REVIEWS

DIVINITY: ORIGINAL SIN

Εντάξει, το ξέρω ότι το καθυστερήσαμε λίγο αλλά ο σοφός λαός λέει πως “το καλό πράγμα αργεί να γίνει”. Το Divinity: Original Sin είναι απλά και απέριττα ο τίτλος που περίμεναν οι old school rpg παίχτες τα τελευταία χρόνια. Αποτελώντας το “τέκνο” μιας άκρως επιτυχημένης kickstarter καμπάνιας, το Divinity: Original Sin αποδίδει υπέρτατο φόρο τιμής στα κλασικά rpgs της Black Isle (και όχι μόνο!) που γαλούχησαν γενεές gamers και όρισαν τις βασικές αρχές των ηλεκτρονικών rpgs. Ευτυχώς δεν μένει εκεί αλλά προσθέτει τις απαραίτητες πινελιές για να δώσει φρεσκάδα στο χώρο και έναν σαφέστατα μοντέρνο χαρακτήρα που να συνάδει με την εποχή μας. Βεβαίως δε λείπουν οι ελλείψεις, τα λάθη και τα μικροπροβληματάκια που δεν αρκούν όμως ώστε να μειώσουν στο ελάχιστο την αξία και την ποιότητα του κορυφαίου παιχνιδιού ρόλων του φετινού καλοκαιριού. Ακολουθήστε με λοιπόν σε ένα μαγευτικό fantasy ταξίδι που ενώνει με εξαιρετική μαεστρία το παρελθόν με το μέλλον…

Ο κόσμος του Divinity: Original Sin δε διαφέρει και πολύ από άλλους, κλασικούς fantasy κόσμους. Orcs, μάγοι, απέθαντα πλάσματα, υποβλητικά dungeons, αρχαίοι ναοί, πόλεις πλημμυρισμένες με κόσμο, χαοτικά δάση και πολλά ακόμη κλασικά fantasy στοιχεία παρελαύνουν από τις οθόνες μας σε ένα συνηθισμένο μεν, αγαπημένο δε σύνολο. Στο συγκεκριμένο κόσμο υπάρχει μια ισχυρή κακόβουλη δύναμη, το Source, με όσους κάνουν χρήση αυτής να θεωρούνται βλάσφημοι και δαιμονικοί. Μια ιδιαίτερη κάστα adventurers με την ονομασία Source Hunters αναλαμβάνουν την “αστυνόμευση” του κόσμου και κυνηγούν το Source σε κάθε μορφή του. Εδώ ερχόμαστε εμείς με τους δύο φρεσκοδημιουργημένους Source Hunters μας αναλαμβάνοντας τη διαλεύκανση της δολοφονίας ενός αξιωματούχου στην πόλη Cylean. Η ιστορία ξεκινά με εξερεύνηση των λιγοστών στοιχείων που έχουμε και σιγά σιγά στην πορεία εξελίσσεται σε ένα δυναμικό σενάριο σωτηρίας του κόσμου (ως είθισται).

Divinity 01
“Εεε γεια σας. Ήρθαμε. Βλέπω στρωμένο τραπέζι. Θα φάμε;”

Στο ξεκίνημα δημιουργούμε δύο χαρακτήρες επιλέγοντας από μια πληθώρα κλάσεων. Στο παιχνίδι μπορούμε να βρούμε δύο επιπλέον companions, ολοκληρώνοντας τελικά ένα κλασικό adventuring party τεσσάρων ατόμων. Στο Divinity: Original Sin οι κλάσεις δεν μας περιορίζουν στις επιλογές μας. Θέλετε έναν rogue που να ρίχνει φλογόμπαλες; Μήπως το tank σας θα ήταν ωφέλιμο να κατέχει νεκρομαντικές δυνάμεις; Τι θα λέγατε ίσως για έναν μάγο που είναι ικανός στο crafting two-handed όπλων; Οι διαθέσιμες επιλογές πραγματικά είναι άπειρες και μετατρέπουν το παιχνίδι σε ένα τεράστιο puzzle στο οποίο συμπληρώνετε τα κομμάτια με τον δικό σας, προσωπικό τρόπο. Είναι βέβαια λογικό πως ένας all around χαρακτήρας θα είναι απλά καλός σε πολλά πράγματα και όχι εξαιρετικός σε συγκεκριμένα. Επειδή το παιχνίδι δείχνει τον old school χαρακτήρα του από πολύ νωρίς, καλό θα είναι να μείνετε -τουλάχιστον στο πρώτο σας playthrough- στα κλασικά πρότυπα των παιχνιδιών ρόλων.

Το παιχνίδι από την αρχή σας ρίχνει στα βαθιά. Μετά από ένα μικρό tutorial dungeon εισέρχεστε στην πόλη της Cylean για να εξερευνήσετε τη δολοφονία και να ξεσκεπάσετε το δράστη. Θα έρθετε σε επαφή με δεκάδες ενδιαφέροντες NPCs και θα περάσουν από τις οθόνες σας εκατοντάδες γραμμές διαλόγου. Η παραμικρή λεπτομέρεια ίσως έχει σημασία και για το λόγο αυτό καλό θα είναι να κρατάτε σημειώσεις συχνά πυκνά. Πως είπατε; Θα σας υποδεικνύει το quest log σας που οφείλετε να πάτε για την επόμενη αποστολή; Απατάσθε οικτρά φίλτατοι. Το Divinity: Original Sin είναι old school, το πιστεύει και το αποδεικνύει σε κάθε του έκφανση. Δεν υπάρχει quest log αλλά ένα journal που είναι ακριβώς αυτό που λέει… μια συλλογή σημειώσεων. Κάθε τι νέο που μαθαίνετε καταγράφεται εκεί… απλά καταγράφεται! Το παιχνίδι δε θα σας πει που θα πάτε, με ποιον θα μιλήσετε, ποιος είναι ο επόμενος στόχος σας. ΕΣΕΙΣ είστε αυτοί πρέπει να συνδυάσετε τα στοιχεία και να ανακαλύψετε την επόμενη τοποθεσία που θα εξερευνήσετε. Και εξερεύνηση σε άγνωστα μέρη σημαίνει μόνο ένα πράγμα: μάχες!

Η μάχη αποτελεί ένα από τα δυνατότερα χαρτιά του παιχνιδιού. Είναι καθαρά tactical και turned based. Ξεχάστε το ψευτό turned based σύστημα των Baldur’s Gate/Icewind Dale με τα –απαραίτητα- άπειρα pauses. Ο συνολικός μηχανισμός θυμίζει μάλλον περισσότερο αυτόν του Temple of Elemental Evil με την προσθήκη των action points. Κάθε κίνηση, ability ή spell απαιτεί έναν αριθμό από action points. Ξοδεύετε τον απαραίτητο αριθμό και εκτελείτε τις ενέργειες που επιθυμείτε. Αποθηκεύοντας action points για τους μετέπειτα γύρους μπορείτε να εκτελέσετε ακριβότερες abilities/spells με –όπως είναι φυσικό- ισχυρότερα αποτελέσματα. Σημειώστε ότι δεν υπάρχει κάποιου είδους grid με τετράγωνα ή εξάγωνα, όπως συνηθίζεται, με αποτέλεσμα μπορείτε να ενεργείτε ελεύθερα στο χώρο.

Divinity 02
Ένας μικρός κεραυνός στο νερό και all hell breaks loose!

Εκεί που το σύστημα μάχης, όμως, απογειώνεται είναι στην εμπνευσμένη εκμετάλλευση των elements. Όλα τα στοιχεία της φύσης, μέσω των spells και των abilities που εκτελούνται στη διάρκεια της μάχης, αλληλεπιδρούν εντυπωσιακά μεταξύ τους αλλάζοντας άρδην τον περιβάλλον αλλά και τις ισορροπίες. Μια λακκούβα με πετρέλαιο μπορεί να μετατραπεί σε μια πύρινη κόλαση ρίχνοντας ένα απλό, φθηνό spell φωτιάς επάνω της. Ένα ξόρκι που δημιουργεί βροχή μπορεί να σβήσει τις φλόγες στο χώρο αλλά ταυτόχρονα θα βραχούν όσοι συμμετέχουν στη σύγκρουση και θα γίνουν ευάλωτοι σε μαγείες που χρησιμοποιούν lightning. Μια βρεγμένη επιφάνεια μπορεί να γίνει πάγος και να γλιστρούν όσοι πατούν επάνω σε αυτή. Η μετακίνηση αντικειμένων, όπως ξύλινες κούτες αλλά και βαρέλια που περιέχουν υγρά (νερό, λάδι κλπ), είναι επίσης δυνατή, με αποτέλεσμα τη δημιουργία του χώρου μάχης σύμφωνα με τις στρατηγικές που θέλουμε να οργανώσουμε. Ένας τεράστιος κόσμος επιλογών και πειραματισμών ανοίγεται μπροστά μας, κυριολεκτικά. Το Divinity: Original Sin προσφέρει το καλύτερο turned based σύστημα μάχης που έχει παρουσιαστεί ποτέ σε παιχνίδι ρόλων, τελεία και παύλα.

