REVIEWS

FIELD OF GLORY II

Οι περισσότεροι από εμάς κατά την εφηβική ηλικία ή και αργότερα, περάσαμε μια φάση πώρωσης με την ιστορία. Αγοράσαμε τρεις έως και τέσσερις φορές σερί κάποιο περιοδικό τύπου “Στρατηγική Σκέψη”, ξεροσταλιάσαμε παρακολουθώντας ντοκιμαντέρ για εκστρατείες μεγάλων στρατηλατών και ξέραμε ακριβώς για ποια περίοδο μιλούσε ο ιστορικός στο μάθημα, ίσως και με λεπτομέρειες, όπως για τον μπαρμπέρη του Καίσαρα ή τον κρυφό Βαράγγο εραστή της Κομνηνής.

Για κάποιους έμεινε ως ένα απλό ενδιαφέρον έκτοτε. Άλλοι άνθρωποι όμως, μπροστά στη δίνη της παραγωγικότητας που λέγεται ελεύθερος χρόνος, εμβάθυναν σε όλα αυτά τα what if. Μπορεί να ρέμβαζες αναγνώστη, κοιτώντας τα πεύκα να κουνιούνται έξω από το παράθυρο της τάξης, να σκέφτηκες κιόλας κάποια εναλλακτική τακτική για την μάχη της Πύδνας, ίσως και να σχεδίαζες τις κινήσεις σε κάποιο βιβλίο. Κάποιοι όμως το πήγαν παραπέρα. Έφτιαξαν μινιατούρες και τόμους με κανόνες, ούτως ώστε να φέρουν αυτό το what if της ιστορίας σε όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικές συνθήκες αλλά να διατηρήσουν και ένα στοιχείο παιχνιδιού/διασκέδασης.

field of glory review 01Σκηνή από το αληθινό επιτραπέζιο. Μεράκι και θαλπωρή.

Σε εκείνα τα παιχνίδια έχει τις ρίζες του και το Field of Glory II, που όπως προκάτοχός του, βασίζεται στο ομώνυμο tabletop επιτραπέζιο με ένα σαφές facelift. Το επιτραπέζιο έχει κυκλοφορήσει από την Slitherine η οποία αποτελεί powerhouse στον τομέα της hardcore στρατηγικής. Ως publisher την είδαμε επίσης και πίσω από το Battlestar Galactica Deadlock και η συνεργασία της εδώ, ήταν με την Byzantine Games (πέθανε η ευκαιρία να δημιουργήσω ποτέ εταιρία με αυτόν τον τίτλο).

field of glory review 02Τεράστιο το μέτωπο της μάχης.

Ο σκοπός του FoG II έχει να κάνει αποκλειστικά με το πεδίο της μάχης της εποχής της ανόδου της Ρώμης. Μέσω του εξαναγκασμού του εχθρού σε άτακτη υποχώρηση, έρχεται η νίκη. Αυτό προκύπτει μέσω turn based κινήσεων ολόκληρου του στρατεύματος στην σειρά του κάθε παίκτη σε έναν χάρτη χωρισμένο σε τετράγωνα. Το σημαντικό κομμάτι του χάρτη που αξιοποιείται είναι τα μορφολογικά χαρακτηριστικά όπως οι λόφοι και οι απόκρημνες πλαγιές που αλλάζουν δυναμικά τις οργανωτικές δεξιότητες των μονάδων, ανάλογα με το είδος τους. Το βαρύ πεζικό και ιππικό λόγου χάρη υποφέρει σε βραχώδες και απότομο έδαφος, ενώ ελαφρύτεροι στρατιώτες όχι και τόσο.

Τα πλεονεκτήματα αυτά μεταφράζονται σε POA (points of advantage) τα οποία και ορίζουν την τελική υπεροχή στην σύγκρουση δύο μονάδων, όταν πέφτουν οι ζαριές. Πέρα από την εξ αποστάσεως μάχη, όταν οι μονάδες εμπλακούν σε σύγκρουση, μένουν σε αυτή για όλες τις υπόλοιπες γύρες μέχρις ότου να απεμπλακεί κάποια με την υποχώρηση της άλλης. Φυσικά ισχύουν οι χρυσοί κανόνες υπερφαλάγγισης με άλλες μονάδες ή με το ιππικό και μάλιστα απαιτούνται. Μονάδες που κυνηγούν τους ριψάσπιδες θέτουν εαυτούς στον κίνδυνο του αποκλεισμού από εχθρούς ή μπορεί και να προκαλέσουν κύμα υποχώρησης. Απλά πέρα από τα όσα έρχονται φυσικά ως τακτική μάχης στον παίκτη υπάρχει και το βαθύ επίπεδο των κανόνων και το πώς αυτοί συμβάλουν στην τελική νίκη.

field of glory review 04Όταν δεν σε αφήνουν να αποσυρθείς ήρεμα στην Βίλλα σου στον Τάραντα.

Εδώ λοιπόν προκύπτει το θέμα. Κάποιος θα μπορούσε να θεωρήσει πως αυτή η έλλειψη “αυθόρμητης φυσικότητας” στο τι θα έπρεπε να νικά σε μια σύρραξη, μπορεί να λογιστεί ως απουσία stream-lining. Από την άλλη όμως εξ’ αρχής το PoG II δεν παρουσιάζεται ως ένας γενικός turn based τίτλος στρατηγικής αλλά τονίζει πως βασίζεται σε ένα tabletop και δη ένα με “hard to master” gameplay. Προσωπικά δυσκολεύτηκα να εμβαθύνω στις χιλιάδες υπο-περιπτώσεις και συνθήκες που ορίζουν τον κάθε τύπο μονάδας, πόσω μάλλον και να τις συγκρατήσω, αλλά καταλαβαίνω πως το παιχνίδι απευθύνεται κυρίως στο κοινό που θέλει αυτό ακριβώς που του δίνει το tabletop απλά με έναν μηχανισμό υπολογισμού των ζαριών.

field of glory review 05Οι επιλογές του Campaign έχουν να κάνουν με την αποφυγή κάποιας μάχης.

Τα modes που παρέχει είναι τα εξής: Απλές random μάχες όπου ο παίκτης συντάσσει τον στρατό του βάσει ενός συστήματος πόντων. Επικές ιστορικές μάχες όπου μπορούμε να διαλέξουμε οποιαδήποτε παράταξη (λχ Χαιρώνεια). Campaign, που όμως δεν παρέχει κάποια δυνατότητα management, απλά ουσιαστικά είναι ένα σερί μαχών με μεταφορά του στρατού μας από μάχη σε μάχη και κάποιες δευτερεύουσες επιλογές. Οι παρατάξεις που μπορούμε να επιλέξουμε είναι πέντε: Ρώμη της Δημοκρατίας, Καίσαρας, Αννίβας, Μιθριδάτης και Πύρρος. Τέλος παρέχεται ένα multiplayer με έναν μηχανισμό από τα παλιά. Στις μάχες μεταξύ παικτών, εφόσον οι στρατοί κινούνται ολόκληροι βάσει της σειράς του παίκτη, είναι εφικτή η ετεροχρονισμένη σύνδεση των παικτών. Απλά παίζει ο ένας, στέλνει την κίνησή του, βγαίνει, πάει την βόλτα του για το ετήσιο τουρνουά αναπαράστασης μεσαιωνικής ιππασίας και επιστρέφει να συνεχίσει όταν λάβει την κίνηση του Μπράιαν από τη Νέα Ζηλανδία.

Ο οπτικός τομέας είναι σπαρτιατικός μεν αλλά ικανοποιεί τα βασικά με διαφορετικά μοντέλα για καθεμία από τις 86 μονάδες και απεικόνιση των μορφολογικών χαρακτηριστικών. Τα animation είναι ικανοποιητικά για να δώσουν μια ζωντάνια και υπάρχει ιστορική πιστότητα στις ενδυμασίες των παρατάξεων. Απαντάται όμως συμφόρηση κατά τη διάρκεια των μεγάλων κατά μέτωπο συγκρούσεων στην αναγνώριση των μονάδων.
Ιδιαίτερη μνεία δίνεται στον ήχο και συγκεκριμένα στο soundtrack που θυμίζει αυτό του Battlestar Galactica Deadlock με αυλούς, τύμπανα και άλλα αρχαϊκά όργανα που δίνουν έναν κατάλληλο τόνο. Kudos στον συνθέτη Alessandro Ponti. Κατά τα άλλα όσα θα περιμένατε, κλαγγή μετάλλων όταν συγκρούονται σώμα με σώμα οι στρατοί, χορδές που τεντώνουν, βέλη που σφυρίζουν, χρεμετισμοί αλόγων μεταφέρουν αποτελεσματικά το κλίμα της μάχης.

field of glory review 06Οι διαθέσιμες επιλογές για μεγάλη εκστρατεία.

Ως τελικό συμπέρασμα έχουμε ότι το FoG II δεν αποτυγχάνει να πετύχει κάποιον από τους στόχους του. Αυτοί θεωρώ πως είναι η απόλυτα πιστή αναπαράσταση ενός επιτραπεζίου, με την διευκόλυνση του υπολογισμού ζαριών και της εύρεσης παικτών ανά τον κόσμο, σε ένα ικανοποιητικό αισθητικό επίπεδο. Από αυτό προκύπτει πως το εύρος στο οποίο απευθύνεται το παιχνίδι είναι αυστηρά περιορισμένο στους ήδη λάτρεις των tabletop simulator ή σε αυτούς που σαφέστατα ενημερώθηκαν για το τι είναι και επιθυμούν να δοκιμάσουν. Το FoG II είναι ένας τίτλος που απαιτεί μεγάλη δαπάνη χρόνου για την κατανόηση των μηχανισμών του και δεν παρέχει streamlined εμπειρία όπως κάποιου generic turn based ιστορικού τίτλου μάχης.

Pros

  • Εξαιρετικό tutorial (διατίθεται σε ηλεκτρονική μορφή) που θυμίζει άλλες εποχές.
  • Μεγάλο πλήθος μονάδων και διαθέσιμων παρατάξεων.
  • Ταιριαστό soundtrack.
  • Ικανοποιεί τον παράγοντα what if για ιστορικές μάχες.
  • Σταθερή Battle Academy Engine.

Cons

  • Απουσία κάποιου streamlining που θα το έκανε πιο προσιτό, και κατανοητό για νεο-εισαχθέντες στον χώρο.
  • Κάποιο ενδεχόμενο scumming με την συνεχή αποφυγή και υποχώρηση των ranged μονάδων.
  • Η Campaign πρακτικά είναι μια σειρά μαχών και δεν παρέχει κάποιο επίπεδο management.
  • Απαιτεί τη δαπάνη πολλών ωρών για την κατανόηση των εννοιών του.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 79%

79%

Σπύρος Μπλιάγκος

Εισήλθε στον χώρο του PC Gaming από νεαρότατη ηλικία, χάρη στον αρχετυπικό, μεγαλύτερο Cool ΞάδερφοTM και ένα Amstrad CPC, με ένα μικρό κονσολό-διάλειμμα μεταξύ 1995-1999. Εμφορείται από μηδενιστικές σκέψεις, που προσπαθεί ατυχώς να σκεδάσει, αναζητώντας απαντήσεις σε προαιώνια ερωτήματα σε όλα τα genres.

One Comment

  1. Πολυγραφότατος Σπύρο, το έχεις πάρει επ’ ώμου τελευταία, αρμόζουν τρελά συγχαρητήρια 🙂

    Έξτρα πόντοι για τις νοσταλγικές πευκοβελόνες και τέτοια παιχνίδια, μονάχα με μακέτες στα δώδεκα, στα ατελείωτα δειλινά των καλοκαιριών που κρατούσαν περίπου για πάντα. Μετά; Μακριά κι αγαπημένοι!

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL