Divinity: Original Sin (2014)
ΚΚ: Υπόδειγμα σωστού RPG στην εποχή του Kickstarter, τόσο στη σύλληψή του όσο και στην εκτέλεσή του.
ΑΓ: Την πρώτη φορά που προσπάθησα να το παίξω το παράτησα μετά από μερικές ώρες. Η δομή των quests του (που συχνά δεν είναι δυνατό να επιλυθούν άμεσα, παρά μόνο αρκετές ώρες μετά και σε άλλη περιοχή) με δυσκόλεψε πολύ. Το turn-based σύστημα μάχης όμως ήταν τόσο ενδιαφέρον που δεν άργησα να επιστρέψω στο παιχνίδι και να ολοκληρώσω δύο playthroughs – το πρώτο με συχνή χρήση ενός walkthrough για να πω την αλήθεια. Από το κύμα της νέας γενιάς των computers RPGs το Original Sin ήταν με σημαντική διαφορά το καλύτερο όλων.
ΠΜ: Ίσως το βαθύτερο σύστημα μάχης σε cRPG, με αλληλεπίδραση με το περιβάλλον που σπάνια βλέπουμε σε τέτοιο παιχνίδι και πολλαπλές λύσεις σε quests. Η Larian δεν έβαλε νερό στο κρασί της.
ΓΔ: Εξαιρετικό RPG από μια εταιρία που ειδικεύεται στο είδος, ίσως πιο δύσκολο απ’ ότι θα περίμενε κανείς (ιδιαίτερα στα πρώτα του βήματα), αλλά αναμφίβολα άρτιο σε κάθε τομέα του.
ΠΓ: Η Larian έδειξε τον τσαμπουκά της με το πρώτο Divinity: Original Sin. Έπειτα από βραβεία και καταξίωση σε ελιτιστικούς χώρους ασκορβικών συναθροίσεων (RPG Codex) ως “έκπληξη της χρονιάς”, η Larian έδειξε ότι είχε περισσότερες ιδέες στο D:OS2. Και ευτυχώς τα κατάφερε μια χαρά. Turn-based σύστημα μάχης που δανείστηκε όλα τα στοιχεία από τα Magicka, βαθύτατο RPG στοιχείο, tongue-in-cheek χιούμορ, και μία γαργαντουανή διάρκεια 100+ ωρών, που άλλοι κοιτάνε με τα κυάλια συνθέτουν ένα από τα must-play ισομετρικά ή μη RPG της δεκαετίας.
ΗΙ: Το μεγάλο απωθημένο της δεκαετίας που πέρασε…
Torment: Tides of Numenera (2017)
ΚΚ: Υπόδειγμα ΛΑΘΟΥΣ RPG στην εποχή του Kickstarter, τόσο στη σύλληψή του όσο και στην εκτέλεσή του.
ΠΜ: Το κομμένο υλικό (factions, περιοχές κλπ.) του στέρησε μέρος της δυναμικής του, αλλά η γραφή, το cast χαρακτήρων και ειδικά ο κόσμος του χτύπησαν τις σωστές Tormentικές νότες.
ΠΓ: Ομολογώ ότι ακόμη διακοσμεί το ψηφιακό (και αναλογικό) μου ράφι. Από τις πρώτες περιοχές που είδα στην backer beta version, έδειχνε ότι είχε ταυτότητα και συμβάδιζε πλήρως με τον κόσμο του Monte Cook. Παρόλα αυτά δυσκολίες κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης και κακό management από πλευράς της InXile, καθιστούν το Numenera αξιοσημείωτο για τους λάθους λόγους και μία από τις αιτίες όπου το Kickstarter άρχισε να χάνει μεγάλη δυναμική. Πολλές υποσχέσεις, πολλές προδωμένες προσδοκίες…
Pillars of Eternity (2015)
ΠΜ: Όχι το πρώτο RPG που μας έδωσε το Kickstarter, σίγουρα όμως ένα από τα σημαντικότερα. Οι Baldur’s Gate και Icewind Dale επιρροές, πάνω σε ένα fantasy καμβά μεταφυσικών απολήξεων συντελούν στη δημιουργία ενός σύγχρονου cRPG έπους.
ΓΔ: Περισσότερο παίχτηκε λόγω των συνειρμών του με τα αξεπέραστα Baldur’s Gate και Icewind Dale παρά για την ποιότητά του καθ’ αυτή. Το Pillars of Eternity ήταν μια πολύ καλή περίπτωση για να περάσει κανείς δεκάδες ώρες μαζί του, αλλά σε καμία περίπτωση RPG-σταθμός.
ΗΙ: Εκτός του ότι δεν περίμενα να δω ξανά μεγαλεπήβολο εγχείρημα στα χνάρια της Infinite Engine, αν μου λέγανε το τι θα ακολουθούσε μετά την επιτυχία του πρώτου Pillars, θα γελούσα μέχρι δακρύων. Εν τέλει όχι μόνο δικαιώθηκε σαν ρίσκο, αλλά τάραξε τα νερά της παγκόσμιας gaming σκηνής.
ΠΓ: Για μένα μία από τις επιτυχημένες ιστορίες του Kickstarter, τόσο από πλευράς χρηματοδότησης όσο και από πλευράς υλοποίησης. Το Pillars of Eternity υποσχέθηκε να είναι φόρος-τιμής σε όλα τα παιχνίδια της Black Isle και η Obsidian το κατάφερε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Έκλεισε το μάτι σε όλους τους φίλους του είδους που δεν απαρνήθηκαν την εφηβεία τους, για να έχουν το edginess ως αυτοσκοπό, και τους κέρασε με έναν άκρως ενδιαφέροντα κόσμο. Έδωσε ένα μοντέρνο Baldur’s Gate και Icewind Dale (στο White March DLC) σε ένα πακέτο. Η Unity engine είναι πανέμορφη, ενώ το δεύτερο μέρος της σειράς τα έκανε όλα ακόμη καλύτερα, ενσωματώνοντας ακόμη περισσότερα στοιχεία εξερεύνησης, παρότι δυστυχώς δεν είχε την ίδια αποδοχή από το κοινό.
Path of Exile (2013 – ongoing)
ΠΜ: Lore που συνδυάζει άψογα technofantasy με την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, υψηλή πρόκληση που σε περιπτώσεις αγγίζει το σαδισμό, συμπαγές campaign και post-game υλικό, χαοτικό skill tree. Και το “show clock”, ίσως η σημαντικότερη UI επιλογή που είδαμε σε παιχνίδι ποτέ.
ΗΙ: Τα λόγια είναι περιττά για ένα πραγματικό f2p τίτλο ο οποίος έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία και ουσιαστικά κατάφερε να κάνει αυτό ακριβώς στο οποίο απέτυχε το Dibalo III, να δημιουργήσει έναν σκοτεινό κόσμο. Αποκορύφωμα η ανάπτυξη χαρακτήρα μέσα από πραγματικά ατελείωτες επιλογές, να μας κάνει να θέλουμε να το παίξουμε σε όλες του τις δυσκολίες.
ΠΓ: Το Path of Exile αποδεικνύει όσο περνάει ο καιρός ότι ένας πραγματικά free-to-play τίτλος είναι βιώσιμος (ας είναι καλά οι “φάλαινες”) με τα προαιρετικά microtransactions. Εντάξει, ίσως υπερβάλλουμε αφού ίσως χρειαστεί για κάποιον συστηματικό παίκτη να αγοράσει το κατιτίς του, ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα του gameplay. Παρόλα αυτά η Grinding Gears Games (GGG) δείχνει πώς πρέπει να υποστηρίζεις έναν τίτλο, πώς να αλληλεπιδράς ενεργά και δημιουργικά με την κοινότητά σου και πώς αυτά αποκρυσταλλώνονται σε ένα ποιοτικότατο παιχνίδι. Κατ’ εμέ το Path of Exile, αν εξαιρέσουμε το always-online στοιχείο του, παραμένει η καλύτερη πρόταση για action-RPG αυτήν τη στιγμή, με εξωφρενικά πολλές επιλογές στο PvE endgame του.
Darkest Dungeon (2016)
ΣΜ: Σε πλησιάζει κάποιος με μια ημίτρελη γυαλάδα στα μάτια και σου πλέκει το εγκώμιο του DD. “Πρόκληση…ατμόσφαιρα…μπουντρούμια.”, σου λέει. Μικρή η τιμή, απλό παιχνιδάκι φαίνεται, τι μπορεί να είναι τόσο δύσκολο; Μετά από μέρες, άνθρωποι της πρώην ζωής σου αναρωτιούνται αν ζεις. Γύρω σου διάσπαρτα χαρτιά και σημειώσεις με αδυναμίες τεράτων, τακτικές, συνθέσεις. “ΑΥΤΗ τη φορά είμαι έτοιμος να μπω!” λες.
ΠΓ: Μακράν ο πιο πρωτότυπος και ιδιαίτερος τίτλος της δεκαετίας που μας πέρασε. Από το πανέμορφο artwork, μέχρι το μεστό σύστημα μάχης το Darkest Dungeon παρέχει μία μοναδική εμπειρία που αντικατοπτρίζει την ίδια τη ζωή: μαθαίνεις από τις αποτυχίες και τα λάθη σου. Κακοφωνίες όπως το ανελέητο grinding έχουν διορθωθεί, ενώ η ικανοποίηση από τις βελτιώσεις τόσο στους “ήρωες” όσο και στο ίδιο το χωριό μας είναι μόνο το καρότο, για το μαστίγιο της περιήγησης μέσα στο μπουντρούμι. Το γεγονός ότι πολλοί κλώνοι έχουν αρχίσει να ξεπηδούν, αλλά επουδενί δεν φτάνουν το πρωτότυπο λέει πολλά για το πόσο καθόρισε το είδος, αλλά και πόσο δύσκολο είναι να αντιγραφεί. Εν αναμονή για το 2ο μέρος!
KK: Όταν κάποτε ο ταραχώδης βίος μου γίνει ταινία, θέλω στο ρόλο του αφηγητή τον Narrator του Darkest Dungeon. “An eternity of futile struggle… A penance for my unspeakable transgressions.“
ΑΓ: Το Darkest Dungeon είναι το καλύτερο παιχνίδι που δεν ξέρω να παίζω. Έχω γράψει εκατοντάδες ώρες παιχνιδιού και δεν έχω καταφέρει να τελειώσω ούτε την “εύκολη” campaign. Δε με νοιάζει. Ένα από τα λίγα games που μπορεί να είναι τόσο διαβολεμένα εθιστικό ακόμα και αν χάνεις συστηματικά.
Dark Souls (PC Release: 2012)
ΠΓ: Θα μπορούσα ό,τι είχα γράψει για το Darkest Dungeon να το μεταφέρω αυτούσιο για το Dark Souls. Το παιχνίδι που μετέφερε το metroidvania level design σε 3D. Που ανέδειξε το αφαιρετικό και ασαφές storytelling. Αυτό που δημιούργησε ένα ολόκληρο ρεύμα από ελιτιστές circlejerks επειδή κατάφεραν να το τερματίσουν με τον Χ τρόπο. Αυτό που καθόρισε όλη τη βιομηχανία και το πώς αυτή αντιμετωπίζει το game design. Αλλά πάνω από όλα το παιχνίδι που σεβάστηκε τον παίκτη. Που απαίτησε από αυτόν την καθολική προσοχή του, το σπάσιμο των συμβατικών metagaming θεωριών του. Το Dark Souls ήταν φρέσκο (και είναι για κάθε νέο στη σειρά) ακριβώς επειδή σε βγάζει από τα στεγανά σου και το comfort zone σου και σου λέει “μάγκα, εδώ είμαστε”. Διαβολεμένα δύσκολο στην παρθένα του εξερεύνηση. Τίμιο και σωστό απέναντι σου. Το Dark Souls δεν ψεύδεται.
ΑΓ: Ωχ Θεέ μου. Σας παραπέμπω στα δύο άρθρα που έχω γράψει ώστε να αντιληφθείτε πλήρως τη σχέση αγάπης-μίσους που έχω για το παιχνίδι. Part 1 and Part 2.
ΠΜ: Ανεξάρτητα τι γνώμη έχει κανείς για τη σειρά Souls της From Software, δε μπορεί να μην παραδεχτεί ότι επηρέασε αμέτρητα παιχνίδια. Πόσοι και πόσοι developers δε χρησιμοποιούν την ταμπέλα Souls-like ως κράχτη για τα παιχνίδια τους… Φυσικά δε θα είχε φτάσει σε τέτοιο βαθμό καταξίωσης, χωρίς το σχεδιασμό των περιοχών (ειδικά το πρώτο παιχνίδι), την ατμόσφαιρα και το αινιγματικό lore, καθώς και ένα από τα καλύτερα συστήματα μάχης που έχουμε δει σε Action-RPG.
Deus Ex: Human Revolution (2011)
ΠΓ: Όλοι γελούσανε: “H Square Enix εξαργυρώνει το όνομα ίσως του καλύτερου RPG για να βγάλει εύκολο χρήμα φτιάχνοντας ένα prequel”. Το παιχνίδι παρά τον αισθητώς τεχνολογικά ξεπερασμένο τομέα του (τα textures φαινόντουσαν διετίας), έχει αξεπέραστη ατμόσφαιρα. Το χρυσόμαυρο εικαστικό του καθόρισε την αρχική ταυτότητα αυτής της ιστοσελίδας. Η μουσική του ήταν ταυτόσημη με τη cyberpunk αισθητική του. Η ιστορία του έπιασε φαινομενικά το ζήτημα του ρατσισμού και κατέληξε να είναι συγκλονιστική μελέτη ολόκληρων κοινωνικών φαινομένων. Όλοι γελούσανε. Στον τερματισμό δάκρυσα από αυτό που έζησα. Κάποιος, κάπου, αυτήν τη στιγμή, εγκαθιστά το Deus Ex στον υπολογιστή του…
KK: “I never asked for this…”
ΑΓ: Λατρεύω το αρχικό Deus Ex, πραγματικά το λατρεύω. Είναι στο προσωπικό μου Top 3 όλων των εποχών. Όταν πρωτοέμαθα ότι ένα νέο Deus Ex βρισκόταν στα σκαριά δεν ενθουσιάστηκα γιατί περίμενα στην καλύτερη περίπτωση μια μετριότητα. Διαψεύστηκα! Το Human Revolution αποτελεί ακόμα και σήμερα ένα από τα καλύτερα παραδείγματα του είδους που ατυχώς αποκαλούνται “immersive sim”.
ΠΜ: Ομολογώ πως είχα μια ανησυχία για το πως θα διαχειριζόταν η SE το Deus Ex, ένα τόσο σημαντικό franchise για την ταυτότητα του PC gaming. Εν τέλει, με εξέπληξε πολύ ευχάριστα προσφέροντας ένα τίτλο που αν και υπολειπόταν γενικά σε δομική πολυπλοκότητα περιοχών από το original, ήταν μια αξέχαστη stealth εμπειρία που μας ξαναθυμίζει γιατί λατρεύουμε δυνατές ιστορίες σε cyberpunk φόντο.
Kingdom Come: Deliverance (2018)
ΠΓ: To KC:D αποτελεί σοβαρή ένδειξη ότι το κοινό ψοφάει για σοβαρά, σκληροπυρηνικά RPG. Μπορεί να είχε σωρεία bugs με την κυκλοφορία του, αλλά το γεγονός ότι τίμησε την ιστορική του κληρονομιά, ενσωμάτωσε πληθώρα στοιχείων σε κάθε πτυχή του gameplay του, μπαίνοντας ταυτόχρονα στο μάτι κάθε edgelord SJW το αναδεικνύουν σε ξεχωριστή περίπτωση. Από τους τίτλους που περίμενα να ολοκληρωθούν (με DLC και patches) προτού του ξεκινήσω, ανεβαίνει σημαντικά στην κατάταξη του backlog μέσα στο 2020!
ΚΚ: “God be with you, Henry!”
ΗΙ: Το ΕΝΑ το ΑΛΗΘΙΝΟ και το ΟΜΟΥΣΙΟ παίγνιο το οποίο δίδαξε εκτός από ιστορία και πως ένα παιχνίδι μπορεί να είναι άκρως διασκεδαστικό και ταυτοχρόνως διδακτικό. Πέτυχε την χρυσή τομή μεταξύ ψυχαγωγίας και ικανοποίησης των απανταχού σπαθολάγνων που ήθελαν να βιώσουν μία όσο το δυνατόν ισχυρότερη μεσαιωνική εμπειρία, μακριά από fantasy κοινοτυπίες. Κι αν σεναριακά δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, έχει έναν τόσο γεμάτο κόσμο όσο λίγα RPGs.
Ομολογουμένως προκαλείται ένα συναίσθημα δέους στη συνειδητοποίηση του όγκου των σημαντικών RPG που κυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια. Μένει να δούμε αν θα καταφέρει η επόμενη δεκαετία να ξεπεράσει αυτό που ζήσαμε στα έτη 2010-2019. Τα σημάδια για το τι έχουμε να περιμένουμε είναι άκρως ενθαρρυντικά – αλλά αυτό ας το συζητήσουμε καλύτερα του χρόνου…
EN 
EL
Ας γράψει και ο κόσμος εδώ ποια άλλα RPGs θεωρεί αξιοσημείωτα και γιατί, αφήσαμε αρκετά απ’ έξω αλλά είχε ήδη βγει μεγάλο το άρθρο.
Μου φαίνεται περίεργο που δε βάλατε στη λίστα το the banner saga. Νομίζω πως είναι ένα φανταστικό παιχνίδι και σημείο αναφοράς για τη δεκαετία.
Ιδιαίτερα παιχνίδια με πανέμορφο art style, το δίχως άλλο. Αλλά δεν νομίζω, προσωπικά, πως είναι και από τους τίτλους-ορόσημα της δεκαετίας που θα έρχονται στο μυαλό κάποιου σε 5-10 χρόνια όταν θα αναρωτιέται [I]”χμ, τι RPGάρες βγήκανε στα 2010s… Witcher 3, Disco Elysium, Banner Saga…”[/I]
Τι θα πρόσθετα εγώ στη λίστα.
Undertale, για το μεγάλο impact που είχε και τη κουλτούρα που δημιούργησε. (δεν είμαι fan, αλλά το παραδέχομαι).
Final Fantasy 15, κομβικό σημείο της σειράς.
Tώρα στο δια ταύτα.
[SIZE=5][B][URL=’https://ragequit.gr/reviews/item/the-witcher-iii-wild-hunt-pc-review/’]The Witcher 3[/URL] (2015)[/B][/SIZE]
To καλύτερο και πιο ολοκληρωμένο ΑΑΑ RPG που έχω παίξει. Σενάριο, μάχες, ήχοι, μουσική, φωνές, όλα υπέροχα. Με χάλασε λίγο και πάντα θα με χαλάει το quest compass/pointer.
[SIZE=5][B]Fallout: New Vegas (2010)[/B][/SIZE]
Θυμάμαι σα χτες που ρώτησα τον Hellion αν αξίζει, και αν αξίζει να δώσω 2.5 ευρά για το μανίσιο γκέμι ή 5 για το γκέμι και τα εξπάσιο.
Όχι απλά δε το μετάνιωσα που το πήρα ολοκληρωμένο, αλλά μέχρι και σήμερα θεωρώ ότι είναι η πιο value for money αγορά που έχω κάνει.
[SIZE=5][B][URL=’https://ragequit.gr/reviews/item/disco-elysium-pc-review/’]Disco Elysium[/URL] (2019)[/B][/SIZE]
Δεν έχω άποψη ακόμα, αλλά είναι από τα γκέμια που “ξέρεις” ότι θα σου αρέσουν επειδή αρέσουν σε ανθρώπους που εμπιστεύεσαι.
[SIZE=5][B]The Elder Scrolls V: Skyrim (2011)[/B][/SIZE]
Μου το κάνανε δώρο στα γενέθλια μου, και παρόλα αυτά ΠΑΛΙ θεωρώ το New Vegas πιο value for money. 😀
[SIZE=5][B]Mass Effect 3 (2012)[/B][/SIZE]
Πολύ καλό σύστημα μάχης και “class” system. Θα ήθελα να είχε λιγότερο “linear” approach και γενικά πιο μεγάλα maps για να χαρώ το sniping.
[SIZE=5][B]Diablo III (2012)[/B][/SIZE]
Με διασκέδασε αρκετά παίζοντας με Crusader, αλλά πολύ εύκολο και ΔΕΝ είναι Diablo.
[SIZE=5][B][URL=’https://ragequit.gr/reviews/item/divinity-original-sin-pc-review/’]Divinity: Original Sin[/URL] (2014)[/B][/SIZE]
Με χάλασε το σύστημα μάχης, με κέρδισαν ΌΛΑ τα υπόλοιπα. Αυτό που μου μένει είναι τα ενδιαφέροντα approach στα quests.
[SIZE=5][B][URL=’https://ragequit.gr/reviews/item/torment-tides-of-numenera-pc-review/’]Torment: Tides of Numenera[/URL] (2017) [/B][/SIZE]
Δεν το έπαιξα, αλλά κρίνοντας από τα review είμαι σίγουρος ότι θέλω να του δώσω μια ευκαιρία ΑΝ ξεχάσω ότι τόλμησαν να το βαφτίσουν “Torment”.
[SIZE=5][B][URL=’https://ragequit.gr/reviews/item/pillars-of-eternity-review/’]Pillars of Eternity[/URL] (2015)[/B][/SIZE]
Kόλλησα αμέσως μαζί του γιατί πήρε ότι αγάπησα στα Baldur’s Gate και τα βελτίωσε. (εδιτ: αναφέρομαι στο gameplay κομμάτι, stealth mechanics κτλ.)
[SIZE=5][B][URL=’https://ragequit.gr/reviews/item/path-of-exile-pc-review/’]Path of Exile[/URL] (2013 – ongoing)[/B][/SIZE]
Το έπαιξα για να ξεκλειδώσω “την ξανθιά”, αλλά μετά βαριόμουν να το συνεχίσω. Μου άρεσε πολύ η ατμόσφαιρα και το “class” system.
[SIZE=5][B][URL=’https://ragequit.gr/reviews/item/darkest-dungeon-pc-review/’]Darkest Dungeon[/URL] (2016)[/B][/SIZE]
Αιρετικός το λιγότερο, αλλά δε μου αρέσει η “side strolling” approach, δε κατάφερα να νιώσω immersed.
[SIZE=5][B]Dark Souls (PC Release: 2012)[/B][/SIZE]
Έχει πλάκα να βλέπεις φίλο σου να το παίζει. (title of my sex tape)
[SIZE=5][B]Deus Ex: Human Revolution (2011)[/B][/SIZE]
Μου αρέσει γενικά το concept, αλλά θέλω να πάρω τα games με σειρά κυκλοφορίας και ως τώρα μόνο το πρώτο έχω παίξει.
[SIZE=5][B][URL=’https://ragequit.gr/reviews/item/kingdom-come-deliverance-pc-review/’]Kingdom Come: Deliverance[/URL] (2018)[/B][/SIZE]
ΤΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ρε φίλε. ΤΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ! Το μόνο που θα ήθελα είναι να έχει και λίγο fantasy στοιχείο, τίποτα άλλο δε του λείπει, για μένα.
Ρε παιδιά, The Legend of Grimrock. Χώρια που είναι καλό παιχνίδι, αναβίωσε ολόκληρο το είδος των blobbers, μετά την επιτυχία του σηκώσανε μανίκια και πιάσανε δουλειά από one-man studios μέχρι πολυεθνικές, δεν γίνεται να μην συμπεριληφθεί στα “σημαντικά”. Και τι πα να πει έβγαινε μεγάλο το άρθρο, θα κόστιζε παραπάνω στο τυπογραφείο;
Από τη στιγμή που μπήκαν και τα action-RPG στην κατηγορία, προσωπικά θα πρόσθετα και το
[SIZE=5]Monster Hunter: World[/SIZE]
+Σύστημα μάχης
+learning curve, ομαλή αύξηση δυσκολίας από τέρας σε τέρας
+Επειδή όλα τα skills και τα stats είναι στα armor pieces, πρόφερει πάρα πολλούς συνδυασμούς mix n match, άρα και υψηλό replayability
+Άψογο support από την Capcom, με συνεχόμενα free updates, events και crossovers. Σε έναν τίτλο που είναι ήδη γεμάτος.
+Community. Κι εδώ η Capcom συμβάλλει τα μέγιστα με πρωτοβουλίες όπως το ¨Help a Hunter¨ που ανταμοίβει τους έμπειρους παίκτες όταν βοηθάνε τους νέους
+Το γεγονός πως μπορείς να solareis τα πάντα αν θες και δεν είναι αναγκαίο να παίζεις με συμπαίκτες. Τα φιλιά μου στο Kirin.
-Η κοινότητα του RQ δεν το χει προσέξει όσο θα έπρεπε αν και είναι στο στυλ των παιχνιδιών που παίζουν οι περισσότεροι.
Έμεινε απ’ έξω οενα ακόμα ορόσημο
Legend of Zelda botw
Καλώς κακώς είναι αυτό που είναι.
Δεν ξέρω αν φταίει που είναι Nintendo exclusive
[QUOTE=”Great0ldOne, post: 525219, member: 102687″]
Ρε παιδιά, The Legend of Grimrock. Χώρια που είναι καλό παιχνίδι, αναβίωσε ολόκληρο το είδος των blobbers, μετά την επιτυχία του σηκώσανε μανίκια και πιάσανε δουλειά από one-man studios μέχρι πολυεθνικές, δεν γίνεται να μην συμπεριληφθεί στα “σημαντικά”. Και τι πα να πει έβγαινε μεγάλο το άρθρο, θα κόστιζε παραπάνω στο τυπογραφείο;
[/QUOTE]
Εγώ είχα παρουσιάσει το Legend of Grimrock στο PC Master και δεν το θεωρώ ανάμεσα στα σημαντικά παιχνίδια της δεκαετίας. Προφανώς υπάρχει βαθμός υποκειμενικότητας σε οποιαδήποτε τέτοια συζήτηση, όμως δική μου αίσθηση είναι πως το Grimrock δεν έκανε για το είδος των blobbers αυτό που έκανε π.χ. το Original Sin για τα computer RPGs ή το Human Revolution για τα immersive sims.
Ανάποδα δυστυχώς είναι τα πράγματα Admiral, το Original Sin μπορεί να δείχνει το δρόμο, αλλά δεν έχουμε δει ακόμα τον αντίκτυπό του στην ευρύτερη RPG gaming βιομηχανία. Κανείς δεν έχει δοκιμάσει, ακόμη, καν να το μιμηθεί, παρά την ποιότητα και την επιτυχία του. Ίσως επειδή είναι εκ των πραγμάτων δύσκολο να δημιουργηθεί ένα παιχνίδι σαν το Original Sin, σε αντίθεση με ένα blobber.
Τα “immersive sims” δεν ήταν στο χείλος της εξαφάνισης πριν το Human Revolution, με 2 αντιπροσώπους του είδους φτιαγμένα από solo developers τα προηγούμενα δέκα χρόνια (Frayed Knights και Sword and Sorcery – Underworld), όπως ήταν τα blobbers.
Το αν το Legend of Grimrock ήταν καλό ή όχι, είναι υποκειμενικό. Το ότι ανέστησε το ενδιαφέρον ολόκληρης της gaming βιομηχανίας για ένα είδος ξεχασμένο από θεό και ανθρώπους (εκτός Ιαπωνίας, εκεί κλασσικά ήταν άλλη η φάση τους) για πάνω από μια δεκαετία, είναι αντικειμενικό.
[QUOTE=”Great0ldOne, post: 525232, member: 102687″]
Ανάποδα δυστυχώς είναι τα πράγματα Admiral, το Original Sin μπορεί να δείχνει το δρόμο, αλλά δεν έχουμε δει ακόμα τον αντίκτυπό του στην ευρύτερη RPG gaming βιομηχανία. Κανείς δεν έχει δοκιμάσει, ακόμη, καν να το μιμηθεί, παρά την ποιότητα και την επιτυχία του. Ίσως επειδή είναι εκ των πραγμάτων δύσκολο να δημιουργηθεί ένα παιχνίδι σαν το Original Sin, σε αντίθεση με ένα blobber.
Τα “immersive sims” δεν ήταν στο χείλος της εξαφάνισης πριν το Human Revolution, με 2 αντιπροσώπους του είδους φτιαγμένα από solo developers τα προηγούμενα δέκα χρόνια (Frayed Knights και Sword and Sorcery – Underworld), όπως ήταν τα blobbers.
Το αν το Legend of Grimrock ήταν καλό ή όχι, είναι υποκειμενικό. Το ότι ανέστησε το ενδιαφέρον ολόκληρης της gaming βιομηχανίας για ένα είδος ξεχασμένο από θεό και ανθρώπους (εκτός Ιαπωνίας, εκεί κλασσικά ήταν άλλη η φάση τους) για πάνω από μια δεκαετία, είναι αντικειμενικό.
[/QUOTE]
Δεκτό, γι’ αυτό ακριβώς άλλωστε υπάρχει και ενθαρρύνεται ο σχολιασμός. Μπορεί να μη συμφωνώ αλλά δέχομαι ότι το επιχείρημά σου έχει σαφώς βάση.
[QUOTE=”kara, post: 525220, member: 102802″]
Monster Hunter: World
[/QUOTE]
Αν μιλάγαμε για τα «καλύτερα», ναι πιθανόν να είχε μια θέση. Αλλά η λίστα είναι για «αξιοσημείωτα», όπως είχανε πει κάποιοι σε ένα γαλαξία πέρα, μακριά…
[QUOTE] παιχνίδια που για κάποιο λόγο επηρέασαν άλλους τίτλους (βλ. Dark Souls), δίχασαν, έκαναν αισθητή την παρουσία τους και γενικά παιχνίδια [B]αξιομνημόνευτα[/B].. Μπορεί αυτά τα κριτήρια να συμπτίπτουν με αντικειμενά καλούς τίτλους ή όχι και τόσο [/QUOTE]
[QUOTE]Όχι απαραίτητα παιχνίδια που μας άρεσαν, αλλά που έχουν αφήσει το στίγμα στη βιομηχανία και αξίζει να δει κανείς για Χ λόγους. [/QUOTE]
Θεωρείς ότι το MHW έκανε κάποιο μεγάλο ντόρο, είχε κάποιο αισθητό impact, κάποια ιδιαιτερότητα κλπ; Δεν ξέρω, απλά ρωτάω.
[QUOTE=”Great0ldOne, post: 525232, member: 102687″]
Κανείς δεν έχει δοκιμάσει, ακόμη, καν να το μιμηθεί
[/QUOTE]
[URL unfurl=”true”]https://store.steampowered.com/app/610500/WillyNilly_Knight/[/URL]
[QUOTE=”bluetribe, post: 525226, member: 103614″]
Δεν ξέρω αν φταίει που είναι Nintendo exclusive
[/QUOTE]
Ίσως φταίει και το γεγονός ότι δεν [SPOILER]είναι rpg. [SPOILER]Δεν έχει τρολόφατσα.[/SPOILER][/SPOILER]
[QUOTE=”Great0ldOne, post: 525219, member: 102687″]
Ρε παιδιά, The Legend of Grimrock. Χώρια που είναι καλό παιχνίδι, αναβίωσε ολόκληρο το είδος των blobbers, μετά την επιτυχία του σηκώσανε μανίκια και πιάσανε δουλειά από one-man studios μέχρι πολυεθνικές, δεν γίνεται να μην συμπεριληφθεί στα “σημαντικά”. Και τι πα να πει έβγαινε μεγάλο το άρθρο, θα κόστιζε παραπάνω στο τυπογραφείο;
[/QUOTE]
Αυτό ακριβώς θα ήταν το κείμενο που θα έγραφα για το Legend of Grimrock. Το συζητούσαμε και στο πρόσφατο meating. Δυστυχώς το έφαγε ο δαίμων του (ψηφιακού) τυπογραφείου, το θυμήθηκα την ώρα που επιβιβαζόμουν στο αεροπλάνο…
θα συμφωνήσω με τον αδανιο για το botw. το αγαπώ τρελά αλλά δεν είναι rpg. δεν βγήκε κάνεις να το παρουσιάσει σαν rpg the end.
[QUOTE=”Adhan, post: 525238, member: 102612″]
Αν μιλάγαμε για τα «καλύτερα», ναι πιθανόν να είχε μια θέση. Αλλά η λίστα είναι για «αξιοσημείωτα», όπως είχανε πει κάποιοι σε ένα γαλαξία πέρα, μακριά…
Θεωρείς ότι το MHW έκανε κάποιο μεγάλο ντόρο, είχε κάποιο αισθητό impact, κάποια ιδιαιτερότητα κλπ; Δεν ξέρω, απλά ρωτάω.
[URL unfurl=”true”]https://store.steampowered.com/app/610500/WillyNilly_Knight/[/URL]
Ίσως φταίει και το γεγονός ότι δεν το [SPOILER]εχω παίξει για να ξέρω για τι μιλάμε. [/SPOILER]
[/QUOTE]
Fixed
Σίγουρα δεν είναι το παιχνίδι “βασιλιάς των stats”.
[QUOTE=”Mogrey665, post: 525240, member: 102904″]
θα συμφωνήσω με τον αδανιο για το botw. το αγαπώ τρελά αλλά δεν είναι rpg. δεν βγήκε κάνεις να το παρουσιάσει σαν rpg the end.
[/QUOTE]
Ας μην παρασυρθούμε σε αυτή τη συζήτηση. Δεν υπήρχε ποτέ ανάγκη να παρουσιαστεί ως RPG γιατί δεν σκόπευε σε αυτό το κοινό μόνο.
…..όταν παίζω παιχνίδι με inventory, χάρτη, αποστολές και κάποιας μορφής stats συχνά το μπερδεύω με τάβλι. Ε ναι, αφού “δεν έχει skill tree κλπ μανμου” και δεν το πουλάνε στο eshop ταγκαρισμενο ως RPG. The end.
Ας πάμε παρακάτω όμως!
[QUOTE=”Adhan, post: 525238, member: 102612″]
Αν μιλάγαμε για τα «καλύτερα», ναι πιθανόν να είχε μια θέση. Αλλά η λίστα είναι για «αξιοσημείωτα», όπως είχανε πει κάποιοι σε ένα γαλαξία πέρα, μακριά…
Θεωρείς ότι το MHW έκανε κάποιο μεγάλο ντόρο, είχε κάποιο αισθητό impact, κάποια ιδιαιτερότητα κλπ; Δεν ξέρω, απλά ρωτάω.
[/QUOTE]
Διάβασα τον τίτλο και ναι απάντησα για «αξιοσημείωτα» όχι για καλύτερα.
Για να δούμε στα γρήγορα πως μετριέται το impact και ο ντόρος
-Αν συμβάλλουν οι πωλήσεις, το χουμε
[SPOILER][MEDIA=reddit]MonsterHunter/comments/9fgyqv[/MEDIA]
παλιότερα στατιστικά τα αποπάνω, αξιοσημείωτο[/SPOILER]
[QUOTE] However, the all-time peak value of simultaneously playing users on Steam is an excellent parameter to compare the success of games when they peaked. On this list, Monster Hunter World has reached the 6th all-time spot! 329,333 players were simultaneously online last August. The only games that had more players at once since the creation of Steam were PUBG, Dota 2, CS: GO, Fallout 4 and GTA V [/QUOTE]
-Αν συμβάλλει το πόσοι το έχουν αντιγράψει έχουν αντλήσει έμπνευση από αυτό, έχουμε κι από από αυτό και όλη η σειρά γενικότερα
[URL unfurl=”true”]https://www.vg247.com/2019/06/20/capcom-fine-with-monster-hunter-world-copycats/[/URL]
[URL unfurl=”true”]https://thenextweb.com/syndication/2019/11/02/how-capcoms-monster-hunter-went-from-niche-franchise-to-global-sensation/[/URL]
[USER=102612]@Adhan[/USER] Παρόλο που παρέθεσα άρθρα για να επιχειρηματολογήσω για την επιλογή μου, θα πρότεινα απλώς να παίξεις το παιχνίδι για να έχεις άποψη. Εκτός κι αν υπάρχει κάποιος πολύ σοβαρός λόγος που σε αποτρέπει. Ό,τι αναλύσεις και να διαβάσει κανείς αλλιώς είναι να έχει προσωπική άποψη.
[QUOTE=”bluetribe, post: 525241, member: 103614″]
Fixed
[/QUOTE]
Το BotW όντως δεν το έχω παίξει, έχω τελειώσει όμως τα 3/4 (και βάλε) των Zelda 😉 και ξέρω ότι η σειρά δεν ήταν ποτέ κι ούτε έγινε rpg και τους λείπουν πολύ περισσότερα από “πολλά stats” για να χαρακτηριστούν ως τέτοια (θα έχεις ακουστά ένα genre που λέγεται action-adventure υποθέτω)…
[USER=102802]@kara[/USER] η σειρά ναι, έχει αφήσει στίγμα στη βιομηχανία δε διαφωνεί κανείς,για το world μιλούσα και αν έκανε μπαμ με το τρόπο του. Δε με αποτρέπει κάτι εκτός τιμής.
edit- δεν είναι λίστα ΜΟΥ, όλοι ρίξαμε ιδέες στο τραπέζι. Δεν είμαστε και πολλοί, λογικό είναι κάποια να ξεχάστηκαν ή κάποια που μπήκαν να εγκρίθηκαν από την πλειοψηφία (που σημαίνει ότι μπορεί να υπήρχαν αντιρρήσεις, εδώ και σε αυτά που υπάρχουν μπορεί να πετύχετε αντικρουόμενες απόψεις).
Το ΒΟΤW δεν έχει βγει στο PC. Ως εκ τούτου, ότι γκεημ και να είναι, εξακολουθεί να είναι ένας λερωμένος χωριάτης που δεν έχει θέση στην prestigious λίστα μας 🧐
Πού βρήκες emoticon με monocle? Πάλι κάνατε raid το codex?
Το XenForo έχει εγγενώς περασμένα όλα τα μανίσια smilies που βρίσκεις και στο discord/twitter/facebook/whatever 🐽
🧐 Για φαντάσου.
[spoiler]Απέχω πολύ ακόμα από τα 5.000 posts γαμώτο[/spoiler]
Patience.
[QUOTE=”bluetribe, post: 525242, member: 103614″]
Ας μην παρασυρθούμε σε αυτή τη συζήτηση. Δεν υπήρχε ποτέ ανάγκη να παρουσιαστεί ως RPG γιατί δεν σκόπευε σε αυτό το κοινό μόνο.
…..όταν παίζω παιχνίδι με inventory, χάρτη, αποστολές και κάποιας μορφής stats συχνά το μπερδεύω με τάβλι. Ε ναι, αφού “δεν έχει skill tree κλπ μανμου” και δεν το πουλάνε στο eshop ταγκαρισμενο ως RPG. The end.
Ας πάμε παρακάτω όμως!
[/QUOTE]
τι να κάνουμε αφού δεν είναι. inventory ανοιγα και στο ghost recon. να δηλώσω οτι το botw είναι από τα αγαπημένα μου της δεκαετίας και όλοι ξέρουν ότι χτυπήθηκε συλλεκτική εκδοσή και preorder switch λόγο αυτού.. παιχνιδαρα σίγουρα θα επηρεάσει αρκετά.
[QUOTE=”Hellion, post: 525246, member: 102589″]
Το ΒΟΤW δεν έχει βγει στο PC. Ως εκ τούτου, ότι γκεημ και να είναι, εξακολουθεί να είναι ένας λερωμένος χωριάτης που δεν έχει θέση στην prestigious λίστα μας 🧐
[/QUOTE]
Κώστα σε αυτό το post θα έκανα like με το προσωπάκι που είπα να προσθέσουμε, για να πάρεις μια ιδέα για τη χρήση του.
Δεν θα έπρεπε να εμφανίζεται στην αρχική, τόσο ωραίο θέμα;
[QUOTE=”Bathory, post: 525269, member: 102742″]
Δεν θα έπρεπε να εμφανίζεται στην αρχική, τόσο ωραίο θέμα;
[/QUOTE]
Είναι το πρώτο θέμα, δεν το βλέπεις;
Όχι, το gtfo έβλεπα. Με ctrl+F5 “έφτιαξε”
[QUOTE=”Stamatimenos, post: 525213, member: 102624″][SIZE=5][B][URL=’https://ragequit.gr/reviews/item/divinity-original-sin-pc-review/’]Divinity: Original Sin[/URL] (2014)[/B][/SIZE]
Με χάλασε το σύστημα μάχης, με κέρδισαν ΌΛΑ τα υπόλοιπα. Αυτό που μου μένει είναι τα ενδιαφέροντα approach στα quests.[/QUOTE]
Αυτό πρώτη φορά πρέπει να το διαβάζω.
θα βαζα και το pathfinder kingmaker στα crpg της δεκαετιας,μαζι με το age of decadence.
Μία είναι η σωστή απάντηση στο ερώτημα “ποιο είναι το RPG της δεκαετίας”: ο Chris Avellone, ο άνθρωπος-RPG.
Ο Avellone έχει δηλώσει ανοικτά ότι τον βολεύει πολύ να εξαργυρώνει τα συγγραφικά του πειστήρια ως freelancer, ειδικά μετα την περιπέτεια με τη φυγή του από την Obsidian και τα ταυτόχρονα προβλήματα με την υγεία της μητέρας του (στην αδυσώπητη πραγματικότητα του συστήματος υγείας των ΗΠΑ). Πέραν του ανέκδοτου “Νταλάρας της βιομηχανίας” προσωπικά δεν με χαλάει που εξακολουθεί να συνεισφέρει με αυτόν τον τρόπο ώστε να κρατάει ένα επίπεδο γραψιματος σε διαφορετικές παραγωγές.
Η Grieving Mother και ο Durance ήταν από τους μακράν πιο ιντριγκαδορικους/ενδιαφέροντες NPC, το KOTOR2 μνημονεύεται ακόμη (fun fact: δεν ήξερε Χριστό από Star Wars lore μέχρι να καταπιαστεί με το project), το D:OS2 είχε εμφανείς βελτιώσεις συγκριτικά με το πρώτο σύμφωνα με την κοινή γνώμη.
Προσωπικά από όλα τα projects που συμμετέχει περιμένω εναγωνίως το Burden of Command.
South park: stick of truth
Age of Decadence, Underrail και Atom.
Age of Decadence και Underrail δε θα τα έβαζα εγώ. Τα έπαιξα και τα ευχαριστήθηκα, αλλά δε νομίζω ότι είναι τόσο “σημαντικά”.
Θα συμφωνήσω για Pathfinder και ΣΙΓΟΥΡΑ για Stick of Truth.
[QUOTE=”Bathory, post: 525279, member: 102742″]
Αυτό πρώτη φορά πρέπει να το διαβάζω.
[/QUOTE]
Είναι ωραίο στην αρχή, και έχει πλάκα να πειραματίζεσαι με νερό, ηλεκτρισμό, λάδια, φωτιά, αλλά μετά αφού πιάσεις το νόημα δεν έχει ουσία, απλά κουράζει, όπως και στα Pokemon. (εξαιρούνται τα boss fights, αλλά και εκεί με τη δεύτερη-τρίτη προσπάθεια το έχεις.
προσωπικά θεωρώ το combat και των 2 divinity: os από τα καλύτερα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή.
[QUOTE=”Stamatimenos, post: 525346, member: 102624″]Είναι ωραίο στην αρχή, και έχει πλάκα να πειραματίζεσαι με νερό, ηλεκτρισμό, λάδια, φωτιά, αλλά μετά αφού πιάσεις το νόημα δεν έχει ουσία, απλά κουράζει, όπως και στα Pokemon. (εξαιρούνται τα boss fights, αλλά και εκεί με τη δεύτερη-τρίτη προσπάθεια το έχεις.[/QUOTE]
Επίσης πρώτη φορά διαβάζω κάτι τέτοιο.
Απ’ τα όσα παιχνίδια αναφέρθηκαν πιο πίσω, τα UnderRail και ATOM RPG είναι εξαιρετικά παιχνίδια, ειδικά το ATOM γελάει στην μάπα των μισών παιχνιδιών που μπήκαν στη λίστα, αλλά νομίζω δεν τηρεί όλα τα κριτήρια που έθεσαν τα παιδιά που την έγραψαν.
aod δεν έχω παίξει, ενώ το Stick of Truth, παρόλο που είναι παιχνιδάρα, δεν θα το έθετα υποψηφιότητα ούτε για αστείο.
Σίγουρα συμφωνώ 100% για το PF:KM, για το οποίο έχω ξεμείνει από χαρακτηρισμούς και επίθετα αποθέωσης, Νομίζω όμως ότι λόγω του άσχημου launch που έκανε (που παίζει να το παράτησαν κανά 70% που το ξεκίνησαν day one και δεν το ξαναέπιασαν ούτε όταν έστρωσαν το παιχνίδι με τον καιρό) και κάποιων αρχικών μηχανισμών των devs στο παιχνίδι που περισσότερο απώθησε παίκτες παρά προσέλκυσε (τα περισσότερα “λάθη” έχουν εξαφανιστεί/γυαλιστεί πλέον), και λόγω του ότι βγήκε στην δύση της δεκαετίας και είναι αρκετά πρόσφατο, δεν έχει τύχει ακόμα της αναγνώρισης που του αξίζει. Η οποία είμαι σίγουρος ότι με τον καιρό θα έρθει.
Εγώ θέλω πλέον να βγάλει η Owlcat όλα τα PF adventure modules. Δεν νομίζω να ζητάω πολλά.
Ένα ακόμα RPG που ξεχάσαμε να αναφέρουμε και κατά τη γνώμη μου είναι αξιώσεων, αλλά όχι απαραίτητα υποψήφιο για την εν λόγω λίστα, είναι το Shadowrun: Dragonfall. Με διαφορά, το καλύτερο από τα τρία Shadowrun που κυκλοφόρησε η Harebrained Schemes μέσα στη δεκαετία.
Κι εγώ αυτό σκεφτόμουν το πρωί (όχι, δεν έχω ζωή, τρέχει τίποτα; ). Εξαιρετικό RPG και σίγουρα το standout της σειράς, αλλά “αξιοσημείωτο”; Ίσως έχω φάει κόλλημα με τη λέξη, αλλά δεν νομίζω.
Όχι, είχα σκεφτεί τα Shadowrun αλλά δεν ήταν σειρά που μιλάει όλος ο κόσμος εκτός από τους μύστες του είδους.
[QUOTE=”Northlander, post: 525357, member: 102592″]
Όχι, είχα σκεφτεί τα Shadowrun αλλά δεν ήταν σειρά που μιλάει όλος ο κόσμος εκτός από τους μύστες του είδους.
[/QUOTE]
Λολ και έλεος! Ακόμα και γω έχω γράψει ώρες στην παιχνιδάρα αυτή!
Δεν είναι μόνο για τους μυημένους, αλλά κάτι που θα αφήσει μνήμες σε όλους.
No mercy for the wicked. Το τι θα αφήσει στον καθένα είναι εν δυνάμει στοιχείο. Αλλά αν υπήρχαν ή δεν υπήρχαν τα Shadowrun δεν καθόρισε αναμφίβολα τη δεκαετία που πέρασε. Το Deus Ex: HR έδειξε ότι υπήρχε δίψα για cyberpunk σκηνικά, η Harebrained έκανε τίμια δουλειά με κορύφωση το Dragonfall αρκετά αργότερα, η CDPR είδε ότι υπάρχει χώρος. Ποιος καθόρισε το τελευταίο κατά τη γνώμη σου? Το Dragonfall ή το DX:HR?
Επίσης επειδή διαβάζουμε ο,τι θέλουμε: άλλο να “μιλάει” στον κόσμο, και άλλο να μιλάει ο κόσμος για αυτήν.
Όταν συλλογιζόμαστε τα αντίστοιχα “αξιοσημείωτα RPG του 2000-2009”, πχ, σίγουρα πρώτα-πρώτα έρχονται στο νου μεταξύ πάρα πολλών άλλων και τα Baldur’s Gate 2, Neverwinter Nights, Dragon Age, και τα KOTOR. Ομοίως βγήκαν και τα Icewind Dale 1+2 ή το Jade Empire, αλλά παρ’ότι είναι “καλά” παιχνίδια τα οποία λιώσαμε οι περισσότεροι, ειδικά αν τα συγκρίνεις με τα πρώτα που ανέφερα, δεν το λες πως επηρέασαν καθοριστικά τη δεκαετία σε βαθμό που να καθορίσουν τις εξελίξεις στο genre, θετικές ή αρνητικές, ή πως είναι τα πρώτα παιχνίδια που έρχονται στο νου κάποιου όταν σκέφτεται τα 2000s λόγω της τεράστιας απήχησης που είχαν στο ευρύ κοινό.
Με την ίδια λογική δεν θα θεωρούσα και χαρακτηριστικότερα games της δεκαετίας τα Shadowrun, όσο κι αν το Dragonfall ειδικά είναι τεράστια παιχνιδάρα.
Είμαι μόλις ~40 ώρες με τα μούτρα στον Γουίτσορα τον Τρίτο, θαρρώ πως δεν χρειάζεται καν άλλα παιχνίδια η λίστα.
Κακεντρέχειες για το -όχι RPG- Breath of the Wild θα αποκρούσω τέτοια εποχή το 2020, καθώς τότε με βλέπω να βρίσκω χρόνο να το πιάσω κι αυτό επιτέλους.
[QUOTE=”mits@kos, post: 525387, member: 102760″]
Είμαι μόλις ~40 ώρες με τα μούτρα στον Γουίτσορα τον Τρίτο, θαρρώ πως δεν χρειάζεται καν άλλα παιχνίδια η λίστα.
Κακεντρέχειες για το -όχι RPG- Breath of the Wild θα αποκρούσω τέτοια εποχή το 2020, καθώς τότε με βλέπω να βρίσκω χρόνο να το πιάσω κι αυτό επιτέλους.
[/QUOTE]
Άργησες και για το Witcher και για το botw.
[QUOTE=”Mogrey665, post: 525389, member: 102904″]
Άργησες και για το Witcher και για το botw.
[/QUOTE]
Και εγώ αυτές τις μέρες παίζω Witcher 3! Καταραμένο backlog!
Τα καλυτερα της δεκαετιας ειναι
1. Τeenage Mutant ninja turtles out of the shadows
2. Teenage Mutant Ninja Turtles Mutants in Manhatan
3. Teenage mutant ninja turltes portal power
4. DOOM
./end internetz
Ενταξει οι υπολοιπες επιλογες ηταν αναμενωμενες. Το Doom ομως γιατι; Πως στεκεται διπλα σε αυτες τις παιχνιδαρες;
To DOOM έχει ενσωματωθεί σε άλλη λίστα είναι η αλήθεια.
Φήμες θέλουν το witcher 3 να παίζεται όσο ποτέ άλλοτε στο steam αυτές τις μέρες, μάλλον λόγω Netflix
[QUOTE=”bluetribe, post: 525409, member: 103614″]
Φήμες θέλουν το witcher 3 να παίζεται όσο ποτέ άλλοτε στο steam αυτές τις μέρες, μάλλον λόγω Netflix
[/QUOTE]
Δεν είναι φήμη, έσπασε το ρεκόρ των concurrent users που είχε πιάσει κατά το launch.
το witcher 3 θα παίζεται για αρκετό καιρό ακόμη.
Το πέτυχα σε κάποιο sale 35 ευρώ περίπου αυτές τις μέρες…. Είναι κλέψιμο σε τέτοια τιμή, φορτωμένο με όλα τα expansion.
35? Αξίζει και για 35 σίγουρα, αλλά αυτή τη στιγμή έχει 15 ευρώ μαζί με τα expansion, και στο steam και στο gog. Τιμή-χώμα πραγματικά.
[QUOTE=”Great0ldOne, post: 525438, member: 102687″]
35? Αξίζει και για 35 σίγουρα, αλλά αυτή τη στιγμή έχει 15 ευρώ μαζί με τα expansion, και στο steam και στο gog. Τιμή-χώμα πραγματικά.
[/QUOTE]
Τόσο το είχα αγοράσει και εγώ, απευθείας από Steam.
Εκτός από RPG θα ασχοληθούμε με άλλα είδη που επίσης μίλησαν στους gamers την δεκαετία αυτή; adventure κάνεις; strategy;; FPS;!
Ναι.
[QUOTE=”bluetribe, post: 525482, member: 103614″]
Εκτός από RPG θα ασχοληθούμε με άλλα είδη που επίσης μίλησαν στους gamers την δεκαετία αυτή; adventure κάνεις; strategy;; FPS;!
[/QUOTE]
Βεβαίως! Stay tuned για anime, hentai, visual novels και baseball simulators!
[QUOTE=”Admiral, post: 525487, member: 102598″]
Βεβαίως! Stay tuned για anime, hentai, visual novels και baseball simulators!
[/QUOTE]
Θέλω tentacle category!
Αφού είπε, θα έχει anime, είσαι καλυμμένος.
Του Σεφερλή και βάλε γίνεται εδώ μέσα
Ενδιαφέρον λίστα, με όσα έχω παίξει από αυτή συμφωνώ 100% αν και στην αρχή αναρωτήθηκα γιατί δεν υπάρχει το DAO, αλλά μετά είδα ότι βγήκε 2009, αν και πραγματικά δεν του φαίνεται από άποψη γραφικών ότι είναι τόσο παλιό.
Εκείνο που παρατήρησα είναι μια στροφή στα ισομετρικά prerendered όπως παλιά (μεγάλη μλκ imho, γιατί όπως την πάθαμε με τα παλιά παιχνίδια που δεν ήταν scalable στην 1080p εποχή, έτσι θα έχουμε πρόβλημα και μετά) αλλά και μια κόπωση της αγοράς σε αυτά.
Το Pillars 2 πχ δεν πήγε και πολύ καλά από ότι διάβαζα πρόσφατα.
[QUOTE=”nitro912gr, post: 525810, member: 102594″]
Ενδιαφέρον λίστα, με όσα έχω παίξει από αυτή συμφωνώ 100% αν και στην αρχή αναρωτήθηκα γιατί δεν υπάρχει το DAO, αλλά μετά είδα ότι βγήκε 2009, αν και πραγματικά δεν του φαίνεται από άποψη γραφικών ότι είναι τόσο παλιό.
Εκείνο που παρατήρησα είναι μια στροφή στα ισομετρικά prerendered όπως παλιά (μεγάλη μλκ imho, γιατί όπως την πάθαμε με τα παλιά παιχνίδια που δεν ήταν scalable στην 1080p εποχή, έτσι θα έχουμε πρόβλημα και μετά) αλλά και μια κόπωση της αγοράς σε αυτά.
Το Pillars 2 πχ δεν πήγε και πολύ καλά από ότι διάβαζα πρόσφατα.
[/QUOTE]
Όντως δεν πήγε καλά σε πωλήσεις.
Μεγάλη ιστορία το γιατί δεν πήγε καλά το Pillars 2. Εξέλιξη που, όλως περιέργως, δεν έχει να κάνει με την ποιότητά του ως γκεημ ή με την ισομετρική απεικόνιση.
[QUOTE=”Hellion, post: 525822, member: 102589″]
Μεγάλη ιστορία το γιατί δεν πήγε καλά το Pillars 2. Εξέλιξη που, όλως περιέργως, δεν έχει να κάνει με την ποιότητά του ως γκεημ ή με την ισομετρική απεικόνιση.
[/QUOTE]
υπάρχει κάπου καταγεγραμμένη αυτή η ιστορία;
Υπάρχει ένα μεγάλο chain post αυτοκριτικής από τον Sawyer που ξεκίνησε ένα ολόκληρο οχετό τοξικότητας από το RPG Codex (ουδεμία έκπληξις εδώ). Εν συντομία: πολύ κακό marketing, παρότι το παιχνίδι είναι πολύ πιο συμπαγές και ταυτόχρονα πλουσιότερο συγκριτικά με το πρώτο.
Τα παραπάνω κυρίως, σε συνδυασμό δευτερευόντως με το γεγονός ότι, με βάση τα στατιστικά στο Steam, πολύς κόσμος που πήρε το Pillars 1 δεν το τελείωσε ποτέ (πολλοί εξ αυτών το πήραν και υπερφθηνά μέσω Bundle). Οπότε υπήρχε αφενός η αίσθηση ότι “γιατί να παίξω το 2 στο release του, αφού ακόμα δεν τελείωσα το 1 καλά-καλά και άρα δεν θα ξέρω τι γίνεται στο 2”, αφετέρου πως “ε, πάλι θα βγει σε κάνα bundle και θα το πάρω φθηνά, οπότε γιατί να το πάρω στο release του”.
@[B][USER=102594]nitro912gr[/USER][/B]
[URL unfurl=”true”]https://www.eurogamer.net/articles/2019-11-09-low-deadfire-sales-means-obsidian-would-have-to-re-examine-the-entire-format-of-the-game-before-committing-to-pillars-of-eternity-3?fbclid=IwAR1IyPI_j7smztbI0dzX5Ccxd6W0s390PxmESQMhxps90O4gytYbVcO1iIU[/URL]
[MEDIA=twitter]1060203412745216000[/MEDIA]
Από τότε βέβαια τους αγόρασε η MS
Στο Steamspy εμφανίζει κοινό ανάμεσα στα 200κ και τα 500κ, άρα θαρρώ έχει σμπρώξει περισσότερα κομμάτια από τότε σε όλες τις πλατφόρμες. Αλλά και πάλι δεν το λες και επιτυχία.
Με βάση το post της kara, όποιος αποφάσισε να σπρώξει χρήματα ως επενδυτής για το Deadfire, απλώς έχασε λεφτά…
Δεν βγάζει νόημα όμως, οι κριτικές είναι very positive, το παιχνίδι όπως το είδα φαίνεται πράγματι βελτιωμένο χωρίς να χαλάει την συνταγή, τι έφταιξε τότε; Είναι δυνατόν να φταίει τόσο το marketing για ένα παιχνίδι που έχει τα φόντα να πουλήσει τον εαυτό του από μόνο του λόγο του προηγούμενου;
Μην δεν ήταν τόσο καλό το σενάριο; Εμένα αυτό με τσίμπησε και με κράτησε, δεν βαρέθηκα σε καμία φάση στο πρώτο.
[QUOTE=”kara, post: 525845, member: 102802″]
Από τότε βέβαια τους αγόρασε η MS
[/QUOTE]
Άσχετο για αυτούς που έκαναν invest στο Pillars of Eternity 2 (μέσω Fig αν δεν κάνω λάθος, μιας και δεν νομίζω πως υπάρχει άλλη crowdfunding πλατφόρμα που να δίνει δυνατότητα για invest), μιας και επένδυσαν μόνο στο συγκεκριμένο game και όχι στην εταιρεία. Ούτε μισό cent δεν θα δουν από τα λεφτά της MS.
Το RTwP φταίει. Είναι η πληγή της κοινωνίας. Όταν τα computer RPGs άρχισαν να γίνονται real time with pause στα τέλη των 90ς κόντεψε να πεθάνει το είδος.
[QUOTE=”Admiral, post: 525884, member: 102598″]
Το RTwP φταίει. Είναι η πληγή της κοινωνίας. Όταν τα computer RPGs άρχισαν να γίνονται real time with pause στα τέλη των 90ς κόντεψε να πεθάνει το είδος.
[/QUOTE]
αλήθεια; δεν με ενόχλησε καθόλου εμένα. Βασικά όταν έπαιξα πρώτη φορά στο DAO με τέτοιο στυλ μου άρεσε σε σχέση με πχ το nwn που έπαιζα πριν.
[QUOTE=”Admiral, post: 525884, member: 102598″]
Το RTwP φταίει. Είναι η πληγή της κοινωνίας. Όταν τα computer RPGs άρχισαν να γίνονται real time with pause στα τέλη των 90ς κόντεψε να πεθάνει το είδος.
[/QUOTE]
ΜΙΣΏ το RTwP σύστημα, παιχνίδια θρύλοι (BG, nwn etc) θα ήταν πολύ καλύτερα με καθαρά turn based όπως ήταν τα συστήματα που βασίστηκαν, αλλά δεν θα έφτανα και στο σημείο να πω ότι εξαιτίας του πήγε να πεθάνει το είδος.
Μεγαλύτερο υπεύθυνο κατά την γνώμη μου για την μείωση “καθαρόαιμων” Rpg ήταν η μεγάλη επιτυχία των Diablo και clones που είδαν οι εταιρείες ότι με πολύ λιγότερο κόπο (και χρήμα) μπορείς να κάνεις λεφτά αρκεί να έχεις γρήγορη δράση καθώς και η άνθηση των ΜΜΟ
[QUOTE=”mike299, post: 525894, member: 103605″]
ΜΙΣΏ το RTwP σύστημα, παιχνίδια θρύλοι (BG, nwn etc) θα ήταν πολύ καλύτερα με καθαρά turn based όπως ήταν τα συστήματα που βασίστηκαν, αλλά δεν θα έφτανα και στο σημείο να πω ότι πήγε να πεθάνει το είδος.
Περισσότερο υπεύθυνο για την μείωση “καθαρόαιμων” Rpg ήταν η μεγάλη επιτυχία των Diablo και clones όπως και την άνθηση των ΜΜΟ που είδαν οι εταιρείες ότι με πολύ λιγότερο κόπο (και χρήμα) μπορείς να κάνεις λεφτά αρκεί να έχεις γρήγορη δράση.
[/QUOTE]
τα ΜΜΟ είναι λιγότερος κόπος; Για τις κορεάτικες παπαρίτσες copy paste τύπου metin 2 μιλάς;
Το Deadfire μετά από update περιέχει επιλογή για turn-based μάχες, btw.
Το συγκεκριμένο σύστημα κιόλας ήταν υπεραπαραίτητο για την ατμόσφαιρα “πνευματικός διάδοχος του BG” με την οποία είχε λανσαριστεί το πρώτο γκεημ, δεν μπορούσαν να το αποφύγουν.
[QUOTE=”nitro912gr, post: 525895, member: 102594″]
τα ΜΜΟ είναι λιγότερος κόπος; Για τις κορεάτικες παπαρίτσες copy paste τύπου metin 2 μιλάς;
[/QUOTE]
Έχεις δίκαιο, τα ΜΜΟ τα πρόσθεσα σε δεύτερο χρόνο και δεν εκφράστηκε σωστά το νόημα που ήθελα. Άλλαξα το post για να είναι πιο ξεκάθαρο
[QUOTE=”mike299, post: 525897, member: 103605″]
Έχεις δίκαιο, τα ΜΜΟ τα πρόσθεσα σε δεύτερο χρόνο και δεν εκφράστηκε σωστά το νόημα που ήθελα. Άλλαξα το post για να είναι πιο ξεκάθαρο
[/QUOTE]
λέω και εγώ, αφού γινόντουσαν συχνά ταφόπλακα για στούντιο τα ΜΜΟ 😛
[QUOTE=”Admiral, post: 525884, member: 102598″]
Το RTwP φταίει. Είναι η πληγή της κοινωνίας. Όταν τα computer RPGs άρχισαν να γίνονται real time with pause στα τέλη των 90ς κόντεψε να πεθάνει το είδος.
[/QUOTE]
Περίεργο, γιατί εγώ θυμάμαι ότι το μπαμ που είχε γίνει με το BG δεν το είχαν κάνει ούτε τα Ultima, ούτε τα Wizardry κλπ. Αν μη τι άλλο έφερε περισσότερο κόσμο στο genre.
[QUOTE=”mike299, post: 525894, member: 103605″]
ΜΙΣΏ το RTwP σύστημα, παιχνίδια θρύλοι (BG, nwn etc)
[/QUOTE]
Mandatory avatar quote. :gap:
Λατρεία σε βαθμό παρεξήγησης για Witcher 3, Mass Effect 2 και Dark Souls!
Του Elysium οι καταγεγραμμένες εντυπώσεις με έχουν ιντριγκάρει. Κάποια στιγμή…