Από εκεί και πέρα το παιχνίδι είναι τεράστιο και χρίζει πλήρους εξερεύνησης. Κάθε στοιχείο είναι σημαντικό, πολλές φορές μάλιστα απαιτείται συνδυασμός πληροφοριών που αρχικά δε δείχνουν να σχετίζονται μεταξύ τους για να προχωρήσετε παρακάτω. Η ύπαρξη γρίφων είναι ιδιαίτερης σημασίας αφού η λύση των δυσκολότερων από αυτών συνήθως οδηγεί σε μυστικά περάσματα που περιλαμβάνουν εξαιρετικής ποιότητας loot. Οι διάλογοι είναι μοναδικοί και πολλές φορές θα δείτε τα μέλη της ομάδας σας να συζητούν μεταξύ τους διαφωνώντας επάνω στις αποφάσεις που εσείς παίρνετε. Εκεί το παιχνίδι μετατρέπεται σε ένα mini game πέτρα-ψαλίδι-χαρτί, με την άποψη του νικητή να είναι αυτή που τελικά επικρατεί. Γενικά ο κόσμος του Divinity: Original Sin είναι ολοζώντανος και θα σας φανεί μεγαλύτερος από ότι πραγματικά είναι. Σε αυτό συντελεί η λεπτομέρεια που έχει δοθεί στο σχεδιασμό ακόμη και της πιο μικρής γωνίτσας του χάρτη. Τίποτε δεν έχει μείνει ανεκμετάλλευτο. Για παράδειγμα, σπάνια θα συναντήσετε σπίτι που να μην έχει δεύτερο όροφο ή κελάρι (συνήθως έχει και τα δύο!). Όρεξη για εξερεύνηση να έχετε και σας εγγυώμαι ότι δε θα βαρεθείτε ούτε στιγμή.

Divinity 03
Damn glitches! Πως θα κουβαλήσω τώρα τόσο μεγάλα νομίσματα;

Στο παιχνίδι υπάρχει και ένα σύστημα crafting το οποίο παρουσιάζει αρκετό ρεαλισμό. Παρόλο που υπάρχουν διάσπαρτες συνταγές που σας δίνουν πληροφορίες για τα υλικά και τον τρόπο δημιουργίας potions και αντικειμένων, μπορείτε να πειραματιστείτε ελεύθερα με οτιδήποτε έχετε στην κατοχή σας. Λειτουργικά όμως είναι ένα σύστημα σχετικά αργό και χρονοβόρο. Κάνοντας drag ‘n drop crafting υλικά πάνω σε άλλα αποκτάτε νέα αντικείμενα. Κάποιο από αυτά όμως απαιτούν ιδιαίτερα χρονοβόρα διαδικασία καθώς η αλυσίδα παραγωγής από τα πρώτα crafting υλικά μέχρι τα τελευταία είναι τεράστια. Σημειώστε ότι για συγκεκριμένα αντικείμενα απαιτείται και η ύπαρξη φούρνων, μύλων, αμονιών κλπ στο περιβάλλον. Πρακτικά θα δημιουργήσετε αρκετά potions και διαφόρων ειδών arrows, αφού αρκούν δύο clicks για να ολοκληρωθεί η διαδικασία (και θα έχετε και μερικά χρήσιμα αντικείμενα στο σακίδιό σας). Στο end game μάλλον το crafting σύστημα δεν έχει να σας προσφέρει αρκετά και εν τέλει ελάχιστοι θα ασχοληθούν με δαύτο.

Τεχνικά ο τίτλος στέκεται σε αρκετά υψηλά επίπεδα. Τα γραφικά είναι πανέμορφα με έντονα χρώματα αλλά και όμορφες σκοτεινές σκιάσεις… στα μπουντρούμια φυσικά! Ορισμένα μοντέλα χαρακτήρων είναι ίσως λίγο παραπάνω χοντροκομμένα (κυρίως όταν κάνετε zoom in), αν και είναι κάτι που δεν ενοχλεί. Το soundtrack που συνοδεύει τις περιπλανήσεις σας είναι μαγευτικό και εντόνως μέσα στα fantasy πλαίσια (επικούρα ντε!). Ειδικά οι μελωδίες με το βιολί σε συνδυασμό με τους ήχους παφλασμού των κυμάτων, είναι απλά ονειρικές. Τα voiceovers είναι ελάχιστα, αφορούν μονάχα τα μέλη της ομάδας σας και λειτουργούν ικανοποιητικά. Τα effects των spells στη διάρκεια της μάχης είναι αυτά όμως που κάνουν τη διαφορά καθώς θα γεμίσουν την οθόνη σας με ένα χρωματικό όργιο και θα σας εντυπωσιάσουν: από τα animations της εκτέλεσης των ξορκιών μέχρι τις εκρήξεις και τα καταστροφικά τους αποτελέσματα, τα πάντα λειτουργούν προς τέρψιν οφθαλμών. Δυστυχώς υπάρχουν κάποιες ακατανόητες καθυστερήσεις σε σημεία ενώ όσο κι αν πείραξα τα options ρίχνοντας την ποιότητα σε κάποιες επιλογές, στο παιχνίδι υφίσταται μια ελαφριά καθυστέρηση στο scroll της οθόνης. Δεν είναι κάτι το ενοχλητικό και θεωρώ πως θα διορθωθεί σε κάποιο επικείμενο patch, δεν παύει όμως να χαλάει τη συνολική, απρόσκοπτη εμπειρία.

Βεβαίως όλα δεν είναι όμορφα και ανθηρά. Το παιχνίδι βρίθει από glitches και -λιγότερα-bugs και αν και έχει βελτιωθεί αρκετά μετά από συνεχή patches, εν τούτοις δεν έχει αγγίξει ακόμη το επιθυμητό αποτέλεσμα (δείτε σαν παράδειγμα το σχετικό screenshot για να καταλάβετε). Το pathfinding της ομάδας σας πολλές φορές θα σας εκνευρίσει και θα σας φέρει στα όριά σας αλλά είναι συχνό φαινόμενο στα team based παιχνίδια ρόλων όπου “νταντεύουμε” μια ολάκερη ομάδα χαρακτήρων. Το θέμα είναι πότε επιτέλους θα αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά στα παιχνίδια του χώρου. Το μεγαλύτερο βάσανο όμως όλων είναι το δύσχρηστο inventory του οποίου η διαχείριση είναι ένας πραγματικός εφιάλτης. Έχοντας στη διάθεσή μας τέσσερα ολόκληρα inventories με εκατοντάδες items το καθένα, είναι ηλίου φαεινότερο ότι θα περιμέναμε να έχουμε στη διάθεσή μας εργαλεία και shortcuts για να κινούμαστε και να ενεργούμε μέσα σε αυτά με ευκολία. Αντιθέτως τα πράγματα είναι σκούρα… υπερβολικά σκούρα θα έλεγα! Για να κάνετε, για παράδειγμα, craft ένα potion θα πρέπει να μεταφέρετε όλα τα συστατικά στο ίδιο inventory. Για να κάνετε identify ένα μαγικό αντικείμενο θα πρέπει να το μεταφέρετε στο χαρακτήρα που έχει τον μεγεθυντικό φακό και το ανάλογο skill. Οι αγοραπωλησίες επίσης πρέπει να γίνονται από τον ήρωα που έχει το αντικείμενο και για μια επόμενη αγοραπωλησία ΑΛΛΟΥ αντικειμένου που βρίσκεται σε ΑΛΛΟ inventory, η διαδικασία θα πρέπει να επαναληφθεί από την αρχή. Ειλικρινά θα μπορούσε η κατάσταση στο συγκεκριμένο τομέα να είναι πολύ καλύτερη με μερικές βασικές προσθήκες και ίσως ένα κοινό inventory για συγκεκριμένους τύπους αντικειμένων. Ελπίζω σε κάποιο μελλοντικό patch να υπάρξει μια βελτίωση γιατί η διαχείριση του inventory ως έχει τώρα απαιτεί κυριολεκτικά ώρες και καταντά άβολη και κουραστική.

Divinity 04
Πονηρά, καυτά δαιμονάκια… Με μια βροχούλα σας έχω!

Το Divinity: Original Sin είναι πραγματικά ένα διαμάντι παρόλες τις ελλείψεις και τα λιγοστά προβλήματα που έχει. Οι old school παίχτες είναι σίγουρο ότι θα το εκτιμήσουν και θα χαθούν για ώρες στον βαθύ και τεράστιο κόσμο του. Οι νεώτεροι, αν καταφέρουν να μπουν στο κλίμα και να περάσουν τις πρώτες -αργές σε εξέλιξη- ώρες παιχνιδιού, θα βρεθούν μπροστά σε ένα αριστούργημα που σίγουρα δεν περίμεναν εν έτη 2014. Σε λίγα χρόνια είμαι σίγουρος ότι θα το μνημονεύουμε όπως μνημονεύουμε σήμερα παιχνίδια θρύλους του παρελθόντος. Το Baldur’s Gate της νέας γενιάς είναι εδώ!

Pros

  • Τεράστιος, υπέροχος, μαγικός κόσμος
  • Old school αισθητική και μηχανισμοί
  • Το εξαιρετικό turn based σύστημα μάχης και η αλληλεπίδραση των elements
  • Η πληθώρα επιλογών που έχουμε στο χτίσιμο της ομάδας σας
  • Επιτέλους ένα παιχνίδι ρόλων που δε σε παίρνει από το χέρι αλλά απαιτεί διάβασμα και σωστή χρήση και συνδυασμό των πληροφοριών

Cons

  • Μικρά τεχνικά προβλήματα
  • Το αργό και χρονοβόρο crafting σύστημα
  • Η διαχείριση του inventory
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 92%

92%

Νίκος Καλαγκιάς

Ο Νίκος είναι ένας gamer που τον χαρακτηρίζουν δύο απλές λέξεις: "Ατσάλι" και "Φωτιά". Ναι, καλά καταλάβατε. Οτιδήποτε video game έχει μέσα το fantasy/μεσαιωνικό στοιχείο έχει και το όνομα του γραμμένο επάνω. Ασχολείται κυρίως με RPGs και strategies ενώ ποτέ δε θα πει όχι και σε καλογυαλισμένους hack 'n slash fantasy τίτλους. Εκεί που το πολεμικό κέρας ηχεί, εκεί που το ατσάλι συναντά το ατσάλι, εκεί που το θάρρος και ο ηρωισμός ξεπερνούν τα πάντα και η θυσία του αδελφού εξυψώνει τα πολεμικά ιδανικά... θα βρείτε και τον Νίκο δίπλα με ένα gamepad στο χέρι να ουρλιάζει: "Chaaaarge!"

27 Comments

  1. Έχω ήδη τελειώσει το παιχνίδι και συμφωνώ με τα περισσότερα από αυτά που λες. Έχοντας παίξει μέχρι τέλους και το προηγούμενο Divinity, έχω να προσθέσω ότι ανακυκλώθηκαν αρκετές μελωδίες από αυτό.
    Εκεί που διαφωνώ είναι για το inventory. Με ένα δεξί κλικ πάνω στο αντικείμενο, επιλέγεις σε ποιον χαρακτήρα θα πάει και στις αγορές, απλά πατάς τα βελάκια για να αλλάξεις χαρακτήρα και να πουλήσεις ή να αγοράσεις αυτό που θες. Εκνευριστικό βρήκα το γεγονός ότι δεν υπάρχει γενικό pool του χρυσού που κουβαλάς και πρέπει να τον καταμερίζεις ανάλογα σε κάθε χαρακτήρα.

    Θα ήθελα να προσθέσω επίσης ότι δεν υπάρχει lvl scale,όταν σου λένε ότι ακόμα δεν μπορείς να πας σε μια περιοχή,απλά δεν πας και ότι γενικά είναι ανώτερης δυσκολίας.
    Δεν είμαι λάτρης των turn based RPG,προτιμώ το στυλ των Baldur’s Gate,αλλά μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα! Το αγόρασα κυρίως γιατί έχω παίξει όλα τα Divinity και ήμουν σίγουρος ότι η Larian δε θα με απογοητεύσει.

  2. Για το περιεχόμενο του παιχνιδιού δεν έχω γνώμη, αν κι είναι απολύτως ξεκάθαρο από τα γραφόμενα του Νίκου ότι λέει πολύ, για τους φίλους του είδους.

    Αυτό που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι μπορεί ομολογουμένως ν’ άργησε το review μας, για λόγους που δε συνιστούσαν δική μας υπαιτιότητα (σ’ αντίθετη περίπτωση, δε θα είχα το παραμικρό πρόβλημα να το παραδεχθώ δημοσίως), αλλά η ομάδα του RQ το έβαλε πείσμα και κατάφερε τελικά να εξασφαλίσει review key.

    Xρειάστηκε η βοήθεια και συνδρομή δύο publishers του εξωτερικού, που αμφότεροι προθυμοποιήθηκαν αμέσως να μας βοηθήσουν στην -ομολογουμένως δυσκολότερη, απ’ ότι περιμέναμε- επικοινωνία με τη Larian Studios, παρά τ’ ότι η διανομή που είχαν εκείνοι αναλάβει δεν αφορούσε στην αγγλική version του τίτλου. Ο λόγος περί των Daedalic Entertainment και Focus Home Interactive, που είναι υπεύθυνες για το publishing της γερμανικής και γαλλικής αντίστοιχα έκδοσης του Divinity: Original Sin. Φυσικά τις ευχαριστούμε και τις δύο θερμότατα!

  3. Περιμένω λίγο καιρό ακόμα να πατσαριστούν λεπτομέρειες και μετά θα βουτήξω και εγώ στον κόσμο του! Thx για την παρουσίαση! Και μια προσωπική γνώμη για το ζήτημα “άργησε το review”: μόνο εγώ βρίσκω λογικό ότι πρέπει να περάσει λίγος καιρός έτσι και αλλιώς, ώστε να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος (τόσο in-game όσο και στα πρώτα γρήγορα patches) και να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα? Βρίσκω λίγο περίεργο πως σήμερα οι περισσότεροι τίτλοι παρουσιάζονται day 1 στα περισσότερα sites (εκτός αν παίζει κάτι που δεν ξέρω με τους review κώδικες) Ποιο παλιά θυμάμαι πως σπάνια έβλεπες day 1 reviews , αντίθετα συνήθως μετά από κάνα μήνα γινόταν παντού. Για να το πω ποιο απλά : προτιμώ ένα review να αργήσει και να ανταποκρίνεται όσο περισσότερο γίνετε στην πραγματικότητα. Ωραίο review btw, ευχάριστο και περιεκτικό!

  4. Ορθότατη η παρατήρηση! Ειδικά σε κάποιες κατηγορίες παιχνιδιών (π.χ. FPS και RPG), αρκετές φορές καλό είναι να ΜΗΝ γίνεται Day 1 review.

    Προσωπικά είμαι σ’ αυτή ακριβώς τη θέση, ν’ αναμένω δηλαδή σημαντικό update εντός των ημερών, για να γράψω το review του δεύτερου επεισοδίου του “AR-K”, ούτως ώστε ν’ ανταποκρίνεται στην εικόνα που θα έχει το παιχνίδι κατόπιν αυτού.

    Από την άλλη βέβαια, είναι ευθύνη developer και publisher να είναι ολοκληρωμένο το παιχνίδι από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας του, άσχετα αν πολύ συχνά δε συμβαίνει κάτι τέτοιο. Άρα ένα Day 1 review ακόμη και σ’ αυτές τις περιπτώσεις, επ’ ουδενί δε μπορεί να είναι κατακριτέο.

  5. Απλά βάζεις όπου BG, Ultima VII (περιέργο που δεν αναφέρθηκε η ΚΥΡΙΟΤΕΡΗ επιρροή του τίτλου, έχει μαλλιάσει η γλώσσα του Swen να το λέει) και είμαστε κομπλέ. 🙂

    EDIT-HIJACK INCOMING…
    http://www.mmogames.com/gamereviews/divinity-original-sin-review/
    Gaius διάβασε την τελευταία παράγραφο. LOL, θα ‘ναι από τους χωρικούς που τη βρίσκουν με cinematic εμπειρίες τύπου ME 2 και Oblivion…:)

  6. Αν το inventory είναι σε φάση bg τότε δεν μπορώ να καταλάβω τα παράπονα, αν είναι σε φάση gothic που ήταν σαφώς μεγαλύτερα τότε ναι υπάρχει θέμα με διαχείριση πολλών χαρακτήρων, σίγουρα ένα πλήκτρο sort out σε φάση Dungeon Siege θα βοηθούσε πάρα πολύ.
    Anyway πάντως, το ψιλοχάλι των παλιών Divninity αποκλείεται να το έχει, εκεί πολλές φορές τα αντικείμενα δεν έκαναν αυτόματα stack και σε αρκετές περιπτώσεις βιβλία ματζούνια, σχοινιά κτλ. έπεφταν πάνω σε άλλα αντικείμενα (γενικά δεν είχαν πάντα ξεκάθαρες διαστάσεις) με αποτέλεσμα να καταλαμβάνουν χώρο πάνω σε αυτά. Και όχι δεν ήταν bug, απλά χυμαδιό. Ναι Μπράδερ Μπρούτους, το ξέρεις ότι έτσι είναι και ας μην το παραδέχεσαι! :p

    Νίκο, μια παρατήρηση μόνο. Οι εικόνες σε αυτό το review (το παρατήρησα και στο LoS 2, εκεί είναι ακόμα πιο έντονο) είναι αρκετά θολές (και μάλλον χαμηλής ανάλυσης). Δεν ξέρω σε τι σύστημα παίζεις αλλά αποκλείεται ρε φίλε να έβλεπες ζωντανά π.χ. την πρώτη εικόνα κατά την ενασχόλησή σου με το παιχνίδι. Μήπως κάτι κάνεις λάθος με τη μετατροπή τους…; Μου φαίνεται περιέργο καθώς είναι τα μόνα 2 review που έχω παρατηρήσει αυτή τη θολούρα, εκτός κι αν είμαι τόσο λάθος που το βλέπω μόνο εγώ… 🙁

  7. Πρώτα από όλα, μπράβο στον Volrath και σε όλη την ομάδα του RQ για το review. Εντάξει, καμιά φορά γινόμαστε γκρινιάρηδες, αλλά είναι επειδή σας αγαπάμε βρε παλιόπαιδα. Αν κάνας publisher σας κάνει το δύσκολο, να το λέτε, για να αρχίζουμε εκστρατεία αλά Sheldon Cooper ώστε να τους φέρνουμε στον ίσιο δρόμο 😉
    Για το παιχνίδι δυστυχώς δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη, αλλά έιναι στην wishlist μου. Μετά το Witcher 3 όμως 😀

  8. Μήπως γιατί δεν έχω παίξει το Ultima VII; (ντρέπομαι, το ξέρω).
    Gaius πρόσεξε… δεν είπα ότι είναι καλύτερο του BG. Πολύ απλά το ονόμασα BG της εποχής μας γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει άλλο παιχνίδι που να μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι. Βρες μου ένα, σου βγάζω το καπέλο και κάνω edit για να σβήσω την ατάκα 😉

  9. Μα… δεν έχει σημασία αν το έχεις παίξει. Το λένε οι ίδιοι οι devs!! :p
    Οκ, δεν έχεις άδικο, σαφώς έχει επηρεαστεί ΚΑΙ από ToEE+ΙΕ games, απλά αυτή η απόλυτη ελευθερία, σε ένα ανοιχτό κόσμο, που μπορείς να αλληλεπιδράσεις με τα πάντα και να καθαρίσεις τους πάντες (χωρίς να βλέπεις μηνύματα ala ES “you killed a plot critical character blahblahblah”) ήταν χαρακτηριστικό της σειράς της Origin systems.

  10. Πολύ καλό ριβιου, όπως αναμενόταν. Και θα ελεγα συμφωνώ απόλυτα και με τη βαθμολογία.
    Συνάντησα πολύ λίγα bugs και κανενα που να χαλάει quest κλπ. Οντως η μουσική είναι ανακυκλωμένη σε μεγάλο ποσοστό, αλλα ούτως ή άλλως είναι πολύ καλή (το tribal οταν εισαι σε goblin χωριό κάνει μπαμ! λεμε απο το Divinity Ego Draconis)
    Διαμάντι, μη το χάσει κανένας φίλος των RPG. Ισως δεν ειναι Βaldur’s Gate αλλά σίγουρα είναι ενα από τα καλύτερα ισομετρικά παιχνίδια που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ. Μεγάλη κουβέντα! Σπεύσατε!

  11. Προτιμώ να το θεωρω το Arcanum της νεας γενιάς. Ή ακομα καλυτερα το Divine Divinity που ηθελε να φτιαξει η Larian τοτε.
    Ωραιο κειμενο, υπεροχο παιχνιδι.

    Αν το PoE ειχε επισης TB συστημα μαχης και οχι το σιχαμερο RTwP θα το περιμενα με περισσοτερη ορεξη. Τωρα απλα θα περιμενω πτωση τιμης του.

  12. Εσύ πρέπει να λατρεύεις τα IE games…
    Μην ανησυχείς συνάδελφε, τα πέτρινα χρόνια του βδελυρου Rtwp έχουν τελείωσει, το τιτάνιο υπερέπος Pool of Radiance τόλμησε να ξεκινήσει την επανάσταση ώστε σήμερα να εδραιωθεί το TB ως το μόνο TRVE combat system. Death to false metal!!
    Όπα, αυτό είναι από αλλού… 🙂

  13. [*Πως κανω reply σε οποιον απαντα με reply βρε παιδια; (* α νταξ παει απο κατω ακυρο τοτε *)*]

    @vtheofilis: Το RTwP οσες ρυθμισεις και να του κανεις παραμενει χαζοπαρμενο. Οταν ολοι κουνιουνται σαν μανιακα τελωνια χτυπωντας ατερμονα οτι ναναι μεχρι να ξεμεινει απο HP. Μπλιαχ. 😛

    @Adhan: Λατρευω τους IE τιτλους και κυριως τα Torment, IcewindDale (ναι θεωρω υπερεκτιμημενο το BG2 καυτε με κοψτε μου το μουσι δεν αλλαζω γνωμη) αλλα παντα κανω τα στραβα ματια στο συστημα μαχης τους (ειδικα του Torment). Σαν το TB δεν εχει.

  14. Αστειευόμουν πριν, ελπίζω να μην παρεξηγήθηκες απλά βρήκα κάπως απόλυτη τη γνώμη σου… :p
    Πάντως όσον αφορά αυτά που αναφέρεις, ε, εντάξει… Το arcanum δεν είναι ακριβώς playable με το rtwp επιλεγμένο (υπερβολικά γρήγορη μάχη που ξεφεύγει από τον έλεγχο) και το Torment ούτως ή άλλως μειονεκτεί λίγο σε σχέση με τα αδέρφια του λόγω του αργού radial μενού που έχει. Βάση αυτών των εμπειριών τουλάχιστον, μπορώ να καταλάβω γιατί δε σου αρέσει και τόσο το συγκεκριμένο σύστημα μάχης (btw τα drakensang έχουν by far την καλύτερη υλοποίηση του). Όσον αφορά στο BG2 οκ ψιλοcontroversial μάλλον άποψη αλλά σεβαστή. 🙂

  15. Καμια παρεξηγηση, σιγα το πραγμα.
    Ευτυχως το Arcanum ειχε και TB συστημα μαχης που δουλευε ικανοποιητικα, το RTwP ειναι το χειροτερο χωρις αμφιβολια. Η Troika αλλωστε εφτιαξε αργοτερα το top ΤΒ συστημα στο ToEE (κριμα που μονο αυτο ειχε να δειξει εκεινο το παιχνιδι). Για το Torment, ε νταξ, ολα ηταν κοκοψονια γυρω απ’τους διαλογους σε εκεινο το παιχνιδι.
    Τα Drakensang ειχαν φοβερη μαχη αλλα κατι με ειχε κουρασει στη δημιουργια χαρακτηρων, δεν θυμαμαι, σιγουρα παντως δεν τελειωσα κανενα τους. Κακως αλλα τι να κανουμε.
    Οσο για το BG2, μην τρελαθουμε, ειναι παιχνιδαρος. Δεν το θεωρω ομως το πιο σπουδαιο, απλα ειχε το καλυτερο marketing. Αυτο που με αηδιαζει περισσοτερο ειναι πως πολλοι αγοραζουν παιχνιδια της εμετικης πλεον Bioware βασιζομενοι στο BG, λες και εχει μεινει κανενας ικανος απο εκεινες τις μερες στην εταιρια.

  16. Ρε παίδες, τα ΙΕ παιχνιδια ειναι απο τη φυση τους turn based αφου βασιζονται σε γυρους, οπως οι γονεις τους. Το θεμα ειναι πως το παιχνιδι ειχε καθε χαρακτηρα σε “προσωπικό” γυρο και ηταν ποιο βολικο να το εχεις σε rtwp οπως γραψατε από “pause in every round”, το οποιο, υπηρχε στις ρυθμισεις.
    Οσο για υπερεκτιμημενο ενα παιχνιδι του 1997 που ηταν προτωποριακό … δεν συμφωνω αλλα παλι ειπαμε, αποψεις. Σα να λες πως το πρωτο Doom ή το Unreal Tournament ειναι υπερεκτιμημενα επειδη εχει ξεπεραστεί από τη τεχνολογία κλπ.καθως στα σουτερ η εικονα και ο ηχος ειναι βασικα. Δεν ισχυει δεν εκτιμαται η αξία τους βαση της σημερινης τους εικονας (αν και παιζονται ανετα πιστευω, επειδη ειναι ισομετρικα) μονο τα shooter ειναι δυσκολα και μερικα αλλα 3D (πηγα να βαλω το Lands of Lore 2 και παραλιγο να πνιγώ)

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL