είναι αριστούργημα σε όλα τα θέματα. ( Με εξαίρεση τη σειρά των Cars που δεν μ'άρεσε καθόλου)
 
http://www.imdb.com/title/tt0825232/?ref_=fn_al_tt_1" class="bbcode_url">Τούτο εδώ
και στο Bastion οταν σωζεις τον Zulf (όποιος τον άφησε να πεθάνει είναι άκαρδος) και παίζει http://www.youtube.com/watch?v=YlfUcnSbKDA" class="bbcode_url">αυτό από πίσω
 


D3vastat0R wrote:
και στο Bastion οταν σωζεις τον Zulf (όποιος τον άφησε να πεθάνει είναι άκαρδος) και παίζει http://www.youtube.com/watch?v=YlfUcnSbKDA" class="bbcode_url">αυτό από πίσω</blockquote>

Έλα στην αγκαλιά μου... (Μποράτσο όλσο απρούβς) :cheer:

 
Το πρώτο που μου έρχεται αμέσως στο μυαλό, είναι η "σήκω, έχουμε δρόμο" σκηνή του Βασιλιά των Λιονταριών. <img src="/irritated.gif" width="" height="" alt=":" title=":" class="bbcode_smiley" />'( <img src="/irritated.gif" width="" height="" alt=":" title=":" class="bbcode_smiley" />'( Το είδα με τη κοπέλα μου το 2011 (για συναισθηματικούς λόγους, και οι 2 ήδη ξέραμε απ' έξω τις ατάκες), και ενώ περίμενα ότι θα κρατηθώ, δε τα κατάφερα. Ευτυχώς δε με πήρε χαμπάρι, είχε και αυτή το ίδιο πρόβλημα.

"Βut it is not this day, this day we fight!" του Aragorn. Δάκρυσα. Όπως και στο "My friends, you bow to no one."

Δάκρυσα όταν ο Terminator έλεγε, πολύ σωστά, "I now know why you cry."

Δάκρυσα στο Toy Story 3, εκεί στη μάντρα αχρήστων.
<span class="bbcode_spoiler">Μαλάκες δάκρυσα και τώρα που το γράφω, δε κάνω πλάκα. Θυμήθικα το αλογάκι που πάλευε και η άλλη το ηρέμησε, σαν να του λέει "δεν έχει νόημα. Τι μου θυμίσατε. Μαλάκες!</span>

Στο Transformers του Βay. Με χάλασε σε γενικές γραμμές, αλλά το Autobots landing σε συνδιασμό με το να βλέπεις τον Optimus Prime, τον παιδικό σου ήρωα, να μεταμορφώνεται μπροστά σου σε live-action ταινία, με έκανε να δακρύσω ελαφρώς.

Casablanca. Πω ρε φίλε, τι φινάλε και αυτό... <img src="/irritated.gif" width="" height="" alt=":" title=":" class="bbcode_smiley" />'(

Dragonheart. άλλο μεγάλο κλάμμα, ήμουν και πιτσιρικάς τότε...

Pokemon, που αγκαλιάζονται μεσ' στο κρύο.

Τhe Last Samurai, "they are all perfect" <img src="/irritated.gif" width="" height="" alt=":" title=":" class="bbcode_smiley" />'(

Το φινάλε του Saving Private Ryan.

Τhe Dark Knight Rises, "A hero can be anyone" σημείο.
 


Steel_Havoc wrote:
Με το braveheart θυμάμαι ειχα συγκινηθεί βαθύτατα</blockquote>

Ειδικά όταν έλεγε "freedom". Από τις πιο έντονες στιγμές.

 
Ω αντρες (του φορουμ) ωστε κλαιτε και εσεις στις ταινιες και τα παιδικα δηλ; <img src="/smile.gif" width="" height="" alt=":)" title=":)" class="bbcode_smiley" /> <img src="/smile.gif" width="" height="" alt=":)" title=":)" class="bbcode_smiley" />

Δεν μου ερχεται κατι προχειρο στο μυαλο αυτη την στιγμη εκτος απο τον Τιτανικο που ειδα στο σινεμα.
Παρολες τις προφυλαξεις (να κλεισω με το ενα χερι τα ματια και να μισοκοιταζω) δεν τα καταφερα. : το δακρυ κυλισε και το ματι κοκκινησε.

Το γμτ ηταν, οτι η συγκεκριμενη σκηνη, ηταν στο τελος της ταινιας και αναγκαζομασταν ολοι να φυγουμε πριν στεγνωσει το δακρυ :dry:
 
Να πω και γω με τη σειρά μου...

Πρώτη ταινία ever, ήταν ο Βασιλειάς των λιονταριών 1, όταν πεθαίνει ο mufasa.
Μετά ήταν μια ελληνική ταινία, δραματική με ένα γέρο που είχε μια άμαξα και ένα κοριτσάκι που πουλούσε τσιγάρα που το είχε σαν κόρη του. Η σκηνή στο τέλος, όταν όλοι έχουν πάρει ταξί και εκείνος είναι στην άμαξα που έχει στο σταύλο του και χτυπάει το καμτσίκι, όντας μεθυσμένος με έκανε να κλαίω με τις ώρες...
Jack, με το Robbie Williams! Μπορεί να ήταν κωμωδία, αλλά για μένα ήταν τρομερά δραματικό και συγκινητικό. Μόνος, χωρίς να έχει κανένα φίλο... Και αυτή η ερμηνεία του, όλα τα λεφτά !!!!!
Great Expectations, όταν ο De Niro μέσα στον ηλεκτρικό αποκαλύπτει στον Ίθαν Χώκ ότι αυτός είχε αγοράσει όλα του τα έργα και τον πρόσεχε σε όλη του τη ζωή...
Braveheart, όταν πέθανε ο William Wallace... Respect !!
Αρμαγεδών, όταν θυσιάζεται ο Bruce Willis...
I am Sam, επικό παίξιμο από Sean Penn, όταν τρέχει να βρει την κόρη του με μια τούρτα στα χέρια επειδή έχει αργήσει και γλιστράει στα σκαλιά... Πέθανα μέσα μου εκείνη τη στιγμή όμως...πραγματικά...
Rahxephon (anime), όταν ο ήρωας σκοτώνει, χωρίς να το ξέρει, την κοπέλα νομίζοντας, ότι έτσι την προστατεύει...
Neon Genesis Evangelion....
Και τελευταία ταινία, κάτι που βγήκε πρόσφατα, The Warrior, όταν στο τέλος μέσα στο ρινγκ, με σπασμένο χέρι και έχοντας φάει τόσο ξύλο δεν το βάζει κάτω και ο αδερφός του τον παίρνει αγκαλιά και του λέει ότι τον αγαπάει... Σπάραξα...

Αυτά τα λίγα με μια πρόχειρη σκέψη... Σίγουρα υπάρχουν κι άλλα χαραγμένα στη μνήμη μου...
 


Alucard wrote:
Great Expectations, όταν ο De Niro μέσα στον ηλεκτρικό αποκαλύπτει στον Ίθαν Χώκ ότι αυτός είχε αγοράσει όλα του τα έργα και τον πρόσεχε σε όλη του τη ζωή...</blockquote>

Καλά που μου το θύμισες.Η ταινία δε με άγγιξε,αλλά το βιβλίο πραγματικά με είχε διαλύσει.Ειδικά προς το τέλος (δε θέλω να δώσω spoilers,αν υπάρχει κάποιος που δεν το έχει διαβάσει) με όλες τις αποκαλύψεις και την τροπή που παίρνει η ιστορία.

 


ninaki wrote:
Δεν μου ερχεται κατι προχειρο στο μυαλο αυτη την στιγμη εκτος απο τον Τιτανικο που ειδα στο σινεμα.
Παρολες τις προφυλαξεις (να κλεισω με το ενα χερι τα ματια και να μισοκοιταζω) δεν τα καταφερα. : το δακρυ κυλισε και το ματι κοκκινησε.
</blockquote>

Στον Τιτανικό θυμάμαι είχαμε πάει να τον δούμε με τον αδερφό μου και ένα φίλο μας με μόνο σκοπό να τρολάρουμε. Δεν μας είχε μείνει άντερο από τα γέλια. Αλλά ήταν τέτοια η προσήλωση τού κοινού που δεν μας έβρισε όυτε ένας. Σκέτη απογοήτευση.

 
Back
Top