REVIEWS

SONG OF HORROR: EPISODE 3

It will gaze back into you...

Το Song of Horror είναι εκτιμώ, από εκείνα τα παιχνίδια που λίγοι θα πάρουν είδηση, τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο: Indie δημιουργία, που είναι σπασμένη σε επεισόδια και κοντά στο τέλος της χρονιάς όπου οι περισσότεροι είναι απασχολημένοι με κάποιου μεγάλου βεληνεκούς τίτλο όπως Red Dead Redemption 2 και Jedi: Fallen Order. Τα παραπάνω τονίζονται κι από το γεγονός ότι τα reviews για τα επεισόδια πλην του πρώτου είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Και είναι κρίμα καθώς το παιχνίδι προσπαθεί να κάνει κάτι που είχαμε να δούμε καιρό, να φέρει κοντά τους adventureάδες και φανς των horror παιχνιδιών. Κάτω από το ραντάρ μας πάντως δεν πέρασε, βάλτε να πιείτε κάτι να σας ζεστάνει και πάμε…

Η ιστορία συνεχίζει ακριβώς από το σημείο που τελείωσε το προηγούμενο επεισόδιο. Προσπαθώντας να κρατήσω όσο το δυνατόν γίνεται spoiler-free την ιστορία, η αναζήτηση για τον Husher οδηγεί τους πρωταγωνιστές στο πανεπιστήμιο που εργάζεται. Έχοντας μάθει πλέον για τον αρχικό ιδιοκτήτη του μουσικού κουτιού, θα προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε τα βήματα του Husher, στην έρευνα που είχε ξεκινήσει ώστε να ανακαλύψει το παρελθόν του ιδιοκτήτη, την προέλευση του κουτιού και πως συνδέεται με την Παρουσία που ευθύνεται για τους εφιάλτες που παίρνουν σάρκα κι οστά γύρω μας.

Συζητώντας τα ευρήματα της έρευνας…

Στο A Twisted Trail, όπως ονομάζεται το 3ο επεισόδιο, έχουμε τρεις χαρακτήρες διαθέσιμους, έναν που επιστρέφει από τα προηγούμενα κι δύο νέους, τον Omar Nassiri, βοηθό του Husher και τη φοιτήτρια Grace Richards. Για να είμαι πιο ακριβής, 3 χαρακτήρες θα δουν οι περισσότεροι παίκτες. Αν στο 2ο επεισόδιο είχατε κρατήσει ζωντανό τον René και ήταν ο χαρακτήρας με τον οποίο το είχατε ολοκληρώσει, τότε είναι διαθέσιμος και στο 3ο! Λογικό αν το σκεφτεί κανείς, αφού από μια απλή περιπολία κοντά στην αντικερί, έγινε μάρτυρας των γεγονότων του προηγούμενου επεισοδίου και έχει κίνητρο να ερευνήσει περαιτέρω. Ίσως στο 5ο και τελευταίο επεισόδιο να πρέπει να γίνει αναφορά στο replayability και πόσο διαφορετική θα είναι η όλη εμπειρία από άτομο σε άτομο.

Ένας από τους νέους χαρακτήρες του επεισοδίου.

Όπως γινόταν και στα προηγούμενα μέρη, έτσι κι εδώ έχουμε ένα νέο κίνδυνο – τύπου QTE (συν τα προηγούμενα, φυσικά) που ονομάζεται The Abyss. Το κακό με το συγκεκριμένο είναι πως δεν υπάρχουν «κανόνες» για το που είναι δυνατό να εμφανιστεί. Μία μάζα από σκιώδεις φιγούρες παρουσιάζεται από το πουθενά και σας αρπάζει από τα πόδια προσπαθώντας να σας πάρει μαζί της. Σκοπός είναι να συρθείτε με τα χέρια όσο πιο γρήγορα μπορείτε, έχοντας το νου σας για τυχόν απόπειρες να σας γραπώσει κάποιο από τα χέρια. Αν το κάνει δε χάθηκαν όλα καθώς πρέπει γρήγορα να απελευθερώσετε το δεσμευμένο χέρι για να συνεχίσετε την προσπάθεια να διαφύγετε, όσο καθυστερείτε όμως να απελευθερωθείτε, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες επιτυχίας. Δεν είναι δύσκολη διαδικασία γενικά, ειδικά για χαρακτήρες με αξιοπρεπές Strength, αρκεί να έχετε το νου σας στα prompts που σας ειδοποιούν για το άρπαγμα των χεριών.

Οι απειλές αρχίζουν και παίζουν ολοένα και περισσότερο με τις προσδοκίες μας.

Ένας τομέας που διαφοροποιείται κάπως το παιχνίδι σε σχέση με τους προκατόχους του είναι το level design. Ενώ στα προηγούμενα οι περιοχές ήταν ενιαίες και αδιαίρετες, στο A Twisted Trail το πανεπιστήμιο χωρίζεται σε τρεις διαφορετικούς χάρτες που επισκεπτόμαστε με συγκεκριμένη σειρά: το αρχείο του τμήματος Ιστορίας, το αρχείο με άρθρα παλιών εφημερίδων και τη βιβλιοθήκη. Αυτό δίνει μια αίσθηση αποσύνδεσης μεταξύ των περιοχών και έχει επίπτωση στα puzzles (με εξαίρεση ένα), αφού οι μικρότεροι χώροι μειώνουν το χρόνο αναζήτησης των αντικειμένων που σχετίζονται με αυτά και συνεπώς έχουν πιο εμφανείς λύσεις. Το δεύτερο αρνητικό που θα μπορούσα να του προσάψω είναι ότι το τελευταίο puzzle στο παιχνίδι χρειάζεται ουσιαστικά να τραβήξετε φωτογραφίες της οθόνης με τα στοιχεία που σχετίζονται με αυτό (δεν μπορείτε να τα κουβαλήσετε μαζί σας) και με βάση διάφορα αναγνωρίσιμα σημεία στο περιβάλλον να βρείτε τη σωστή διαδρομή μέσα στη βιβλιοθήκη. Κόβει αρκετά τον ούτως ή άλλως αργό ρυθμό, τα στοιχεία δε δίνουν πλήρη εικόνα του μέρους και ο πεπερασμένος αριθμός προσπαθειών κάνουν το puzzle να μοιάζει με παγίδα θανάτου.

Κάτι μοχθηρό κρύβεται πίσω από τη νεκρική σιγή στη βιβλιοθήκη.

Η «μαγεία» του Song of Horror έγκειται σε μεγάλο ποσοστό στο πως κάνει συνηθισμένα μέρη να φαίνονται τόσο σκοτεινά και απόκοσμα. Το πανεπιστήμιο αν και είχε δυνατή ατμόσφαιρα, ο διαχωρισμός του σε μικρότερες περιοχές του στερούσε από την υποβλητικότητα σε σχέση με την έπαυλη ή το κτιριακό συγκρότημα. Μπορεί να ακουστεί περίεργο αλλά η καλύτερη στιγμή του 3ου επεισοδίου ήταν το ιντερλούδιο στο φινάλε που μας αφήνει να ρίξουμε μια ματιά στο σκηνικό του 4ου επεισοδίου και τον αλλόκοτο τρόμο που περιπλανιέται εκεί. Είναι ένα έξυπνος τρόπος να προκαλέσεις ενθουσιασμό για το τι έρχεται και αν το δείγμα που είδαμε είναι αντιπροσωπευτικό, θα πρέπει να ετοιμαζόμαστε για το πιο ανατριχιαστικό μέρος της σειράς έως τώρα…

Μπορείτε να διαβάσετε για τα προηγούμενα επεισόδια εδώ κι εδώ.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 75%

75%

Είναι το μικρότερο επεισόδιο ως τώρα και κρατάει εύκολα το ενδιαφέρον, αν και πάτησε λίγο φρένο στις σεναριακές εξελίξεις σε σχέση με τα προηγούμενα. Κάτι μου λέει όμως ότι δεν έχουμε δει ακόμα τα καλύτερα...

Παναγιώτης Μητράκης

Τέκνο των 80's, ξεκίνησε τη gaming πορεία του με coin-ops και το κλασικό Game Boy. Ξαπόστασε στο αγαπημένο του SNES και ήρθε σε επαφή με το PC gaming το 1998, με παιχνίδια-σταθμούς όπως Half-Life και Baldur's Gate. Δε λέει όχι σε (σχεδόν) κανένα είδος αλλά έχει μια προτίμηση σε RPG και survival horror και προσπαθεί να μυήσει κι άλλους στα Silent Hill, τα S.T.A.L.K.E.R. και τις δημιουργίες της Looking Glass και της Obsidian.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL